۲٫ برنامهریزی تجزیه و تحلیل شغل : در ابتدا باید هدف از انجام تجزیه و تحلیل شغل مشخص گردد و سپس حمایت مدیر عالی برای انجام کار جلب شود.
۳٫ مهیا شدن برای انجام تجزیه و تحلیل شغل : در این مرحله شغل مورد نظر تعیین و اسناد موجود در مورد شغل مورد بازبینی قرار میگیرد. سپس روابط بین شاغل و مدیر و روش انجام تجزیه و تحلیل شغل مشخص میشود.
۴٫ انجام تجزیه و تحلیل شغل : در اینجا اطلاعات شناسنامه استراتژی شغلی جمعآوری، بازبینی و ترکیب میشود. برای تجزیه و تحلیل شغل روش هایی وجود دارد که در ادامه به آن پرداخته میشود.
۵٫ تهیه شرح شغل : فرمتی برای نوشتن اطلاعات جمع آوری شده تهیه کنید تا اطلاعات شرح شغل را در آن ثبت کنید. (ببینید: اطلاعات شناسنامه مشاغل (پروفایل شغل) )
۶٫ تهیه شرایط احراز شغل : با توجه به اطلاعات شغل، شرایط تصدی شغل مورد نظر را تهیه کنید. اینکه چه کسی با چه مهارت، دانش و شرایط جمعیت شناختی می تواند متصدی شغل مورد نظر شود در اینجا یادداشت شود.
۷٫ طراحی شغل : اگر شغل مورد نیاز به تغییراتی دارد، در طراحی شغل مورد نظر قرار می گیرد. طراحی شغل عبارت است از ایجاد شغل جدید یا طراحی مجدد یک شغل . به عبارت دیگر، طراحی شغل، شناسایی وظایف جمعی مورد نیاز برای ایجاد ستاده مشخصی از یک شغل است. طراحی مجدد شغل به دلایل مختلفی مثل افزایش کارایی یا انگیزه کارکنان، و یا دسترسی به ستادههای مختلف شغل به دلیل تغییرات در شرایط، صورت میگیرد.
۸٫ به روز نگه داشتن شرح شغل و شرایط احراز شغل و طراحی مجدد شغل در صورت نیاز به اصلاح
شناسنامه استراتژی
والی سمت خیلی با اهمیتی است. ساده لوحانه است اگر باور داشته باشیم که والی ضعیف امنیت ولایت را بهبود می بخشد.
من به این باور هستم که صلح و امنیت در یک ولایت وابسته به سیاست های کلان است که در حیطه صلاحیت استراتژیست های پایتخت و امور بین الملل میباشد. والی هماهنگ کننده برنامه های حکومت مرکزی است اما والی باید سه عنصر حکومتداری را بداند:
1. سیاستگذاری: والی باید بر بنیاد استراتژی ملی بتواند در سطح ولایت پالیسی بسازد.
2. هماهنگ کننده: والی باید ظرفیت هماهنگ سازی ساختارهای امنیتی و خدماتی دولت را در ولایت داشته باشد.
3. دادخواهی: والی باید شیوه های دادخواهی برای جلب سرمایه های ملی و بین المللی را بلد باشد.
این سه عنصر نقش والی را در بهبود ارایه خدمات برجسته می سازد اما اگر برنامه های خدماتی با استراتژی امنیتی و خدماتی پایتخت سازگار نباشد فاجعه و بحران در راه است.
این خبر را به اشتراک بگذارید
>>> Mansoor Badry gedeeld.
هموطنان ارجمند متوجه ناقلین تازه وارد در شمال زیر نام کوچی باشید .
دولت شوونیست و پیروان سنت اوغانوالی حاکم در قدرت سیاسی اوغانستان تصمیم گرفته اند در همه آستان های شمال به نام کوچی ها ، قبایل آنسوی سرحد را جا به جا نموده با احکام غیر قانونی برای این ناقلین تازه وارد زیر نام کوچی شناسنامه توزیع نماید . شرط گرفتن شناسنامه ناقلین تازه وارد هم تصدیق یک کوچی شناسنامه دار و تصدیق سرخیل یا کلان کوچی هاست . ( روباه را گفتند شاهدت کیست گفت دمم ) یک کوچی کوچی دیگر را تصدیق می کند که او هم از همین یا از فلان آستان است . این است قانونیت، اوغانیت و اسلامیت .
پیامد این کار دولت شوونیست کوچی ها مستقر در کابل چنین است که در انتخابات پوشالی آینده از هر آستان شاید یک یا دو کوچی را بر علاوه دیگر کوچی های انتصابی به نام وکیل منتخب کوچی ها در مجلس نماینده گان جا به جا نماید ،تا تصمیم های مجلس را برابر با خواست ارگ و شوونیست های حاکم در قدرت عیار نمایند .
با وجود اینکه ده ها ناقل سلیمانکوهی طالب دوست شمال امروز عملا در مجلس نماینده گان حضور دارند و سیاست طالب سازی را در همه عرصه های سیاسی ، نظامی ، فرهنگی و اجتماعی در عمل پیاده می کنند ، باز هم عطش این دولت کوچی ها در کوچی گری فرو نه نشسته است .
