تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها

یک کوین مثل لایت‌کوین، از راه ایجاد دگرگونی در کد اصلی بیت کوین ایجاد می‌شود. به این ارزهای دیجیتال، آلتکوین (Altcoin) نیز گفته می‌شود، کاربردهای آنها شبیه بیت‌کوین است.

کوین با توکن چه تفاوتی دارد؟

یکی از چالش‌هایی که ممکن است برای کسانی که در بازار ارزهای دیجیتال فعالیت می‌کنند بوجود آید، بعد از آشنایی با مفهوم آن، وجود تنوع در دنیای رمزارزها است. ما امروز می‌خواهیم درمورد اصلی ترین دسته بندی ارزهای دیجیتال صحبت کنیم، موضوعی که بر ساختمان آنها دلالت می‌کند.

یادآوری – ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال یا بهتر بگوییم رمزارز، ارزییست مجازی و دیجیتالی که توسط علوم رمزنگاری کامپیوتری برای انجام تراکنش‌های خود استفاده می‌کنند. توسط رمز ارزها می‌توان بدون وجود هیچ گونه واسطه (همتا به همتا) بر بستر بلاکچین تراکنش‌های مالی انجام داد. با انجام هر تراکنش‌ اطلاعات مربوط به آن در دفتر کل ثبت می‌شود. محل ذخیره سازی ارزهای دیجیتال کیف پول‌های مخصوص به آن است.

کوین- توکن

در دنیای ارزهای دیجیتال هر پروژه ای که بر بستر بلاکچین خلق می‌شود، توکن یا کوینی را جهت برآوردکردن منافع اقتصادی خود تولید و روانه بازار می‌کند. ما ارزهای دیجیتال را در قالب کوین و توکن می‌شناسیم. اما تفاوت این دو چیست؟

همانطور که در بالا گفتیم شبکه ارزهای دیجیتال بلاکچین است، بلاکچین بستری است که پروژهای رمزارزی را اجرا و تبادلات آنها را فراهم می‌کند. حال اگر ارزی بلاکچین یعنی یک خصوصی برای پروژه خود ایجاد کرده باشد ما آن را به عنوان کوین بومی آن بلاکچین می‌شناسیم. مانند بیت کوین، بایننس کوین.

کوین ها چگونه ساخته می‌شوند؟

سکه‌ها توسط عملیات استخراج یا ماینینگ Mining تولید می‌شوند، فرآیند استخراج که معمولاً با استفاده از پروتکل‌های اجماع کار (PoW) یا اثبات سهام (PoS) انجام می‌شود. در پروتکل اجماع کار از کامپیوترهایی (asic) جهت انجام تراکنش‌ها استفاده می‌شود و کوین های بومی مخصوص به همان بلاکچین را به عنوان پاداش به ماینرها می‌دهد. اما تراکنش ها در مکانیسم‌ PoS بر اساس نگهداری سکه تأیید و ایجاد می‌شود. بنابراین شبکه برای انجام تراکنش ها نیازمند ذخیره ‌سازی کوین بومی خود است. به همین دلیل به کسانی که رمز ارزهای خود را در این شبکه ذخیره و قفل کنند، ارزدیجیتال پاداش می‌دهد. در الگوریتم اثبات سهام خبری از ماینر نیست به همین دلیل پردازش های پیچیده برای انجام تراکنش‌ها وجود ندارد بنابراین کارمزد کمتر و سرعت پردازش تراکنش‌ها بیشتر خواهد بود. علاوه بر این نیز، از سکه های رمزنگاری برای پرداخت هزینه تراکنش در شبکه های خود استفاده می شود.
شبکه رمزارزها غیرمتمرکز است و بر هیچ مرجع مرکزی متکی نیستند. در عوض، مدیریت تمام تراکنش ها بر عهده گره‌های کامپیوتری است. تراکنش ها بر اساس مقررات و قرارداد هوشمند تایید می‌شوند و تنها زمانی اجرا می شوند که شرایط توافق شده از سوی طرفین معامله برآورده شود.

توکن ارزدیجیتالیست که از طریق قرار داد هوشمند بر روی فناوری بلاکچین ارز دیگری پیاده‌سازی می‌شود. توکن‌ها تابع مقررات و پروتکل های بلاکچین حامی خود هستند می‌شوند و با ارز دیجیتال بومی آن شبکه سازگاری دارند.
به عنوان مثال، تتر (USDT) یک توکن است که با استفاده از استانداردهای ۲۰ERC در شبکه اتریوم عمل می کند. پروژه های ارزهای دیجیتال از چندین استاندارد برای تولید توکن استفاده می کنند. از پرکاربردترین استانداردها ۲۰ERC و ۷۲۱ERC هستند و توکن هایی را فراهم می کنند که با بلاک چین اتریوم ادغام می‌شوند. استاندارد ۲۰ERC برای پشتیبانی از توکن هایی که با مجموعه DApps اتریوم ادغام می شوند و ۷۲۱ERC برای ایجاد توکن های غیر قابل تعویض طراحی شده است. البته یک ارز محدود به انتخاب یک بلاکچین نیست و می‌تواند با انعقاد قراردادهای دیگر بر روی سایر بلاکچین ها پیاده سازی شود.
در اینجا باز هم تتر مثالی خوبی برای این موضوع است زیرا تتر تحت بلاکچین شبکه ترون با استناندارد TRC20 نیز می‌باشد. تتری که بر روی بلاک چین اتریوم ساخته شده باشد می تواند به هر آدرس دیگر اتریوم منتقل شود.

