کاربرد اتریوم چیست؟

منبع: classicinformatics.com

کاربردهای اتریوم چیست؟ کوچکترین واحد اتریوم چیست

اتریوم به واسطه ساختار نوآورانه خود، به گونه‌ای طراحی شده است که فقط یک کاربرد نداشته باشد و بتوان از آن برای کاربردهای چندگانه در ابعاد مختلف زندگی استفاده کرد. در این بخش تعدادی از کاربردهای مهم اتریوم را معرفی خواهیم کرد.

عرضه اولیه کوین (ICO)

یکی از کاربردهای بسیار مهم اتریوم که در دنیای رمزارزها بسیار مورد استفاده قرار گرفته است. به وجود آوردن امکان راه اندازی عرضه اولیه کوین یا ICO است. همانطور که گفتیم هر شخصی می‌تواند بلاک چین شخصی خود را به سادگی و با کمترین هزینه بر روی شبکه Ethereum بسازد و به این شکل کوین اختصاصی خود را تحت استاندارد ERC20 اتریوم ایجاد کند.

افرادی که کوین اختصاصی خود را بر بستر شبکه اتریوم ایجاد می‌کنند، می‌توانند با معرفی اهداف کاری خود و اینکه قصد دارند چه کاری انجام دهند، برای کوین خود بازاریابی انجام دهند و سپس یک ICO برگزار کرده و کوین های خود را به به منظور تامین مالی پروژه بفروشند. برگزاری ICO یک راه بسیار مدرن و راحت برای تامین مالی یک پروژه است.

کارآفرینان در سیستم های سنتی برای تامین مالی راهی جز IPO یا عرضه اولیه سهام ندارند. ورود به بورس نیاز کاربرد اتریوم چیست؟ به کاغذبازی و سرمایه زیادی دارد که همه افراد از عهده آن برنمی‌آیند، اما به لطف ICO هر شخص می‌تواند پروژه خود را به دیگران معرفی کند و در صورتی که بتواند بازاریابی خوبی انجام دهد، آن شخص می‌تواند کوین اختصاصی خود را به دیگران بفروشد.

در صورتی که پروژه های معرفی شده در ICO ها به موفقیت دست یابند و بتوانند به اهداف خود برسند، ارزش کوین آن‌ها در بازار بالاتر خواهد رفت و به خریداران اولیه کوین سود خوبی خواهد رسید؛ اما اگر پروژه به موفقیت نرسد یا اینکه صرفا یک کلاهبرداری باشد، ارزش آن کوین به صفر خواهد رسید و خریداران اولیه کوین در ICO تمام پول خود را از دست خواهند داد.

پیشنهاد می‌کنیم برای آشنایی بیشتر با ICO و چگونگی راه اندازی یک ICO مقاله ICO چیست؟ را مطالعه کنید. همچنین برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی یافتن یک ICO معتبر، می‌توانید مقاله نحوه یافتن یک ICO معتبر را مطالعه کنید.

برنامه های غیرمتمرکز (Dapp)

ایجاد برنامه های غیرمتمرکز (Dapp) بر بستر شبکه اتریوم، یکی از کاربردهای بسیار جالب اتریوم است. برنامه هایی که هم اکنون شما بر روی گوشی یا کامپیوتر خود استفاده می‌کنید، معمولا یک پایگاه داده مرکزی دارند که اطلاعات شما بر روی آن پایگاه داده ذخیره می‌شود. شرکت های بسیار بزرگی همچون گوگل و فیس بوک، به واسطه عرضه رایگان خدمات خود، منبع بسیار بزرگی از اطلاعات کاربران خود را در اختیار دارند و از این اطلاعات ارزشمند به هر شیوه که بخواهند استفاده می‌کنند.

در برنامه های متمرکز علاوه بر اینکه امکان سواستفاده از اطلاعات شما توسط صاحب برنامه وجود دارد، یک نقطه ضعف مرکزی هم وجود دارد و همیشه امکان هک سرور مرکزی این برنامه ها وجود دارد. برنامه های غیرمتمرکز یا Dapp ها این نقطه ضعف ها را ندارند.