دولت کابل این پلان نهایت زیرکانه و خطرناک را گرفت استه و با چنین نیرنگ ها ، حیله ها و کوچی گری ها می خواهد در آینده زمام امور را کاملا در دست گیرد .
با چنین فرمان غیر قانونی که هیچگونه اساس اداری و پرنسیپ های قبول شده توزیع شناسنامه در آن دیده نمی شود ، همه صوبه سرحدی ها می توانند شناسنامه اوغانی بگیرند و کسی هم پیدا نخواهد شد بپرسد که قانون و قانونیت چی شد ؟
>>> از تیوری تا عملی ، از سیستم تا ابزارها ، از پلان تا ظرفیتها ، و از بایدها تا افغانستان موجود!
اداره چی
استراتژی جامع عدلیه مبارزه همهجانبه با جرائم خشن است
معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه از استراتژی شناسنامه استراتژی جامع عدلیه در مبارزه همهجانبه با جرائم خشن خبر داد و تاکید کرد همه دستگاههای ذیربط به خط شدهاند تا با همافزایی و هماهنگی هوشمندانه از مقوله امنیت اجتماعی صیانت کنند.
به گزارش ایلنا، اصغر جهانگیر در سخنانی با اشاره به اینکه مطالبه مردم برخورد قاطعانه با مجرمان خشن و زورگیران و اشرار است، تصریح کرد: قوه قضاییه همزمان برای برخورد با مجرمان خشن و زورگیران طبق قانون و دستورات مؤکد رئیس محترم دستگاه قضا چند اقدام را عملی کرده است: ۱-تشکیل ستادی ویژه برای مقابله با سرقتهای خشن و زورگیریها توسط دادستانی کل کشور با کمک ضابطین ۲- تشکیل شعبه ویژه رسیدگی به سرقتهای خشن و زورگیری در دادسراها و محاکم ۳-عدم ترحم به مجرمان خشن ۴- تأسیسات ارفاقی شامل مجرمان حرفهای و خشن نمیشود ۵- برخورد قاطع سریع و بدون فوت وقت در مورد مجرمان جرائم خشن.
دبیر شورایعالی پیشگیری از وقوع جرم همچنین اضافه کرد: استراتژی عدلیه در مواجهه با جرائم خشن یک استراتژی جامع و مبارزه همهجانبه است یعنی قوه قضاییه هم قاطعانه با سلبکنندگان امنیت و مجرمان جرائم خشن برخورد و اشد مجازات را اعمال میکند که این امر با نظارت دادستانی کل از طریق دادستانهای سراسر کشور عملیاتی شده است و هم بر مبنای قاعده پیشگیری از وقوع جرم در این بستر حرکت میکند تا زمینهها و مصداقهای اینگونه جرائم را ریشهکن کند و هم همه دستگاههای ذیربط را به خط میکند تا در اقدامی هماهنگ و با همافزایی حداکثری ضریب امنیت اجتماعی را افزایش دهد که این اقدامات پیشگیرانه توسط معاونت اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم و از طریق معاونتهای اجتماعی و پیشگیری از جرم دادگستریهای سراسر کشور دنبال خواهد شد.
وی افزود: همکاری و همافزایی نهادها و از جمله استفاده از ظرفیت بسیج در مهار جرائم خشن و افزایش امنیت اجتماعی تاثیر بسزایی دارد ضمن اینکه آگاهی حقوقی و عمومی مردم بهطورکلی منحنی جرائم را به سمت کاهش سوق میدهد.
جهانگیر با اشاره به اینکه استراتژی جامع عدلیه در برخورد با مجرمان خشن برطرفکننده نگاههای تکبعدی و ناقص است گفت: بدون شک شدت و قاطعیت مجازاتها در مورد مجرمان خشن بازدارندگی ایجاد میکند ولی همزمان به علتها در شکلگیری جرائم و ناهنجاریها هم توجه داریم به عبارت دیگر قاطعیت در مجازاتها حاشیه امن متجاوزان و مجرمان حرفهای و خشن، قدارهبندها، اشرار و زورگیرها را ناامن میکند شناسنامه استراتژی و همزمان و به موازات آن پیشگیری از وقوع جرائم و تلاشهای فرهنگی و فرهنگسازی در دستور کار است.
معاون قوه قضاییه همچنین با اشاره به نقش بیبدیل و برجسته رسانهها و مطبوعات و متولیان فرهنگی در مقوله امنیت اجتماعی و کاهش جرائم و ناهنجاریها خاطرنشان کرد: برخی از رسانههای بیرونی و ضدانقلاب تلاش و تقلا میکنند تا از برخی اتفاقات حاشیههای سیاسی و مغرضانه ایجاد کنند که انتظار میرود رسانههای دلسوز کشور این خط و خباثت دشمن را برملا کنند.
جهانگیر همچنین در بخش دیگری از سخنانش گفت: به قسمتها و بخشهای مختلف معاونت پیشگیری از جرم دستور داده شده است تا از همه ظرفیتها برای شناسایی مجرمان جرائم خشن استفاده شود و در همین راستا از ظرفیتهای مردمی نیز بهرهبرداری شود و سامانه سجام از طریق گزارشهای مردمی با همکاری دادستانها و ضابطان با قید فوریت این مساله را دنبال خواهد کرد.
