میزان ریسک و نرخ بازگشت در انواع سرمایه گذاریها
همانطور که میدانید واژه سرمایهگذاری به معنی گذاشتن پول در چیزی با انتظار سود از آن است. در علم اقتصاد، سرمایهگذاری یعنی خرید کالایی که در حال حاضر مصرف نمیشود اما در آینده فرد به آن نیاز پیدا خواهد کرد و آن کالا برای او انواع سرمایه گذاری سودآور خواهد بود. در علم مالی، سرمایهگذاری به این معنی است که فرد یک دارایی مالی نظیر سهام را میخرد و پیشبینی میکند که آن دارایی مالی در آینده سودآور خواهد بود و قیمتش افزایش خواهد یافت لذا با فروش به قیمت بالاتر سود خوبی به دست خواهد آورد.
متأسفانه واژه سرمایهگذاری در طول دهههای گذشته آنچنان که باید تبیین و واکاوی نشده و بعضی افراد و گروههای سرمایهگذار در میان برخی از اقشار و افکار عمومی جامعه (عموما فرادستی) به کسانی اطلاق میشود که صرفا به سود خود و زیان دیگری میاندیشند در صورتی که برای اقتصادی که سودای پیشرفت، توسعه و شکوفایی را در سر میپروراند باید این واقعیت فهم شود که فرد سرمایهگذار در تسریع فرآیند حصول توسعه اقتصادی نقش بسزایی ایفا میکند و اینکه سرمایهگذار صرفا به سود خود بیاندیشد امری طبیعی است که با نفس و ماهیت سرمایه گذاری گره خورده است.
در این بین ریسک را نوعی عدم اطمینان و آگاهی در مورد نتیجه یک عمل می دانند، در ادبیات مالی ریسک را میتوان به صورت رویدادهای غیرمنتظره که معمولاً به صورت تغییر در ارزش داراییها یا بدهیها میباشد، تعریف کرد. بنگاهها در معرض انواع مختلف ریسک قرار دارند که بهطور کلی میتوان به دو دسته ‘ریسکهای تجاری’ و ‘ریسکهای غیرتجاری’ تقسیم کرد. تقریباً همه کوششهای بشری دربردارنده ی درجاتی از ریسک است، با این همه برخی از آنها ریسکهای بیشتری را به همراه دارند.
در ادامه مطلب با نرخ بازگشت سرمایه روبرو می شویم، همانطور که از نام آن مشخص است، نرخ بازگشت سرمایه یا [۱]ROI سود حاصل از هر سرمایهگذاری در کسبوکار است. این شاخص بهصورت درصدی محاسبه و بیان میشود. در این میان ROI برای سرمایهگذاران یک ابزار تحلیل و تصمیمگیری است که مورد استفاده قرار میگیرد.
با توجه به مطالب ذکر شده ، دنیای سرمایه گذاری ؛ دنیایی سرشار از فراز و نشیب، ریسک، سود و اتفاقات گاها غیر قابل پیش بینی است. دنیایی که با تحمل ریسک های بالاتر اتفاقات سود آورتر و یا شاید شکست های سنگین تر را برای ما به ارمغان می آورد.
در این بین هستند سرمایهگذارانی که صرفا به حفظ ارزش پول خویش به هر نحو ممکن نمیاندیشند و عموما عرصه و کارزار فعالیت آنها به بازارهایی همچون مسکن، سکه، طلا، ارز و سپردههای بانکی خلاصه نمیشود.
بیایید نگاهی به نمدار ریسک و بازگشت در سرمایه گذاریها بیاندازیم:
همانطور که در نمودار ریسک و بازگشت می بینید در می یابیم که هر چه سود ها و بازگشت سرمایه بالاتر ریسک سرمایه گذاری نیز بیشتر است،
با نگاهی گذرا به نمودار فوق در می یابیم اقداماتی چون پس انداز در بانکها و یا حسابهای سپرده کوتاه مدت کمترین میزان ریسک و در نتیجه پایین ترین میزان سود را به همراه دارد.البته با کاهش نرخ سود بانکی، سپرده گذاری بانکی تا حدودی جذابیت خود را از دست داده است، اما برای بسیاری از اقشار سنتی و متوسط و حتی طبقه ثروتمند جامعه، به دلیل ضریب اطمینان بالای این نوع به اصطلاح سرمایه گذاری، همچنان تقاضا برای این نوع خاص از سرمایه گذاری قابل توجه به نظر میرسد.
در میانه این نمودار بازارهای نوظهور[۳] را مشاهده می کنیم این نوع بازارها از سوی سرمایهگذاران بهعنوان یک فرصت کسب بازدهی بالا نگریسته میشوند، چرا که آنها اغلب از نرخ رشد اقتصادی و تولید ناخالص داخلی سریعتر برخوردار هستند. این بازارها همچنین از روند صنعتیسازی بالایی برخوردار هستند. در عوض سرمایهگذاران در بازارهای نوظهور[۴]، با ریسکهای بزرگتری نسبت به بانکها مواجه هستند، که از بیثباتی اقتصادی، مسائل زیرساختی داخلی، نوسانات نرخ ارز و محدود بودن فرصتهای منصفانه (زیرا اغلب بنگاههای بزرگ، توسط دولت، مدیریت میشود) ناشی میشود .
در بالاترین سطح از نمودار ریسک و بازگشت بالاترین میزان ریسک در بین انواع سرمایه گذاری ها برای سرمایه گذاران نیک اندیش به چشم می خورد و همچنین در مقابل آن بالاترین میزان نرخ بازگشت سرمایه نیز برای این گروه از سرمایه گذاری لحاظ می شود که می انواع سرمایه گذاری توان این میزان ریسک را با تعدد سرمایه گذاری و سرمایه گذاری های صحیح کاهش داد که در مقالات آینده به تفصیل به این مورد خواهیم پرداخت.
به هر ترتیب فارغ از معنای عام سرمایهگذاری، در طی سالیان اخیر، با بروز برخی نوسانات اقتصادی شاهد تعدد و تکثر هر چه بیشتری از افراد و گروههای سرمایه گذار در جامعه هستیم. سرمایه گذارانی خُرد و بعضا کلان که البته فعالیت آنها در برخی مواقع تنها به سود شخصی آنها منتهی میشود و به واقع دستاورد و موفقیت چندانی را برای اقتصاد کشور در پی ندارد و ما به آن موارد نپرداخته و بیشتر سخن از سرمایهگذارانی است که صرفا به حفظ ارزش پول خویش به هر نحو ممکن نمیاندیشند و عموما عرصه و کارزار فعالیت آنها به بازارهایی چون مسکن، سکه، طلا، ارز و سپردههای بانکی خلاصه نمیشود . امید داریم تا در مقالات آتی در خصوص سرمایه گذاران نیک اندیش بیشتر سخن به میان آوریم.