اطلاعات ثبت شده در Dapp ها به صورت توزیع شده و غیرمتمرکز ذخیره می‌شود، در برنامه های غیرمتمرکز شما صاحب اصلی اطلاعات خود هستید و هیچ نهادی کنترل اطلاعات شما بر روی Dapp ها را بر عهده ندارد. بنابراین توسط صاحب برنامه ها از اطلاعات شما سو استفاده نخواهد شد و نگرانی بابت هک و سانسور برنامه وجود نخواهد داشت.

در واقع می‌توان کاربرد اتریوم چیست؟ Dapp ها را آینده اینترنت دانست که برخی به آن لقب اینترنت 3 را داده‌اند. در اینترنت آینده تمام افراد مالک داده ها و اطلاعات خود هستند و در صورت نیاز می‌توانند اطلاعات خود را به فروش برسانند. حق کپی رایت داده در اینترنت 3 به صورت کامل رعایت می‌شود و با ظهور این اینترنت جدید دوره فرمانروایی شبکه های بزرگی همچون فیس بوک، گوگل و آمازون به پایان خواهد رسید. برای مطالعه مطالب بیشتر در مورد Dapp ها، مقاله برنامه غیرمتمرکز (Dapp) چیست؟ را بخوانید و برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اینترنت آینده، مقاله اینترنت 3 چیست؟ را بخوانید.

سازمان های خودگردان غیرمتمرکز (DAO)

با به وجود آوردن فضای اقتصاد توکنی، رسیدن به سازمان‌های خودگردان غیرمتمرکز یا DAO ها دور از ذهن نخواهد بود. اگر ایجاد توکن ها و ارزشمند شدن آن‌ها به روال عادی در دنیا تبدیل شوند، مسلما سازمان هایی به وجود خواهند آمد که برای ارزشمند شدن توکن سازمانی خود تلاش می‌کنند. این سازمان های غیرمتمرکز مدیر ندارند و همه افراد مشغول در این سازمان‌ها برای نفع شخصی خود مجبور هستند تا برای پیشرفت و بزرگ‌تر شدن سازمان تلاش کنند.

پیشرفت و بزرگ شدن یک سازمان غیرمتمرکز باعث گران شدن توکن آن سازمان خواهد شد. بنابراین تمام همکاران آن DAO همواره تلاش می‌کنند تا بهترین عملکرد را داشته باشند و همواره برای بزرگتر شدن سازمان تلاش کنند. اتریوم بستر ایجاد چنین سازمان‌هایی را به وجود آورده است.

صنعت مالی غیرمتمرکز یا Decentralized Finance (DeFi)

Defi از نظر لغوی، مخفف عبارت Decentralized Finance یا صنعت مالی غیرمتمرکز است. همانطور که از نام آن پیداست، دیفای در برابر صنعت مالی یا اقتصاد متمرکز (Centralized Finance/CeFi) قرار می‌گیرد. Defi را شاید بتوان در حال حاضر، بزرگ‌ترین دستاورد اتریوم و بزرگ‌ترین گام آن در جهت تحول صنعت مالی جهان دانست.

هدف اصلی Defi ها، خارج کردن کنترل و حاکمیت اقتصاد جهان از دست ابرقدرت‌ها و توزیع این قدرت در بین تمامی اشخاص جامعه و نهادهای خصوصی است. در دنیایی که انسان‌ها می‌توانند به پول الکترونیک و غیرمتمرکزی دسترسی داشته باشند که تحت کنترل هیچ دولت و بانکی نیست.

پروژه‌های Defi امروزه به محبوبیت گسترده و چشم‌گیری دست یافته‌اند و هرروزه موارد استفاده جدیدی توسط افراد و شرکت‌های مختلف از سرتاسر دنیا به آن‌ها اضافه می‌شود. در بین دیفای ها، اپلیکیشن‌های مربوط به وام‌دهی و اپلیکیشن‌های مربوط به صرافی های غیرمتمرکز نسبت به سایر پروژه‌ها از محبوبیت بیشتری برخوردار شده‌اند.

