تفاوت توکن با کوین

تفاوت کوین و توکن

احتمالا تا کنون بارها با کلمه توکن و کوین برخورد داشته‌اید؛ بسیاری از افراد در دنیای ارز دیجیتال کلمه توکن را با کوین اشتباه می‌گیرند و از این دو کلمه “کوین، توکن” به عنوان مترادف استفاده می‌کنند. واقعیت این است که کوین و توکن در سطح بنیادی بسیار شبیه هم هستند اما بین کوین و توکن تفاوت‌های بسیار بزرگی وجود دارد. در ساده ترین حالت ممکن می‌توان گفت کوین‌ها روی بستر بلاک چین یا شبکه اختصاصی مربوط به خودشان کار می‌کنند؛ پس با این توضیح بیت‌کوین، اتریوم، سولانا، کاردانو و بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر در دسته‌بندی کوین‌ها جای می‌گیرند. اما توکن‌ها بلاک چین مخصوص به خود را ندارند و روی بستر بلاک‌چین یک کوین دیگر کار می‌کنند.توکن‌ها فقط در شبکه بلاکچینی که ایجاد شده‌اند قابلیت جابجایی دارند.

البته بد نیست بدانید بسیاری از پلتفرم‌ها به جز کوین اصلی‌شان، توکن‌ خود را برای استفاده از شبکه‌های هوشمند دیگر مثل اتریوم و بایننس‌اسمارت‌چین ایجاد می‌کنند و نقل و انتقالات خود را روی شبکه‌های بلاکچین دیگر انجام می‌دهند.

در ادامه، برای درک بهتر این موضوع با ما همراه باشید تا شما را با تفاوت کوین و توکن به صورت جامع آشنا کنیم.

کوین چیست؟

همانطور که اشاره کردیم کوین یک دارایی دیجیتال است که روی بستر بلاک چین یا شبکه اختصاصی مربوط به خودشان کار می‌کنند. در واقع از کوین‌ها به عنوان یک پول واقعی استفاده می‌شود و معمولا هدفی فراتر از کارکرد یک پول دیجیتالی ندارند. نمونه‌ای از کوین‌ها که می‌توان به آنها اشاره کرد ارز دیجیتال بیت‌کوین، اتر، سولانا، مونرو و کاردانو می‌باشد.

به عبارت دیگر کوین نیز با ویژگی‌های زیر تعریف می‌شود:

1. بر روی بلاک چین خود عمل می کند: یک بلاک چین تمام تراکنش‌هایی را که شامل کریپتو کوین اصلی آن می‌شود، پیگیری می‌کند. وقتی با اتریوم به شخصی پول پرداخت می کنید، رسید آن به بلاک چین اتریوم می رود. اگر همان شخص بعداً با بیت‌کوین به شما پول پرداخت کند، رسید به بلاک چین بیت‌کوین می رود. هر تراکنش با رمزگذاری محافظت می شود و توسط هر عضو شبکه قابل دسترسی است.
2. به عنوان پول عمل می کند: بیت کوین تنها با هدف جایگزینی پول سنتی ایجاد شد. جذابیت متناقض شفافیت و ناشناس بودن باعث ایجاد کوین‌های دیگر از جمله ETH، NEO و Litecoin شد. امروزه می‌توانید از بسیاری از شرکت‌های بزرگ مانند آمازون، مایکروسافت و تسلا، کالا و خدمات را با استفاده از کوین‌های کریپتو خریداری کنید. بیت کوین اخیراً در کنار دلار آمریکا به ارز رسمی السالوادور تبدیل شده است.
3. قابل استخراج است: شما می توانید کوین های کریپتو را از دو طریق بدست آورید. یکی از طریق استخراج سنتی در سیستم اثبات کار است. شکارچیان بیت کوین از این روش برای افزایش درآمد خود استفاده می کنند. مشکل این است که بیت کوین زیادی برای استخراج باقی نمانده است، بنابراین این روند هر روز سخت تر می شود. روش دیگر اثبات سهام است که رویکرد مدرن تری برای کسب کوین است. از نظر مصرف انرژی سبک‌تر است و انجام آن آسان‌تر است. Cardano یکی از بزرگترین کوین‌هایی است که از این سیستم استفاده می کند.

کاربردهای کوین

• برای انتقال پول (می‌توانید با استفاده از کوین‌ها، ارزشی را دریافت و ارسال کنید)
• به عنوان یک ذخیره کننده ارزش (می‌توان آن‌ها را ذخیره و بعداً با کالا یا ارزی دیگر مبادله کرد)
• یک نوع “واحد” محسوب می‌شود (می‌توانید کالاها یا خدمات را براساس آن‌ها قیمت‌گذاری کنید)

توکن چیست؟

برخلاف کوین‌ها، توکن‌ها زنجیره بلوکی خود را ندارند. در عوض، آن‌ها روی بلاک‌چین‌های دیگر ارزهای دیجیتال مانند اتریوم و بایننس‌اسمارت‌چین کار می‌کنند و نقل و انتقالات خود را روی شبکه‌های بلاکچین دیگر انجام می‌دهند. برخی از رایج‌ترین توکن‌هایی که در اتریوم مشاهده می‌شوند عبارتند از BAT، BNT، Tether و استیبل کوین‌های مختلف مانند USDC .

اگر تراکنش‌های ارز دیجیتال توسط بلاک چین انجام شود، توکن‌ها به قراردادهای هوشمند متکی هستند. آنها مجموعه‌ای از کدها هستند که معاملات یا پرداخت های بین کاربران را تسهیل می کنند. هر بلاک چین از قرارداد هوشمند خود استفاده می کند. به عنوان مثال، اتریوم از ERC-20 استفاده می کند و NEO از Nep-5 استفاده می کند.

هنگامی که یک توکن خرج می شود، به صورت فیزیکی از مکانی به مکان دیگر منتقل می شود. یک مثال عالی از این امر، تجارت NFT ها (توکن های غیرقابل تعویض) است. آنها اقلام تفاوت توکن با کوین بی نظیری هستند، بنابراین تغییر در مالکیت باید به صورت دستی انجام شود. NFT ها اغلب فقط دارای ارزش احساسی یا هنری هستند، بنابراین به نوعی شبیه توکن های کاربردی هستند، با این تفاوت که شما نمی توانید هیچ خدماتی را ملزم کنید.

انواع توکن

۱- توکن‌های کاربردی

توکن‌های کاربردی، خدمات خاصی را ارائه می‌کنند که فقط در شبکه خودشان قابل استفاده است. برای مثال توکن Vethor که بر بستر بلاکچین Vechain فعالیت می‌کند، به عنوان کارمزد و سوخت شبکه استفاده می‌شود.