انواع صندوق های سرمایه گذاری
صندوق های سرمایه گذاری یکی از روش های سرمایه گذاری در بازار سرمایه است. صندوق ها نهادهای واسطه مالی هستند که وجوه مردم را جمع آوری کرده و در اوراق بهادار سرمایه گذاری کرده و افراد را از سود حاصل منتفع می کنند. در این مقاله سعی شده تا به معرفی انواع صندوق های سرمایه گذاری پرداخته و شما را با این ابزار مفید مالی بیشتر آشنا کنیم.
در یک تقسیمبندی، صندوق های سرمایهگذاری را بسته به نوع داراییای که در آن سرمایهگذاری میکنند، میتوان به 3 دستهی زیر تقسیم کرد:
1/ صندوق های سرمایهگذاری اوراق بهادار
این صندوقها با سرمایهگذاری روی اوراق بهادار اقدام به سودآوری برای سرمایهگذاران میکنند. این صندوقها خود به 6 دسته تقسیم میشوند:
2/ صندوق های سرمایه گذاری در سهام
صندوقهای سرمایهگذاری در سهام بر اساس الزامات سازمان بورس و اوراق بهادار، موظّفند حداقل 70 درصد از سرمایه خود را در سهام و حق تقدم سهام سرمایهگذاری کنند. این نوع از صندوقها به لحاظ ریسک سرمایهگذاری دارای ریسک بالایی بوده وطبیعتاً میتوانند سود بیشتری نیز نسبت به صندوقهای با درآمد ثابت یا مختلط ایجاد کنند.
3/ صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت
صندوقهای سرمایهگذاری با درآمد ثابت نیز بر اساس الزامات سازمان بورس و اوراق بهادار موظّفند که حداقل 75 درصد از داراییهای خود را به اوراق بهادار با درآمد ثابت مانند اوراق مشارکت، سپردههای بانکی و… اختصاص دهند. این نوع از صندوقها به لحاظ ریسک نسبت به صندوقهای در سهام از ریسک کمتری برخوردارند و به همین دلیل عمدتاً سودآوری کمتری نسبت به صندوقهای در سهام دارند.
4/ صندوقهای سرمایه گذاری مختلط
صندوقهای سرمایهگذاری از نوع مختلط بر اساس مقرّرات سازمان بورس و اوراق بهادار موظّفند بین 40 تا 60 درصد داراییهای خود را به سهام یا حق تقدم سهام (یا اوراق با درآمد ثابت) اختصاص داده و مابقی را به اوراق بهادار با درآمد ثابت (یا سهام و حق تقدم) اختصاص دهند. این نوع از صندوقها به طور کلّی به لحاظ ریسک دارای ریسک کمتری از صندوقهای در سهام و نیز سود کمتر از صندوقهای در سهام هستند و در مقایسه با صندوقهای سرمایهگذاری با درآمد ثابت دارای ریسک بیشتر و در نتیجه سود بیشترند. البتّه ذکر این نکته ضروری است که این مسئله یک قانون ثابت نیست؛ بلکه در برهههایی از یک دوره سرمایهگذاری ممکن است این نوع صندوقها بازدهی بیشتری نسبت به سایر صندوقها داشته باشند. آنچه گفته شد به طور کلّی صادق است.
5/ صندوق های سرمایهگذاری کالایی قابل معامله (ETC)
صندوقهای کالایی قابل معامله (ETC) یکی از ابزارهای مالی نوین هستند که به سرمایهگذاران این امکان را میدهند که به جای خرید و نگهداری کالای مورد نظر و تحمّل هزینههای نگهداری به طور مستقیم و خسارتهای احتمالی آن، اوراق این صندوقها را خریداری نمایند. با خرید این اوراق، سرمایهگذار در عین داشتن مالکیت کالای موردنظر، مسئولیت نگهداری از آن کالا را بر عهده ندارد. به عبارت دیگر، این صندوقها بخش قابل ملاحظهای از وجوه گردآوری شدهی خود را به سرمایهگذاری در انواع سرمایه گذاری کالایی خاص اختصاص میدهند و علاقهمندان به سرمایهگذاری در آن کالای خاص اقدام به خرید واحدهای این صندوقها میکنند.
6/ صندوق های سرمایهگذاری خطرپذیر (VC)
صندوقهای سرمایهگذاری خطرپذیر صندوقهایی هستند که با جمعآوری منابع مالی سرمایهگذاران ریسکپذیر، سرمایه لازم برای رشد و گسترش کسبوکارهای نوپا را فراهم میکنند. از این نوع صندوقها با نامهایی تحت عناوین «صندوقهای سرمایهگذاری جسورانه» یا «صندوقهای سرمایهگذاری کارآفرینی» نیز یاد میشود. کسبوکارهایی که در دوره رشد و نمو خود قرار دارند علیرغم ریسک زیادی که دارند میتوانند پتانسیل سودآوری زیادی نیز داشته باشند؛ لذا سرمایهگذاری در این صندوقها باید همراه با تحلیل و بررسی دقیق کسبوکار مورد نظر بوده و باید به پتانسیل رشد و سودآوری آن در آینده توجه داشت.
7/ صندوق های سرمایهگذاری صندوق در صندوق
سازمان بورس و اوراق بهادار با توجه به اهداف و استراتژیهای خود مبنی بر ایجاد بسترها و ابزارهای نوین در بازار سرمایه، اقدام به راهاندازی صندوقهای سرمایهگذاری صندوق در صندوق کرده است. این نوع از صندوقها بر اساس استراتژی خود به جای سرمایهگذاری در سهام، در واحدهای سرمایهگذاری سایر صندوقها سرمایهگذاری میکنند و ملزم هستند که حداقل 85 درصد از سرمایه خود را به این امر اختصاص دهند. مزیتی که برای این نوع از صندوقها میتوان برشمرد این است که سرمایهگذاری در آنها به نوعی به معنای سرمایهگذاری در چندین صندوق است که به سرمایهگذار این امکان را میدهد به جای استفاده از یک تیم مدیریت از تخصص چندین تیم مدیریت بهرهمند شود.
8/ صندوق های سرمایهگذاری تأمین مالی
یکی از مهمترین چالشهای هر فعالیت اقتصادی، تأمین مالی آن است. صندوق تامین مالی نیز به منظور تأمین مالی پروژهها و فعالیتهای اقتصادی راهاندازی شدهاند که به دو دسته زیر تقسیم میشوند:
9/ صندوق های سرمایهگذاری املاک و مستغلات
صندوق هاي سرمايهگذاري املاك و مستغلات، صندوقهايي هستند كه از جمعآوري سرمايههاي كوچك اشخاص حقيقي يا حقوقي به منظور سرمايهگذاري در پروژههاي بزرگ ساختماني ايجاد شدهاند. اين صندوقها امكان استفاده سرمايهگذاران خرد از فرصتهاي سرمايهگذاري در پروژه هاي ساختمانی بزرگ و درآمدزا را فراهم ميآورند. افراد براي سرمايهگذاري در صندوقهاي سرمايهگذاري يا شركتهاي سرمايهگذاري املاك و مستغلات، از دو طريق ميتوانند عمل كنند:
الف) از طريق خريد واحدهاي سرمايهگذاري صندوقهاي مذكور در زماني كه سهام خود را به عموم عرضه ميكنند.