کاربردهای تکنولوژی بلاکچین به‌ غیر از ارز دیجیتال چیست؟

امروز اصطلاح بلاکچین تقریبا برای همه آشنا است. ترکیبی از بلاک‌ها که به صورت زنجیره‌وار اطلاعات دیجیتالی را در خود ثبت می‌کنند. اما اکثر افراد این فناوری را مختص ارز دیجیتال می‌دانند. در دنیای دیجیتال امروز کاربرد های تکنولوژی بلاکچین فراتر از ارز دیجیتال است. به عبارت دیگر، بلاکچین بدون کریپتو یک دفتر کل توزیع شده است که داده‌های مربوط به توکن‌های غیر قابل تعویض (NFT)، اطلاعات زنجیره تامین (Supply Chain)، متاورس (Metaverse) و سایر موارد را ذخیره می‌کند. با میهن بلاکچین همراه باشید تا ببینم به غیر از ارز دیجیتال در چه موارد دیگری می‌توانیم روی فناوری بلاکچین سرمایه‌گذاری کنیم.

انواع کاربرد های بلاکچین

منبع: classicinformatics.com

گرچه همه ما بیت کوین را به عنوان رایج‌ترین کاربرد یک دفتر کل توزیع‌شده می‌شناسیم اما کاربردهای فناوری بلاکچین طیف گسترده‌ای دارد. به عنوان مثال، تکنولوژی Blockchain را می‌توان برای خدمات مالی مختلف از قبیل ارسال وجه و حواله، دارایی‌های دیجیتال و پرداخت‌های آنلاین هم استفاده کرد. این فناوری امکان تسویه پرداخت‌ها را بدون بانک یا سایر واسطه‌ها و اشخاص ثالث فراهم می‌کند.

به‌علاوه، نسل بعدی سیستم‌های تعاملی اینترنت مانند قراردادهای هوشمند (Smart Contract) سیستم‌های اعتباری، خدمات عمومی، اینترنت اشیا (IOT) و خدمات امنیتی انواع دیگری از کاربردهای تکنولوژی بلاکچین هستند. آینده روشنی برای این خدمات پیش‌بینی می‌شود.

یک Blockchain بدون ارز دیجیتال، یک دفتر کل توزیع شده است که وضعیت یک پایگاه داده مشترک را میان کاربران متعدد رصد و پیگیری می‌کند. پایگاه داده شامل اطلاعاتی مانند تاریخچه تراکنش‌ها و داده‌های محرمانه رای‌گیری مربوط به انتخابات می‌شود. پس از اضافه شدن داده‌ها به بلاکچین امکان به روز‌رسانی یا حذف وجود ندارد.

بنابراین، کاربردهای تکنولوژی بلاکچین فقط به ارزهای دیجیتال مربوط نمی‌شود. با این حال، بیشترین کاربرد Blockchain برای ذخیره‌سازی اطلاعات به روشی غیرمتمرکز و اجماع دارایی‌های دیجیتال خاص چه از نوع ارز دیجیتال یا غیر از آن است. بنابراین، آیا می‌توان بلاکچین را برای سایر موارد هم استفاده کرد؟

تکنولوژی بلاکچین این پتانسیل را دارد که جایگزین آن دسته از مدل‌های تجاری شود که متکی به اشخاص ثالث یا سیستم‌های متمرکز هستند. این ایده‌آل‌ترین شکل کاربرد بلاکچین است. به عنوان مثال، توکن‌های بی‌همتا (NFT) نخستین بار در سال ۲۰۱۷ (۱۳۹۶) روی شبکه اتریوم ارائه شدند. توکن‌های بی‌همتا بیش از ارزهای دیجیتال یک نوآوری دردسرساز مبتنی بر Blockchain محسوب می‌شوند. چرا که مالکیت معنوی آن‌ها اهمیت زیادی دارد. به هرحال، کاربران قبل از هر گونه سرمایه‌گذاری در حوزه NFTها باید ریسک‌های مرتبط و بازدهی پروژه را بررسی کنند.