۲- توکن‌های امنیتی

بعضی از توکن‌ها به عنوان حق مالکیت فرد بر یک دارایی دیجیتالی یا غیر دیجیتالی استفاده می‌شوند. این دارایی می‌تواند سهام یک شرکت باشد یا سند اشتراک در مالکیت یک خانه. این نوع توکن‌ها در اثر افزایش نگرانی‌های دولت‌ها بر سر نظارت بر دارایی‌ها شکل گرفت. توکن‌های امنیتی (Security Token) که به آن‌ها توکن اوراق بهادار هم گفته می‌شود، حق توزیع دارایی را در اختیار افراد قرار می‌دهد.

۳- توکن‌های معاملاتی

یکی از انواع رایج توکن‌ها، توکن‌های معاملاتی (Transaction Token) است. این توکن‌ها اغلب مانند ارزهای سنتی عمل می‌کنند و برای خرید و فروش کالا و خدمات مناسب هستند. استیبل کوین‌هایی مانند دای (Dai) یا تتر از جمله این توکن‌ها هستند.

۴- توکن حاکمیتی

یکی از مهم‌ترین انواع توکن‌ها، توکن‌های معاملاتی است. داشتن این نوع توکن برای کاربر جهت مشارکت در شبکه حق ایجاد می‌کند. برای مثال رمزارز کامپ (COMP)، رمز ارزی بر بستر اتریوم است که امکان وام دهی را برای کاربران فراهم می‌کند. این توکن، یک پروژه DeFi است که در سال ۲۰۲۰ آغاز به فعالیت کرد.

جمع بندی

تفاوت بین توکن و کوین زیاد نیست، اما اگر اغلب نادیده گرفته شود، می‌تواند باعث سردرگمی شود. یکی از راه‌های سریع برای تصمیم‌گیری در مورد این دو این است که به چیزی که می‌خرید توجه کنید.یعنی معمولا چیزی که می‌خرید اگر یک محصول باشد، اغلب به کوین نیاز دارید و اگر یک سرویس است معمولاً توکن‌های ابزاری وجود دارند که می‌توانید از آنها استفاده کنید.

تفاوت توکن و کوین چیست؟ تفاوت کوین و توکن به زبان ساده

رمز ارزها سن‌وسال زیادی ندارند، ولی در همین دوره کوتاه زندگی، توانسته‌اند تأثیر شگفت‌انگیزی در دنیای مالی آدم‌ها بگذارند. این‌روزها از معامله‌گران فوق‌حرفه‌ای وال استریت، تا کسانی که در دورافتاده‌ترین نقاط ایران در جست‌وجوی راهی برای تضمین آینده‌شان هستند، همه به ارز دیجیتال علاقه‌مند شده‌اند. توکن چیست و کوین چیست و تفاوت توکن و کوین در چیست هم ذهن خیلی از ایشان را مشغول کرده‌اند. در این مقاله می‌خواهیم به زبان ساده به تفاوت توکن و کوین بپردازیم و به همه این سؤال‌ها پاسخ بدهیم.

کوین چیست؟

برای درک بهتر تفاوت توکن و کوین ابتدا به تعریف کوین و توکن می‌پردازیم. کوین (coin) رمز ارزی است که بر پایه بلاک‌چین (blockchain) خودش ساخته شده، و معروف‌ترین نمونه آن بیت‌کوین است. این رمز ارزها از پایه تفاوت توکن با کوین راه‌اندازی می‌شوند و شبکه آن‌ها برای دست‌یابی به هدف خاصی طراحی شده است.

برای مثال، بیت‌کوین را به‌عنوان ذخیره‌گاه ارزشی مقاوم در برابر اعمال قدرت دستگاه‌های دولتی و واسطه‌ای برای معامله ساخته‌اند که سیاست پولی مطمئن و ثابتی دارد.

بیت‌کوین (Bitcoin)، لایت‌کوین (Litecoin)، بیت‌کوین‌کش (Bitcoin Cash) و کاردانو (Cardano) تنها چند نمونه از صدها رمز ارزی هستند که بلاک‌چین‌های اختصاصی خود را داشته و در دسته کوین‌ها قرار گرفته‌اند.

چگونه از کوین استفاده می‌شود؟

از کوین‌های دیجیتالی (digital coin) درست مثل سکه‌های واقعی استفاده می‌شود، یعنی برای انتقال ارزش. این رمز ارزها در اکوسیستم رمزنگاری، امکان پرداخت فراهم می‌کنند.

کوین‌های دیجیتالی، ارزشی را ذخیره می‌کنند که به‌طور مستقیم با عرضه و تقاضای آن‌ها در ارتباط است. به همین خاطر هم ارزش این ارزها در بیشتر موارد دچار نوسان می‌شود.

البته موارد استثنا هم وجود دارند. برای نمونه، رمز ارز دش (Dash) با نماد (DASH) این امکان را به دارنده آن می‌دهد که درباره تصمیمات پیشنهادی به شبکه دش، رأی بدهد.

اما در مورد بیت‌کوین، تنها راه به‌دست‌آوردن این رمز ارز، خرید یا استخراج آن است. البته می‌توانید پرداخت‌های بیت‌کوینی را هم از سوی کسانی که می‌خواهند پولی به شما پرداخت کنند، بپذیرید.

توکن چیست؟

توکن (token) به رمز ارزهایی گفته می‌شود که شبکه بلاک‌چینی برای خودشان ندارند. این رمز ارزها روی بلاک‌چین‌های دیگر ساخته می‌شوند. کاربران می‌توانند با استفاده از یکی از پلت‌فرم‌های فراوان موجود در اکوسیستم امور مالی غیرمتمرکز (DeFi)، توکن دیجیتالی ایجاد کنند.

تتر (Tether)، چین‌لینک (Chainlink)، آو (Aave)، و دای (Dai)‌ هم چند نمونه از صدها توکن فعالی هستند که هرکدام برای منظور خاصی ایجاد شده و در عین حال، در بازار معاملاتی رمز ارزها هم خریدوفروش می‌شوند.

اتریوم (Ethereum) یکی از پرطرف‌دارترین توکن‌های موجود، به‌خاطر پشتیبانی از قراردادهای هوشمند است. بیشتر توکن‌های دیجیتالی که امروزه یافت می‌شوند، توکن‌های ای‌آرسی-۲۰ (ERC-20) هستند، چون پلت‌فرم اتریوم این امکان را می‌دهد که بالای بلاک‌چین اتریوم، توکن ایجاد شود.

توکن چگونه ایجاد می‌شود؟

هرکسی با دانش کافی درباره بلاک‌چین و قراردادهای هوشمند، می‌تواند توکن بسازد و شاید این فرایند ۵ دقیقه بیشتر زمان نگیرد! اما صرف ایجاد توکن دیجیتالی جدید، ثروتمندشدن در بازار رمز ارز را تضمین نمی‌کند؛ توکن هم مانند کوین، باید میان کاربران دنیای رمز ارزها پذیرفته شود تا ارزش خود را در بازار پیدا کند.

