اتریوم و Web 3

وب ۳ چیست؟

Web 3.0 چیست و چه کاربردهایی دارد

متمرکز بودن شبکه جهانی وب; به ایجاد یک زیرساخت پایدار و مستحکم کمک کرده و همچنین میلیاردها انسان را باخود همراه کرده; به طوری که تبدیل به جز جدا ناپذیری از زندگی روزمره ما شده است. از سوی دیگر تعداد انگشت شماری از نهادهای متمرکز به دلیل قدرت و نفوذی که در شبکه وب دارند تبدیل به امپراطوری هایی شده اند که; بطور یک جانبه تصمیم می‌گیرند که چه چیزی مجاز باشد و چه چیزی مجاز نباشد. این یک معضل است و web3 راه حل این معضل . برخلاف شبکه کنونی وب; که در انحصار قول های فناوری است; web3 از تمرکز زدایی و کاربر محور بودن استقبال می‌کند و قدرت را در دست کاربر قرار می‌دهد. اجازه بدهید بررسی کنیم که چگونه به این نقطه رسیده ایم.

تاریخچه وب!

بیشتر مردم شبکه وب را به عنوان یک ستون مستمر از زندگی مدرن تصور می‌کنند. با این حال وبی که امروزه میشناسیم کاملا با تصور اولیه آن متفاوت است. برای بررسی و درک بهتر اجازه بدید که تاریخچه کوتاه وب رو به دوره های web1.0 و web2.0 تقسیم کنیم.

Web 1.0 (1990-2004)

Read-only(فقط قابل خواندن)

در سال ۱۹۸۹، تیم برنر لی ،مشغول توسعه پروتکلی بود که تبدیل به شبکه گسترده جهانی وب شد. ایده او چه بود؟ اینکه پروتکلی غیرمتمرکز و باز ایجاد کند که اشتراک اطلاعات از تمام نقاط دنیا ممکن باشد.

چیزی که با نام web1.0 از آن صحبت میکنیم; حدودا در سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۴ درحال اجرا بود. web 1.0 عمدتا وب سایت های ثابت متعلق به شرکت‌ها بود; تعامل بین کاربران و تولید محتوی توسط آنها تقریبا وجود نداشت; به همین دلیل این ورژن از وب به read-only (فقط قابل خواندن) معروف است.

web 2.0 (تاکنون-۲۰۰۴)

read-write(قابل خواندن و نوشتن )

دوره web 2.0 همزمان با ظهور شبکه های اجتماعی و در سال ۲۰۰۴ شروع شد. بجای اینکه کاربران فقط قابلیت خواندن اطلاعات را داشته باشند; حال اجازه نوشتن اطلاعات را هم داشتند که با آن قابلیت read-write میگوییم. شرکت ها علاوه بر ارائه مستقیم محتوا به کاربر; شروع به ساخت پلتفرم هایی کردند که برای اشتراک گذاری محتوا توسط کاربر و تعامل بین آن ها بود. با ورود افراد بیشتر به وب; تعدادی از شرکت ها کنترل ترافیک و ارزش و اعتبار محتوا تولید شده را به دست گرفتند. همچنین web2.0 مدل درآمدی مبتنی بر تبلیغات را ایجاد کرد.کاربران قادر به ایجاد محتوا بودند اما صاحب آن نبودند و هیچ سودی از آن نمی بردند.

web 3.0

read-write-own(خواندن-نوشتن-مالکیت)

فرضیه web3; توسط هم بنیانگذار اتریوم، گوین وود، کمی بعد از راه اندازی اتریوم و در سال ۲۰۱۴ بیان شد. گوین راه حلی را برای مشکلی که بسیاری از پذیرندگان اولیه کریپتو احساس میکردند به زبان آورد; « وب به اعتماد بیش از حد نیاز دارد.»

این بدان معناست که، اکثر شبکه های امروزی که مردم می‌شناسند و از آن ها استفاده می‌کنند; بر پایه اعتماد به تعداد انگشت شماری از شرکت های خصوصی است; با این امید که در راستای منفعت عمومی عمل کنند.

Web 3.0 چیست؟

Web 3 به یک اصطلاح فراگیر برای چشم انداز اینترنت جدید و بهتر تبدیل شده است. به عنوان هسته های اصلی، web3 از بلاکچین; رمز ارزها، و NFT ها استفاده می‌کند تا قدرت را در قالب مالکیت به کاربران بدهد.

ایده های اصلی web 3.0

اگرچه ارائه یک تعریف دقیق از ماهیت web3 چالش برانگیز است; اما چند بیان چند قاعده اصلی در ایجاد آن میتواند به این موضوع کمک‌ کند.

۱.غیر متمرکز است: به جای اینکه بخش های بزرگی از اینترنت تحت کنترل و مالکیت نهاد های متمرکز باشد، مالکیت بین سازندگان و کاربران آن توزیع می‌شود.

۲. دسترسی در آن آزاد است: همه کاربران، بدون مستثنی، دسترسی ازاد برای شرکت در web3 را دارند.

۳. پرداخت های درونی دارد: web3 بجای استفاده از سیستم های پرداخت بانکی و ساختارهای خارجی از رمز ارز ها برای پرداخت هزینه ها و یا ارسال پول بهره می‌برد.

۴. نیاز به اعتماد کور کورانه نیست: بجای اتکا و اعتماد به اشخاص ثالث، web3 با استفاده از انگیزه ها و مکانیسم های اقتصادی عمل می‌کند.

چرا web 3 اهمیت دارد؟

اگرچه ویژگی های web3 در دسته بندی های منظمی قرار نمیگیرند اما برای سادگی و درک آسان تر سعی کردیم آن‌ها را ازهم جدا کنیم.

مالکیت

Web3 مالکیت دارایی های دیجیتالتان را به روشی بی سابقه به شما می‌دهد. برای مثال، فرض کنید که شما یک بازی تحت web2 را انجام می دهید، اگر در بازی آیتمی را خریداری کنید مستقیم به حساب شما مرتبط می‌شود. اگر سازندگان بازی حساب شما را حذف کنند ، شما دسترسی به ان آیتم را هم از دست می‌دهید. یا اگر شما از بازی کردن دست بکشید، هزینه ای که برای بازی کرده اید از دست رفته است.

Web3 به وسیله توکن های غیرمثلی (NFT) مالکیت مستقیم را فراهم می‌کند. هیچکس، حتی مالکان بازی هم قادر به گرفتن مالکیت شما نخواهند بود. و اگر شما از بازی کردن دست بکشید، میتوانید آیتم های داخل بازیتان را در مارکت های آزاد بفروشید.

ضد سانسور

تقسیم قدرت بین تولیدکنندگان محتوا و پلتفرم ها به شدت نامتعادل است.