آیا فعالیت بلاکچین نیازمند ارزهای دیجیتال است؟

فقط بلاکچین‌های عمومی برای فعالیت به ارز دیجیتال نیاز دارند و فعالیت بلاکچین‌های خصوصی نیازی به ارزهای دیجیتال ندارد. بلاکچین‌های عمومی و خصوصی دو گروه اصلی هستند. بلاکچین‌های عمومی بدون مجوز (Permissionless) هستند و هرکسی می‌تواند به شبکه بپیوندد و در بلاکچین مشارکت داشته باشد. از طرف دیگر، در بلاکچین‌های خصوصی تمرکززدایی (Decentralization) وجود ندارد و فقط از طریق دعوت (Invitation Only) کاربران به شبکه اضافه می‌شوند. این گروه از بلاکچین‌ها توسط یک سازمان اداره می‌شوند.

بلاکچین‌های عمومی

Blockchainهای بدون مجوز مانند بلاکچین بیت کوین به مشارکت‌کنندگان شبکه که ما آن‌ها را با نام ماینر می‌شناسیم در ازای حل معماهای پیچیده ریاضی پاداش می‌دهند. در اغلب موارد این پاداش در قالب توکن بومی شبکه و در حالت کلی به عنوان مشوقی برای سیستم و به صورت جزئی‌تر ابزاری برای دستیابی به اجماع است.

از آنجایی که شبکه بیت کوین در ازای ماینینگ، بیت کوین پاداش می‌دهد در حال حاضر هزاران رایانه در عملیات ماین مشارکت می‌کنند. در صورتی‌که پاداش شبکه حذف شود انگیزه اجرای نود و مشارکت در مکانیسم اجماع کاهش می‌یابد و در نهایت منجر به افزایش خطر سرقت رمزارز می‌شود.

بلاکچین‌های خصوصی

هایپر‌لجر (Hyperledger) و کوردا (Corda) دو نمونه از بلاکچین‌های خصوصی هستند. بنیاد لینوکس (Linux Foundation) پروژه هایپر لجر را توسعه داد. در این طراحی از بلاکچین خصوصی برای ایجاد دفتر کل‌توزیع‌شده و پشتیبانی از تراکنش‌های تجاری محرمانه استفاده کرد. Corda یکی دیگر از بلاکچین‌های دارای مجوز (permissioned) است که توسط شرکت نرم‌افزاری R۳ توسعه یافته است. بلاکچین Corda مختص شرکت‌هایی است که قصد دارند شبکه‌های توزیع‌شده تعاملی را با تراکنش‌های خصوصی توسعه دهند. در این نوع بلاکچین‌ها هیچ‌گونه تعهد یا الزامی برای ارائه پاداش‌های تشویقی به اعضای شبکه وجود ندارد. زیرا مدیریت بلاکچین‌های خصوصی بر عهده شرکت‌های متمرکز است.

آیا می‌توان بدون خرید ارز دیجیتال روی بلاکچین سرمایه‌گذاری کرد؟

گرچه برای سرمایه‌گذاری روی بلاکچین هیچ راه مستقیمی وجود ندارد، اما افراد علاقه‌مند می‌توانند از طرق دیگر روی تکنولوژی‌های بلاکچینی سرمایه‌گذاری کنند.

استارت‌آپ‌های مبتنی بر بلاکچین

سرمایه‌گذاری در استارت‌آپ‌های مبتنی بر بلاکچین یکی از راه‌های سرمایه‌گذاری بدون خرید ارز دیجیتال است.

شرکت‌های ارائه‌دهنده بلاکچین به عنوان سرویس

صنعت بلاکچین شرایط و فرصت‌های فراوانی را از قبیل تسهیل پروسه‌های شرکتی، تسریع فرایند تراکنش، بهبود امنیت و شفافیت و استفاده از بلاکچین به عنوان یک سرویس (BaaS) برای کاربران و سازمان‌ها به وجود‌می‌آورد. کاربرانی که قصد سرمایه‌گذاری روی بلاکچین دارند می‌توانند شرکت‌های ارائه‌دهنده بلاکچین به عنوان سرویس مانند شرکت IBM یا مایکروسافت را برای سرمایه‌گذاری انتخاب کنند.

شرکت‌های توسعه‌دهنده راه‌حل‌های بلاکچینی

روش دیگر برای سرمایه‌گذاری روی بلاکچین، خرید سهام شرکت‌های توسعه‌دهنده راه‌حل‌های بلاکچینی است. به این ترتیب بدون خرید ارز دیجیتال می‌توان روی فناوری‌های دفتر کل توزیع شده سرمایه‌گذاری کرد. بنابراین، بلاکچین به غیر از پشتیبانی صرف از ارزهای دیجیتال، کاربردهای دیگری هم دارد.