ب) از طريق خريد واحدهاي سرمايهگذاري در بورس، كه همانند سهام و ساير اوراق بهادار پذيرفته شده در بورس، قابل معاملهاند.
10/ صندوق های سرمایهگذاری پروژه
صندوقهای سرمایهگذاری پروژه نهادهایی مالی هستند که با اخذ مجوز از سازمان بورس و اوراق بهادار تأسیس شده و به جمعآوری سرمایه از عموم و تخصیص آن به سرمایهگذاری در ساخت و تکمیل پروژهی اشاره شده در اساسنامهی این صندوقها، میپردازند. صندوقهای سرمایهگذاری پروژه بهمنظور انجام پروژه مورد نظر خود، در چارچوب اساسنامه و با رعایت مقرّرات، یک شرکت سهامی خاص به نام «شرکت پروژه» تأسیس میکنند که آن شرکت، پس از تکمیل و آغاز مرحلهی بهرهبرداری، تبدیل به یک شرکت سهامی عام شده و سهام آن در بورس یا بازار خارج از بورس پذیرش و قابل معامله میشود. پس از ساخت پروژه و عرضه شدن سهام شرکت مذکور در بورس، فعالیت صندوق پایان یافته و تمامی داراییها و بدهیهای صندوق به شرکت پروژه منتقلشده و به دارندگان واحدهای سرمایهگذاری صندوق، به همان نسبت، سهام شرکت پروژه واگذار میشود.
11/ صندوق های ارزی
با وجود این نوع صندوقها، سرمایهگذاران میتوانند به جای مراجعه به بازار فیزیکی ارز و خرید و فروش آن، سرمایه مورد نظر را به این صندوقها اختصاص داده و این صندوقها نیز با استفاده از تیم مدیریت تخصصی اقدام به سرمایهگذاری در اوراق ارزی و سپردههای ارزی کرده و از این طریق سرمایهگذاران را منتفع میکنند.
آشنایی با سرمایه گذاری و انواع آن
سرمایهگذاری چیست؟ تاکنون به تعریف سرمایهگذاری فکر کردهاید؟ برای آشنایی با انواع سرمایهگذاری لازم است با تعریف اولیه سرمایهگذاری آشنا شوید.
سزمایهگذاری( investment )به معنای استفاده از منابع مالی یا پساندار دز زمینههای متفاوت مالی است، به گونهای که فرد بعد از مدتی معلوم قادر به برداشت اصل و سود پول باشد.
در واقع سرمایهگذاری، کارگیری سرمایه در حوزهای مطمئن با هدف کسب سود در آینده است. برای انتخاب بهتربن حوزه برای سرمایهگذاری لازم است با انواع سرمایهگذاری آشنا شوید. یک سرمایهگذاری موفق نیازمند شناخت کافی از انواع سرمایهگذاری و برخورداری از هوش بالا برای مدیریت سرمایه است. اینکه بدانید کی و کجا سرمایهگذاری کنید.
نحوه عملکرد سرمایهگذاری:
همانطور که در بالا ذکر کردیم، هدف از سرمایهگذاری کسب سود از طریق افزایش قیمت دارایی در طول زمان است. بازارهای متفاوتی برای سرمایهگذاری وجود دارند. به همین دلیل بهتر است سرمایهگذار براساس روحیه و شرایط حاکم، مناسبترین راه برای سرمایهگذاری را انتخاب کند.
سرمایهگذاری شامل فعالیتهایی نظیر خرید سهام، خرید ارز، خرید ملک، خرید طلا و اشیا قیمتی و… میشود. همچنین ثبت شرکت یا تولید محصول خاص، نوعی سرمایهگذاری به حساب میآید.
پس به طور کلی میتوان گفت؛ هرسازوکاری که به امید کسب درآمد در آینده باشد، نوعی سرمایهگذاری به حساب میآید.
چالش و موانع سرمایهگذاری چیست؟
اگر قصد مشارکت در انواع سرمایهگذاری را دارید، لازم است تمام جوانب سرمایهگذاری را بسنجید و با علم کامل وارد بازار مالی بشوید. انواع سرمایهگذاری با چالش و ریسکهای متفاوت مواجه است.
فرض کنید فردی بعد از آشنایی با انواع سرمایهگذاری قصد مشارکت در حوزههای مالی متفاوت را دارد؛ آیا بدون داشتن آگاهی از چالشها و ریسکهای موجود در مسیر، میتواند در شرایط خاص به تدابیر مختلف بیندیشد؟
جو اقتصادی حاکم بر جامعه و موانع اقتصادی، مانند نوسانات قیمت ارز، تورم، تحریمها و … بزرگترین چالشها در مسیر سرمایهگذاری هستند. سرمایهگذاران ممکن است در هنگام به کارگیری منابع مالی خود در انواع سرمایهگذاری با سیاستهای ناکارآمد و نبود ثبات اقتصادی مواجه شوند.
بهتر است قبل از مشارکت در انواع سرمایهگذاری، با تمامی موانع و چالشها به طور کامل آشنا شوید.
هدف از انواع سرمایهگذاری چیست؟
افراد با اهداف مختلف وارد بازار سرمایه میشوند. برخی از افراد با هدف حفظ ارزش پول در مقابل افزایش نرخ تورم تصمیم به سرمایهگذاری میگیرند. بهتر است نوع سرمایهگذاری، متناسب با شخصیت و تحمل ریسک فرد انتخاب شود.
افراد ریسکپذیر، سرمایهگذاری مطمئن و کمسود را ترجیح میدهند. دسته دیگری از افراد که به دنبال کسب سود زیاد هستند، به سمت سفته بازی میروند.
دستهای از سرمایهگذاران با هدف پوشش ریسک به دنبال راهی دیگر، برای سرمایهگذاری امن هستند. این افراد با متنوع ساختن سبد سرمایهگذاری، احتمال آسیب دیدن اصل سرمایه براساس ریسکها و چالشهای موجود در مسیر، کاهش میدهند.
سرمایهگذاری زمانی موفق است که موجب توسعه سرمایه و کسب منافع از آن در آینده شود.