خیلی از ارائه‌دهندگان رمز ارز، ترجیح می‌دهند ارز خود را ابتدا روی بستر بلاک‌چین دیگری ایجاد کنند. در قدم بعدی، اگر آن رمز ارز پذیرفته شد و به موفقیت رسید، بلاک‌چین اختصاصی برایش طراحی می‌کنند.

برای نمونه، بایننس کوین (Binance Coin) ابتدا روی بستر ای‌آرسی-۲۰ راه افتاد و بعد از موفقیت در بازار، بلاک‌چین اختصاصی بی‌ای‌پی۲ (BEP2) را برایش طراحی کردند.

توسعه‌دهندگان برای ایجاد توکن دیجیتالی، بر مبنای استانداردهای موجود برای ایجاد توکن‌های جدید و با استفاده از زبان‌های تفاوت توکن با کوین برنامه‌نویسی مختلف، قرارداد هوشمند توکن را ایجاد کرده و با استفاده از ابزارهای موجود، آن را در بلاک‌چین مدنظر راه‌اندازی می‌کنند.

چگونه از توکن‌های دیجیتال استفاده می‌شود؟

توکن‌ها هم مانند کوین‌ها، امکان انتقال ارزش را فراهم می‌کنند، اما توکن دیجیتالی فقط ابزار پرداخت نیست و مزایای دیگری هم دارد. هرکسی توکن خودش را با ویژگی‌های خاصی ایجاد می‌کند.

برای مثال، مرورگری به‌نام بریو (Brave) که متمرکز بر حریم خصوصی است، از بیسیک اتنشن توکن (Basic Attention Token) با نماد بت (BAT) برای پاداش‌دادن به کاربرانش برای مرور وب استفاده می‌کند. کاربران این مرورگر، وقتی تبلیغات منتشرشده با همکاری بریو را تماشا می‌کنند، رمز ارز بت پاداش می‌گیرند.

بنابراین هر توکنی، استفاده‌های خودش را در پلت‌فرم ارائه‌دهنده آن توکن دارد. با توکن‌ها کارهای مختلفی می‌توان انجام داد، اما در عین حال این دارایی‌های دیجیتال در بازار رمز ارز، معامله هم می‌شوند.

دارنده توکن که آن را به‌طور مستقیم از پلت‌فرم مربوطه، به‌عنوان پاداش یا سهمی از آن دریافت کرده یا حتی از بازار رمز ارز خریده، تصمیم می‌گیرد که آن را استفاده کند، یا دوباره در بازار عرضه کرده و بفروشد.

انواع توکن‌ها چه هستند؟

انواع مختلف توکن دیجیتالی بر اساس اهداف استفاده متفاوتی شکل می‌گیرند. در این بخش به ۶ مورد از رایج‌ترین انواع توکن اشاره می‌کنیم:

توکن‌های اوراق بهادار

این توکن‌ها به‌عنوان اثبات سرمایه‌گذاری در دارایی‌های دنیای واقعی، مانند سهام و درآمدهای ثابت عمل می‌کنند. این توکن‌ها را هنگام عرضه توکن امنیتی (Security Token Offering) یا اس‌تی‌اُ (STO) صادر می‌کنند.

توکن‌های کاربردی

این توکن‌ها طوری طراحی شده‌اند که به سرویس یا محصول خاصی دسترسی می‌دهند. برای مثال، توکن اف‌آی‌ال (FIL) می‌تواند به پلت‌فرم فایل‌کوین (Filecoin) دسترسی پیدا کند.

توکن‌های دارایی

این توکن‌های دیجیتالی به دارایی‌های دنیای واقعی، مانند املاک و مستغلات، طلا و غیره متصل شده‌اند. در این حالت، هر توکنی نشان‌دهنده سرمایه‌گذاری در دنیای واقعی است.

کوین‌های ثابت

استیبل‌کوین یا کوین ثابت (stablecoins) توکن‌های دیجیتالی هستند که ارزش ثابت دارند. این رمز ارزها اغلب به ارزهای فیاتی مانند دلار (USD) یا یورو (EUR) متصل هستند.

توکن‌های غیرقابل معاوضه

توکن‌ها یا رمز ارزهای غیرقابل معاوضه (Non-Fungible Token) نشان‌دهنده آیتم‌های منحصربه‌فردی هستند که ممکن است واقعی یا مجازی باشند. آیتم‌های مورداستفاده در بازی‌های ویدئویی، نمونه‌هایی از این توکن‌ها هستند.

توکن‌های پرداخت

این توکن‌ها تقریبا شبیه سکه‌های دیجیتالی عمل می‌کنند، یعنی انتقال پول در ازای دریافت کالاها و خدمات را برای دارندگان امکان‌پذیر خواهند کرد.

بعضی سرویس‌ها، توکن‌های پرداخت (payment token) را برای رهایی از واسطه‌ها ایجاد می‌کنند. در بیشتر موارد، کاربران برای استفاده از این توکن‌ها به‌جای روش‌های سنتی پرداخت، پاداش می‌گیرند. در مقایسه با ساخت صفر تا صد کوین، ایجاد توکن از طریق پلت‌فرم اتریوم زمان بسیار کمتری می‌گیرد و برای کسانی که در ابتدای راه عرضه توکن هستند، بسیار به‌صرفه‌تر است.

با تعریف‌هایی که از کوین و توکن، و همین‌طور کاربری تفاوت توکن با کوین آن‌ها ارائه دادیم، حتما به تفاوت توکن و کوین هم پی برده‌اید. با این حال در ادامه توضیح بیشتری درباره تفاوت توکن و کوین داده و به نمونه‌هایی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.

تفاوت توکن و کوین در هدف + چند نمونه از کوین و توکن

در واقع هدف از ایجاد توکن‌های دیجیتالی، استفاده در اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز یا همان دی‌اپ‌ها (dApps) است. وقتی توسعه‌دهنده‌ها، توکن‌های خودشان را درست می‌کنند، می‌توانند تعداد توکن موجود در چرخه و همین‌طور محل ارسال آن‌ها را هم تعیین کنند.

بعد از راه‌اندازی توکن دیجیتالی، کاربران پلت‌فرم موردنظر، برای استفاده از قابلیت‌ها و امکاناتش، باید از توکن انحصاری آن پلت‌فرم استفاده کنند. برای نمونه، توکن میوزیکوین (Musicoin) با نماد میوزیک (MUSIC) امکان دسترسی به ویژگی‌های مختلف پلت‌فرم میوزیکوین، مانند تماشای موزیک ویدئو یا پخش ترانه را فراهم می‌کند.

صرافی رمز ارز بایننس (Binance) هم توکن اختصاصی خودش را دارد. کاربرانی که با توکن بایننس با نماد بی‌ان‌بی (BNB) در این صرافی معامله می‌کنند، ۵۰درصد کارمزد کمتر پرداخت می‌کنند.