زنجیره تامین

زنجیره تامین یکی از حوزه‌های متاثر از بلاکچین است. به عنوان‌مثال می‌توان سابقه عمومی غیرقابل تغییر تراکنش‌های یک محصول نهایی را از مقصد تا مبدا یعنی مزرعه‌ای که در آن رشد کرده رصد و ردیابی کرد. یا مثلا همه مراحل تولید، حمل‌ونقل و تحویل اقلام بازیافتی جمع‌کننده‌های زباله به مراکز بازیافت از طریق یک دفتر کل توزیع‌شده قابل پیگیری است. بنابراین، این گروه از شرکت‌ها هم گزینه‌ای برای سرمایه‌گذاری در حوزه تکنولوژی بلاکچین هستند.

به هرحال اگر بخواهید به طور مستقیم یا غیرمستقیم روی استارت‌آپ‌های مبتنی بر بلاکچین سرمایه‌گذاری کنید باید از خطرات و ریسک‌هایی مانند نقایص فنی، هارد فورک‌ها یا خطای انسانی مطلع باشید. هرگز روی سرمایه‌ای که تحمل از دست دادنش را ندارید ریسک نکنید.

آیا حیات قراردادهای هوشمند متکی به بلاکچین است؟

تکنولوژی‌های بلاکچین لازمه حیات قراردادهای هوشمند هستند زیرا انجام و اجرای توافق‌های خودکار بدون دخالت شخص ثالث را به وجود می‌آورند.

سیستم‌های پایگاه داده هم می‌توانند مانند قراردادهای هوشمند دارای اجزای خودکار مانند پروسه‌های اجرایی و ذخیره باشند. اما این سیستم‌ها قادر به اعمال تغییرناپذیری نیستند. زیرا همه افراد دارای حق مدیریت می‌توانند هر تراکنشی را باطل یا سابقه تراکنش‌ها را پاک کنند. خلاصه اینکه به گونه‌ای این کار را انجام دهند که انگار هیچ اتفاقی نیافتاده است. در نتیجه، بلاکچین‌ها برای ایجاد امنیت و ضد دستکاری بودن قراردادهای هوشمند یک نیاز ضروری هستند. متاسفانه، شبکه محبوب‌ترین ارز دیجیتال یعنی بلاکچین بیت کوین از قراردادهای هوشمند پشتیبانی نمی‌کند.

درحال حاضر به غیر از Blockchain هیچ فناوری دیگری نمی‌تواند امکان استفاده گسترده از قراردادهای هوشمند را فراهم کند. اسمارت کانترکت‌ها برای فراخوانی داده‌های آفچین که در زمان‌های از پیش‌تعیین‌شده به دفتر کل توزیع شده ارسال می‌شوند نیازمند اوراکل‌های بلاکچین هستند. اوراکل‌ها (Oracle) امکان دسترسی ساده به منابع خارج از زنجیره را فراهم می‌سازند. اما این فرایند مستلزم آن است که طرفین قراردادی را با یک طرف جدید منعقد کنند. این پروسه ممکن است منجر به تضعیف مزایای غیرمتمرکز قراردادهای هوشمند شود.

به علاوه، احتمال عدم موفقیت هم وجود دارد. به طور مثال، ممکن است اوراکل به دلیل مواجهه با نقص سیستم قادر به توزیع اطلاعات مورد نیاز نباشد. یا اینکه داده‌های نادرست ارائه دهد یا عملیات را متوقف کند. بنابراین، پیش از پذیرش بیشتر قراردادهای هوشمند باید این گونه مشکلات را برطرف کرد.