اگر مشارکت در انواع سرمایهگذاری براساس شناخت و آشنایی کافی از روند کسبوکار نباشد، نتیجه مطلوب و سوددهی کافی را به دنبال نخواهد داشت. به طور کلی، سرمایهگذاری با هدف افزایش حجم سرمایه و ثبات ارزش پول انجام میشود.
ریسک انواع سرمایهگذاری چیست؟
انواع سرمایهگذاری با مقدار مشخصی ریسک همراه هستند. ممکن است سرمایه در طول زمان رشد نکند یا حتی قیمتها و ارزش داراییها کاهش یابند. همین امر موجب ضرر و زیان فرد میشود.
ریسک، عامل ایجاد تفاوت بین سرمایهگذاری و پسانداز است. پسانداز با هدف جمع کردن پول برای خرج کردن در آینده، انجام میشود. پسانداز پول، ریسک ندارد.
معمولا افراد ریسکپذیر در ازای پذیرش ریسک، انتظار سوددهی بالا را از سرمایه دارند. در این حالت، حتی اگر میزان ریسک زیاد باشد چون سرمایهگذار خواهان بازدهی بالا است، ریسک موجود را میپذیرد.
ریسک اصلی جداناپذیر از سرمایهگذاری است. به طور کلی ریسک ناشی از سرمایهگذاری را میتوان به دو دسته زیر تقسیم کرد:
- ریسک سیستماتیک
- ریسک غیرسیستماتیک
ریسک کل حاصل جمع دو ریسک بالا است.
ریسک سیستماتیک (غیرقابل اجتناب):
ریسک سیستماتیک، غیرقابل کنترل است. معاملهگر قادر به کاهش این دسته از ریسکهای سرمایهگذاری نیست. عوامل ایجاد کننده این ریسک در زیر مرتب شده است:
- ریسک ناشی از تورم
- ریسک ناشی از نرخبهره
- ریسک بازار و اخبار سیاسی
ریسک غیر سیستماتیک (قابل اجتناب):
سرمایهگذار ماهر با مدیریت درست سرمایه، قادر که کنترل و کاهش این دسته از ریسکها در انواع سرمایهگذاری است.
انواع سرمایه گذاری :
به عنوان یک معاملهگر وظیفه دارید بعد از بررسی کامل چالشها و موانعی که در مسیر سرمایهگذاری ممکن است در سرراهتان قرار گیرد، به آشنایی به انواع سرمایهگذاری بپردازید.
سرمایهگذاری در جامعه کنونی یک تصمیم سرنوشتساز است و نیاز به رعایت یک سری استانداردها و اصول اولیه دارد. در ادامه بحث به معرفی انواع سرمایهگذاری خواهیم پرداخت. این روشها بر اساس دانش فرد، میزان ریسک، مدت زمان سرمایهگذاری و سایر پارامترها مرتب شده است.
۱)سرمایهگذاری فیزیکی:
به هر منبع مالی که دارای ماهیت واقعی و قابل شهود باشد، سرمایهگذاری فیزیکی یا دارایی فیزیکی میگویند. در این دسته از سرمایهگذاری، فرد به خرید ملک یا مستغلات میپردازد یا در خطهای جدید تولید سرمایهگذاری میکند. همچنین سرمایهگذاری در طلا و اشیا قیمتی از دیگر داراییهای فیزیکی جهت سرمایهگذاری به حساب میآید.
انواع سرمایهگذاری فیزیکی شامل موارد زیر میشود:
- خرید خانه
- خرید زمین
- خرید و یا ساخت بنای کارخانه
- خرید طلا و سکه
- خرید اشیا قیمتی با هدف سرمایگذاری و فروش در آینده
در حقیقت در این دسته از سرمایهگذاری، منابع مالی صرف کالایی ارزشمند و قابل خرید و فروش میشود. شرط لازم برای این مدل سرمایهگذاری، انجام معاملات با هدف کسب سود در آینده است.
۲)سرمایهگذاری مالی:
دسته دیگری از سرمایهگذاری شامل سرمایهگذاری مالی میشود. در این مدل، داراییها قابل شهود نیستند. سرمایه گذاری مالی در مقابل سرمایهگذاری فیزیکی قرار دارد.
انواع سرمایهگذاری مالی در زیر مرتب شده است:
- سهام شرکتها
- سپردههای بانکی
- اوراق سپرده طلا و سکه
- صندوقهای سرمایهگذاری
- خرید سهام شرکتها
در حقیقت سرمایهگذاری به عملی انواع سرمایه گذاری گفته میشود که موجب تولید درآمد در آینده میشود. سرمایهگذاری به دلیل اهمیتی که در رشد پول و حفظ ارزش پول دارد، در مقابل ریسک بسیار حساس است.
بعد از معرفی انواع سرمایهگذاری، قصد داریم سرمایهگذاری را براساس روش معامله دستهبندی کنیم.
نحوه سرمایهگذاری مستقیم:
سرمایهگذار در این مدل به طور مستقیم دست به معامله میزند؛ مثلا با یک سرمایه اولیه اقدام به تاسیس شرکت میکند یا کسبوکار راه میاندازد.
در انواع سرمایهگذاری مستقیم، خبری از واسطه نیست و تمام سود حاصل را سرمایهگذار دریافت میکند. درصد ریسک در سرمایهگذاری مستقیم بیشتر از سرمایهگذاری غیرمستقیم است. سرمایهگذارانی که دست به سرمایهگذاری مستقیم میزنند باید قادر به تحمل و پذیرش ریسک باشند.
احتمال ضرر و زیان افراد تازهوارد و کسانی که اطلاعات کافی از سرمایهگذاری ندارند، در این مدل از سرمایهگذاری بیشتر از روش غیرمستقیم است. تمام بازارهای مالی نوسانات و ریسکهای مربوط به خود را دارند. درصد ریسک برای افراد غیرماهر بیشتر میشود.
افرادی که زمان کافی برای سرمایهگذاری ندارند، بهتر است سمت این مدل از سرمایهگذاری نروند.
اگر دانش و وقت کافی برای سرمایهگذاری و مدیریت سرمایه را دارید، منطقیتر است سرمایهگذاری به روش مستقیم را انجام دهید.
این روش از سرمایهگذاری هیچ محدودیتی ندارد و فرد به تنهایی قادر به مشارکت در بازارها مانند طلا، سکه، ارز، زمین و … است. سرمایهگذاری مستقیم علاوه بر دانش و مهارت، نیاز به صرف وقت دارد.
ویژگی انواع سرمایهگذاری مستقیم:
- سرمایهگذار شخصا دست به معامله میزند.
- معاملهگر با استفاده از ابزارهای متفاوت مانند تلفن، آنلاین یا مراجعه حضوری اقدام به خرید و فروش میکند.
- نیاز یه روحیه ریسکپذیر دارد.