از توکن ها در درجه اول به عنوان دارایی های تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها دیجیتال ارز بومی آن شبکه استفاده می‌شود. می توان از آنها برای پاداش دادن در پروژه های مختلف مانند بازی های تحت بلاکچین و استیک کردن دارایی، جذب سرمایه یا پرداخت هزینه استفاده کرد. در ادامه به انواع توکن از لحاظ کاربرد می‌پردازیم:
• توکن های کاربردی
• توکن های تراکنش
• توکن های امنیتی
• توکن های غیر قابل تعویض
• نشانه های حکومتی

توکن های کاربردی

توکن های کاربردی یا Utility به کاربران امکان دسترسی به سرویس‌های مبتنی بر بلاکچین را می‌دهند. به عنوان مثال، مرورگر Brave از توکن BAT برای پرداخت پاداش به کاربران در ازای در مشاهده تبلیغات استفاده می‌کند. یا می‌توان توکن AXS را مثال بزنیم که به عنوان پاداشی برای بازیکنان بازی Axie infinity پرداخت می‌شود.

توکن های تراکنش

برای تراکنش های مالی همانند ارزهای فیات نیازمند ثبات ارزش در ارزهای دیجیتال هستیم. به ارزهایی که قیمت ثابتی دارند استیبل کوین می‌گوییم. مانند تتر (USDT)، Binance USD (BUSD) و Dai (DAI. پتوانه استیبل کوین ها ارز فیات است و معمولاً به آن متصل می شوند. استیبل کوین‌ها از نوسانات قیمت در امان هستند و به عنوان ارزی برای مبادله و ذخیره ارزش استفاده می‌شوند.

توکن های امنیتی یا اوراق بهادار

توکن های امنیتی، سهام های اوراق بهادار دنیای ارزهای دیجیتال هستند. با داشتن این توکن ها دارندگان با توجه به تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها میزان دارایی، سهامدار شرکتی هستند که در آن سرمایه گذاری کرده اند. مانند توکن aapl که نسخه رمزارزی سهام کمپانی اپل است.

توکن های غیر قابل تعویض

توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) توکن‌های رمزنگاری منحصربه ‌فردی هستند که برای نمایش دیجیتالی مالکیت محتوای منحصربه ‌فرد استفاده می‌شوند. آنها را می توان داد و ستد یا تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها مبادله کرد، با این حال، غیرقابل جایگزین هستند و بنابراین نمایش ارزش آنها با یکدیگر غیرممکن می شود.از توکن هایی که در زمینه رمزنگاری دیجیتالی دارایی های منحصر به فرد فعالیت می‌کنند توکن چیلیز CHZ است.

توکن های حاکیمتی

توکن‌های حاکمیتی توکن هایی هستند که به دارندگان آن حق رای دهی به تغییرات تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها و پروژه های یک پروژه را در بلاک چین می‌دهد. با انجام این کار، کاربران می‌توانند به صورت مستقیم بر عملکرد یک پروتکل در بلاکچین تأثیر بگذارند. AAVE یک توکن حاکمیتیست که به مالکان آن قابلیت اخذ وام و وام دهی را می‌هد. وام دهندگان با سپرده گذاری دارایی خود در استخرهای نقدینگی سود کسب می کنند. سپس وام گیرندگان می توانند از رمزارزهای خود به عنوان وثیقه برای گرفتن وام فوری با استفاده نقدینگی موجود در استخر استفاده کنند.

تفاوت کوین و توکن

• کوین ها برای استفاده مستقیم به عنوان ارز و به عنوان ذخیره ارزش ایجاد شدند. به عبارت دیگر، دارندگان کوین می توانند از آنها برای پرداخت هزینه کالا و خدمات استفاده کنند. از سوی دیگر، در حالی که توکن‌ها می‌توانند برای پرداخت‌ها استفاده شوند، آنها کاربردهای دیگری نیز دارند و در DeFi، بازی و DEX سهیم هستند.

به عنوان مثال، AAVE توکن پروتکل Aave است. Aave در عین اینکه توکن حاکمیتیست یک پروتکل DeFi نیز هست که به کاربران اجازه می دهد تا فعالیت های وام و استقراض کریپتو را بدون واسطه متمرکز انجام دهد. Aave بر روی شبکه اتریوم ساخته شده است و همه تراکنش‌های آن‌ها از توکن‌های AAVE استفاده می‌کنند که روی استاندارد توکن محبوب ERC20 اجرا می‌شوند.

• کوین ها بر روی یک پلتفرم بلاکچین ایجاد می شوند. این پروژه باید پروتکل‌های امنیتی و سیستم‌های پاداش را طراحی کند، همچنین نحوه ایجاد یک سکه، نحوه مدیریت عرضه سکه و نحوه ثبت و پردازش تراکنش‌ها را تنظیم کند.
در حالی که توکن‌ها تابع پروتکل‌های موجود بلاکچینی هستند که با آن قرارداد دارند. بالاتر اشاره کردیم که یک توکن می تواند روی چندین بلاکچین پیاده سازی و اجرا شود.از مزایای این کار سرعت و انعطاف‌پذیری را به توکن‌ها می‌دهد و می‌توان آن‌ها را راحت‌تر با سایر دارایی‌های دیجیتال مبادله کرد. به عنوان مثال، تتر توکن‌هایی را در چندین بلاک چین صادر می‌کند، از جمله اتریوم، ترون، بیت‌کوین، الگوراند، SLP و OMG.