وی در پایان بیان کرد که حتما برنامهها و اقدامات مستمر قوه قضاییه در زمینه مبارزه همهجانبه با جرائم خشن و زورگیری به اطلاع مردم مؤمن و شریف کشورمان خواهد رسید.
تصور می کردم دولت استراتژیِ شکست خورده 14 سال پیش را کنار می گذارد/ «اعتماد» در روابط بین الملل، یک دیپلماسی قجری و از رده خارج است
سفیر سابق ایران در اتحاد جماهیر شوروی گفت: در ابتدای دولت فعلی تصور بنده این بود که دیگر آن استراتژی که 14 سال پیش شکست خورده است را کنار می گذارند اما همان استراتژی ها در مذاکرات دنبال شد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از مرآت، از همان ابتدای تماس که نام سمنان را می شنود، مطایبه را آغاز می کند! می گوید:«16 سال است که مملکت دست شماست، تلاش کنید رئیس جمهور بعدی را که به پاستور می فرستید، این 16 سال را جبران کند!» می گویم:«داریم می گردیم تا فرد دیگری را در قد و قامت رئیس جمهور در استان پیدا کنیم.» می گوید:«نیازی به قد و قامت ندارد، مگر آن قبلی قد و قامت داشت؟ همه چیز با مُهر سمنانی درست می شود! اگر یک شناسنامه سمنانی به من بدهید شاید برای من هم فرجی شد!» می گویم:«به گمانم خودم جزو بی شناسنامه ها باشم ولی اگر با شناسنامه سمنانی مسأله حل می شود، با اداره ثبت احوال صحبت می کنیم!»
وقتی موضوع گفتگو را که با او در میان می گذارم می گوید:«تخصص شما در پیدا کردن فسیل هاست! ما فسیل ها را از کجا پیدا می کنید؟» و من تأکید می کنم که دود از کنده بلند می شود!
از وضعیت سیاسی سمنان و ترکیب آراء در انتخابات می پرسد. وقتی می گویم آقای رئیسی در استان سمنان آراء بیشتری به نسبت آقای روحانی داشت، می گوید:«شما سمنانی ها آدم های پیچیده، سیاستمدار، باهوش و بافکری هستید و به همین خاطر هم هست که رئیس جمهور صادر می کنید» تعجبش وقتی بیشتر می شود که می شنود همشهریان آقای کواکبیان در یکی از انتخابات های مجلس به ایشان رأی ندادند!
از همان سال 92 دغدغه مذاکرات هسته ای را داشت. در اسفند 92 مقاله ای برای وطن امروز نوشت و 6 مطالبه ملی مهم را درباره مذاکرات مطرح کرد و جالب است بدانید که در این مقاله از ورود دشمنان در مساله توان موشکی ایران ابراز نگرانی کرده است. معتقد است که دیپلماسی در کشور ما غلط، عقب افتاده و قجری است! با شناختی که از روسیه دارد، تعاملات کنونی ایران و روسیه را تحلیل می کند و می گوید نباید معیار تعاملات با کشورها «اعتماد» باشد.
شما را به مطالعه گفتگوی تفصیلی مرآت با دکتر ناصر نوبری، سفیر سابق ایران در شوروی دعوت می کنیم.
مرآت- در حالی که برخی از کارشناسان(!) سیاست هسته ای دولت را هم ارز با نجات کشور از «چاه ویل» می دانستند، حضرتعالی از ابتدا با این سیاست ها چندان سر سازگاری نداشتید و جزو نخستین منتقدان این سیاست ها به شمار می روید. از دیدگاه شما این سیاست ها با علم به فرجام کنونی آن طرح ریزی شده بودند و به قول برخی اساتید اهدافی محیلانه در دل خود دارند یا آنچه طرح ریزی و انجام شد ناشی از یک خطای استراتژیک بود؟
واضح است که یک خطای بزرگ استراتژیک صورت گرفته اما دوستان با تردستی خلط مبحث می کنند، همواره ایرادهای حرفه ای و کارشناسی بنده را به نحوه مذاکره و متن برجام پاسخ نمی دهند و با هوچیگری می گویند اگر مذاکره نمی شد چه می شد و چه می شد، در حالیکه بنده قویا طرفدار مذاکره بوده ام اما با این نحوه مذاکره که بر اساس تخصصم مطمئن بودم به بن بست می رسد و کشور را به هچل می اندازد مخالفت می کردم.
من از چهار سال پیش آنچه که اکنون کشور دچار آن شده را پیش بینی کرده بودم و اگر توجه و دقت لازم به هشدارها می شد این وضعیت قابل پیشگیری بود. دیپلماسی ما با شعبده بازی به دغلکاری و تقلب عادت کرده، تیر را شلیک می کند هر جا خورد دورش را خط می کشد و می گوید هدف اینجا بود و به هدف خورد! اکنون وقتی بگوبید، قرار بود تحریم ها کامل رفع شوند، چرا نشد و بلکه تحریم های جدید هم وضع شد، می گویند شما خبر ندارید به اهدافمان رسیده ایم منتها اهداف محیلانه در دل خود دارند!
دیپلماسی ما ده ها سال است که با دغلکاری توسط دو ترفند محرمانه بودن و تخصصی بودن در همه سفرها و مذاکرات خود را موفق جلوه داده و از پاسخگوئی واقعی طفره رفته است.