فرض کنید کاربری بر روی یک شبکه اجتماعی درحال تولید محتواست و شهرت و طرفدارانی برای خود دارد، حال پلتفرم تصمیم میگیرد که کاربران یک کشور خاص را تحریم کند، یا حد و حدود محتوایی خود را عوض کند که دیگر آن کاربر قادر به ادامه فعالیت بر روی آن پلتفرم نباشد. اتفاقی که رخ می‌دهد این است که کاربری که مدتها زحمت کشیده با تصمیم پلتفرم مجبور به ترک آن شده و همه دنبال کننده های خود را از دست می‌دهد. این یکی از مشکلات بزرگ web 2.0 است.

بر روی web3، اطلاعات شما روی بلاکچین می‌ماند. وقتی شما تصمیم به ترک پلتفرمی میگیرید میتوانید شهرت خود را همراهتان ببرید و آن را به پلتفرمی که با ارزش های شما هماهنگ تراست اضافه کنید.

سازمان های مستقل غیرمتمرکز (DAO’s)

همانگونه که شما مالک اطلاعات و داده های خود در web3 هستید، می‌توانید با استفاده از توکن هایی که مانند سهام شرکتها هستند صاحب پلتفرم ها شوید. سازمان های مستقل غیرمتمرکز یا همان DAO ها، به شما امکان می‌دهد مالکیت غیرمتمرکز یک پلتفرم را بدست اورید و در مورد آینده آن تصمیم بگیرید.

Web2 متکی به سیستم های پرداختی بانک ‌ها است. این برای بسیاری از کاربران محدودیت ایجاد می کند. مثلا کاربرانی که حساب بانکی ندارند یا در کشورهای تحریم شده زندگی می‌کنند قادر به انجام هیچ تراکنشی در فضای web2 نیستند. اما در web3 با استفاده از رمزارزها می‌توان بصورت مستقیم و بدون نیاز به شخص ثالث پول منتقل کرد.

محدودیت های Web 3.0

با وجود مزایای بی‌شمار، web3 در شکل کنونی اش، هنوز با محدودیت های زیادی رو به رو است که این اکوسیستم باید برای شکوفایی خود آن‌ها را رفع و رجوع کند.

دسترسی

امکانات مهم web3، مانند ورود به حساب با اتریوم، هم اکنون برای همه با هیچ هزینه ای در دسترس است. اما هزینه تراکنش همچنان بالاست. به دلیل کارمزد های بالای تراکنش، احتمال کمتری وجود دارد که web3 در کشورهای کمتر ثروتمند و درحال توسعه مورد استفاده قرار گیرد. در شبکه اتریوم ، این چالش ها تا حد زیادی با ارتقا شبکه و استفاده از راه حل های لایه ۲ مقیاس پذیری حل شده اند.

تجربه کاربر

درحال حاضر موانع فنی برای ورود به web3 زیاد است. کاربران باید نگرانی های امنیتی و اسناد فنی پیچیده را درک کنند و از میان رابط کاربری های نامشهود راه خود پیدا کنند. سازندگان کیف پول ها، بطور ویژه، برای حل این مشکل کار می‌کنند، اما قبل از اینکه web3 به طور انبوه به کار گرفته شود، پیشرفت بیشتری لازم دارد.

آموزش و یادگیری

Web 3 پارادایم های جدیدی را معرفی می‌کند که نیازمند یادگیری مدل های ذهنی متفاوتی نسبت به مدل های استفاده شده در web2 هستند. همان گونه که در سال ۱۹۹۰ با شهرت web1.0 برنامه های تلویزیونی شروع به توضیح مفاهیم پایه اینترنت کردند هم اکنون نیز آموزش مفاهیم جدید ضروری است. web3 سخت نیست اما متفاوت است.

زیرساخت متمرکز

اکوسیستم web3 هنوز جوان و در سن رشد است، به همین خاطر هنوز وابستگی زیادی به زیرساختها web2 (مانند GitHub، ، discord و …) دارد. بسیاری از شرکت های web3 درحال تلاش برای پرکردن این خلا ها هستند اما ایجاد زیرساخت های با کیفیت زمان بر است.

یک آینده غیرمتمرکز

اکوسیستم web3 هنوز ابتدای راه و درحال رشد است. گوین وود در سال ۲۰۱۴ آن را مطرح کرد اما خیلی از این ایده ها اخیرا به واقعیت پیوسته اند. مثلا درسال گذشته، افزایش قابل توجهی در علاقه به رمز ارزها داشته ایم; راه حل های لایه ۲ مشکل مقیاس پذیری بهبود پیدا کردند و انقلاب هایی در هویت دیجیتال داشته ایم.

ما تنها در ابتدای مسیر ایجاد یک وب بهتر با web3 هستیم; اما با ادامه بهبود زیرساخت هایی که از آن پشتیبانی می‌کند، آینده وب روشن به نظر می‌رسد.

آموزش ساخت DAPP اتریوم با مانیتورینگ یکپارچه Web3

برنامه‌ های غیرمتمرکز یا DApps برنامه‌هایی هستند که به پشتیبان متمرکزی که در AWS یا Azure اجرا می‌شود، یا برنامه‌ های کاربردی تحت وب و برنامه های سنتی مرکزی در موبایل (خارج از میزبانی کد frontend)، متکی نیستند. در مقابل، این دسته از برنامه های غیرمتمرکز به صورت مستقیم با یک زنجیره بلوکی تعامل دارند که می‌توان آن را همچون خوشه ای توزیع‌ شده از گره‌ اتریوم و Web 3 اتریوم و Web 3 ها، مشابه برنامه‌ هایی تصور کرد که مستقیماً با یک خوشه «بدون مقام مرکزی» در ارتباط هستند این در حالی است که از گره‌ های Cassandra با تکثیر کامل روی هر همتا در یک شبکه همتا به همتای trustless تعامل دارند.

این گره‌ها در فناوری بلاکچین به رهبری مرکزی نیاز ندارند زیرا هدف اصلی آن ها دستیابی به یک سیستم غیرمتمرکز است. برخلاف انتخاب رهبر در پروتکل‌ های اجماع مختلف مانند Raft و Paxos، تراکنش‌ های بلاکچین از طریق فرایند های اجماع مانند Proof of Work یا Proof of Stake به گره‌های «تصادفی» ارسال و پردازش می‌شوند. این گره ها گره های trustless هستند که در یک شبکه با اندازه دلخواه بر روی دستگاه های محاسباتی مختلف در سراسر جهان اجرا می شوند. چنین فناوری می تواند دفاترکل غیرمتمرکز واقعی و سیستم های سوابق را فعال کند.

برنامه‌ های غیرمتمرکز یا DAppها برنامه های frontend هستند که با فناوری بلاکچین از طریق یک API تعامل دارند. برای اتریوم، این API یک لایه JSON-RPC به نام Ethereum Web3 API است که Moesif به صورت بومی از آن پشتیبانی می کند.