بعضی توکن‌های دیجیتالی به‌منظور کاملا متفاوتی ایجاد شده‌اند، یعنی نشانه‌ای از یک چیز فیزیکی هستند. تصور کنید می‌خواهید خانه‌تان را با استفاده از قرارداد هوشمند بفروشید. مسلما نمی‌توانید خانه خود را در قرارداد هوشمند جای بدهید! در عوض، می‌توانید از توکنی استفاده کنید که نشانه خانه شماست.

رمز ارز وی‌پاور (WePower) با نماد (WPR) نمونه خوبی از توکن‌هایی است که نشان‌دهنده چیزهای فیزیکی هستند. این توکن، نشانگر برق است. پروژه وی‌پاور دی‌اپی است که به کاربران اجازه می‌دهد برق را روی بلاک‌چین و از طریق قراردادهای هوشمند، خریدوفروش کنند. هر توکن آن هم نشانگر مقدار انرژی مشخصی است.

به‌طور کلی کوین‌ها روشی برای پرداخت هستند، پول‌های دیجیتالی هستند که می‌توان برای خریدوفروش از آن‌ها استفاده کرد؛ اما توکن‌ها ممکن است سهمی از شرکت یا پلت‌فرم باشند، دسترسی به محصولات یا خدمات آن را ممکن کنند، یا خیلی کارهای دیگر انجام بدهند.

برای درک بهتر تفاوت توکن و کوین به این مورد مهم توجه کنید که شما با کوین می‌توانید توکن بخرید، ولی تفاوت توکن با کوین با توکن نمی‌توانید کوین خریداری کنید. کوین‌های دیجیتالی به‌طور مستقل عمل می‌کنند، اما توکن‌های دیجیتالی، استفاده مشخصی در اکوسیستم پروژه موردنظر دارند.

جمع‌بندی تفاوت توکن و کوین

کوین دیجیتالی رمز ارزی است که بر پایه بلاک‌چین خودش ساخته شده و در بیشتر موارد، برای پرداخت استفاده می‌شود. توکن دیجیتالی به رمز ارزهایی گفته می‌شود که بلاک‌چینی برای خود نداشته و روی بلاک‌چین‌های دیگر ساخته می‌شوند.

اصلی‌ترین تفاوت توکن و کوین در آن است که کوین‌ها پول‌های دیجیتالی محسوب می‌شوند که می‌توان برای خریدوفروش از آن‌ها استفاده کرد؛ اما توکن‌ها به‌طور معمول سهمی از پلت‌فرم هستند یا دسترسی به محصولات و خدمات آن را ممکن می‌کنند.

حالا که متوجه تفاوت توکن و کوین شدید، به نظرتان سرمایه‌گذاری روی کدام‌یک آینده بهتری دارد؟ آیا ممکن است در آینده دوقطبی کوین و توکن به وجود بیاید و یکی بر دیگری غلبه کند؟ نظرات خود را با سایر خوانندگان کیوسک هم به اشتراک بگذارید.

آشنایی با نحوه ساخت توکن ها و بررسی تفاوت ارزهای دیجیتال کوین و توکن

توکن ها ارزهای دیجیتالی هستند که از خود بلاک چین اختصاصی ندارند و روی بلاک چین دیگری جا به جا می شوند. اما کوین ها دارای بلاک چین اختصاصی اند.

به ارزهای دیجیتالی که از خود بلاک چین (شبکه اختصاصی) مستقلی ندارند توکن می گویند. در این مطلب به شیوه ای کاملا آسان توضیح می دهیم که تفاوت توکن و کوین در چیست و در ادامه مزایای ساخت یک توکن به جای بلاک چین اختصاصی را مورد بررسی قرار می دهیم پس تا انتهای مطلب ما را همراهی کنید.

توکن و کوین چیست؟

توکن ها ارزهای دیجیتالی هستند که داخل بازارهای ارز دیجیتال، بلاک چین مستقلی از خود ندارند و روی شبکه های دیگر نظیر اتریوم جا به جا می شوند.
از این تعریف در میابیم در بازار ارز دیجیتال مهم ترین چیزی که یک توکن را با یک کوین متمایز می کند بلاک چین اختصاصی است. بر این اساس یک کوین ارز دیجیتالی است که دارای بلاک چین اختصاصی است.

اگر بخواهیم لیستی از کوین ها را به شما معرفی کنیم می توانیم بیت کوین، ریپل، کاردنو، بیت کوین کش، لایت کوین و هزاران ارز دیجیتال دیگر را نام ببریم. تمامی این کوین ها بلاک چین های اختصاصی خود را دارند.
و اما چین لینک، دای، یرن فایننس، آوی، تتر و بت به عنوان بزرگ ترین توکن های بازار شناخته می شوند.

لازم به ذکر تفاوت توکن با کوین است از بین 3800 ارز دیجیتال موجود در بازار حدود 2800 ارز در واقع توکن هستند و از خود بلاک چینی ندارند. این ارزهای دیجیتال از بلاک چین های دیگر نظیر اتریوم، ایاس، تزوس و بایننس چین استفاده می کنند. وب سایت مارکت کپ(coinmarketcap) اولین وبسایتی بود که توکن و کوین را از یکدیگر جدا کرد.

نکته: در نظر داشته باشید موارد توضیح داده شده درباره تفاوت توکن ها و کوین ها، مطابق با باور موجود در بازار بود. اگر بخواهیم نگاه کلی تری به این موضوع داشته باشیم واحدهای ارزی مستقل در شبکه اختصاصی خود نیز یک توکن به شمار می روند. به عنوان مثال اتر که یک ارز بومی شبکه اتریوم است هم به عنوان یک توکن محسوب می شود اما در بازار به عنوان یک کوین شناخته می شود.

اکثر توکن های موجود در دنیای ارزهای دیجیتال توکن های کاربردی هستند. به این صورت که تنها در اکوسیستم مربوط به یک پروژه می توان از آنها استفاده نمود و برای انجام کاربرد خاصی در یک پروژه به کار می روند.

اگر بخواهیم مثالی برای این مطلب بزنیم در نظر بگیرید در یک پروژه بلیت های مترو بین شهری را فقط بتوان با یک توکن مخصوصی خریداری کرد. در چنین حالتی آن توکن تنها برای خرید بلیت مترو کاربرد دارد و مثلا برای خرید از فروشگاه و یا خرید غذا از رستوران نمی توان از این توکن استفاده نمود.
برای طراحی و ساخت یک بلاک چین نیاز به پرداخت هزینه های بسیار بالای نجومی است. علاوه بر این ایجاد یک توکن برای توسعه دهندگان بلاک چینی بسیار آسان تر از ایجاد یک شبکه مستقل تحت یا همان بلاک چین است. بنابراین در اکثر پروژه ها می توان بدون نیاز به ساخت بلاک چین، ارز دیجیتال(توکن) مورد نیاز خود را ایجاد کرده و از آن برای انجام اهدافشان استفاده کنند.