پیش بینی های موجود در نامه ام به رئیس جمهور، در آینده آشکار خواهد شد
مرآت- حضرتعالی بیش از یکهزار و صد روز قبل، نامه ای خطاب به آقای رئیس جمهور نوشتید و رویکردهای ایشان در قبال منتقدان را به نقد کشیدید. گذشت زمان البته ثابت کرد که حق با منتقدان منصف بود! اکنون و با گذشت این هزار و صد روز اگر قصد داشتید که نامه مذکور را بازنویسی کنید، با این تجارب جدید چه نکاتی را بر آن می افزودید که به گمانتان در نامه نخست مغفول مانده است؟
بنده اولین نامه سرگشاده به آقای رئیس جمهور را در تاریخ 16 آذر 92 نوشتم یعنی بیش از یکهزار و 400 روز قبل و نامه یکهزار و 100 روز قبل نامه دوم بنده است. در نامه اول با نقد کارشناسانه موافقتنامه ژنو نشان دادم که دقیقا برنامه و اهداف آمریکائی ها چیست. اگر امروز این دو نامه را که در سایت ها موجود است بخوانید تعجب خواهید کرد که گوئی امروز نوشته شده و بطور کامل همه موارد و مسائل امروز در آنها بدون هیچ کم و کاستی تصریح شده است.
با همه تجارب امروز نه تنها نکته ای برای اضافه کردن در آن دو نامه وجود ندارد بلکه حتی نکاتی در آنها هنوز وجود دارد که در آینده آشکار خواهد شد و مردم بیشتر با آنها مواجه خواهند شد.
به درخواست خرازی جواب رد دادم
مرآت- برخی از رسانه ها پس از طرح انتقادات شما نسبت به توافق هسته ای و به ویژه حضور حضرتعالی در همایش دلواپسیم، عنوان کردند که علت انتقادات حضرتعالی عدم دعوت به تیم مذاکره کننده هسته ای است! اولا از دیدگاه خودتان، اگر در تیم مذاکره کننده هسته ای به عنوان یک عضو موثر و تصمیم ساز حضور داشتید، کدام خطاهای راهبردی اتفاق نمی افتادند؟ و ثانیا به نظر شما اگر تیم مذاکره کننده پیشین همچنان و تا کنون به فعالیت خود ادامه می دادند، وضعیت تعاملات ایران و 5+1 اکنون در چه نقطه ای بود؟
بنده اگر دعوت هم می شدم قطعا دعوت را نمی پذیرفتم و با این تیم کار نمی کردم. وقتی با برنامه و استراتژی تیم مخالف هستم پیوستن به آن بی صداقتی است و فقط موجب تزاحم و درگیری درون گروهی می شدم. بنده با برنامه و استراتژی این تیم از بیست سال پیش آشنا بودم و آن موقع هم وقتی توسط آقای دکتر خرازی وزیر محترم امور خارجه وقت برای مسولیت بخش راهبردی وزارتخارجه دعوت شدم، از پذیرش این مسولیت امتناع کردم و تصریح کردم که با استراتژی تیم حاکم بر وزارت خارجه موافق نیستم و لذا پذیرش این مسولیت در چنین شرایطی بی صداقتی است.
بعد از آن آقای دکتر صدر معاون محترم وقت وزارت خارجه نیز از بنده دعوت کردند که کشوری را انتخاب کنم و برای سفیری بروم اما بنده همین جواب را دادم و از پذیرش سفارت در چنان شرایطی امتناع کردم، حتی در ابتدای دولت فعلی تصور بنده این بود که دیگر آن استراتژی که 14 سال پیش شکست خورده است را کنار می گذارند و برای همین خیالم راحت بود و با آقای سرمدی که اکنون قائم مقام محترم وزیر هستند قرار گذاشته بودیم که به نمایندگی کنفرانس اسلامی مستقر در جده برویم و آخر کار را در جوار خانه خدا به زهد و عبادت بپردازیم اما وقتی مذاکرات و توافقات اولیه ژنو را دیدم متوجه شدم که متاسفانه دوستان همان استراتژی شکست خورده و غلط گذشته را دوباره دارند اجرا می کنند و لذا بر اساس مصالح ملی به انتقاد برخاستم.
برای مصالح ملی، موقعیت های زیادی را از دست داده ام
سوابق بنده نشان می دهد که همواره بدلیل ایستادگی بر صیانت از مصالح ملی، موقعیت ها و مقامات را از دست داده ام و نه بالعکس، بنده با همه آقایان دوست هستم و هیچ مشکل شخصی ندارم اما قویا معتقد بوده ام که استراتژی آقایان، کشور را دچار مخمصه خواهد کرد و امروز می بینید که متاسفانه دچار مخمصه شده ایم ، بنابراین مشکل بنده با آقایان حرفه ای و بر اساس مصالح و منافع ملی بوده است.
اما در مورد چگونگی وضعیت امروز در صورتی که تیم قبلی کار خود را تا کنون ادامه می داد، نمی توان براحتی قضاوت کرد چون تیم قبلی کم تجربه بود بویژه معامله گری، یک حرفه است که سال ها تجربه می خواهد و نمی توان صرفا با پایان تحصیلات به تخصص معامله گری دیپلماتیک در آن سطح عالی حرفه ای رسید، کسی که در رشته پزشکی دکترا می گیرد تا موقعی که یک جراح حاذق قلب باز شود به ده ها سال زمان و انجام صدها جراحی نیاز دارد.