سخن پایانی

توکن ها و سکه ها هر دو دارایی دیجیتال هستند و کاربردهای مشترکی می‌توانند داشته باشند. علاوه بر این برای نشان دادن ارزش و به عنوان وسیله مبادله می توانند بکار روند. تفاوت اصلی بین توکن و کوین این است که کوین‌ها روی بلاک چین خود اجرا می‌شوند، در حالی که توکن ها اینطور نیستند و برای اجرا نیازمند بلکچین کوین‌ها هستند که با قرار داد هوشمند بر روی آن تعبیه می‌شوند . در عوض، توکن ها این قابلیت را دارند که بر روی چند بلاکچین های اجرا شوند.
سکه‌ها که عمدتاً برای تبادل و ذخیره ارزش استفاده می‌شوند اما توکن ها می‌توانند کاربردهای بیشتری داشته باشند. توکن‌ها و سکه‌ها بخش‌های مهم اکوسیستم کریپتو هستند که به کاربران اجازه می‌دهند از طریق دارایی‌های دیجیتالی فعال شده با بلاکچین تعامل داشته باشند. یک سرمایه گذار آگاه با درک تفاوت های جزئی اما اساسی بین یک توکن و یک سکه می‌تواند کسب سود کند.

کوین با توکن چه تفاوتی دارد؟

یکی از چالش‌هایی که ممکن است برای کسانی که در بازار ارزهای دیجیتال فعالیت می‌کنند بوجود آید، بعد از آشنایی با مفهوم آن، وجود تنوع در دنیای رمزارزها است. ما امروز می‌خواهیم درمورد اصلی ترین دسته بندی ارزهای دیجیتال صحبت کنیم، موضوعی که بر ساختمان آنها دلالت می‌کند.

یادآوری – ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال یا بهتر بگوییم تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها رمزارز، ارزییست مجازی و دیجیتالی که توسط علوم رمزنگاری کامپیوتری برای انجام تراکنش‌های خود استفاده می‌کنند. توسط رمز ارزها می‌توان بدون وجود هیچ گونه واسطه (همتا به همتا) بر بستر بلاکچین تراکنش‌های مالی انجام داد. با انجام هر تراکنش‌ اطلاعات مربوط به آن در دفتر کل ثبت می‌شود. محل ذخیره سازی ارزهای دیجیتال کیف پول‌های مخصوص به آن است.

کوین- توکن

در دنیای ارزهای دیجیتال هر پروژه ای که بر بستر بلاکچین خلق می‌شود، توکن یا کوینی را جهت برآوردکردن منافع اقتصادی خود تولید و روانه بازار می‌کند. ما ارزهای دیجیتال را در قالب کوین و توکن می‌شناسیم. اما تفاوت این دو چیست؟

همانطور که در بالا گفتیم شبکه ارزهای دیجیتال بلاکچین است، بلاکچین بستری است که پروژهای رمزارزی را اجرا و تبادلات آنها را فراهم می‌کند. حال اگر ارزی بلاکچین یعنی یک خصوصی برای پروژه خود ایجاد کرده باشد ما آن را به عنوان کوین بومی آن بلاکچین می‌شناسیم. مانند بیت کوین، بایننس کوین.

کوین ها چگونه ساخته می‌شوند؟

سکه‌ها توسط عملیات استخراج یا ماینینگ Mining تولید می‌شوند، فرآیند استخراج که معمولاً با استفاده از پروتکل‌های اجماع کار (PoW) یا اثبات سهام (PoS) انجام می‌شود. در پروتکل اجماع کار از کامپیوترهایی (asic) جهت انجام تراکنش‌ها استفاده می‌شود و کوین های بومی مخصوص به همان بلاکچین را به عنوان پاداش به ماینرها می‌دهد. اما تراکنش ها در مکانیسم‌ PoS بر اساس نگهداری سکه تأیید و ایجاد می‌شود. بنابراین شبکه برای انجام تراکنش ها نیازمند ذخیره ‌سازی کوین بومی خود است. به همین دلیل به کسانی که رمز ارزهای خود را در این شبکه ذخیره و قفل کنند، ارزدیجیتال پاداش می‌دهد. در الگوریتم اثبات سهام خبری از ماینر نیست به همین دلیل پردازش های پیچیده برای انجام تراکنش‌ها وجود ندارد بنابراین کارمزد کمتر و سرعت پردازش تراکنش‌ها بیشتر خواهد بود. علاوه بر این نیز، از سکه های رمزنگاری برای پرداخت هزینه تراکنش در شبکه های خود استفاده می شود.
شبکه رمزارزها غیرمتمرکز است و بر هیچ مرجع مرکزی متکی نیستند. در عوض، مدیریت تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها تمام تراکنش ها بر عهده گره‌های کامپیوتری است. تراکنش ها بر اساس مقررات و قرارداد هوشمند تایید می‌شوند و تنها زمانی اجرا می شوند که شرایط توافق شده از سوی طرفین معامله برآورده شود.