اتریوم چیست؟

اتریوم یک پیاده سازی از فناوری بلاکچین است که می تواند قراردادهای هوشمند را اجرا کند. ماشین مجازی اتریوم تورینگ کامل شده است و می تواند محاسبات دلخواه را مستقیماً در شبکه بلاکچین اجرا کند. در حالی که بیتکوین دارای مجموعه ای محدود از دستورات است، یک قرارداد اتریوم به توسعه دهنده برنامه اجازه می دهد تا دقیقاً تراکنش هایی را که مدنظر آن است را در یک قرارداد هوشمند انجام دهد. قراردادهای هوشمند ساده را می توان به عنوان یک ماشین حالت محدود (FSM) با مجموعه ای از انتقال های سفارشی در نظر گرفت.

قرارداد هوشمند چیست؟

قراردادهای هوشمند می توانند به کاربران بلاکچین امکان مبادله پول و دارایی یا انجام سایر فعالیت ها را در میان گروهی از کاربران از جمله رای دادن بدون هیچ گونه مرجع مرکزی را بدهد. برای پلتفرم اتریوم، قراردادهای هوشمند با استفاده از زبانی به نام Solidity تعریف می‌شوند.

JSON-RPC چیست؟

JSON-RPC یک پروتکل فراخوانی روش راه دور (RPC) سبک وزن و بدون حالت است که از JSON برای بارگیری استفاده می کند. برخلاف API های RESTful که منبع محور هستند، API های RPC مانند JSON-RPC رویه ای (procedural ) هستند و می توانند محکم تر از API های RESTful جفت شوند. برنامه های Frontend با استفاده از JSON-RPC با کلاستر اتریوم ارتباط برقرار می کنند. Web3 API و اتصالات سازگار با اتریوم است که با استفاده از مشخصات JSON-RPC ساخته شده است. هر برنامه غیرمتمرکز باید از Web3 SDK مانند Web3.js برای DAppهای مبتنی بر مرورگر استفاده کند.

چگونه قطعات مختلف در کنار هم قرار می گیرند:

شکل 1: نموداری از اکوسیستم و نحوه تطبیق تمام قطعات فناوری با یکدیگر نشان داده شده است.

آموزش ساخت برنامه‌ های غیرمتمرکز (DApp)

برای ساخت Dappها می توان از چارچوب Truffle استفاده کرد که مجموعه ای از ابزارها و کدهای boilerplate را برای ایجاد بدنه اصلی (scaffolding ) Dappها در شبکه اتریوم را ارائه می دهد. قبل از شروع کار، اجازه دهید برخی از ملاحظات را مرور کنیم.

• آیا برنامه‌ غیرمتمرکز رابط کاربری دارد؟ مگر اینکه DApp شما یک فرآیند خودکار باشد. DAppها اغلب دارای یک مؤلفه رابط کاربری مانند وب یا برنامه تلفن همراه هستند، زیرا اغلب نیازمند به راهی برای تعامل انسان (کاربر) با قراردادهای هوشمند یا شبکه اتریوم است.اگر قرار است DApp شما در یک مرورگر اجرا شود، آنگاه رابط کاربری خود را مانند هر برنامه سنتی Single Page سنتی در جاوا اسکریپت خواهید ساخت. به عنوان مثال یکی از محبوب ترین فریمورک های SPA ،React را می توانید در این مورد دنبال کنیم.

چارچوب Truffle یک boilerplate به نام جعبه truffle-react را ارائه می‌کند که از تولیدکننده کد برنامه ایجاد واکنش، مشتق شده است.

• آیا قرارداد هوشمند خود را طراحی کرده اید؟ قراردادهای هوشمند قوانین و انتقالات را برای DApp شما تعریف می کند و قطعه ای است که در ماشین مجازی اتریوم اجرا می شود. از قرار دادن منطق غیر ضروری در قراردادهای هوشمند خود اجتناب کنید، زیرا gas برای اجرای محاسبات آن می تواند بسیار گران باشد. ما با قرارداد هوشمند ساده ای در ترافل، به نام SimpleStorage، شروع خواهیم کرد. این قرارداد یک عدد صحیح بدون علامت را ذخیره می کند و یک تنظیم کننده و دریافت کننده ارائه می دهد.

• در مورد محیط تست چطور؟ از آنجاییکه هر تراکنش نوشتن در قرارداد اتریوم هزینه gas را خواهد داشت، برای جلوگیری از این امر به یک شبکه آزمایشی نیاز دارید. در حالی که اتریوم شبکه‌ های آزمایشی رسمی متعددی را ارائه می‌کند، Truffle Framework (https://trufflesuite.com/) یک محیط آزمایش محلی را فراهم می‌کند.

راهنمای گام به گام

Truffle Framework را نصب کنید

در اینجا g- استفاده می کنیم تا بتوانیم از چارچوب ترافل برای پروژه های دیگر استفاده کنیم.

Generate the boilerplate code

چارچوب های ترافل، boilerplates boxes را فراخوانی می کنند. React boilerplate مبتنی بر create-react-app از فیسبوک است (https://github.com/facebook/create-react-app).

این دستور باید مجموعه ای از فایل ها و پوشه ها را ایجاد کند، که تعدادی از این پوشه ها بسیار مهم هستند و در ادامه آن ها را بررسی خواهیم کرد.

• پوشه src/ جایی است که کد react در آن ذخیره می شود.
• پوشه contracts/ جایی است که قراردادهای هوشمند نوشته شده به زبان solidity در آن ذخیره می شوند. به فایل sol که قبلا ذکر کردیم توجه کنید.
• Migrations/ اسکریپت هایی برای مدیریت استقرار قراردادها در شبکه اتریوم هستند.
• در public/ ، فایل html نقطه ورودی است که برنامه react به آن inject می شود.

محیط توسعه خود را فعال کنید

این شروع دو مورد مهم را در بر خواهدداشت: ابتدا، شبیه ساز Ethereum Node در آدرس و پرت ورودی http://127.0.0.1:9545، را به همراه 10 حساب آزمایشی ایجاد می کند که هر کدام دارای 100 اتر هستند. دوم اینکه خط فرمان ترافل را شروع می کند.

قراردادها را کامپایل کنید

در خط فرمان توسعه ترافل:

این قراردادهای مبتنی بر زبان solidity شما را در اقلام JSON، از جمله بایت کد به نام بایت کد ماشین مجازی اتریوم (=EVM) کامپایل می کند. قراردادهای کامپایل شده را در پوشه build/contracts پیدا خواهید کرد.

قراردادها را مستقر کنید

در خط فرمان توسعه ترافل:

این دستور قراردادها را در شبکه Ethereum شبیه سازی شده مستقر می کند. (توجه داشته باشید، می‌توانید بعداً با تغییر فایل truffle-config.js در شبکه واقعی اتریوم، قرارداد خود را مستقر کنید.)