احتمالا اگر کار تیم قبلی همچنان ادامه می یافت آنقدر این دست و آن دست می کرد که مریضی بیمار عود می کرد و البته این باز بهتر از وضعیت کنونی بود که بنام متخصص وارد کار جراحی -اما بروش غلط- شده اند و کلا بیمار را به وضعیت بحرانی رسانده اند.
دستگاه دیپلماسی با نظام جمهوری اسلامی تفاوت ماهوی دارد!
مرآت- از یک منظر آینده پژوهانه، اگر سیاست های خارجی دولت آقای روحانی به همین منوال ادامه پیدا کند، طی 25 سال آینده ایران با کدام مشکلات اساسی روبرو خواهد بود؟
اگر در کوتاه مدت و اسرع وقت در مجموعه سیاست خارجی ایران هم به لحاظ نرم افزاری و هم به لحاظ سخت افزاری تحول اساسی و بنیادین صورت نگیرد جمهوری اسلامی ایران قطعا دچار چالش های خطرناک حیاتی خواهد شد، در حال حاضر دستگاه دیپلماسی کشور تفاوت ماهوی با نظام جمهوری اسلامی ایران دارد برای همین مسائل مهم خارجی و منطقه ای ما خارج از وزارت خارجه مدیریت می شود.
وزارت خارجه در جمیع جهات آنقدر باید توانمند شود که تمام مسائل و روابط خارجی را مدیریت کند. وزارت خارجه خط مقدم هر کشوری برای مقاومت در برابر فشارهای خارجی و شناسائی و کنترل و خنثی سازی انواع نفوذ آن هاست اما در ایران مجموعه نهاد روابط خارجی نقش معکوس عمل می کند و حسگرها عمل نمی کنند و فشارهای خارجی را اگر بتواند، بی سر و صدا(مانند 2030) و اگر نتواند، با سر و صدا(مانند برجام) به ارکان درون کشور منتقل می کند.
شرایط کنونی به لحاظ بین المللی و منطقه ای و داخلی کاملا با گذشته متفاوت شده است و لذا شکاف بین دستگاه روابط خارجی و ارکان کشور قابل تداوم نیست و نهایتا با انتقال فشارهای خارجی به روشهای گوناگون ارکان اصلی شناسنامه استراتژی کشور را ضربه پذیر و وضعیت آن ها را نهایتا بحرانی خواهد کرد.
قدرت های خارجی تفاوت ماهوی ندارند
مرآت- روسیه اکنون می کوشد که خود را در برخی از مواضع راهبردی با ایران همسو نشان دهد و بلکه همسو عمل کند. دیدارهای پوتین با رهبر معظم انقلاب نیز نشانه ای از نوعی اتحاد استراتژیک میان ایران و روسیه است. با این وجود برخی معتقدند که اعتماد به روسیه خطاست و این کشور در هنگامه عمل، بیش از آن که به هم پیمانان خود بیاندیشد به منافع خود می اندیشد و چه بسا که از ایران روی گردان شود. تحلیل شما از عملکرد روسیه در قبال ایران چیست؟
امام(ره) می فرمایند:«آمریکا از انگلیس بدتر، انگلیس از آمریکا بدتر، شوروی از هر دو بدتر یکی از یکی بدتر و پلیدتر لکن امروز سروکار ما با آمریکاست» این جمله باید مبنای دکترین سیاست خارجی ما باشد که حاوی دو نکته اساسی است اول آنکه از نظر ما قدرت های خارجی تفاوت ماهوی شناسنامه استراتژی ندارند و لذا نباید به هیچکدام تکیه کنیم و دوم آنکه در نحوه مواجهه با قدرت ها باید اولویت بندی کنیم و بر اساس میزان مزاحمت و نفوذشان مقابله کنیم.
امروز مبنای روابط بین الملل، منافع متقابل است، نه مروت و اعتماد
طبق دکترین امام(ره) اعتماد به هر قدرت خارجی خطاست، این نظریه با ماهیت کنونی روابط بین الملل مطابقت دارد، در جهان امروز مبنای اصلی روابط بین الملل توازن قوا و منافع متقابل و اهرم های متقابل است و چیزی بنام اخلاق و معرفت و مروت و اعتماد و. معنا ندارد، برای همه قدرتها منافع ملی شان نسبت به هر امری در اولویت است و این صرفا مختص این قدرت یا آن قدرت نیست.
امروز همراهی روسیه در برخی موارد با ایران را در همین چارچوب باید دید و در آن موارد همراهی نیز اشتراک منافع متقابل عامل این همراهی شده است. بنظر بنده حتی در این همراهی تا کنون روس ها بیشتر سود برده اند، کارکرد این همراهی هم تا زمان تداوم اشتراک در آن منافع است و لذا ما باید با دقت بالا مراقب اوضاع باشیم وگرنه نارو خورده و سرخورده خواهیم شد.
صحبت از اعتماد به این یا آن در روابط بین الملل با مختصات امروز جهان مطابقت ندارد و دیپلماسی قدیمی و قجری و از رده خارج شده است، همان استراتژی که متاسفانه دوستان ما در این سال ها در اعتماد به آمریکا بکار بردند و به هشدارها توجه نکردند و اکنون سرخورده شده اند.