معمولا در پروژه هایی که توسعه دهندگان آن هدف توسعه یک بلاک چین خاصی را دارند ابتدای کار از یک بلاک چین واسطه استفاده می کنند و با کمک آن توکن مورد نیاز خود را ایجاد کرده و با پیش فروش آن مانند عرضه اولیه سکه در ازای پول کلی یا دیگر ارزهای دیجیتال توکن های خود را قبل از راه اندازی و اجرای پروژه می فروشند.

علاوه بر این تعدادی از توکن ها بعد از اینکه به اندازه کافی رشد و توسعه یافتند با راه اندازی بلاک چین اختصاصی خود به کوین تبدیل می شوند.

یکی از تفاوت کوین ها با توکن ها در این است که هر کدام از کوین ها می توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند اما توکن ها تنها روی کیف پول بلاک چین میزبان خود ذخیره می شوند. برای مثال تمامی توکن های مبتنی بر بلاک چین کاردانو روی کیف پول ها و آدرس های کاردانو قابل ذخیره هستند. اما نمی توانید بیت کوین را روی آدرس کاردانو ذخیره کنید. چون بیت کوین خود به تنهایی یک کوین است.

تفاوت توکن و کوین در چیست؟

• توکن ها ارزهای دیجیتال فاقد بلاک چین اختصاصی خود هستند، اما کوین ها ارزهای دیجیتالی هستند که بلاک چین اختصاصی خود را دارند.
• کوین ها تنها واسطی برای پرداخت ها و تراکنش ها هستند. اما توکن ها اکثرا کاربردی هستند و برای یک یا چند کاربرد خاص مورد استفاده قرار می گیرند.
• توکن ها تنها قابل ذخیره روی کیف پول های بلاک چین میزبان خود هستند در حالی که کوین ها آدرس ها و کیف پول های اختصاصی خود را دارند.

نحوه ساخت توکن ها چگونه است؟

توکن ها روی هر شبکه بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند و زبان های برنامه نویسی سطح بالا استفاده می کند قابل ایجاد هستند. بلاک چین اتریوم هم اکنون بیش از 80 درصد توکن های بازار را میزبانی می کند. بایننس چین، ایاس، کازماس، تزوس و ترون به ترتیب پس از اتریوم میزبان توکن های بازار هستند.
اگر بخواهیم ساده تر بیان کنیم، توسعه دهندگان باید بر اساس قوانین و استاندارهایی که تیم یک بلاک چین برای ساخت و ایجاد یک توکن مشخص نموده است، با استفاده از زبان های برنامه نویسی قراردادهای هوشمند توکن خود را ایجاد کنند و به کمک ابزارهای موجود آن را در بلاک چین مورد نظر پیاده سازی نمایند. به عنوان نمونه، سالیدیتی زبان برنامه نویسی مورد استفاده برای ایجاد توکن در اتریوم است و استاندارد اصلی بلاک چین اتریوم جهت ساخت توکن ERC-20 نام گذاری شده است.

ساخت یک توکن زمان زیادی نیاز ندارد و تنها در کمتر از یک ساعت و با پرداخت هزینه ها بسیار اندک (کارمزدهای شبکه) قابل انجام است. اما این را در نظر داشته باشید ارزش یک توکن صرفا با ایجاد آن قابل تضمین نیست.
به بیان دیگر ساخت یک توکن کار بسیار آسانی است اما توکن های بدون هدف و کاربرد فاقد ارزش هستند.
لازم است بدانید از آنجا که ساخت توکن های بی ارزش و بدون کاربرد بسیار آسان است روشی برای کلاهبرداری ها ایجاد کرده است. به این صورت که گاها کلاهبردان امکان مبادله توکن های بی ارزش را با پول های واقعی فراهم می کنند.
توکن هایی دارای ارزش هستند تفاوت توکن با کوین که در یک یا چند پروژه کاربردی قابل استفاده باشند و در لیست صرافی های معتبر افزوده شوند که به هیچ عنوان کار آسانی نیست.
حدود بیش از 90 درصد توکن های عرضه شده در بازار فاقد ارزش هستند و بازار هدف و کاربرد مشخصی ندارند. این توکن ها صرفا با هدف پر کردن جیب سازنده آنها طراحی شده اند.
نمونه ای از کلاهبرداری ها در سال 2017 صورت گرفت و آن سال به جنون ICO ها مشهور شد. در آن سال کلاهبرداران با پیش فروش توکن های خود به افراد ناآگاه سرمایه گذار چند میلیون پول به جیب زدند. بر اثر انفجار حباب بازار در سال 2018 کلیه آن تکون ها فراموش ده و هیچ گاه حتی به قیمت اولیه خود نرسیدند.

بیشتر بخوانید: ارز دیجیتال چیست؟

مزایای استفاده از توکن چیست؟

مهم ترین مزیت استفاده از توکن ها به جای ایجاد یک بلاک چین مجزا صرفه جویی در وقت و هزینه آنها برای ساخت توکن است.
از آنجا که ایجاد یک شبکه بلاک چین زمان بر است و نیاز به هزینه های زیادی دارد اکثر توسعه دهندگان اول کار توکن خود را روی یک شبکه بلاک چین دیگر مانند اتریوم پیاده سازی می کنند و سپس با جذب سرمایه به صورت خصوصی یا عمومی و افزودن آن به صرافی ها، سرمایه و زمانبندی مورد نظر خود را به دست می آورند. در این زمان می توانند شبکه بلاک چین اختصاصی خود را راه اندازی کنند. سپس توکن ها را به بلاک چین خود منتقل کنند. ترون یک نمونه ارز دیجیتال است که در اول کار به صورت توکن اتریومی روی شبکه بلاک چین اتریوم عرضه شد و پس از ایجاد شبکه بلاک چین ترون به شبکه اصلی خودش منتقل شد.
در بسیاری از موارد در پروژه ها نیازی به ایجاد و پیاده سازی یک بلاک چین اختصاصی وجود ندارد. در چنین حالتی پروژه ها می توانند از امنیت بلاک چین میزبان خود بهره گیرند. توکن بومی پروژه چین لینک در حال حاضر بر روی شبکه اتریوم قرار دارد و به خوبی کار می کند. پروژه چین لینک از حساسیت بالایی برخوردار است و امنیت بالای شبکه اتریوم این اطمینان خاطر را برای این پروژه فراهم می آورد. ارز دیجیتال تتر همانطور که در مقالات قبلی هم توضیح دادیم یک استیبل کوین با پشتوانه دلاری است که قیمت آن همیشه یک دلار است و هدف از ایجاد آن حفاظت از سرمایه گذاران در برابر نوسانات ارزهای دیجیتال است. پروژه بزرگ تتر نیز از بلاک چین اتریوم استفاده می کند. این پروژه با قرار دادن توکن های خود روی تعدادی از بلاک چین های امن ضرورتی در استفاده از بلاک چین اختصاصی نمی بیند.