اکنون، می‌توانید برخی از ویژگی‌های تعاملی مانند فایل App.js را به DApp اضافه کنید.

DApp را اجرا کنید

در این مرحله، می توانید DApp را در مرورگر خود اجرا کنید:

با این وجود، هنوز تعامل زیادی با اتریوم ندارد. بنابراین در اینجا لازم است تغییراتی را اعمال کنیم.

اول از همه، ما باید با ایجاد یک handle برروی شی Web3 و تنظیم ارائه دهنده (provider)، به یک شبکه اتریوم متصل شویم.

توجه: اگر می خواهید نحوه اتصال DApp به Web3.js را ببینید، utils/getWeb3.js را بررسی کنید. Web3 ابتدا بررسی می کند که آیا یک شی Web3 قبلاً در پنجره مرورگر inject شده است یا خیر و از آن استفاده می کند. اما اگر هیچ نمونه ای از Web3، به مرورگر inject نشده باشد، Web3 سعی می کند به ادرس و پورت http://127.0.0.1/9545 به عنوان ارائه دهنده شبکه متصل شود. اگر از مرورگر Mist استفاده می کنید یا از افزونه کیف پول Metamask استفاده می کنید، شی web3 به صورت خودکار به مرورگر شما inject می شود. شما می توانید افزونه Metamask (یا مرورگر Mist) را در هر شبکه دلخواهی برای اتصال DApp خود و غیره پیکربندی کنید.

کد DApp را تغییر دهید

در App.js، در متد چرخه حیات () componentWillMount مربوط به React مرجعی به شی web3 دریافت می کنیم و آن را در حالت محلی ذخیره می کنیم. همچنین، ما یک نسخه محلی از قرارداد را instantiate می کنیم.

اکنون می توانیم یک فرم کوچک html را اضافه کنیم:

این فرم به کاربران اجازه می دهد مقداری را که می خواهند در قرارداد SimpleStorage ذخیره کنند را تعیین نماید. action handler نیز در ادامه برای شما آورده شده است:

در handler، قرارداد نمونه‌ سازی شده برای SimpleStorage و حساب‌ ها را از ایالت محلی دریافت می‌کنیم. سپس، با استفاده از مقداری که از فرم html بدست می آوریم، storageValue را تنظیم می کنیم.

DApp ساده ما را اجرا کنید

شما باید بتوانید یک StorageValue قرارداد هوشمند را تنظیم کنید که به نوبه خود در بلاکچین اتریوم ذخیره می شود.

نظارت بر API Ethereum Web3 را تنظیم کنید :

از آنجاییکه DApp هیچ سرور متمرکزی ندارد، هنگامی که برنامه‌ غیرمتمرکز خود را مستقر می کنید، هیچ سروری برای نصب ابزارهای نظارتی مانند Datadog یا New Relic وجود نخواهد داشت. به منظور نظارت بر تعاملات با قرارداد هوشمند و شبکه اتریوم، ما می خواهیم یک راه حل نظارتی پیشنهاد بدهیم که بتواند از DAppها پشتیبانی کند. پیشنهاد ما Moesif است، که از Ethereum Web3 به عنوان یک API سازگار برای نظارت و تجزیه و تحلیل پشتیبانی می کند. Moesif می‌تواند داده‌ های API را مستقیماً از اتریوم و Web 3 سمت کلاینت با یک مرورگر SDK ثبت کند که به نوبه خود می‌تواند برای اشکال‌ زدایی و نظارت بر مسائل مرتبط با سرور استفاده شود و شما را از ناهنجاری‌ ها آگاه کند. ما از moesif-browser-js (https://www.moesif.com/docs/client-integration/browser-js/) برای ادغام موجود در GitHub (https://github.com/moesif/moesif-browser-js) استفاده خواهیم کرد.

1. یک حساب Moesif (https://www.moesif.com/) برای دریافت شناسه برنامه ایجاد کنید.
2. قطعه کد زیر را به فایل public/index.html اضافه کنید:

1. برنامه خود را دوباره بارگذاری کنید.

Moesif به صورت خودکار فراخوانی های Ethereum Web3 را شناسایی و آن ها را ردیابی می کند. با ورود به Moesif و مشاهده جریان رویداد، تأیید می‌کنید که رویدادها ثبت شده‌اند.

وب 3 یا Web 3.0 چیست و چه مزایایی دارد؟

وب 3 که به‌ عنوان “Web3” یا “Web 3.0” نیز شناخته می‌شود، از جمله مفاهیمی است که اخیراً به گوش بسیاری از ما خورده است. به عبارت ساده، اینترنت نسل سوم به نسخه جدیدی از اینترنت در آینده اشاره دارد که با استفاده از پروتکل‌های غیرمتمرکز، میزان وابستگی به شرکت‌های بزرگ فناوری مانند یوتیوب، نتفلیکس و آمازون را کاهش می‌دهد. در ادامه تعریف دقیقی از وب 3 و اتریوم و Web 3 اینکه چرا این‌قدر اهمیت پیدا کرده است را در اختیار شما قرار می‌دهیم.

وب 3 چیست؟

برای ارائه تعریفی دقیق از Web 3 بهتر است نگاهی کوتاه به تاریخچه اینترنت داشته باشیم. اولین نسخه اینترنت یا همان وب 1، در اواخر دهه 1990 معرفی شد که شامل مجموعه‌ای از لینک‌ها و صفحات بود. وب‌سایت‌هایی که با استفاده از وب 1 ایجاد می‌شدند، امکانات زیادی نداشتند. در واقع مطالعه مطالب در بستر اینترنت و انتشار محتوا برای کاربران، تنها کاربرد وب‌سایت‌هایی بود که از این طریق ایجاد شده بودند.

وب 2، نسل بعدی اینترنت با هدف بهبود عملکرد سایت‌ها و تعاملی بودن آنها ایجاد شد. از نظر افراد بسیاری، وب 2، نسخه خواندن و نوشتن است که به کاربران علاوه بر مشاهده محتوا، امکان ویرایش آنها را هم می‌دهد. این نسخه از اینترنت به مردم این امکان را می‌داد که نه‌تنها از محتواها استفاده کنند، بلکه محتوای خود را ایجاد و در وبلاگ‌هایی مانند Tumblr، انجمن‌های اینترنتی و Marketplace هایی مانند Craigslist منتشر کنند. بعد از مدتی، ظهور پلتفرم‌های شبکه‌های اجتماعی از جمله فیسبوک، توییتر و اینستاگرام، فرآیند اشتراک‌گذاری محتوا را به مرحله جدیدی رساند.