- نیاز به دانش و تجریه کافی از بازارهای مالی دارد.
- سرمایهگذاری مستقیم نیازمند صرف وقت کافی برای انجام معاملات است.
نحوه سرمایهگذاری غیرمستقیم:
اگر تخصص و تجربه کافی در زمینه سرمایهگذاری ندارید، سرمایهگذاری غیرمستقیم انتخاب بهتری به حساب میآید.
در این روش، فرد سرمایه خود را به یک فرد مسلط به بازارهای مالی میسپارد تا با استفاده از دانش و مهارت واسطهگر از بازارمالی، سود کسب کند. سود حاصل از سرمایهگذاری غیرمستقیم کمتر از روش قبلی است؛ زیرا درصدی از سود به فرد واسطه میرسد.
در این نوع از سرمایهگذاری، اختیار سرمایه به یک واسطهگر واگذار میشود. استفاده از صندوقهای سرمایهگذاری و شرکتهای سبدگردانی، دو ابزار مالی برای سرمایهگذاری غیرمستقیم است.
لازم است قبل از سرمایهگذای غیر مستقیم، سابقه واسطهگر بررسی شود.
ویژگی انواع سرمایهگذاری غیرمستقیم:
- مناسب برای سرمایهگذاران غیرحرفهای.
- مناسب برای افرادی که زمان کافی برای رصد و پیگیری بازارهای مالی و اخبار تاثیرگذار را ندارند.
- مناسب افراد ریسکگریز.
انواع سرمایهگذاران:
بعد از آشنایی با تعاریف اولیه سرمایهگذاری و انواع آن، نوبت به آشنایی با سرمایهگذاران میرسد. در زیر تعدادی از سرمایهگذاران را معرفی کردهایم:
۱)اشخاص حقیقی:
گروهی از افراد هستند که برای کسب بازدهی و درآمد، دست به سرمایهگذاری میزنند.
۲) اشخاص حقوقی :
این دسته از سرمایهگذاران تاثیر بسزایی در بازارهای مالی دارند. اشخاص حقوقی متنوع هستند که مهمترین آنها در زیر آورده شده است:
۱)بانکها:
بانکها متداولترین نهاد مالی برای سرمایهگذاری به حساب میآیند. سرمایهگذاری در بانکها رایجترین مسیر برای کسب درآمد در ایران است. بانکها انواع سرمایه گذاری با عرضه و تقاضا اوراق بهادار و ایجاد زمینههای متنوع برای سپردهگذاری، یک راه برای سرمایهگذاری غیرمستقیم به حساب میآید.
۲)شرکتهای بیمه:
شرکتهای بیمه با دو جریان مالی در تماس هستند. دسته اول، پولهای ورودی است که شامل حق بیمههای دریافتی میشود. این مبالغ جهت بیمه اشخاص و غیراشخاص وصول میشود. جریان دیگر مالی، شامل جریان خروجی پول میشود. این جریان مالی ناشی از خسارتهای پرداختی و … میشود.
برای ایجاد تعادل بین این دو جریان مالی، شرکتهای بیمه دست به سرمایهگذاری وجوه نقد خود میزنند. یکی از بازارهایی که شرکتهای بیمه برای سرمایهگذاری انتخاب میکنند، بازار اوراق بهادار است.
۳)صندوقهای بازنشستگی:
این صندوقها مانند بیمه با دو جریان ورودی و خروجی پول مواجه هستند. جریان ورودی پول در این موسسات کمتر از خروجی پول انواع سرمایه گذاری انواع سرمایه گذاری انواع سرمایه گذاری است. صندوقهای بازنشستگی برای ایجاد تعادل بین این دو جریان، دست به انواع سرمایهگذاری میزنند. اوراق بهادار یکی از رایجترین راههای سرمایهگذاری برای این موسسات است.
این موسسات به دلیل سرمایه زیادی که دارند، نقش بسزایی در بازارهای مالی ایفا میکنند.
۴)شرکتهای سرمایهگذاری:
این شرکتها با فروش درصدی از سهام یا عرضه کالا و خدمات، منابع مالی افراد را جمعآوری میکنند. شرکتهای سرمایهگذاری از منابع مالی جمعآوری شده در سهام یا اوراق سایر شرکتها، سرمایهگذاری میکند.
یکی از مزیتهای شرکتهای سرمایهگذاری این است که فرصتی برای سرمایهگذاری با پول کم را برای سایرین فراهم میکند.
۵)شرکتهای کارگزاری:
این شرکتها یک واسطه مالی هستند. آنها موجب آسان شدن معاملات بین خریدارها و فروشندگان میشوند. طبق اساسنامه، شرکتهای کارگزاری قادر انجام خرید و فروش، تا ۲۰درصد از حجم انواع سرمایه گذاری معاملات هستند.( به شرط آنکه ۲۰درصد از حجم معاملات از سرمایه شرکت بیشتر نباشد.)
سخن پایانی:
کسب درآمد و پول، نباید تنها هدف سرمایهگذاری باشد. سرمایهگذاری موفق موجب رفاه و آسایش فعلی زندگی سرمایهگذاران نیز میشود. مبالغ اولیه سرمایهگذاری میتواند ناشی از وام گرفتن، درصدی از دارایی فرد و یا پسانداز وی باشد.
سرمایهگذار ان باید به گونهای مدیریت سرمایه در انواع سرمایهگذاری انجام دهند که سرمایهگذاری آنها موجب حفظ قدرت خرید و بازدهی بالا در شرایط تورمی و تحریمها شود.
انواع سرمایه گذاری
شنبه 30 تیر 1397 | 1601 بازدید | آموزش
انواع صندوق های سرمایه گذاری
بد نیست بدانید که یک مزیت بزرگ صندوق های سرمایه گذاری متنوع بودن آنهاست.به این معنی که می توان گفت تقریبا برای هر نوع سلیقه سرمایه گذاری و هر میزان ریسک پذیری افراد،نوعی صندوق سرمایه گذاری وجود دارد.مثلا فردی ریسک پذیری خیلی پایینی دارد و در مقابل فردی حاضر است برای کسب سود بیشتر،ریسک بالایی را نیز تحمل کند.هرکدام از این افراد می توانند یک صندوق سرمایه گداری متناسب با سطح ریسک خود را انتخاب کنند.به طور ساده می توان گفت تفاوت اصلی انواع صندوق های سرمایه گذاری در ترکیب دارایی های آن هااست.به این معنی که صندوق ها با توجه به ماهیت و نوعشان درصدی از سرمایه خود را در گزینه های کم ریسک مثل سپرده بانکی،اوراق مشارکت و … سرمایه گذاری می کنند.یا در گزینه های با ریسک بیشتر مثل بورس سرمایه گذاری می کنند.شما برای سرمایه گذاری در یک صندوق باید واحدهای سرمایه گذاری یا unit آن صندوق را خریداری کنید.کل سرمایه صندوق به واحد های ۱۰۰هزار تومانی تقسیم می شود که به هر کدام از آن ها یک واحد سرمایه گذاری یا unit گفته می شود.قیمت این واحدها در ایران معمولا نزدیک به ۱۰۰هزار تومان است.در ادامه با انواع صندوق ها آشنا خواهیم شد.