توکن ارزدیجیتالیست که از طریق قرار داد هوشمند بر روی فناوری بلاکچین ارز دیگری پیاده‌سازی می‌شود. توکن‌ها تابع مقررات و پروتکل های بلاکچین حامی خود هستند می‌شوند و با ارز دیجیتال بومی آن شبکه سازگاری دارند.
به عنوان مثال، تتر (USDT) یک توکن است که با استفاده از استانداردهای ۲۰ERC در شبکه اتریوم عمل می کند. پروژه های ارزهای دیجیتال از چندین استاندارد برای تولید توکن استفاده می کنند. از پرکاربردترین استانداردها ۲۰ERC و ۷۲۱ERC هستند و توکن هایی را فراهم می کنند که با بلاک چین اتریوم ادغام می‌شوند. استاندارد ۲۰ERC برای پشتیبانی از توکن هایی که با مجموعه DApps اتریوم ادغام می شوند و ۷۲۱ERC برای ایجاد توکن های غیر قابل تعویض طراحی شده است. البته یک ارز محدود به انتخاب یک بلاکچین نیست و می‌تواند با انعقاد قراردادهای دیگر بر روی سایر بلاکچین ها پیاده سازی شود.
در اینجا باز هم تتر مثالی خوبی برای این موضوع است زیرا تتر تحت بلاکچین شبکه ترون با استناندارد TRC20 نیز می‌باشد. تتری که بر روی بلاک چین اتریوم ساخته شده باشد می تواند به هر آدرس دیگر اتریوم منتقل شود.

از توکن ها در درجه اول به عنوان دارایی های دیجیتال ارز بومی آن شبکه استفاده می‌شود. می توان از آنها برای پاداش دادن در پروژه های مختلف مانند بازی های تحت بلاکچین و استیک کردن دارایی، جذب سرمایه یا پرداخت هزینه استفاده کرد. در ادامه به انواع توکن از لحاظ کاربرد می‌پردازیم:
• توکن های کاربردی
• توکن های تراکنش
• توکن های امنیتی
• توکن های غیر قابل تعویض
• نشانه های حکومتی

توکن های کاربردی

توکن های کاربردی یا Utility به کاربران امکان دسترسی به سرویس‌های مبتنی بر بلاکچین را می‌دهند. به عنوان مثال، مرورگر Brave از توکن BAT برای پرداخت پاداش به کاربران در ازای در مشاهده تبلیغات استفاده می‌کند. یا می‌توان توکن AXS را مثال بزنیم که به عنوان پاداشی برای بازیکنان بازی Axie infinity پرداخت می‌شود.

توکن های تراکنش

برای تراکنش های مالی همانند ارزهای فیات نیازمند ثبات ارزش در ارزهای دیجیتال هستیم. به ارزهایی که قیمت ثابتی دارند استیبل کوین می‌گوییم. مانند تتر (USDT)، Binance USD (BUSD) و Dai (DAI. پتوانه استیبل کوین ها ارز فیات است و معمولاً به آن متصل می شوند. استیبل کوین‌ها از نوسانات قیمت در امان هستند و به عنوان ارزی برای مبادله و ذخیره ارزش استفاده می‌شوند.

توکن های امنیتی یا اوراق بهادار

توکن های امنیتی، سهام های اوراق بهادار دنیای ارزهای دیجیتال هستند. با داشتن این توکن ها دارندگان با توجه به میزان دارایی، سهامدار شرکتی هستند که در آن سرمایه گذاری کرده اند. مانند توکن aapl که نسخه رمزارزی سهام کمپانی اپل است.

توکن های غیر قابل تعویض

توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) توکن‌های رمزنگاری منحصربه ‌فردی هستند که برای نمایش دیجیتالی مالکیت محتوای منحصربه ‌فرد استفاده می‌شوند. آنها را می توان داد و ستد یا مبادله کرد، با این حال، غیرقابل جایگزین هستند و بنابراین نمایش ارزش آنها با یکدیگر غیرممکن می شود.از توکن هایی که در زمینه رمزنگاری دیجیتالی دارایی های منحصر به فرد فعالیت می‌کنند توکن چیلیز CHZ است.

توکن های حاکیمتی

توکن‌های حاکمیتی توکن هایی هستند که به دارندگان آن حق رای دهی به تغییرات و پروژه های یک پروژه را در بلاک چین می‌دهد. با انجام این کار، کاربران می‌توانند به صورت مستقیم بر عملکرد یک پروتکل در بلاکچین تأثیر بگذارند. AAVE یک توکن حاکمیتیست که به مالکان آن قابلیت اخذ وام و وام دهی را می‌هد. وام دهندگان با سپرده گذاری دارایی خود در استخرهای نقدینگی سود کسب می کنند. سپس وام گیرندگان می توانند از رمزارزهای خود به عنوان وثیقه برای گرفتن وام فوری با استفاده نقدینگی موجود در استخر استفاده کنند.

تفاوت کوین و توکن

• کوین ها برای استفاده مستقیم به عنوان ارز و به عنوان ذخیره ارزش ایجاد شدند. به عبارت دیگر، دارندگان کوین می توانند از آنها برای پرداخت هزینه کالا و خدمات استفاده کنند. از سوی دیگر، در حالی که توکن‌ها می‌توانند برای پرداخت‌ها استفاده شوند، آنها کاربردهای دیگری نیز دارند و در DeFi، بازی و DEX سهیم هستند.