در این مطلب به طور کامل با توکن ها و تفاوتشان با کوین آشنا شدیم. توکن ها تفاوت توکن با کوین در واقع ارزهای دیجیتالی هستند که از خود بلاک چین اختصاصی ندارند و روی بلاک چین دیگری میزبانی می شوند. و از کیف پول های بلاک چین میزبان استفاده می کنند. اما اگر بخواهیم یک تعریف کلی در نظر بگیریم به هر واحد ارزی که در یک شبکه بلاک چین قرار دارد توکن می گویند. توکن ها از طریق کدهای برنامه نویسی و با قراردادهای هوشمند ساخته می شوند. مزیت اصلی استفاده از توکن ها به جای ایجاد بلاک چین کاهش وقت و هزینه است.

۳ تفاوت کوین و توکن که حتماً باید بدانید!

با ساده‌ترین زبان ممکن بگوییم، تفاوت کوین و توکن در یک‌چیز اساسی است و آن چیزی جز نحوه کاربری و استفاده نیست. در کلام ساده‌تر مهم‌ترین فرق کوین و توکن این است که شما می‌توانید از کوین به‌عنوان یک ارز فیات برای مبادلات روزمره خود استفاده کنید درحالی‌که توکن ذاتاً یک ارز فیات محسوب نمی‌شود.

فرق توکن و کوین درست مانند تفاوت پول و بلیت است. پول می‌تواند در موقعیت‌های مختلف کارایی داشته باشد و شکل عام‌تری دارد درحالی‌که بلیت بسته به نوع آن می‌تواند کاربری‌های مختلفی داشته باشد. مثلاً بلیت هواپیما وابسته به زمان و مکان مشخصی است و برای کاربری خاصی تعیین‌شده است. درواقع شما نمی‌توانید از بلیت هواپیما به‌عنوان یک ارز قابل‌مبادله استفاده کنید و آن را به‌عنوان هزینه رستوران خود پرداخت کنید. هرچند که ممکن است ارزش بلیت هواپیما و هزینه‌های رستوران برابر باشد.

پس عملاً مشخص است که تفاوت کوین و توکن یک نوع تفاوت میان پول و یک بلیت است؛ اما سؤال اصلی این است که در دنیای واقعی و در زندگی روزمره به‌سادگی این تفاوت درک می‌شود و مورداستفاده قرار می‌گیرد اما همچنان در ارزهای دیجیتال این موضوع چندان صدق نمی‌کند.

بسیاری تفاوت کوین و توکن را نمی‌دانند و حتی آن دو را مرادف هم تلقی می‌کنند؟ در ادامه به این موضوع خواهیم پرداخت و بابیان ویژگی‌های هرکدام از این مفاهیم سعی داریم راهی درست برای بیان تفاوت کوین و توکن پیدا کنیم.

نگاه سرمایه‌گذاری

مهم‌ترین علتی که باعث شده است فرق توکن و کوین به‌خوبی لمس نشود و این سؤال برای دسته بزرگی از سرمایه‌گذاران و فعالان بازار ایجاد نشود این است که بازار ارزهای دیجیتال هنوز یک نوع بازار سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود و کمتر کسی به آن به دید بنیادی نگاه می‌کند.

در کلام ساده‌تر آن چیزی که امروز همه از بازار ارزهای دیجیتال می‌دانند و به دنبال آن هستند این است که این بازار سود خوبی می‌تواند داشته باشد! درواقع بیشتر معامله گران فعلاً به بازار ارزهای دیجیتال دیدی شبیه به یک ماشین پول‌سازی دارند و کمتر کسی نسبت به موقعیت کاربردی آن حساسیت نشان می‌دهد.

همین موضوع باعث شده است که تفاوتی میان تفاوت توکن و کوین وجود نداشته باشد. ازاین‌رو برای بسیاری بیت کوین و تتر تنها در قیمت و نحوه ارزش‌گذاری متفاوت است؛ اما شما باید تفاوت کوین و توکن را بدانید!

درواقع نوسان امروز بازار ارزهای دیجیتال به خاطر هجوم مردم به این بازار است. زمانی که این جو بخوابد (درست مانند تمام جو های اقتصادی دیگر) دیگر بازار به سمت‌وسوی خودش می‌رود. در اینجا دیگر کاربرد و کاربری است که اهمیت پیدا می‌کند. زمانی که شما ساده‌ترین و مهم‌ترین مفهوم پایه یعنی تفاوت کوین و توکن را ندارید عملاً نمی‌تواند روند بازار را درست تشخیص دهید. اینجاست که مسئله تفاوت کوین و توکن مهم می‌شود. پس هم‌اکنون این مفاهیم را یاد بگیرید تا فردا به مشکل نخورید.

اولین تفاوت کوین و توکن

اولین و شاید مهم‌ترین تفاوت توکن و کوین این است که کوین دارای بلاک چین خودش است درحالی‌که توکن بلاک چین خودش را ندارد و روی بلاک چین سایر کوین ها سوار می‌شود.(در صورتی که میخواهید با کاربرد بلاک چین در اموزش آشنا شوید این مقاله را حتما مطالعه کنید.)
بگذارید این تفاوت کوین و توکن را دقیق‌تر و کمی ملموس‌تر توضیح دهیم. شما برای رفتن به یک کنسرت باید بلیت آن کنسرت را داشته باشید. پس باید اقدام به خرید بلیت کنسرت کنید. این بلیت را چگونه می‌خرید؟ بله درست است.

شما بر اساس پول رایج کشور خودتان یا محل برگزاری کنسرت اقدام به خرید بلیت می‌کنید. پس این بلیت بر اساس ریال یا سایر ارزهای فیات فروخته می‌شود. در کلام ساده‌تر بلیت کنسرت روی شبکه ریال قرار دارد. تصور این موضوع که خود بلیت کنسرت یک نوع ارز باشد و شبکه خودش را داشته باشد شاید کمی خنده‌دار باشد! (حال در ذهن خود بلیت کنسرت را تبدیل به توکن و ریال را تبدیل به کوین کنید تا مسئله را درست و دقیق درک کنید.)

در دنیای ارزهای دیجیتال و فرق کوین و توکن نیز همین اتفاق رخ می‌دهد. در توکن ها بر اساس کوین ها ایجاد می‌شود و نمی‌توان تصور کرد که توکنی وجود داشته باشد که بتواند از بلاک چین خودش استفاده کند.

بیشتر توکن های موجود در بازار بر اساس کوین اتریوم ساخته‌وپرداخته شده‌اند. اتریوم کارش همین است. درواقع یکی از کاربردهای اتریوم در بازار ارزهای دیجیتال این است که امکان ایجاد قراردادهای هوشمند را برای ساخت توکن فراهم کرده است. بر این اساس می‌توان توکن را این‌گونه تعریف کرد که یک نوع نماد از یک قرار هوشمند است. به مثال بلیت کنسرت نگاه کنید! درواقع شما با خرید بلیت کنسرت و تحویل آن برای ورود به کنسرت یک نوع قرارداد را امضا و اجرا کرده‌اید. عین این داستان در دنیای ارزهای دیجیتال رخ می‌دهد.