اما چندی پیش، هم‌زمان با افزایش جذابیت شبکه‌های اجتماعی، مردم متوجه میزان دسترسی غول‌های فناوری همچون فیسبوک به اطلاعات شخصی‌شان شدند؛ داده‌هایی که این پلتفرم‌ها را برای انجام تبلیغات و اجرای کمپین‌های بازاریابی، ایدئال می‌کردند. فیسبوک یکی از شبکه‌هایی است که بارها به دلیل نقض قوانین حفظ حریم خصوصی داده‌ها مورد اتهام قرار گرفته است و در سال 2019، به میزان 5 میلیارد دلار جریمه شد؛ بیشترین مقدار جریمه‌ای که تا کنون کمیسیون تجارت فدرال (FTC) تعیین کرده است.

اگرچه وب 2 خدمات رایگان شگفت‌انگیزی را برای جهان به ارمغان آورده است، اما افراد بسیاری از محدودیت‌هایی که شرکت‌های بزرگ فناوری ایجاد کرده‌اند خسته شده‌اند و تمایل دارند که کنترل بیشتری روی داده‌های شخصی و محتواهای خود داشته باشند. در این مرحله است که وب 3 وارد بازی می‌شود.

اینترنت نسل سوم (Web 3.0) نسخه‌ای از اینترنت است که علاوه بر قابلیت خواندن و نوشتن، امکان کنترل بیشتر بر داده‌ها را نیز در اختیار کاربران قرار می‌دهد. با استفاده از این قابلیت جدید، افراد دیگر مشتری محصولات و خدمات شرکت‌های واسط نیستند و در واقع صاحب سهام هستند. اما منظور از سهام چیست؟

در Web 3 توکن‌ها و ارزهای دیجیتال نشان‌دهنده مالکیت شبکه‌های غیرمتمرکز معروف به بلاکچین هستند. نکته حائز اهمیت این است که داشتن سهام بیشتر در وب 3، قدرت بیشتری به شما می‌دهد. به‌ عنوان‌ مثال، افرادی که در اینترنت نسل سوم، توکن حکمرانی دارند، می‌توانند با استفاده از دارایی خود در خصوص آینده مثلاً یک پروتکل وام‌دهی غیرمتمرکز، نظر و رأی دهند. در واقع با استفاده از وب 3، این سهام‌داران و سرمایه‌گذاران هستند که تصمیم می‌گیرند چه چیزی در اینترنت اتفاق بیفتد. این در حالی است که در حال حاضر، توییتر، فیسبوک، گوگل و تعداد کمی از شرکت‌های دیگر، تسلط زیادی بر کنترل شرایط کلی موجود در اینترنت دارند.

کاربرد وب 3 چیست؟

مهم‌ترین قابلیت Web 3 اجرای ساختارهای غیرمتمرکز برای ارائه انواع خدمات آنلاین است. در این فضا می‌توان هر چیزی را توکنیزه کرد؛ خواه یک میم، یک اثر هنری، محتوای شبکه‌های اجتماعی یا بلیت اتریوم و Web 3 یک وبینار باشد.

اینترنت نسل سوم، تغییر بزرگی در صنعت بازی ایجاد خواهد کرد. تا کنون گیمرهای زیادی که از این طریق کسب درآمد دارند، در خصوص باگ‌های موجود در بسیاری از بازی‌ها شکایت کرده‌اند.

با ظهور وب 3، گیمرها می‌توانند روی بازی موردعلاقه خود سرمایه‌گذاری کنند و در خصوص نحوه اجرای آن نظر یا رأی دهند.

در حال حاضر شرکت‌های بزرگ وب 2، مانند متا و یوبی سافت، در حال ایجاد دنیای مجازی هستند که وب 3 بخشی از آن را پشتیبانی می‌کند. علاوه بر این، توکن‌های غیرقابل تعویض یا توکن NFT نقش بزرگی در شکل‌دهی مجدد صنعت بازی خواهند داشت و به گیمرها اجازه می‌دهند تا مالک دائمی و غیرقابل‌تغییر اقلامی باشند که به دست می‌آورند.

چالش اصلی اینترنت نسل سوم چیست؟

مهم‌ترین چالش مطرح در خصوص وب 3، نحوه عملکرد آن برخلاف چیزی است که ادعا می‌کند! منتقدان معتقدند که در اینترنت نسل سوم نیز مالکیت بر شبکه‌های بلاکچین به طور مساوی توزیع نمی‌شود، بلکه در اختیار سهام‌داران اولیه و سرمایه‌گذاران متمرکز قرار دارد. با این‌ حال به نظر می‌رسد که این مفهوم پتانسیل زیادی دارد؛ اما هنوز مشخص نیست که چه موقع در آینده و به‌ درستی راه‌اندازی می‌شود.

سخن پایانی

وب 3 یا اینترنت نسل سوم، مفهوم جدیدی است که با هدف غیرمتمرکزسازی و کاهش میزان کنترل شرکت‌های فناوری بزرگ روی اطلاعات کاربران، ایجاد شده است. در Web 3 همه چیز قابلیت توکنیزه شدن خواهد داشت و کاربران می‌توانند با استفاده از توکن یا ارزهای دیجیتال، در خصوص نحوه اجرای خدمات مختلف رأی و نظر بدهند. اما چالشی که در خصوص وب 3 وجود دارد این است که آیا باز هم در این شبکه، کاربران با میزان سرمایه‌گذاری بیشتر، کنترل بیشتری روی روند پیشرفت امور خواهند داشت یا نه. مسئله‌ای که در آینده‌ای نه چندان مشخص، پاسخ آن را خواهیم یافت.

بازی های Web3 موج عظیم بعدی ارزهای دیجیتال را رقم خواهد زد

Coinbase Ventures که زیرمجموعه سرمایه گذاری خطرپذیر کوین بیس است; در گزارشی که روز پنجشنبه (۲۱ ژوئیه) منتشر شد; در مورد چندین موضوع جالب از جمله آینده بازی های Web3 صحبت کرد.