به عنوان مثال، AAVE توکن پروتکل تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها Aave است. Aave در عین اینکه توکن حاکمیتیست یک پروتکل DeFi نیز هست که به کاربران اجازه می دهد تا فعالیت های وام و استقراض کریپتو را بدون واسطه متمرکز انجام دهد. Aave بر روی شبکه اتریوم ساخته شده است و همه تراکنش‌های آن‌ها از توکن‌های AAVE استفاده می‌کنند که روی استاندارد توکن محبوب ERC20 اجرا می‌شوند.

• کوین ها بر روی یک پلتفرم بلاکچین ایجاد می شوند. این پروژه باید پروتکل‌های امنیتی و سیستم‌های پاداش را طراحی کند، همچنین نحوه ایجاد یک سکه، نحوه مدیریت عرضه سکه و نحوه ثبت و پردازش تراکنش‌ها را تنظیم کند.
در حالی که توکن‌ها تابع پروتکل‌های موجود بلاکچینی هستند که با آن قرارداد دارند. بالاتر اشاره کردیم که یک توکن می تواند روی چندین بلاکچین پیاده سازی و اجرا شود.از مزایای این کار سرعت و انعطاف‌پذیری را به توکن‌ها می‌دهد و می‌توان آن‌ها را راحت‌تر با سایر دارایی‌های دیجیتال مبادله کرد. به عنوان مثال، تتر توکن‌هایی را در چندین بلاک چین صادر می‌کند، از جمله اتریوم، ترون، بیت‌کوین، الگوراند، SLP و OMG.

سخن پایانی

توکن ها و سکه ها هر دو دارایی دیجیتال هستند و کاربردهای مشترکی می‌توانند داشته باشند. علاوه بر این برای نشان دادن ارزش و به عنوان وسیله مبادله می توانند بکار روند. تفاوت اصلی بین توکن و کوین این است که کوین‌ها روی بلاک چین خود اجرا می‌شوند، در حالی که توکن ها اینطور نیستند و برای اجرا نیازمند بلکچین کوین‌ها هستند که با قرار داد هوشمند بر روی آن تعبیه می‌شوند . در عوض، توکن ها این قابلیت را دارند که بر روی چند بلاکچین های اجرا شوند.
سکه‌ها که عمدتاً برای تبادل و تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها ذخیره ارزش استفاده می‌شوند اما توکن ها می‌توانند کاربردهای بیشتری داشته باشند. توکن‌ها و سکه‌ها بخش‌های مهم اکوسیستم کریپتو هستند که به کاربران اجازه می‌دهند از طریق دارایی‌های دیجیتالی فعال شده با بلاکچین تعامل داشته باشند. یک سرمایه گذار آگاه با درک تفاوت های جزئی اما اساسی بین یک توکن و یک سکه می‌تواند کسب سود کند.

توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

در ابتدا می خواهیم بدانیم توکن چیست؟ و بعد از آن به بررسی تفاوت کوین و توکن که یکی از سردردگمی های رایج امروزه کاربرها در این بازار است. صدها هزار پروژه بلاکچین و رمزارز بعد از بیت کوین به وجود آمدند که اهمیت این سوال را بیش از پیش به نمایش میگذارد.

در این مقاله به بررسی تفاوت کوین‌ها و توکن‌ها می‌پردازیم.

مفاهیم کلی:

کوین چیست؟

کوین یا رمزارز یک گونه پول دیجیتال است که در یک لحظه پول و نقل و انتقالات آن از روش الگوریتم های رمزنگاری شده نظارت می‌شوند. مانند : بیت کوین و اتریوم رمزارزهایی هستند که بلاک چین خصوصی دارند. هر کوین از صفر طراحی و برنامه ریزی می‌شود و بلاک چین آن غایت خاصی را دنبال می‌کند.

کوین چیست ؟

توکن چیست؟

می توان گفت توکن گونه ای از ارزهای دیجیتال است که مثل کوین‌ها در یک زمان، نقل و انتقالات آن از طریق الگوریتم‌های رمزنگاری شده سایر کوین‌ها نظارت می‌شوند.

توکن، با استفاده بی مانند از یک ساختار قرارداد هوشمند مانند اتریوم به کاربر اجازه می‌دهد تا از بلاکچین به نحو مورد نیاز خود استفاده کنند.

برای مثال: رمزارز تتر TRC20 یک توکن بر بستر بلاک چین ترون است. TRC20 یک پروتکل برای ساخت توکن در بلاکچین ترون است. توکن‌هایی که از یک پروتکل استفاده می‌کنند می‌توانند با یکدیگر مبادله شوند. یعنی یک توکن تتر TRC20 را میتوان با یک توکن دیگر مانند بیت تورنت در یک تراکنش معامله کرد.

توکن نیز گونه ای ارز رمزنگاری شده است که بر روی ساختار یک بلاک‌چین دیگر سوار می‌شود. عموما توکن‌ها برای کاربرد در یک اپلیکیشن یا به عنوان یک اندوخته و… استفاده می‌شوند.

سوالاتی که بیشتر کاربران کرپیتوکارنسی ها با آن رو به رو هستند به چند دسته تقسیم می شود:

توکن و کوین چه تفاوتی با هم دارند؟

کیف پول توکن وکوین آیا فرق دارند ؟

آلتکوین چیست؟

یک کوین مثل لایت‌کوین، از راه ایجاد دگرگونی در تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها کد اصلی بیت کوین ایجاد می‌شود. به این ارزهای دیجیتال، آلتکوین (Altcoin) نیز گفته می‌شود، کاربردهای آنها شبیه بیت‌کوین است.