جمع بندی

دنیای دیجیتال به سرعت در حال رشد و پیشرفت است. بر خلاف تصور عامه تکنولوژی بلاکچین منحصر به ارزهای دیجیتال نیست و کاربردهای فراوانی دارد. انواع خدمات مالی، سیستم‌های اعتباری و پرداخت آنلاین، سیستم‌های تعاملی مبتنی بر اینترنت، زنجیره‌های تامین تنها تعداد انگشت‌شماری از کاربردهای تکنولوژی بلاکچین هستند. بنابراین اگر از علاقه‌مندان به سرمایه‌گذاری روی بلاکچین هستید فقط متکی به رمزارزها نباشید. به نظر شما کدام حوزه‌های کاربردی بلاکچین برای سرمایه‌گذاری بهتر هستند؟ در آینده دیجیتال از چه نوع کاربردهایی استقبال بیشتری می‌شود؟

اتریوم

اتریوم ( Ethereum ) یک پلتفرم قرارداد هوشمند است که به توسعه دهندگان امکان ساخت برنامه های غیرمتمرکز ( DApps ) را بر روی بلاک چین خود می دهد. اتر ( ETH ) ارز دیجیتال بومی پلتفرم اتریوم است.

اتریوم تا حدودی توسط بنیاد اتریوم پشتیبانی می شود. این بنیاد یک سازمان غیرانتفاعی است که خود بخشی از اکوسیستم بزرگتر اتریوم شامل کنسرسیوم شرکت های سرمایه گذاری اتریوم مانند اتحاد سازمانی اتریوم است.

اتریوم چگونه کار می کند؟

ویتالیک بوترین ( Vitalik Buterin ) برای اولین بار در سال 2013 ایده ایجاد بلاک چینی متفاوت از بیت کوین را منتشر کرد و بدین ترتیب در زمینه قراردادهای هوشمند پیشتاز شد. در بلاک چین اتریوم، قرارداد هوشمند مانند یک برنامه رایانه ای خودکار عمل می کند. در واقع قراردادهای هوشمند در صورت برآورده شدن شرایطی خاص، به طور خودکار اجرا می شود. بلاک چین اتریوم اجازه می دهد تا کد قراردادهای هوشمند دقیقاً مطابق با برنامه و بدون احتمال هیچگونه از کار افتادگی، سانسور، کلاهبرداری یا دخالت شخص ثالث اجرا شود.

شبکه اتریوم در تاریخ 30 ژوئیه 2015 با 73 میلیون اتر از پیش استخراج شده شروع به کار کرد.

استخراج اتریوم چگونه انجام می گیرد؟

در حال حاضر استخراج اتریوم براساس پروتکل اثبات کار ( PoW ) (مانند بیت کوین) انجام می گیرد اما برنامه آن در آینده تبدیل به الگوریتم اثبات سهام است. البته در اواخر سال 2020 اولین فاز این انتقال انجام گرفت اما تا تبدیل کامل به الگوریتم اثبات سهام چندین مرحله فاصله است(برای کسب اطلاعات بیشتر درباره ی الگوریتم اثبات سهام میتوانید به ویدیو "اثبات کار و اثبات سهام چیست؟" مراجعه کنید). استخراج اتریوم هنگامی انجام می شود که ماینرها از توان محاسباتی خود برای حل مسائل ریاضی استفاده کنند. اولین ماینری که با موفقیت مسئله را حل می کند، این خبر را در سراسر شبکه اتریوم منتشر می سازد که یک بلاک استخراج شده است. در چنین شرایطی سایر نودها بلاک را تأیید و به بلاک چین می افزایند.

استخراج اتریوم مبتنی بر الگوریتم Ethash است. ماینرهای اتریوم در ابتدای ایجاد شبکه، 5 اتر به ازای هر بلاک دریافت می کردند. در پایان سال 2017، با انتشار هارد فورک bizantine در بلاک چین اتریوم، پاداش بلاک از 5 اتر به 3 اتر کاهش یافت. در اوایل سال 2019، پاداش استخراج بار دیگر به 2 اتر تنزل یافت.

پروتکل اثبات کار Ethash باعث می شود تا استفاده از دستگاه های ماینر ASIC برای استخراج (برخلاف بیت کوین) سودآور نباشد. هر بلاک اتریوم به طور میانگین ​​12 ثانیه زمان می برد تا استخراج شود. میزان سختی استخراج متناسب با مقدار توان سخت افزاری (یا هش ریت شبکه) است که برای استخراج اتریوم استفاده می شود.