مرآت- بابت وقت ارزشمندی که در اختیارم قرار دادید سپاسگزارم.
برای شما و همکارانتان آرزوی موفقیت دارم.
گفتگو : محسن حسن زاده
انتهای پیام/
شناسنامه استراتژی
- امیرحسین قاضی
- مرداد ۰۳, ۱۴۰۰
- ۴ دیدگاه
مطمئنترین راه شکست خوردن در شبکه های اجتماعی، حضور بیبرنامه یا بدون استراتژی در آن است. شاید شما هم تجربهاش را داشته باشید؛ حسابی در توییتر یا اینستاگرام ساخته باشید بدون اینکه دلیلش را بدانید و یا بدانید که میخواهید با آن چه کنید، یا چطور میزان موفقیتش را اندازهگیری کنید.
ما در تدوین استراتژی شبکه های اجتماعی خود، پیش از آنکه از تکنیکها صحبت کنیم، از چراییها صحبت خواهیم کرد و دلایل حضور و فعالیت شما در شبکه های اجتماعی را بررسی میکنیم؛ سپس به سراغ چگونگیها میرویم.
بیایید شروع کنیم. این سوالات را بخوانید و به پاسخ آنها فکر کنید:
● هدفتان از فعالیت در شبکه های اجتماعی چیست؟
● صفحهی مورد علاقه شما در اینستاگرام، لینکدین یا توییتر چه ویژگیای دارد؟ چه دلیلی باعث میشود که آن را دنبال کنید؟
● آیا موضوع این صفحه یا صفحات، با موضوع کسب و کار شما وجه اشترکی دارد؟ آیا میتوانید از این وجوه مشترک، برای صفحه کسب و کارتان الگو بگیرید؟
فکر کردن به این سوالات به شما کمک میکند که با دید شفافتری هدف خود را انتخاب کنید و پیش از فعالیت در شبکه های اجتماعی، مشخص کنید که چرا میخواهید این مسیر را طی کنید.
استراتژی چیست؟
به طور ساده استراتژی یعنی پاسخ به این سه سوال:
● کجا میخواهیم برویم؟
● چگونه میخواهیم به آن مقصد برسیم؟
ظاهر این سوالات بسیار سادهتر از پاسخ آنهاست و در واقع، استراتژی نوشتن یعنی جستوجوی پاسخ یا حتی تعریف دقیقتر این سه سوال.
تدوین استراتژی شبکه های اجتماعی
در فرایند تدوین استراتژی شبکه های اجتماعی، پیش از هر چیز لازم است جایگاه خودتان را بشناسید. برای شناخت جایگاه این سوالات میتوانند شناسنامه استراتژی به شما کمک کنند:
● در چه صنعتی فعالیت دارید؟
● آیا مخاطبی دارید؟ مخاطبان فعلی شما چه کسانی هستند؟
● آنها، برند شما را چقدر میشناسند؟ (چه تعداد دنبالکننده دارید؟)
و سپس لازم است مقصد (هدفتان) را بشناسید. هدف شما از حضور در شبکه های اجتماعی چیست؟ این سوال را به سوالهای کوچکتری تبدیل میکنم:
● چرا این کار را انجام میدهید؟
● چهچیزی میخواهید بهدست آورید؟
● (اگر هدفتان جذب مخاطب است) به دنبال جذب چه مخاطبانی هستید؟
و حالا نوبت این است که روش رسیدن به مقصد را تعیین کنید:
● بهترین بسترها (شبکههای اجتماعی) برای شما کدام است؟
● چه محتواهایی (با چه موضوعاتی) را باید منتشر کنید؟
● باید در کدام گفتوگوها حضور داشته باشید
پاسخ این سوالات را میتوانید در یک سند چند صفحهای جمعآوری کنید. این سند میتواند به مدیر یا کارشناس شبکه اجتماعی و تیم محتوای شما کمک کند.
آنها بر اساس این راهنما فعالیت خود را شروع میکنند و در یک بازه زمانی مشخص، نتایج را ارزیابی میکنند و در صورت لزوم آن را بر اساس تجربههای خود بهبود میدهند.
در ادامه، قسمتهای مهم یک استراتژی شبکه های اجتماعی را بیشتر توضیح میدهیم:
1- تعیین هدف یا «چه چیزی میخواهید بهدست آورید؟»
به آخرین مهمانی شامی که دعوت شدید فکر کنید. از آن مهمانیها که روی میزش غذاها و دسرهای مختلف وجود دارد. اکثر مردم وقتی گزینههای متعددی روی میز میبینند، به جای فکر کردن به اینکه کدام غذا را بیشتر دوست دارند، به این فکر میکنند که «از هر غذا چقدر بردارم، که بتوانم از همهی چیزها کمی بخورم؟»
ما خیلی وقتها با همین طرز نگرش وارد فضای کسب و کار میشویم. بسیاری از اقدامات شناسنامه استراتژی ما در کسب و کار مانند همین انتخاب غذا در مهمانی است.