تفاوت کوین و توکن

در مجموع، به بیان ساده و روشن، تفاوت میان کوین و توکن در این است که :

کوین ها دارای بلاک چین اختصاصی و جداگونه هستند، در حالی که تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها توکن اینطور نیست.

مبحث دیگری که باید آن‌ها توجه کنید این است که کوین‌ها معمولا برای پرداخت‌ها (درست مانند ارزهای فیات(پول های رایج)) استفاده می‌شوند، در حالی که توکن‌ها کاربردهای دیگری نیز دارند – که یکی از این کاربردها می‌تواند پرداخت باشد.

به طور مثال : برای قیاس کردن یک کوین یا رمز ارز با یوتیلیتی توکن (توکن کاربردی) باید گفت، از این توکن‌ها برای دسترسی به یک محصول یا خدمات خاص استفاده می‌شود.

کوین و توکن

وجه تمایز بین کیف پول توکن‌ و کوین

فرق مهم بین توکن و کوین، کیف پول ارز دیجیتال و نحوۀ ذخیره‌سازی این اندوخته های دیجیتال است. یعنی میتوان اذعان داشت که هر کوین، نیاز به یک کیف پول مختص به خود با آدرس اختصاصی دارد و در یک بلاکچین مجزا قرار میگیرد.باتوجه به گفته های سطور بالا یعنی کیف بیت کوین و اتریوم کاملاً از هم مجزا هستند و نمی‌توان برای مثال دارایی بیت کوین را به آدرس اتریوم ارسال کرد.

اما این قانون در مورد توکن‌ها سازگاری ندارد. شما می‌توانید یک توکن مانند تتر ERC20 را به هر آدرسی در این شبکه بفرستید. بعضی اوقات ممکن است این دارایی در کیف پول آنلاین شما رویت نشود، اما تراکنش ثبت شده و امکان دسترسی به آن وجود خواهد داشت، هرچند بعضی اوقات به دانش فنی نیاز است.

از کوین‌ها برای موارد زیر استفاده می‌شود:

• به عنوان جا به جایی پول (با استفاده از آن‌ها می‌توانید بفرستید یا دریافت ارزش کنید)
• برای ذخیره‌سازی (می‌توان آن‌ها را ذخیره کرد و بعد با چیز دیگری تعویض کرد)
• به عنوان واحد محاسبه (می‌توانید قیمت کالا یا خدمات را در آن‌ها لحاظ کنید)
• در بلاک چین تراکنش ها عموما به شکل توکنیزه یا همان دیجیتالی شده صورت می گیرد. این توکن ها به اسم کریپتوکارنسی یا رمز ارز هم شناخته می شوند. یک توکن رمز ارز نگهدارند ارزش دارایی است و این که آن دارایی یا اندوخته چیست بستگی به بلاک چین مورد نظر دارد.
• در بلاک چین های اصلی مانند بیت کوین، رمز ارز BTC بیانگر ارزش اقتصادی است.
• در بلاک چینی که بر مبنای کالا بنا شده، مانند بلاک چین Hemp coin، رمز ارز THC بیانگر کناف صعنتی است.

به طور کلی، تفاوت کوین و توکن را می‌توان در چند جمله خلاصه تفاوت‌ کوین‌ها و توکن‌ها کرد:

کوین‌ها بلاکچین مختص به خود را دارند اما توکن‌ها از بستر سایر بلاکچین‌ها برای فعالیت خود استفاده می‌کنند. کوین‌ها معمولاً فقط واسطه معاملات هستند، اما توکن‌ها کاربردهای مختلفی در شبکه دارند.

هر کوین، نیاز به کیف پول و آدرس اختصاصی دارد، اما توکن‌ها را می‌توان در تمام آدرس‌های بلاکچین میزبان ذخیره کرد. کارمزد شبکه در کوین‌ها، از خود کوین برداشت می‌شود، اما کارمزد توکن‌ها معمولاً از رمز ارز بومی بلاکچین کسر می‌شود.

وجه تمایز بین کوین و توکن با ایجاد پروژه‌هایی همانند Walton و Vechain در حال پیچیده شدن است. اما خوشبختانه کشورهایی همانند ژاپن و آمریکا در حال وضع قوانینی حول محور انواع مختلف ارزهای رمزنگاری شده هستند و همین عامل باعث می‌شود تمایز بین توکن و کوین برای کاربران آسونتر بشود .

صحبت پایانی

در وجه تمایز کوین و توکن باید گفت که کوین‌ها، ارزهایی هستند که می‌توانند با آن خرید و فروش انجام داد و نوعی از پرداخت هستند. درحالی که، توکن‌ها می‌توانند نمایان گر سهم یک موسسه یا شرکت باشند، دسترسی به محصول یا خدمتی خاص و بسیاری از کارکردهای دیگر را فراهم کنند.

شما می‌توانید یک توکن را با یک کوین خریداری کنید، اما برعکس آن امکان پذیر نیست. کوین‌ها به طور مستقل عمل می‌کنند، در حالی که توکن ها تنها برای یک پروژه خاص کاربرد دارند.

تفاوت کوین و توکن

در بازار ارزهای دیجیتال کوین ها روی بستر بلاک چین یا شبکه اختصاصی خودشان فعالیت می کنند در حالی که توکن بلاک چین اختصاصی ندارد و روی بلاک چین یک توکن دیگر تولید و معامله می شود به همین منظور ما در این مقاله به بررسی تفاوت کوین و توکن می پردازیم.