کاربرد، دومین فرق توکن و کوین

از دیگر تفاوت توکن و کوین می‌توان به کاربرد آن‌ها اشاره کرد. فارغ از این‌که تمام کوین ها و توکن ها قابلیت سرمایه‌گذاری دارند، ازنظر شبکه بلاک چین و دنیای ارزهای دیجیتال هرکدام از این انواع کارایی خودش را دارد.

کوین ها درست مانند یک ارز فیات عمل می‌کنند و قابلیت نقل‌وانتقال پولی را دارند. کوین ها شبکه بلاک چین خودشان را دارند و بر اساس نیاز کاربر به‌سرعت، دقت و امنیت هر کوین ویژگی‌های خاص خودش را برای انتقال سرمایه دارد؛ بنابراین بیشترین استفاده‌ای که از کوین ها می‌شود برای نقل‌وانتقال پولی است. همان‌طور که می‌دانید بیت کوین معروف‌ترین و پرطرفدارترین و مهم‌ترین کوین موجود در بازار ارزهای دیجیتال است.

اما در تفاوت کوین و توکن، توکن ها داستانی متفاوت دارند. توکن یک نوع نماد از یک قرارداد هوشمند است. هر توکن نشان‌دهنده این است که یک قرارداد در حال انجام است و شما با داشتن این توکن حق استفاده از این قرارداد را دارید. درست مانند داستان بلیت‌هایی که در بالاتر مثال زدیم.

احتمالاً شما هم دیده و شنیده باشید که در بازی‌های حساس و مهم که بلیت بازی زود تمام می‌شود، عده‌ای شروع به خریدوفروش این بلیت‌ها می‌کنند. اتفاقی که درست در بازار ارزهای دیجیتال رخ می‌دهد. عده‌ای مدام در حال خریدوفروش این توکن ها هستند.(اگر علاقه مند هستید که بدانید بهترین کیف پول ارزهای دیجیتال چیست این مقاله را بخوانید.)

البته همان‌طور که گفته شد این موضوع تا زمانی ادامه پیدا می‌کند که کمی جو اقتصادی در این بازار بخوابد و مسئله بنیاد و کارایی خودش را نشان دهد. در این حالت دیگر این کاربرد است که مهم می‌شود و شما باید بدانید یک توکن بر اساس چه قرارداد یا چه کارایی ایجادشده است.

تفاوت کوین با توکن، دو اصطلاحی که به اشتباه به جای هم استفاده می‌شوند.

کسانی که در بازار ارزهای دیجیتال فعالیت دارند، با بیشتر اصطلاحات این بازار آشنا هستند، اما در بعضی مواقع هم برخی از عبارات به اشتباه در بین کاربران خوانده و استفاده می‌شوند. یکی از موضوعاتی که گاهی به اشتباه استفاده می‌شود، توکن و کوین است. در واقع کاربران این دو اصطلاح را به اشتباه، یکسان در نظر می‌گیرند. برای آشنایی بیشتر شما با این مفاهیم، قصد داریم تفاوت کوین با توکن را در سایت کافی برای شما توضیح دهیم.

بررسی مفهوم سکه یا کوین

سکه یا کوین دارایی دیجیتالی است که بلاکچین مخصوص به خود را دارد. شما به‌عنوان یکی از کاربران بازار ارزهای دیجیتال به طور حتم با کوین‌ها یا حتی توکن‌های این بازار آشنایی دارید. البته کوین و توکن با یکدیگر متفاوت هستند. در ادامه این راهنما به تفاوت کوین با توکن اشاره خواهیم کرد.

برای مثال بیت کوین، لایت کوین و اتر همگی جزء سکه‌ها یا کوین‌ها به حساب می‌آیند، زیرا هر یک از آنها در بلاکچین مخصوص به خود قرار گرفته است. برای درک بهتر مفهوم کوین، بیت کوین را مثال می‌زنیم. این سکه در شبکه بلاکچین مخصوص بیت کوین قرار دارد یا اتر بر روی شبکه بلاکچین اتریوم واقع شده است.

تراکنش‌ کوین‌های بازار ارزهای دیجیتال از یک فرد به فرد دیگر منتقل می‌شود. شاید فکر کنید سکه‌ها حضور فیزیکی دارند و توکن‌های غیر فیزیکی هستند. اما باید گفت کوین‌ها نیز به صورت غیرفیزیکی خرید و فروش می‌شوند. به زبان ساده سکه‌ها پایگاه داده‌های مربوط به دارایی‌های دیجیتال هستند.

نحوه استفاده از کوین

کوین‌های بازار ارزهای دیجیتال نیز همانند سکه‌های رایج در بازار واقعی استفاده می‌شوند. بدین‌گونه که از سکه‌های حاضر در بازار ارزهای دیجیتال نیز به‌عنوان پول استفاده می‌کنند. برای خرید و فروش در بازار واقعی از سکه‌های واقعی و فیزیکی استفاده می‌شود، در حالی که برای انجام معامله در بازار کریپتو،کوین‌های دیجیتال را به کار می‌برند.

همان‌طور که در قلک خود سکه‌های فیزیکی را ذخیره می‌کنید، در کیف پول دیجیتالتان نیز می‌توانید سکه‌های دیجیتالی را امن نگه‌دارید. کوین‌های دیجیتال به صورت نقدی استفاده نمی‌شوند و هدف دیگری جز خرید و فروش در بازار ارزهای دیجیتال ندارند.

ارزش این کوین‌ها را می‌توانید در معامله خود تزریق کنید. به زبان ساده ارزش کوین‌های دیجیتال قابل‌انتقال به غیر است. شما می‌توانید کوین را ذخیره کنید و در زمان مناسب ارزش آن را به کالای مفید دیگری تغییر دهید. سکه ارز دیجیتال یک واحد ارزشی برای قیمت‌گذاری یا پرداخت، طی معاملات بازار رمز ارزها به حساب می‌آید.

ده نمونه کوین

بخش بزرگی از بازار ارزهای دیجیتال در اختیار کوین‌ها قرار دارد. با وجود این نمی‌توان گفت که کوین‌ها ارزش اصلی بازار را تحت کنترل خود قرار داده‌اند. در سایت‌های مختلف ارزهای دیجیتال، بیش از 900 نمونه کوین معرفی شده است. شناخت تک‌تک این کوین‌ها موضوع مورد بحث ما نخواهد بود.

در این بخش بعضی از کوین‌هایی را که در بازار آشناتر هستند، نام می‌بریم. با شناخت بیشتر این کوین‌ها تفاوت کوین با توکنرا بیشتر درک می‌کنید.