اما ما همیشه نمیتوانیم بشقابمان را با همهی گزینهها پر کنیم. بالاخره بشقاب هم ظرفیتی دارد. از چهار نوع سالاد شما نهایتا بتوانید دو تا را بردارید یا اگر هم قرمهسبزی دوست داشته باشید و هم ماکارونی، وقتی در یک بشقاب مخلوط شوند، طعمشان عجیب و غریب میشود و شاید دیگر از خوردنش منصرف شوید. [1]
همیار منابع انسانی
در قلب اکثر فعالیتها و برنامههای مدیریت منابع انسانی نیاز به اطلاعات کامل و دقیق در ارتباط با شغل، احساس میشود. بنابراین تجزیه و تحلیل شغل به عنوان یک پیشنیاز و سنگبنای اساسی فعالیتهای مدیر منابع انسانی مطرح شناسنامه استراتژی است. تجزیه و تحلیل شغل یک فرایند جامع برای کسب اطلاعات شغلی معتبر به منظور کمک به تصمیمگیری مدیر است و هدف آن استخراج اطلاعات مربوط به جنبههای مختلف شغل میباشد. تجزیه و تحلیل شغل برای نوشتن شرح شغل، بیان رسمی مسئولیتها، وظایف شغلی و شایستگیهای مورد نیاز برای موفقیت در انجام شغل، ضروریست.
برای انجام تجزیه و تحلیل شغل گام هایی باید برداشته شود. مراحل اجرایی تجزیه و تحلیل شغل را میتوان در غالب گامهای زیر خلاصه کرد:
۱٫ بررسی همسویی مشاغل با استراتژی سازمان : بررسی اینکه مشاغل موجود با استراتژی حال و آینده سازمان همسویی دارد یا خیر اولین گام از مراحل تحلیل شغل است.
۲٫ برنامهریزی تجزیه و تحلیل شغل : در ابتدا باید هدف از انجام تجزیه و تحلیل شغل مشخص گردد و سپس حمایت مدیر عالی برای انجام کار جلب شود.
۳٫ مهیا شدن برای انجام تجزیه و تحلیل شغل : در این مرحله شغل مورد نظر تعیین و اسناد موجود در مورد شغل مورد بازبینی قرار میگیرد. سپس روابط بین شاغل و مدیر و روش انجام تجزیه و تحلیل شغل مشخص میشود.
۴٫ انجام تجزیه و تحلیل شغل : در اینجا اطلاعات شغلی جمعآوری، بازبینی و ترکیب میشود. برای تجزیه و تحلیل شغل روش هایی وجود دارد که در ادامه به آن پرداخته میشود.
۵٫ تهیه شرح شغل : فرمتی برای نوشتن اطلاعات جمع آوری شده تهیه کنید تا اطلاعات شرح شغل را در آن ثبت کنید. (ببینید: اطلاعات شناسنامه مشاغل (پروفایل شغل) )
۶٫ تهیه شرایط احراز شغل : با توجه به اطلاعات شغل، شرایط تصدی شغل مورد نظر را تهیه کنید. اینکه چه کسی با چه مهارت، دانش و شرایط جمعیت شناختی می تواند متصدی شغل مورد نظر شود در اینجا یادداشت شود.
۷٫ طراحی شغل : اگر شغل مورد نیاز به تغییراتی دارد، در طراحی شغل مورد نظر قرار می گیرد. طراحی شغل عبارت است از ایجاد شغل جدید یا طراحی مجدد یک شغل . به عبارت دیگر، طراحی شغل، شناسایی وظایف جمعی مورد نیاز برای ایجاد ستاده مشخصی از یک شغل است. طراحی مجدد شغل به دلایل مختلفی مثل افزایش کارایی یا انگیزه کارکنان، و یا دسترسی به ستادههای مختلف شغل به دلیل تغییرات در شرایط، صورت میگیرد.
۸٫ به روز نگه داشتن شرح شغل و شرایط احراز شغل و طراحی مجدد شغل در صورت نیاز به اصلاح
در مرحله ۴ برای تجزیه و تحلیل شغل از روشهای مختلفی استفاده می شود که ما در اینجا به عمده این روشها اشاره میکنیم:
– خود گزارشدهی: یکی از منابع اطلاعاتی مهم در رابطه با شغل، خود فرد شاغل در آن کار است. یکی از مشکلاتی که این روش دارد این است که متصدی شغل اغلب تمایل به با اهمیت جلوه دادن شغل خود دارد و ممکن است در گزارش خود اغراق کند. برای رفع این مشکل یکی ار متخصصان منابع انسانی میتواند برای یک دوره کوتاه مدت متصدی آن شغل شده و تجربیات خود را حین کار گزارش کند. ولی این کار تنها برای کارهای ساده امکان پذیر است و برای شغلهایی که نیازمند مجموعه مهارتهای ویژه است، قابل اجرا نیست.
– مشاهده مستقیم: برخی از مشاغل را میتوان با مشاهده مستقیم متصدی شغل در حین انجام کار، مطالعه نمود. برای کاهش اثر مشاهده کننده و همچنین مطالعه در یک دوره بلندمدت، میتوان از دوربین فیلمبرداری استفاده کرد. این روش بیشتر برای مشاغلی که فعالیتهای فیزیکی دارند، مناسب است و در مشاغلی که ماهیتا شناختی هستند کاربرد چندانی ندارد.