یکی از تفاوت کوین و توکن ، کوین ها یک پول رمزنگاری شده یا رمزارز می باشند که دارای بلاک چین مخصوص به خود هستند که به عنوان یک رمزارز اصلی می توان کوین در فضای بلاک چین بیت کوین را نام برد و یا مثلا اتریوم ، لایت کوین و غیره که اینها همه کوین هستند.

توکن چیست ؟

برای درک تفاوت کوین و توکن باید گفت که توکن روی بلاک چین سایر رمزارزها معامله می شود و بلاک چین خاصی برای خود ندارد که مشهورترین آن توکن ERC20 است که از بلاک چین اتریوم استفاده می کند.

مقایسه کوین و توکن

در تفاوت کوین و توکن ، کوین ها برای سیستم پرداخت استفاده می شوند در حالی که توکن خود یک سیستم پرداخت است و کاربردهای بسیاری دارد و در مجموع می توان گفت که کوین ها دارای بلاک چین مخصوص و مستقل هستند در صورتی که توکن به این صورت نیست .

کوین ها قابلیت ارسال ، دریافت و استخراج را دارند و به عنوان یک پول واقعی استفاده می شوند و به عنوان یک انتقال پول و ذخیره ‌کننده پول ارزش دارند و یک نوع واحد محسوب می شوند ولی توکن ها بیانگر سهم یک پروژه می باشند و برای کاربرد یک پروژه یا اپلیکیشن استفاده می شوند مانند بلیط یک کنسرت که بلیط یک توکن است و شما در یک زمان خاص و یا مکان خاص می توانید از آن استفاده کنید.

انواع توکن

در بازار ارزهای دیجیتال چند نوع توکن داریم توکن های اوراق بهادار ، توکن های کاربردی ، توکن های پرداختی ، توکن های حاکمیتی که به طور خلاصه برای شما بیان می کنیم:

توکن های امنیتی یا توکن اوراق بهادار

یکی دیگر از تفاوت کوین و توکن توکن های امنیتی یا اوراق بهادار است که به عنوان یک دارایی مانند مشارکت در جریان های درآمدی ، مشارکت در منابع فیزیکی ، حق دریافت سود سهام می باشد و این توکن ها شبیه به سهام اوراق بهادار و یا اوراق قرضه می باشند.

توکن های کاربردی

این توکن ها برای خدمات یک پروژه خاص یا کالاها می باشند و از آن به عنوان یک نوع تخفیف یا دسترسی به یک کالا خاص و خدمات استفاده می شود مانند توکن Vethor که بر بستر بلاک چین Vechain فعالیت می کند و به عنوان کارمزد و سوخت شبکه می باشد.

توکن های پرداختی یا معاملاتی

یکی از تفاوت کوین و توکن این است که توکن های پرداختی هیچ ارتباطی با پروژه های توسعه ای ندارند و هدف آنها ذخیره پول نقد و طلا می باشد که از طریق خرید و فروش و تراکنش مالی انجام می شود مانند تتر که از این توکن ها است.

توکن حاکمیتی

توکن حاکمیتی یا توکن Governance گاورننس یک ارز دیجیتالی است که دارنده آن می تواند حق رای گیری را برای آینده یک شبکه داشته باشد مانند توکن یونی سواپ که یک توکن حاکمیتی است که در تصمیم گیری های مهم می تواند حق رای داشته باشد و معمولا این توکن های حاکمیتی را در طبقه توکن های کاربردی قرار می دهند.

تفاوت بین کیف پول توکن و کوین

یک تفاوت کوین و توکن کیف پول و نحوه ذخیره این دارایی ها می باشد که هر کوین نیاز به یک کیف پول اختصاصی با آدرس اختصاصی که در یک بلاک چین خاص است را دارا می باشد یعنی کیف پول بیت کوین و کیف پول اتریوم کاملا با هم مجزا هستند ولی در مورد توکن ها شما می توانید یک توکن مانند تتر ERC20 را به هر آدرسی که می خواهید ارسال کنید و گاهی ممکن است که ذخیره آن در کیف پول آنلاین شما نشان داده نشود ولی تراکنش تایید آن وجود دارد.

سخن پایانی

در تفاوت کوین و توکن به این نتایج رسیدیم که توکن یک ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل ندارد و در بلاک چین های میزبان قرار می گیرد و مزیت اصلی که دارند صرفه جویی در زمان و هزینه ها می باشد در حالی که کوین ها دارای یک بستر بلاک چین اختصاصی می باشند و بیشترین تفاوت آنها در داشتن و نداشتن بلاک چین می باشد به همین منظور شما می توانید با صرافی کوینکس ارتباط و از نحوه خرید و فروش این رمزارزها اطلاع حاصل کنید.

آنچه باید دربارۀ انواع کوین و توکن بدانیم

مکان شما: خانه 1 / وبلاگ ققنوس 2 / محصولات 3 / توکن یکم دارایی های دیجیتال 4 / آنچه باید دربارۀ انواع کوین و توکن بدانیم.

کوین و توکن در به طور بنیادی بسیار شبیه هستند. آن ها هم می توانند نشان‌دهنده ارزش ها باشند و هم می توانند پرداخت ها را انجام دهند.