گس ( gas ) اتریوم، واحدی است که انرژی لازم را برای انجام محاسبات یک عملیات خاص بر روی ماشین مجازی اتریوم اندازه‌گیری می‌کند. در واقع گس وظیفه تأمین نیرو در کل شبکه را بر عهده دارد، به این معنی که شما باید "گس" خود را مصرف کنید تا تغییراتی در بلاک چین ایجاد شود. اتریوم همچنین دارای یک کد داخلی تورینگ کامل است.

کاربرد بلاک چین بیت کوین چیست؟

بلاک چین بیت کوین یک فناوری است که بیت کوین از آن برای تراکنش‌های امن و ناشناس استفاده می‌کند. در ادامه به بررسی شبکه بلاک چین خواهیم پرداخت. بلاک چین سیستمی است از ثبت اطلاعات به گونه‌ای که تغییر، هک یا تقلب سیستم را دشوار یا غیرممکن می‌کند. سال ۲۰۲۱ با به وجود آمدن ETF بیت کوین، به ما نشان داد که امنیت این ارز دیجیتال تا چه حد مهم است. در ادامه با ما همراه باشید.

بلاک چین چیست؟

بلاک چین بیت کوین نوعی DLT است که در آن تراکنش‌ها با رمزنگاری تغییرناپذیر به نام هش ثبت می‌گردند. این بدان معنی است که اگر یک بلوک در یک زنجیره تغییر کند، بلافاصله مشخص می‌شود که دستکاری شده است؛ یعنی اگر هکرها بخواهند یک سیستم بلاک چین را خراب کنند، باید هر بلوک در زنجیره را در تمام نسخه‌های توزیع شده تغییر دهند.

بلاک چین‌هایی مانند بیت کوین و اتریوم با اضافه شدن بلاک‌ به زنجیره به طور مداوم و پیوسته در حال رشد هستند که به طور قابل توجهی به امنیت دفتر کل غیرمتمرکز می‌افزاید.
در گذشته تلاش‌های زیادی برای ایجاد پول دیجیتال صورت گرفت، اما همیشه شکست خورد. این به این علت بود که افراد نمی‌توانستند اعتماد کنند که سرمایه‌ی خود را به دست فرد دیگری بسپارند. اگر کسی ارز جدیدی به نام دلار X بسازد، چگونه می‌توانیم اعتماد کنیم که X دلار از شما برای خود نمی‌دزدد؟

برای حل این مشکل نوع خاصی از پایگاه داده به نام بلاک چین طراحی شده است. اکثر پایگاه‌های داده معمولی، مانند پایگاه داده SQL، فردی مسئول دارند که می‌تواند ورودی‌ها را تغییر دهد. فضای بلاک چین بیت کوین متفاوت است زیرا هیچ کس مسئول چنین وظیفه‌ای نیست و این پایگاه تنها توسط افرادی که از آن استفاده می‌کنند اداره می‌شود.

برای آشنایی بیشتر با بلاک چین می‌توانید به صفحه‌ی زیر مراجعه کنید.

بیت کوین چیست؟

بیت کوین یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز است که در ژانویه 2009 ایجاد شد. هویت فرد یا افرادی که این فناوری را ایجاد کرده اند هنوز یک راز است. بیت کوین نسبت به مکانیزم‌های پرداخت آنلاین سنتی نوید کارمزد تراکنش‌های کمتری را می‌دهد و برخلاف ارزهای صادر شده توسط دولت، توسط یک پایگاه غیرمتمرکز اداره می‌شود.

بیت کوین به عنوان یک نوع ارز دیجیتال شناخته می‌شود و از رمزنگاری برای حفظ امنیت آن استفاده می‌کند. هیچ بیت کوینی به صورت فیزیکی وجود ندارد، بیت کوین‌ها در یک دفتر کل نگهداری می‌شوند که همه به آن دسترسی دارند (اگرچه هر رکورد رمزگذاری شده است). تمام تراکنش‌های بیت‌کوین توسط حجم عظیمی از محاسباتی که از طریق فرآیندی به نام «ماینینگ» انجام می‌شود؛ تأیید می‌شوند.
بیت کوین توسط هیچ بانک یا دولتی صادر یا پشتیبانی نمی‌شود، و همچنین بیت کوین به عنوان یک کالا ارزشمند نیست. این رمزارز باعث راه اندازی صدها ارز دیجیتال دیگر شده است که در مجموع به آنها آلت کوین گفته می‌شود. بیت کوین معمولاً هنگام معامله به صورت اختصاری BTC خوانده می شود.