صندوق سرمایه گذاری با درآمد ثابت
این نوع صندوقها حداقل بین ۷۰% تا ۹۰% از دارایی های خود را در اوراق مشارکت، سپرده بانکی، گواهی سپرده بانکی و سایر اوراق بهادار با درآمد ثابت سرمایه گذاری می نمایند.باقیمانده دارایی های صندوق نیز به اختیار مدیر صندوق (تا سقف ۱۰%) در بورس سرمایه گذاری می شود.یک صندوق سرمایه گذاری با درامد ثابت مناسب برای افرادی است که ریسک پذیری پایینی دارند.چرا که بیشتر سرمایه آن در دارایی های با درامد ثابت سرمایه گذاری شده است.همچنین معمولا صندوق های سرمایه گذاری با درامد ثابت یک حداقل سود تضمین شده دارند.این صندوق ها در دوره های از قبل معین شده(مثلا ماهانه یا ۳ ماه یکبار) به سرمایه گذاران خود سود پرداخت می کنند.قابلیت نقد شوندگی آن ها نیز بالاست.یعنی شما به راحتی می توانید واحد های صندوق خود را به پول نقد تبدیل کنید.همچنین بیشتر این صندوق ها یک رکن به نام ضامن نقد شوندگی دارند که معمولا یک نهاد مالی معتبر است.این ضامن باعث آسودگی خاطر بیشتری برای سرمایه گذاران می شود.در نهایت اینکه این صندوق ها معمولا بازدهی بیشتری نسبت به بانک دارند.پس برای افراد کم ریسک که پول خود را در بانک نگهداری می کنند یک گزینه جذاب به شمار می روند.
صندوق سرمایه گذاری در سهام
این نوع از صندوق ها حداقل ۷۰% از دارایی های خود را در سهام سرمایه گذاری می کنند.۳۰% باقیمانده نیز به اختیار مدیر صندوق در سهام ، اوراق مشارکت ، سپرده بانکی و یا سایر اوراق بهادار با درآمد ثابت سرمایه گذاری می شود.این کار باعث می شود که ریسک انواع سرمایه گذاری این نوع صندوق ها نسبت به صندوق های با درآمد ثابت بیشتر شود.به دلیل اینکه بخش زیادی از دارایی های این نوع صندوق در بورس سرمایه گذاری می شود،در نتیجه این نوع از صندوق ها حداقل سود تضمین شده ندارند.این صندوق ها بیشتر مناسب افرادی هستند که قصد سرمایه گذاری در بورس را دارند،اما فرصت و یا اطلاعات کافی برای این کار را ندارند.با سرمایه گذاری در این نوع صندوق ها سرمایه شما توسط یک تیم تحلیلی با مدیریت حرفه ای و آشنا به مسائل مالی و سرمایه گذاری،در بورس سرمایه گذاری می شود.به همین دلیل ریسک بیشتری نیز دارند.اما از طرف دیگر این قابلیت را دارند که نسبت به صندوق های سرمایه گذاری با درامد ثابت،بازدهی بیشتری را نصیب سرمایه گذاران بکنند.مثلا در مواقعی که وضعیت بورس مناسب است،میزان بازدهی و سودآوری این صندوق ها نسبت به صندوق های با درامد ثابت قابل مقایسه نیست.بسیاری از این صندوق های نیز ضامن نقد شوندگی دارند.
صندوق سرمایه گذاری مختلط
این نوع از صندوق ها حداکثر ۶۰% از دارایی خود را در سهام سرمایه گذاری می کنند.حداقل ۴۰% از دارایی صندوق نیز در اوراق با درآمد ثابت مثل اوراق مشارکت و سپرده های بانکی سرمایه گذاری می شود.به صورت کلی می توان گفت این نوع از صندوق های سرمایه گذاری از منظر سطح ریسک بین ۲ نوع صندوق با درامد ثابت و صندوق سرمایه گذاری در سهام قرار می گیرند.سرمایه گذاری در این نوع از صندوق ها به افراد با سطح ریسک متوسط توصیه می شود.چون بیش از نیمی از دارایی های آن در سهام سرمایه گذاری می شود.همچنین برای تعدیل این ریسک حداقل ۴۰% از دارایی های صندوق در اوراقی که درامد ثابتی دارند سرمایه گذاری می شود.این صندوق ها نیز پتانسیل بازدهی بیشتر نسبت به صندوق های درامد ثابت را دارند.ولی به دلیل سرمایه گذاری بخشی از دارایی ها در سهام،حداقل سود تضمین شده ندارند. بسیاری از این صندوق های نیز ضامن نقد شوندگی دارند.
صندوق سرمایه گذاری قابل معامله(ETF)
فعالیت اصلی این صندوق ها ،سرمایه گذاری در اوراق بهادار یا دارایی های فیزیکی است که به عنوان دارایی پایه صندوق در نظر گرفته می شود.عملکرد این نوع از صندوق ها به عملکرد دارایی پشتوانه آن بستگی دارد.می توان گفت مهم ترین ویژگی این صندوق ها داد و ستدپذیری واحدهای سرمایه گذاری آنها در بازار سرمایه است.به این صورت که معامله واحدهای این نوع از صندوق ها به شیوه معاملات سهام عادی،در سامانه معاملاتی بازار فرابورس ایران صورت می پذیرد.صندوق های قابل معامله می توانند از نوع هرکدام از ۳ نوع صندوق سرمایه گذاری که گفتیم باشند.ریسک متفاوتی که این نووع از صندوق ها نسبت به سایر صندوق های گفته شده دارند،این است که واحد های سرمایه گذاری آنها در بورس خرید و فروش می شوند.پس عرضه و تقاضای بازار و شرایط بورس نیز می تواند بر قیمت آنها تاثیرگذار باشد.
سایر صندوق های سرمایه گذاری
می توان گفت صندوق هایی که در این مقاله درباره آنها توضیح داده شد،انواع اصلی صندوق های سرمایه گذاری به شمار می روند.بیشتر سرمایه گذاری ها در این نوع از صندوق ها انجام می شود.اما انواع دیگری از صندوق های سرمایه گذاری نیز هستند که توضیح درباره آنها از حوصله این مقاله خارج است.از انواع دیگر صندوق های سرمایه گذاری می توان به صندوق های زمین و ساختمان،صندوق های بازارگردانی،صندوق های نیکوکاری و … اشاره کرد.همچنین یم اصطلاح که در صندوق های سرمایه گذاری رایج است،NAV می باشد. NAV یک صندوق به معنی خالص ارزش دارایی های آن صندوق می باشد که معمولا به صورت روزانه محاسبه می گردد.