ظهور هر فناوری جدید، اصطلاحات و مفاهیم خاصی با خود به همراه دارد که معنی و کارکرد آن ها بخصوص برای مخاطب عمومی این فناوری ها به سادگی قابل فهم نباشد. فناوری بلاکچین هم از این امر مستثنی نیست و ممکن است روبه رو شدن با واژه ها و اصطلاحات مخصوص به این فناوری، به جای آنکه به سؤالات ما پاسخ دهد، به ابهام ها و سؤال های بیشتر منجر شود. برای نمونه، شاید اولین واژه هایی که از دنیای رمزارزها به گوش ما خورد، «کوین» و «توکن» بود و شاید تفاوتی بین معنای این ها احساس نمی کردیم. اما واقعیت این است که هر کدام از این اصطلاحات و مفاهیم، کاربرد و معنای خاص خود را دارند. بر این اساس تلاش داریم تا در مجموعه مقاله هایی به مرور معانی و مفاهیم واژه های مختلف در دنیای بلاکچین و کریپتو بپردازیم.

قبل از این در مقاله «دارایی‌ دیجیتال،کریپتوکارنسی و توکن‌ها» با چند نمونه از این اصطلاحات آشنا شدیم. در مقاله ای که اکنون پیش روی شما است، معنی و کارکرد «کوین» و «توکن» و تفاوت های بین آن ها را مرور می کنیم.

تقریباً بسیاری از ما همیشه توکن را با کوین اشتباه می گیریم. واقعیت این است که کوین و توکن در به طور بنیادی بسیار شبیه هستند. آن ها هم می توانند نشان دهنده ارزش ها باشند و هم می توانند پرداخت ها را انجام دهند. همچنین می توانید سکه ها را با توکن ها و بالعکس تعویض کنید.

در واقع تفاوت اصلی بین این دو به کاربردشان برمی گردد. کارهایی هست که می توانید با توکن ها انجام دهید نه با کوین. از طرف دیگر، برخی از بازارها کوین را می پذیرند و نه توکن را .

ویژگی های کوین چیست؟

کوین یا همان سکه با ویژگی های زیر تعریف می شود:

• بر روی بلاک چین خود عمل می کند. یک بلاک چین تمام تراکنش‌هایی را که شامل سکه‌های رمزنگاری شده بومی آن می‌شود، پیگیری می‌کند.
• وقتی برای مثال با اتریوم به شخصی پول پرداخت می کنید، رسید آن به بلاک چین اتریوم می رود. اگر همان شخص بعداً با بیت کوین به شما پول پرداخت کند، رسید به بلاک چین بیت کوین می رود. هر تراکنش با رمزگذاری محافظت می شود و توسط هر عضو شبکه قابل دسترسی است.
• کوین به عنوان پول عمل می کند و بیت کوین تنها با هدف جایگزینی پول سنتی ایجاد شد.
• کوین قابل استخراج است. شما می توانید سکه های کریپتو را از دو طریق به دست آورید. یکی از طریق استخراج سنتی در سیستم اثبات کار و همینطور از روش دیگر یعنی اثبات سهام که رویکرد مدرن تری برای خریداری کوین است.

توکن چیست؟

برخلاف کوین ها، توکن ها زنجیره بلوکی خود را ندارند. در عوض، آن‌ها روی بلاک چین‌های دیگر ارزهای دیجیتال مانند اتریوم کار می‌کنند. اگر تراکنش‌های ارز دیجیتال توسط بلاک چین انجام شود، توکن‌ها به قراردادهای هوشمند متکی هستند. آنها مجموعه ای از کدها هستند که معاملات یا پرداخت ها را بین کاربران تسهیل می کنند. هر بلاک چین از قرارداد هوشمند خود استفاده می کند.

هر نوع توکن بر اساس استفاده، ویژگی های منحصر به فردی را ارائه می دهد. یکی از ویژگی های جالب توجه توکن ها این است که بعضی از شبکه‌ها مانند اتریوم قالب‌هایی را ارائه می‌کنند که شما می‌توانید توکن‌های خود را علامت‌گذاری کنید و تجارت خودتان را شروع کنید. این ویژگی باعث می‌شود هر کسی با دانش فنی کم یا حتی بدون آن بتواند بازارساز شود.

تفاوت های اصلی کوین ها و توکن ها

تفاوت بین توکن و کوین واقعاَ زیاد نیست، اما اگر تفاوت های بین این دو نادیده گرفته شوند، می تواند باعث سردرگمی شود. یک راه ساده برای تشخیص تفاوت های کوین و توکن این است که، اگر شما قصد خرید یک محصول را داشته باشید، اغلب به کوین نیاز دارید، اما اگر قصد استفاده از سرویس ها یا خدماتی را دارید، باید از توکن ها استفاده کنید.

یکی دیگر از تفاوت های قابل توجه بین توکن ها و کوین ها، چیزی است که آن ها نشان می دهند. در حالی که سکه‌های کریپتو اساساً نسخه‌های دیجیتالی پول هستند، توکن‌ها می‌توانند نشان دهنده دارایی‌ها یا اسناد باشند.

شما می توانید توکن ها را با کوین خریداری کنید، اما بعضی از توکن ها ،مثلاً سهم یک شرکت می توانند ارزش بیشتری نسبت به کوین ها داشته باشند. با این حال، از آنجا که معمولاً محدودیت‌هایی برای خرج کردن توکن ها وجود دارد، آن ها به اندازه کوین ها امکان نقد شدن ندارند.