– مصاحبه: روش مصاحبه کاستیهای دو روش مشاهده مستقیم و خود گزارشدهی را پوشش میدهد. این مصاحبه باید توسط فرد خبره و آموزش دیده صورت گیرد تا بتواند به خوبی اطلاعات مربوط به جنبههای مختلف شغل را استخراج کند. این شناسنامه استراتژی مصاحبه میتواند به صورت فردی و یک به یک با متصدی شغل، سرپرست و متخصصان شغل مورد نظر (کسانی که دانش تحلیل شغل ورد نظر را دارند، مثل متصدیان قبلی شغل، متخصصان دانشگاهی، مدیرانی که بر آن شغل نظارت دارند)، باشد و یا اینکه با گروهی از افراد مانند متصدی، سرپرست، متخصص دانشگاهی، متصدی قبلی شغل به طور همزمان صورت گیرد. بنابراین در این روش افرادی که برای مصاحبه دعوت میشوند و روش مصاحبه برای جمعآوری اطلاعات بسیار حیاتیست.
– بررسی اسناد: یکی دیگر از منابع مهم برای تجزیه و تحلیل شغلی استفاده از اسناد و مدارک شرکت است. اسنادی از قبیل نتایج ارزیابی عملکرد، گزارشهای مربوط به ممیزان داخلی و مشاوران خارجی در ارتباط با شرایط کار و شرح شغل گذشته در صورت وجود، است. شکایات ثبت شده مشتریان نیز یکی از منابع مفید در ارتباط با اینکه مشتریان از متصدی شغل چه رفتار شغلی انتظار دارند، میباشد. یادداشتهایی که در ارتباط با حوادث شغلی، سختیهایی که برای انجام شغل بخصوصی وجود دارد یا دشواریهای مربوط به استخدام متقاضیان در شغل خاص و از این دست موارد میتواند اطلاعات مفیدی در ارتباط با شغل فراهم آورد.
– پرسشنامه و پیمایش: استفاده از پرسشنامه میتواند کاهش قابل ملاحظهای در هزینه جمعآوری اطلاعات شغلی از شاغل و متخصصان شغل داشته باشد. علاوه براین در مدت زمان کمتر میتوان از افراد زیادی کسب اطلاعات کرد. در این روش هم میتوان از پرسشنامههای خود ساخته(سفارشی) که در آن متخصصان منابع انسانی شرکت مسئول تهیه پرسشنامه میشوند و هم از پرسشنامههایی که از قبل توسط متخصصان تجزیه تحلیل شغل تهیه شده استفاده نمود. در روش اول، پرسشنامه مخصوص شغل مورد نظر شرکت ولی با صرف زمان و هزینه زیاد تهیه میشود و کیفیت پرسشنامه تهیه شده مورد تردید است. در روش دوم، از پرسشنامه از قبل تهیه شده معتبر با هزینه و زمان کم ولی با این عیب که از یک پرسشنامه برای مشاعل مختلف، استفاده میگردد.
– داکیوم: این روش برای سطوح مختلف شغلی کاربرد دارد. این روش سه پیشفرض اساسی دارد: ۱٫ کارکنان متخصص بهتر از هر کس دیگری میتوانند کارشان را شرح دهند. ۲٫ هر شغلی میتواند بر هر حسب وظایف و یا شایستگیها توسط کارکنان موفق شرح داده شود. ۳٫ برای انجام درست کار دانش، مهارتها، نگرشها و ابزارهایی مورد نیاز است که قابل شرح دادن هستند. فرایند داکیوم مبتنی بر طوفان مغزی بر اساس یک فرایند مرحله به مرحله و خوب سازماندهی شده است. انجام روش نیازمند یک پانل از ۵ تا ۹ کارمند متخصص برجسته با دانش و مهارت بالا در رابطه با شغل مورد نظر، یک تسهیل کننده فرایند داکیوم و منشی است. متخصصان در رابطه با وظایف اصلی و ویژه شغل، مهارتها، دانش، نگرش و ابزار مورد نیاز برای انجام شغل به بحث و گفتگو میپردازند. منشی عوامل ذکر شده را روی کاغذ نوشته و بر روی بورد میچسباند، سپس این عوامل با تبادل نظر اعضای پانل اصلاح، جایگزین و مرتبسازی میگردد. بعد از این جلسه برای تعیین اعتبار عوامل از سرپرستان و دیگر شاغلان نظرسنجی میشود. فریند داکیوم یکی از سریعترین روشهای تجزیه و تحلیل شغل است که تنها ظرف دو تا سه روز صورت میگیرد.
– استفاده از منابع آنلاین نظیر اُنت (ببینید راهنمای شرح شغل شما: معرفی پایگاه اُنت (O’NET))
بنابراین فرایند تجزیه و تحلیل شغل شامل چهار قسمت اساسی است: ۱٫ شناسایی فعالیتهای شغلی، ۲٫ شناسایی شایستگیهای حیاتی برای انجام شغل(دانش، مهارتها و تواناییها)، ۳٫ مشخص کردن شرایط کاری ۴٫ تعیین سطوح مختلف عملکرد شغلی. با طی این گامها میتوانید برای مشاغل سازمان خود شرح شغل بنویسید و یا آنها را مورد بازبینی قرار دهید.
دیدگاه شما