معرفی سایت های صندوق سرمایه گذاری
اکثر صندوق های سرمایه گذاری یک سایت منحصر به خود صندوق دارند.شما در سایت صندوق های سرمایه گذاری می توانید اطلاعاتی از قبیل قیمت صدور،قیمت ابطال،تعداد واحدهای دراختیار سرمایه گذاران،مدیران سرمایه گذاری صندوق و همچنین اساسنامه و امیدنامه صندوق را مشاهده نمایید.قیمت صدور یعنی قیمتی که شما اگر بخواهید یک واحد صندوق را خریداری کنید،باید بپردازید.قیمت ابطال نیز یعنی قیمتی که اگر بخواهید یک واحد سرمایه گذاری صندوق را به فروش برسانید،بدست می آورید.این قیمت ها معمولا نزدیک به NAV صندوق می باشند.
کجا سرمایه گذاری کنیم؟ انواع سرمایه گذاری و روشهای کم خطر آن
تجارت پویای مدرن تمامی افراد را وادار به تفکر اقتصادی میکند. یکی از مهمترین جوانب اقتصاد مدرن سرمایه گذاری است. در این مطلب سعی میکنیم به این مفهوم و راههای مختلف موفقیت در آن بپردازیم.
سرمایه گذاری در نگاه اول برای بسیاری از افراد عادی و دور از دنیای تجارت بسیار پیچیده و حتی ترسناک است. اصطلاحات گیجکننده و حربههای چندلایه به کار رفته در دنیای تجارت سالها زمینه را برای دوری عموم مردم از آن فراهم کرده بود. با پیشرفت دنیای مدرن اطلاع از جزییات این دنیا و روشهای سرمایه گذاری به یکی از الزامات زندگی انسانها تبدیل شده است. در این مقاله سعی میکنیم تا با سرمایه گذاری و راههای گوناگون آن آشنا شویم.
آنچه در این مقاله میخوانید:
- سهام
- اوراق بهادار
- صندوق سرمایه گذاری اشتراکی
- صندوق سرمایه گذاری قابل معامله
- سپرده بانکی
- بیمه بازنشستگی
- ارزهای دیجیتال
مفهوم سرمایه گذاری
در علم اقتصاد اصطلاح سرمایه گذاری به استفاده شخص از داراییهای مالی خود با هدف کسب سود در آینده اطلاق میشود. یک سرمایهگذار باید انتظار ضرر و از دست رفتن اموال خود را داشته باشد. معمولا سرمایهگذاریهای بزرگ ریسکهای قابل توجهی را با خود به همراه دارند. سرمایه گذاری تفاوت قابل توجهی با بهره بردن از فراز و نشیبهای بازار دارد. بزرگترین این تفاوتها وجود سرمایه شخصی فرد سرمایهگذار به عنوان یک فاکتور مهم است.
یکی از راههای متداول سرمایه گذاری در دنیای مدرن که در کشورمان نیز از محبوبیت بالایی برخوردار است، خرید و فروش ارز است. این عمل در قبال خود ریسکهایی را نیز به همراه دارد. یکی از اصولیترین راههای کاهش ریسک در دنیای تجارت، سرمایهگذاری در حوزههای متنوع است.
تاریخچه سرمایه گذاری
نخستین چهارچوب و تعریف برای سرمایهداری توسط حمورابی، ششمین پادشاه بابل، در 1700 سال پیش از میلاد مسیح ارائه شد. این چهارچوب از تعاریف مشخصی برای بدهکار و طلبکار استفاده کرده و برای اولین بار مفهوم سود و ضرر را تعیین کرد. حمورابی در این قانون مجازات مشخصی برای بدهکاران اعمال کرده بود. تاجران دوران صدر اسلام در سرمایهگذاریهای خود از قوانینی تحت عنوان کیراد (Qirad) پیروی میکردند. این قوانین به صورت توافقی بین یک یا چند سرمایه گذار و یک تاجر برقرار میشدند. در این حالت سرمایه گذاران با امید کسب سود، سرمایه خود را به دستان تاجر میسپردند. این سود به صورت توافقی بین طرفین قرارداد تقسیم میشد. مفهوم کیراد شباهت قابل توجهی به ایده شراکت محدود در اروپای غربی دارد و به نظر میرسد که پایهگذاران این دو از یکدیگر الگوبرداری کردهاند.
در اوایل قرن بیستم مفاهیم سهام، اوراق بهادار و موارد مشابه به صورت آکادمیک، تجاری و رسمی مطرح شدند. پس از سقوط سهام وال استریت در سال 1929 و تا پیش از دهه 50 میلادی، اصطلاح سرمایه گذاری برای تحقیر تاجران محافظهکار به کار میرفت. در این زمان دلالان سهام برای توصیف سرمایهگذاریهای کلان و همراه با ریسک از لغت رویا پردازی (Speculation) استفاده میکردند.
انواع سرمایه گذاری
در دنیای امروز سرمایه گذاری به دو دسته سرمایهگذاریهای سنتی و جایگزین تقسیم میشود. دسته سنتی شامل مواردی چون سهام و اوراق بهادار و گروه جایگزین شامل سرمایه گذاری در داراییهای فیزیکی و مالی میشوند. در ادامه به انواع سرمایه گذاری میپردازیم.
شاید بتوان سهام را شناختهشدهترین و سادهترین راه سرمایه گذاری در نزد عموم مردم به حساب آورد. افراد با خرید سهام، صاحب بخشی از یک کمپانی سهامی عام میشوند. از معروفترین کمپانیهای دنیا که سهامشان به صورت عمومی به فروش میرود میتوان به ژنرال موتورز، اپل و فیسبوک اشاره کرد. خرید سهام علاوه بر دانش اقتصادی و شناخت بازار نیازمند شانس بالایی بوده و در کمال سادگی ممکن است بسیار خطرناک باشد. طبیعتا با افزایش ارزش سهام خریداریشده، سرمایه فرد نیز وضعیتی رو به رشد پیدا میکند. افراد میتوانند به صورت آنلاین یا حضوری به خرید و فروش سهام از طریق دلالان بپردازند.
اوراق بهادار
با خرید اوراق بهادار، اساسا پول خود را برای مدتی محدود به یک سازمان، گروه یا فرد قرض خواهید داد. بسیاری از کمپانیهای دولتی و خصوصی به صورت مداوم امکان خرید اوراق بهادار را برای علاقهمندان فراهم میکنند. در هر کشور وظیفه صدور این اوراق بر عهده خزانهداری است. پس از اتمام زمان ذکر شده در اوراق، افراد مقدار سرمایه گذاری خود را به علاوه سود آن دریافت خواهند کرد. توجه داشته باشید که سود ناشی از اوراق بهادار به مقدار قابل توجهی کمتر از خرید و فروش سهام است. البته این سود کمتر از ریسک پایینتر آن ناشی میشود.