در یک پست وبلاگ منتشر شده در ۲۱ ژوئیه، Coinbase Ventures; با صحبت در مورد چشم انداز سرمایه گذاری شروع کرد;

بازارهای سرمایه‌گذاری خطرپذیر در سه‌ماهه اول ۲۰۲۲ شروع به نشان دادن نشانه‌هایی از سرد شدن کرد. این اتفاق با کاهش کل سرمایه‌گذاری این بازار برای اولین بار از سال ۲۰۱۹ بود. این روند در سه ماهه دوم ۲۰۱۹ نیز با کاهش ۲۳ درصدی کل سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر ادامه یافت; که بزرگترین کاهش در یک دهه بود… سرمایه گذاری مخاطره آمیز در حوزه ارزهای دیجیتال شاهد یک رکورد در سه ماهه اول امسال بود; اما همانطور که در گزارش آخر خود نوشتیم; ما از قبل شاهد نشانه هایی از کندی بودیم که انتظار داشتیم در سه ماهه دوم نیز ظاهر شود…

موج عظیم بعدی ارزهای دیجیتال

با تخمین بیش از ۳.۲ میلیارد گیمر در جهان; ما قویاً معتقدیم که بازی های Web3 موج عظیم بعدی ارزهای دیجیتال را رقم خواهد زد. حوزه بازی Web3 در سه ماهه دوم نیز شاهد سرمایه گذاری های سنگین بود; و The Block تخمین زد که بیش از ۲.۶ میلیارد دلار اتریوم و Web 3 توسط شرکت های فعال در این حوزه سرمایه جمع آوری شده است. فعالیت ما در چند مدت گذشته فقط اعتقاد ما در این مورد را تقویت می کند… همانطور که در سه ماهه اول دیدیم; بنیانگذاران با سوابق قوی در بازی Web2 همچنان از این دسته استقبال می کنند… این فضا همچنین جاستین کان، یکی از بنیانگذاران پلتفرم استریم بازی Twitch را به خود اتریوم و Web 3 جلب کرده است. که به قیمت ۱ میلیارد دلار به آمازون فروخته شد. شرکت جدید کان، فراکتال*، در حال ایجاد بازاری برای دارایی های بازی NFT است…

“مدتی طول می کشد تا این بخش به بلوغ برسد; اما به طور فزاینده ای مشخص می شود که بازی های بلاکچین یک حوزه بزرگ در آینده خواهد بود… فراتر از بازی، نسل بعدی برنامه های کاربردی Web3 در تلاش هستند تا مدل های Web2 را ارتقا و بهبود بخشند. به طوری که به کاربران امکان کنترل بر مخاطبان و جوامع خود را می دهد. یکی از شرکت‌هایی که ما در مورد آن هیجان‌زده هستیم; Farcaster است: یک شبکه اجتماعی غیرمتمرکز که توسط کارکنان سابق Coinbase، Dan Romero و Varun Srinivasan تأسیس شده است.

وب ۳ چیست؛ با نسل بعدی اینترنت بیشتر آشنا شوید

وب ۳ که به عنوان Web3 یا Web 3.0 نیز شناخته می‌شود، اصطلاحی است که ممکن است اخیراً زیاد شنیده باشید. وب ۳ به نسل بعدی اینترنت اشاره دارد که پروتکل‌های غیرمتمرکز را ترویج کرده و هدف آن کاهش وابستگی به شرکت‌های بزرگ فناوری مانند یوتیوب، نتفلیکس و آمازون است. اما وب ۳ چیست و چرا ذهن همه را به خود مشغول کرده است؟

وب ۳ چیست؟

وب ۳ چیست؟

اصطلاح «Web3» برای اولین بار در سال ۲۰۱۴ توسط گاوین وود (Gavin Wood)، یکی از بنیانگذاران بلاکچین اتریوم، هنگام اشاره به مفهوم اینترنت غیرمتمرکز مبتنی بر بلاک چین ابداع شد.

برای درک وب ۳، هر آنچه قبلاً در مورد اینترنت وجود داشته منطقی است. اولین نسخه اینترنت، معروف به وب ۱، در اواخر دهه ۱۹۹۰ ارائه شد و شامل مجموعه‌ای از پیوندها (link) و صفحات اصلی بود که عمدتاً از طریق dail-up قابل دسترسی بودند. وب سایت‌ها تعامل‌پذیر نبودند و شما نمی‌توانستید به جز خواندن مطالب کار زیادی انجام دهید (نسخه فقط خواندنی). این وب ۱.۰ و عصر صفحات وب استاتیک بود.

سپس، وب ۲ آمد. برخی از مردم آن را نسخه «خواندنی/نوشتنی» اینترنت می‌نامند. Web2 در بحبوحه حباب دات کام در هزاره جدید متولد شد و ویژگی آن توانایی کاربر برای ایجاد و اشتراک‌گذاری اطلاعات است. ما بیش از دو دهه است که از این نسخه وب استفاده می‌کنیم. توسعه‌دهندگان در این نسخه از اینترنت کد رایانه‌ای ایجاد می‌کنند که به کاربر امکان می‌دهد فایل‌های دیجیتال را به غیر از مشاهده، باز کرده و ویرایش کند. وب ۲ به مردم این امکان را می‌دهد که نه تنها محتوا را مصرف کنند، بلکه محتوای خود را ایجاد کرده و در وبلاگ‌ها، انجمن‌های اینترنتی و مارکت پلیس‌ها منتشر کنند. بعدها، ظهور پلتفرم‌های شبکه‌‌های اجتماعی از جمله فیسبوک، توییتر و اینستاگرام، اشتراک‌گذاری محتوا را به مرحله جدیدی رساند.

پس از مدتی، عموم مردم از نحوه جمع‌آوری داده‌های شخصی خود توسط غول‌های فناوری و استفاده از آنها برای ایجاد تبلیغات و کمپین‌های بازاریابی آگاه شدند. به ویژه، فیسبوک، بارها به دلیل نقض قوانین حفظ حریم خصوصی داده‌ها مورد توجه قرار گرفت و در سال ۲۰۱۹ با جریمه ۵ میلیارد دلاری مواجه شد. این بزرگترین جریمه‌ای بود که تا کنون توسط کمیسیون تجارت فدرال (FTC) صادر شده است.

اگرچه وب ۲ خدمات رایگان شگفت‌انگیزی را برای جهان به ارمغان آورده است، بسیاری از مردم از آنچه که این شرکت‌های بزرگ فناوری ایجاد کرده‌اند خسته شده‌اند و می‌خواهند کنترل بیشتری بر داده‌ها و محتوای خود داشته باشند. اینجاست که وب ۳ وارد می‌شود.

وب ۳؛ نسل بعدی اینترنت

نسل های اینترنت (وب ۱، وب ۲ و وب ۳) از ابتدا تاکنون

وب ۳ به نوعی ترکیبی از پیشینیان خودش است: یک اینترنت غیرمتمرکز که با اپلیکیشن‌های پیشرفته وب مدرن ترکیب شده است.

غیرمتمرکز، به این معنی است که هیچ نهادی نحوه تجربه کاربران از اینترنت را کنترل نمی‌کند. این شبکه جهانی وب در ابتدایی‌ترین و ایده‌آل‌ترین شکل خودش است، ارتباطات غیرقابل تنظیم و همتا به همتا که نیازی به واسطه ندارد یا شامل آن نمی‌شود. این واسطه‌ها مانند فیسبوک و گوگل، می‌توانند هر کاری را انجام دهند، از سانسور محتوا گرفته تا استفاده از الگوریتم‌ها برای تنظیم اینکه کاربران کدام قسمت‌های محتوا را ببینند.