• بیت کوین
• بیت کوین کش
• لایت کوین
• اتریوم
• ریپل
• کاردانو
• استلار
• نئو
• نم
• مونرو

بررسی مفهوم توکن

در اغلب مواقع توکن‌ها با کوین‌ها اشتباه گرفته می‌شوند. در حالی که تفاوت کوین با توکن در ارز دیجیتال بیشتر از چیزی است که کاربران فکر می‌کنند. بزرگ‌ترین تفاوت کوین با توکن و تنها راه تشخیص یک توکن، نداشتن بلاکچین مخصوص به خود است. توکن‌ها بر روی شبکه بلاکچین موجود ایجاد می‌شوند.

به لطف و کمک قراردادهای هوشمند و رایج‌ترین بسترها و شبکه‌های بلاکچینی همانند اتریوم، توکن‌ها به وجود می‌آیند. در ضمن بیشتر توکن‌ها بر روی شبکه بلاکچین اتریوم قرار دارند. توکن‌ها مانند مستاجری هستند که خانه خود را اجاره کرده و در آن مستقر شده‌اند. اما کوین‌ها مالک محل استقرار خود خواهند بود.

به طور کلی هر دارایی دیجیتالی که بر روی شبکه بلاکچین غیر به وجود آید، توکن است. توکن‌ها تصمیم‌گیرنده نهایی سرنوشت خود نیستند بلکه تحت تاثیر و متعلق به پروژه‌های مختلف بازار ارزهای دیجیتال خواهند بود. توکن‌ها با نوشتن زبان برنامه‌نویسی تفاوت توکن با کوین و کدهای کامپیوتری یا ابزارهای خاص به وجود می‌آیند.

نحوه عملکرد توکن

نحوه عملکرد توکن‌ها به نوع آنها بستگی دارد. توکن‌ها به طور کلی برای ارتباط با برنامه‌های غیرمتمرکز بر روی بلاکچین‌های مختلف ساخته شده‌اند. آیا با توکن سیویک (Civic) آشنا هستید؟ این توکن هویت افراد حاضر در شبکه بلاکچین اتریوم را ردیابی می‌کند.

توکن سیویک برای فراهم کردن روشی آسان‌تر، ارزان‌تر، قابل اعتمادتر، و کارآمدتر در بررسی هویت کاربران به وجود آمده است. زمانی که به تعطیلات خارجی می‌روید، باید هویت خود را در محل‌های مختلف تایید کنید. به طور حتم اولین مکانی که به دنبال تایید هویت شما است، شرکت هواپیمایی خواهد بود.

در صورتی که شرکت هواپیمایی با توکن سیویک ارتباط داشته باشد، یک کد QRبرای شما ارسال می‌کند تا اطلاعات شما مشخص شود. در ادامه شما با کمک توکن سیویک و نرم‌افزار آن اطلاعات هویتی خود را به طور مستقیم از دستگاه تلفن همراهتان برای شرکت هواپیمایی ارسال می‌کنید. عملکرد و هدف هر توکن با سایر توکن‌ها متفاوت است. در نتیجه می‌توان گفت توکن‌ها کارایی‌های زیادی دارند.

چند نوع توکن داریم؟

پیش از این نیز گفتیم توکن‌های زیادی با اهداف مختلفی روی کار آمده‌اند. در این بخش 5 نوع از توکن‌ها را نام می‌بریم.

• توکنی مانند دوج کوین، تنها در بازار حضور دارد و تا حدودی ارزشمند است.
• توکن دیگری مانند یونی سواپ برای مبادله با سایر توکن‌ها استفاده می‌شود.
• بعضی از توکن‌ها نیز نقش امنیتی دارند. توکن‌های امنیتی در برنامه‌های غیرمتمرکز به کار می‌روند. در واقع این توکن‌ها داده‌ها را به درستی نشان می‌دهند. بنابراین اثبات اطلاعات صحیح داده‌ها توسط همین توکن‌های امنیتی انجام می‌شود.
• توکن‌های تراکنشی نیز برای نقل و انتقالات استفاده می‌شوند. این توکن‌ها مانند پول عمل می‌کنند. خوشبختانه کارمزد تراکنش‌های انجام‌شده توسط توکن‌ها بسیار کم است.
• کاربران با کمک بعضی از توکن‌ها حق رای خواهند داشت.

تفاوت کوین با توکن در چیست؟

آیا تا به اینجای راهنما به تفاوت کوین با توکن به زبان ساده پی بردید؟ کوین‌ها به طور معمول به‌عنوان سکه بومی یک شبکه بلاکچین اختصاصی به حساب می‌آیند که برای ذخیره ارزش و تجارت در بازار ارزهای دیجیتال استفاده می‌شوند. در مقابل توکن‌ها شبکه بلاکچینی مخصوص به خود ندارند، اما عملکرد آنها تا حدودی مشابه کوین‌ها است.

اصلی‌ترین تفاوت میان کوین با توکن شبکه بلاکچین انحصاری و غیر انحصاری آنها خواهد بود. به منظور درک بهتر، اتریوم را مثال می‌زنیم. سکه یا کوین اتر بر روی شبکه بلاکچین اتریوم قرار دارد. این در حالی است که توکن‌های زیادی بر روی شبکه بلاکچین واقع شده‌اند. همچنین بعضی از شبکه‌های بلاکچین نیز در حال توسعه شبکه خود هستند.

اتریوم از کوین اتر به‌عنوان ارز اصلی خود استفاده می‌کند اما توکن‌هایی که تنها بر روی این شبکه بلاکچین وجود دارند، کارایی‌های دیگری خواهند داشت. کوین‌ها بر روی امنیت شبکه بلاکچین خود تمرکز دارند در حالی که توکن‌ها تنها به فکر توسعه ویژگی‌ها و کارایی مثبت خود هستند.

نتیجه‌گیری

با مطالعه این راهنما باید به طور کامل متوجه مفهوم اصلی کوین و توکن شده باشید. البته تفاوت این دو موضوع در بازار ارزهای دیجیتال چندان سخت و گیج‌کننده نبود. تعریف ساده کوین و توکن به بومی بودن و شبکه بلاکچین آنها برمی‌گردد.

سکه‌های بومی بر روی بلاکچین انحصاری خود هستند در حالی که توکن‌ها روی شبکه‌های بلاکچین دیگر هم وجود دارند. رایج‌ترین کاربرد کوین و توکن، دلیل دیگر تمایز این دو اصطلاح است. کوین‌ها در بیشتر مواقع همانند پول استفاده می‌شوند. حتی کوین‌ها در تکمیل تراکنش‌های توکن‌ها نیز نقش خواهند داشت.

به نظر شما کوین و توکن چه تفاوت دیگری با یکدیگر دارند؟ خوشحال می‌شویم نظر خود را با ما به اشتراک بگذارید.