صندوق سرمایه گذاری اشتراکی
سرمایه گذاری اشتراکی برای توصیف مجموع پول جمعآوریشده از چند کمپانی، گروه یا فرد با هدف سرمایه گذاری در یک یا چند تجارت یا کمپانی دیگر به کار میرود. در این حالت افراد میتوانند صندوق سرمایهگذاریهای خود را به شکل فعالانه یا گذرا مدیریت کنند.
مدیریت انواع سرمایه گذاری فعال از طریق به کارگیری یک مدیر مالی برای انتخاب بهترین کمپانیها جهت سرمایهگذاری انجام میگیرد. در حالی که در صندوق سرمایه گذاری گذرا افراد صرفا ارزشمندترین سهام در آن زمان را برمیگزینند. برخی از گروهها از ترکیب این دو روش برای مدیریت سرمایه خود بهره میبرند. ریسک ناشی از سرمایه گذاری به صورت اشتراکی بسیار کمتر از خرید سهام یا اوراق بهادار به تنهایی است.
صندوق سرمایه گذاری قابل معامله
این صندوقها صورتی مشابه با سرمایهگذاریهای اشتراکی داشته و مجموعهای متشکل از سرمایه چند گروه یا شخص هستند. با این حال این صندوقها مستقیما از طریق بازار سهام مورد معامله قرار میگیرند. قیمت یک صندوق قابل معامله بسته به شرایط و وضعیت بازار سهام متغیر خواهد بود. از نقاط قوت این روش سرمایه گذاری میتوان به تنوع بالای آن اشاره کرد. افراد میتوانند با انتخاب صندوقهای سرمایه گذاری متنوع، ریسک از دست دادن اموال خود را به حداقل برسانند.
سپرده بانکی
یکی از امنترین راههای سرمایه گذاری را میتوان سپرده بانکی دانست. در این حالت افراد به بانکها مقادیر مشخصی پول را به مدتی محدود قرض میدهند. با اتمام این زمان افراد سرمایه اولیه خود را در کنار سود آن دریافت خواهند کرد. با افزایش زمان سپرده، سود ناشی از آن افزایش مییابد. در این روش خبری از ریسکهای قابل توجه نیست. با این حال افراد حتما باید پیش از سپردن پول خود از تصمیمشان اطمینان حاصل کنند. بسیاری از بانکها جریمههایی را به افرادی که زودتر از موعد پول خود را برداشت میکنند اختصاص میدهند.
بیمه بازنشستگی
در سراسر دنیا انواع مختلفی از بیمههای بازنشستگی وجود دارند. این طرحها معمولا توسط کارفرمایان به کارکنان خود ارائه شده و تضمینکننده امنیت مالی آنها پس از بازنشستگی هستند. در بسیاری از کشورها بیمه بازنشستگی مستقیما از طرف دولت به افراد اختصاص مییابد.
علاوه بر موارد ذکر شده، افراد میتوانند به صورت خصوصی از خدمات شرکتهای بیمهای در این زمینه بهره ببرند. این بیمه را نمیتوان به صورت خاص سرمایه گذاری دانست، اما ترکیب آن با سهام، اوراق بهادار و سپردههای بانکی منجر به اطمینان خاطر افراد نسبت به آینده خود خواهد شد. عمده کشورها از اختصاص مالیات به حقوق بازنشستگی کارکنان خودداری میکنند.
ارزهای دیجیتال
یکی از هیجانانگیزترین حوزههای سرمایهگذاری در دنیای مدرن ارزهای دیجیتال هستند. از معروفترین ارزهای دیجیتال در دنیا میتوان به بیتکوین و اتریوم اشاره کرد. تعداد و تنوع این ارزها بسیار زیاد بوده و خرید هر کدام با امتیازات ویژهای همراه خواهد بود. با این وجود فراز و نشیبهای این ارزها، خرید و فروش آنها را به تجارتی مملو از ریسک تبدیل کردهاند.
سرمایه گذاران موفق جهان
در این بخش به افرادی که موفق به کسب درآمد بالایی از سرمایه گذاری شدهاند میپردازیم.
وارن بافت
چهارمین فرد ثروتمند جهان را میتوان یکی از موفقترین سرمایه گذاران تاریخ دانست. بافت 89 ساله مدیر کل و رییس هیئت مدیره یکی از بزرگترین کمپانیهای جهان، یعنی برکشایر هتوی است. سرمایه کلی او حدود 88.9 میلیارد دلار تخمین زده میشود. وارن بافت در جوانی به تجارت و سرمایه گذاری علاقهمند شد. او فارغالتحصیل دانشگاههای معتبری چون دانشگاه نبراسکا و دانشکده مدیریت کلمبیا است.
نگاه بافت به سرمایه گذاری، الهام گرفته شده از مفاهیم تجاری بنجامین گراهام است. او پس از ورود به بازار تجارت شروع به مشارکت با افراد و شرکتهای معتبر کرد. بافت در سال 1956 میلادی کمپانی خود را تاسیس و شروع به سرمایهگذاری در تجارتهای مختلف کرد. وی وعده تخصیص 99 درصد داراییهای خود به امور انساندوستانه را داده است. برای خواندن زندگینامه وارن بافت میتوانید به این مقاله مراجعه کنید.
ادوارد ثورپ
ثورپ ریاضیدان، نویسنده، استاده دانشگاه و محقق به نام انگلیسی است. او یکی از پیشگامان استفاده از تئوری کاربردی احتمال به حساب میآید. ثورپ بخش اعظمی از زندگی خود را معطوف به کشف روشهای مختلف شرطبندی و ارائه تکنیکهای تاثیرگذار و مهم در دنیای تجارت کرده است.
ادوارد ثورپ مدرک دکترای خود در رشته ریاضیات را از دانشگاه کالیفرنیا دریافت کرده و از آن زمان به عنوان استاد در بسیاری از دانشگاههای مدیریت دنیا فعالیت داشته است. بسیاری او را پایهگذار برخی از مفاهیم مهم سرمایه گذاری مدرن میدانند.
در این مطلب به سرمایه گذاری و مهمترین روشهای آن پرداختیم. شما وضعیت بازار سهام و اوراق بهادار در کشورمان را چگونه ارزیابی میکنید؟ بهترین روشهای سرمایه گذاری در ایران از نظر شما کدامند؟ منتظر استفاده از تجربیاتتان در بخش کامنتها هستیم.
دیدگاه شما