وب ۳ را می‌توان به عنوان مرحله «خواندنی/نوشتنی/مالکیتی» اینترنت توصیف کرد. کاربران به جای استفاده از پلتفرم‌های فناوری رایگان در ازای داده‌های خود، می‌توانند در مدیریت و عملکرد این پروتکل‌ها شرکت کنند. این بدان معناست که افراد می‌توانند به شرکت‌کنندگان و سهامداران تبدیل شوند، نه اینکه فقط مشتری این پروتکل‌ها باشند.

این سهام در وب ۳، توکن‌ها یا رمز ارزها نامیده می‌شوند و مالکیت شبکه‌های غیرمتمرکز معروف به بلاکچین را نشان می‌دهند. اگر به اندازه کافی از این توکن‌ها را در اختیار داشته باشید، در شبکه حرفی برای گفتن دارید. دارندگان توکن‌های حاکمیتی (گاورننس) می‌توانند دارایی‌های خود را برای رأی دادن به مثلاً یک پروتکل وام‌دهی غیرمتمرکز خرج کنند.

در واقع، آنچه در اینترنت غیرمتمرکز اتفاق می‌افتد توسط سرمایه‌گذاران تصمیم گرفته می‌شود، برخلاف آنچه که در حال حاضر، توسط توییتر، فیسبوک، گوگل و تعداد کمی از شرکت‌های دیگر تصمیم‌گیری می‌شود.

در وب ۳ چه کاری می‌توانید انجام دهید؟

وب ۳ گسترش ساختارهای حاکمیت تعاونی را برای محصولاتی که زمانی متمرکز شده بودند ممکن می‌سازد. اصلاً هر چیزی را می‌توان توکنیزه کرد، خواه یک میم یا یک اثر هنری باشد یا خروجی شبکه‌های اجتماعی یک فرد یا بلیط کنفرانس‌.

یک مثال فوق‌العاده از این تغییر نوآورانه در صنعت بازی (گیمینگ) است. گیمرها بی‌وقفه در مورد باگ‌هایی که توسعه‌دهندگان در بازی ویدیویی مورد علاقه‌شان به جا می‌گذارند گله می‌کنند. گیمرها از طریق وب ۳ می‌توانند روی خود بازی سرمایه‌گذاری کرده و در مورد نحوه اجرای کارها رأی دهند. شرکت‌های بزرگ وب ۲، مانند متا و یوبی سافت، در حال ایجاد جهان‌های مجازی هستند که بخشی از آن توسط وب ۳ پشتیبانی می‌شود. توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) نیز بازیکنان را قادر می‌سازند با تبدیل شدن به مالکان غیرقابل تغییر آیتم‌هایی که جمع‌آوری می‌کنند، نقش بزرگی در تغییر شکل صنعت بازی ایفا کنند.

وب ۳.۰ چگونه کار می‌کند؟

وب ۳ چگونه کار می‌کند؟

طرفداران وب ۳ می‌گویند بلاکچین و فناوری‌های مرتبط آن قدرت واسطه‌هایی مانند آمازون یا اینستاگرام را کاهش می‌دهد و روابط مستقیم بین افرادی را که می‌خواهند با یکدیگر همکاری کرده، با دوستانشان ارتباط برقرار کنند، یا کالاها و خدمات آنلاین خرید و فروش کنند، تسهیل می‌کند.

بلاکچین‌ها اطلاعات را به گونه‌ای ثبت می‌کنند که هک یا تغییر آنها بسیار دشوار است. آشکارترین کاربرد آنها در حال حاضر در تراکنش‌های ارزهای دیجیتال است. اما بلاک چین‌ها را می‌توان برای تمامی انواع تعاملات همتا به همتا استفاده کرد. کاربران می‌توانند برای توسعه هر چیزی از برنامه‌ها گرفته تا پایگاه‌های دانش یا ابزارهای جستجو گرد هم آیند. این عملکرد توسط تعداد زیادی از کاربران پشتیبانی می‌شود، بنابراین هیچ نهاد واحدی نمی‌تواند آنها را کنترل کند.

در وب ۳، کاربران مالک داده‌ها و حضور آنلاین خود هستند و این اطلاعات با وب‌سایت‌ها و پلتفرم‌های مختلفی که به آنها دسترسی دارند به اشتراک گذاشته می‌شود. علاوه بر این، کاربران می‌توانند از داده‌های خود هر طور که مناسب می‌دانند کسب درآمد کنند.

برای مثال، شخصی که به سایت ناشر مراجعه می‌کند، می‌تواند به‌طور خودکار با کیف پول ارز دیجیتالش که به مرورگرش متصل است وارد شود و مجموعه‌ای از اطلاعات از پیش تعیین‌شده را در ازای پرداخت ارز دیجیتال از تبلیغ‌کننده‌ای که به دنبال دریافت آن اطلاعات است، ارائه دهد. در این مورد، کاربران نقش فعال‌تری در دانستن و موافقت با داده‌هایی که به اشتراک گذاشته می‌شوند دارند.

وب ۳ چه فوایدی برای ما دارد؟

اگر برنامه‌ای را در Web3 ایجاد کرده یا به توسعه آن کمک کنید (معروف به «dapp» یا اپلیکیشن غیرمتمرکز)، می‌توانید توکن‌هایی دریافت کنید که به شما در مورد هزینه‌هایی که دریافت می‌کند، نحوه تکامل آن یا گروه‌های کاری تشکیل‌شده برای نظارت بر آن، نظر بدهید. همچنین می‌توان توکن‌ها را فروخت یا در اختیار کاربران اپلیکیشن‌ها قرار داد، به‌عنوان مثال برای برنده شدن در نبرد در یک بازی بلاکچین یا به اشتراک گذاشتن پهنای باند محاسباتی به آن‌ها پاداش داد.

صاحبان توکن می‌توانند جوامعی به نام سازمان‌های خودمختار غیرمتمرکز (DAO) تشکیل دهند و در مورد نحوه توزیع وجوه Dapp رأی دهند. قوانین از طریق یک «قرارداد هوشمند» تنظیم می‌شوند، معامله برگشت‌ناپذیر است و در تئوری نیاز به یک مرجع متمرکز برای نظارت و اجرای آن را بی‌نیاز می‌کند. در حال حاضر مکان‌هایی وجود دارد که می‌توانید برنامه‌های Web3 را در عمل مشاهده کنید، مانند شبکه بی‌سیم غیرمتمرکز هلیوم. این شبکه با پرداخت پول به مردم برای استقرار هات اسپات‌های بی‌سیم خود در ازای توکن هلیوم، به ۲۴۰۰۰۰ هات اسپات در ۲۱۰۰۰ شهر افزایش یافته است.

بیش از ۹۱۰۰ dapp فعال در وب سایت DappRadar فهرست شده است. آنها شامل بسیاری از پلتفرم‌های معاملاتی رمزنگاری و بازی‌های ویدیویی هستند. توسعه‌دهندگان بازی از اولین پذیرندگان فناوری‌های وب ۳ بوده‌اند، زیرا این فناوری‌ها کسب توکن‌ها و آیتم‌های درون بازی را برای بازیکنان آسان می‌کنند که می‌توانند از طریق صرافی‌های غیرمتمرکز مبادله شوند. بسیاری از اپلیکیشن‌ها به شما امکان خرید و فروش توکن‌های غیرقابل تعویض، آیتم‌هایی مانند هیولاهای دیجیتال و اژدها را می‌دهند.

وب ۳.۰ چه مشکلاتی برای ما دارد؟

مشکلات وب ۳

هنگام کار با بسیاری از برنامه‌های Web3، دریافت کمک برای کاربران در صورت بروز مشکل می‌تواند دشوار باشد: شماره خدمات مشتری وجود ندارد. قانون‌گذاران نیز هنگام شناسایی مالکیت و مسئولیت در دنیای Web3 با چالش روبرو هستند. در حال حاضر، دولت‌ها برای سرکوب محتوای آنلاین مضر یا غیرقانونی و شناسایی مجرمان سایبری تلاش می‌کنند.

با این حال، کنگره حداقل می‌تواند مارک زاکربرگ، بنیانگذار فیسبوک را برای پاسخگویی به اقدامات شرکتش احضار کند. تصور کنید هرگز نمی‌دانید وقتی مشکلی پیش می‌آید چه کسی را مقصر بدانید. حامیان Web3 استدلال می‌کنند که وضعیتی بدتر از این نیست که در آن غول‌های فناوری هر حرکت ما را به صورت آنلاین دنبال می‌کنند. آنها می‌گویند واگذاری مسئولیت به جوامع کاربران و توسعه‌دهندگان، استانداردها را بالا می‌برد. با این حال، همه قانع نشده‌اند.

چه کسانی در Web3 سرمایه‌گذاری می‌کنند؟

واقعیت امروز این است که پول کلان از سوی شرکت‌های سرمایه‌گذاری مانند آندرسن هوروویتز وارد این حوزه می‌شود. به گفته شرکت تحقیقاتی PitchBook، سرمایه‌گذاران خطرپذیر (VC) در سال ۲۰۲۱، ۳۰ میلیارد دلار در پروژه‌های مرتبط با رمزنگاری از جمله Web3 سرمایه‌گذاری کردند. مشارکت فزاینده سرمایه‌گذاران خطرپذیر باعث شده است که برخی از چهره‌های مهم صنعت، ایده وب ۳ را به‌عنوان یک مدینه فاضله آنلاین دموکراتیک که فقط به نفع کاربران است، رد کنند.

جک دورسی، مدیر اجرایی سابق توییتر، وب ۳ را به عنوان مخلوق شرکت‌های VC سیلیکون ولی و شراکت‌های محدود به تمسخر گرفته است. دورسی، وب ۳ را ساخته و پرداخته شرکت‌های سرمایه‌گذاری حطرپذیر خوانده و آنها را مالک اصلی آن می‌داند نه مردم!

آنها سعی می‌کنند خدماتی را ایجاد کنند که ویژگی‌های Web3 را ارائه می‌دهند اما واقعاً غیرمتمرکز نیستند. توییتر به دنبال راه‌هایی است که به شما امکان می‌دهد از یک حساب رمزنگاری توییت کنید. در ماه دسامبر، اندرو باسورث، مدیر فناوری جدید متا، چشم‌اندازی را برای شبکه‌های اجتماعی خود برای دستیابی به «سازگاری عمیق» با فناوری‌های بلاکچین یا ارزهای دیجیتال پیش از رقبا ارائه کرد.

توسعه‌دهنده وب نروژی اپرا در ماه ژانویه اعلام کرد که یک مرورگر وب ۳ سازگار با سیستم عامل‌های اصلی با ویژگی‌هایی مانند کیف پول‌های ارز دیجیتال و پشتیبانی از dappها منتشر می‌کند.

چگونه Web3 با بلاکچین هماهنگ می‌شود؟

وب ۳.۰ و بلاکچین

وب ۳.۰ مجموعه‌ای از برنامه‌های غیرمتمرکز است که روی بلاکچین اجرا می‌شوند و به هر کسی اجازه استفاده از خدمات شبکه را می‌دهد. ایده Web3 پس از رشد قابل توجه ارزهای دیجیتال در سال ۲۰۲۱ بیشترین توجه را به خود جلب کرد.

در حال حاضر، مشارکت ما در اینترنت توسط مقامات مرکزی کنترل می‌شود. شما می‌توانید موضوعات را در گوگل جستجو کنید زیرا شرکت مادر سایت، آلفابت، به شما اجازه می‌دهد. شما می‌توانید عکس‌ها را در اینستاگرام پست کنید زیرا شرکت متا گفته است که می‌توانید. در حالی که توییتر محدودیت‌های خود را در مورد آنچه می‌توانید پست کنید کاهش داده است، هنوز هم کنترل می‌کند که چه کسی می‌تواند حساب‌ کاربری داشته باشد و توییت بزند. زمانی را به خاطر بیاورید که این پلتفرم، حساب کاربری رئیس جمهور سابق آمریکا دونالد ترامپ را مسدود کرد.

رسالت وب ۳.۰ ایجاد یک وب غیرمتمرکز است که به سایت‌ها و سرویس‌ها اجازه می‌دهد در تمام شبکه‌های کامپیوتری وجود داشته باشند. فناوری بلاکچین داده‌های کاربر را تأیید می‌کند و شما باید همه چیز را در Web3 با ارزهای دیجیتال خریداری کنید.

فناوری بلاکچین و توکن‌های دیجیتال قدرت Web3 را تأمین می‌کنند، بنابراین اگر هنوز با ارزهای دیجیتال آشنا نیستید، ممکن است زمان آن رسیده باشد که با این حوزه آشنا شوید.

وب ۳.۰ چه تفاوتی با متاورس دارد؟

وب ۳.۰ و متاورس

اصطلاحات Web3 و متاورس به جای هم استفاده شده‌اند، اما اشتباه نکنید: آنها ذاتاً متفاوت هستند. در متاورس، کاربران تنها در صورتی می‌توانند از یک دنیای آنلاین به دنیای دیگری بروند که روی اینترنت غیرمتمرکز کار کنند. از آنجایی که یک برند یا نهادی وجود ندارد که مالک متاورس باشد، کاربران به راحتی می‌توانند دارایی‌های دیجیتال خود را جابجا کنند.

اساساً متاورس فقط می‌تواند در شبکه‌ای به همان اندازه آزاد و باز مانند وب ۳ عمل کند. متاورس یک پدیده رو به رشد است و به جرأت می‌توان گفت که ایجاد آن بدون پیشرفت وب ۳.۰ امکان‌پذیر نخواهد بود.