بلاک چین بیت کوین چگونه کار می‌کند؟

به طور خلاصه ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین و اتریوم توسط فناوری به نام بلاک چین اداره می‌شوند. در ابتدایی‌ترین حالت، بلاک چین لیستی از تراکنش‌هایی است که هر کسی می‌تواند آن را مشاهده و تأیید کند. به عنوان مثال، بلاک چین بیت کوین حاوی رکوردی از هر بار ارسال یا دریافت بیت کوین است. ارزهای دیجیتال و فناوری بلاک چین که به آنها قدرت می‌دهد، انتقال ارزش آنلاین را بدون نیاز به واسطه مانند بانک یا شرکت کارت اعتباری ممکن می‌سازد. بلاک چین بیت‌کوین می‌تواند حدود هفت تراکنش جدید را در ثانیه پردازش کند. این سیستم بیت کوین را با مشکل مقیاس پذیری مواجه می‌کند.

مشکل مقیاس پذیری بلاک چین بیت کوین چگونه حل می‌شود؟

مقیاس پذیری مانع مهمی است که پذیرش گسترده‌ی ارزهای دیجیتال را محدود می‌کند. در این زمینه، شبکه لایتنینگ با انجام تراکنش‌ها و تسویه‌حساب‌های خارج از زنجیره، کارمزدهای پایینی را دریافت می‌کند و موارد استفاده جدیدی مانند پرداخت‌های خرد فوری را امکان‌پذیر می‌کند، زمان پردازش را تسریع و همچنین هزینه‌ها را کاهش دهد.
شبکه لایتنینگ لایه دومی است که به بلاک چین‌بیت کوین (BTC) اضافه شده است که امکان تراکنش‌های خارج از زنجیره را فراهم می‌کند. کانال‌های پرداخت متعدد بین طرفین یا کاربران بیت کوین لایه دوم را تشکیل می‌دهند. کانال شبکه لایتنینگ یک روش تراکنش دو طرفه است که در آن طرفین می‌توانند از یکدیگر پرداختی دریافت کنند.
لایه دو مقیاس‌پذیری برنامه‌های کاربرد اتریوم چیست؟ بلاک چین را با مدیریت تراکنش‌های خارج از شبکه اصلی بلاک چین (لایه اول) افزایش می‌دهد، در حالی که همچنان از الگوی امنیتی غیرمتمرکز قدرتمند شبکه اصلی بهره می‌برد.

تفاوت بلاک‌چین با بیت‌کوین چیست؟

بلاک چین یک پایگاه داده‌ است، در حالی که بیت کوین‌ها به صورت ناشناس معامله می‌شوند. بلاک چین کاربرد بسیار گسترده‌تری دارد، در حالی که بیت کوین فقط برای مبادله با ارزهای دیجیتال محدود شده است. بیت کوین فقط برای انتقال ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود، در حالی که بلاک چین اطلاعات اختصاصی، دارایی‌های دیجیتال، حقوق و غیره را منتقل می‌کند.
اگر فردی هستید که از درگاه های پرداخت آنلاین برای ارسال، دریافت یا ذخیره ارز استفاده می‌کنید، باید رابطه بین بیت کوین و بلاک چین را بدانید. با این حال، بلاک چین کاربردهای مختلفی به جز تنظیم بیت کوین دارد.

امنیت بلاک چین بیت کوین چگونه تامین می‌شود؟

فناوری بلاک چین بیت کوین از هش رمزگذاری برای ایمن سازی داده‌ها استفاده می‌کند و عمدتاً بر الگوریتم SHA256 برای ایمن سازی اطلاعات تکیه می‌کند. آدرس فرستنده (کلید عمومی)، آدرس گیرنده، تراکنش و جزئیات کلید خصوصی وی از طریق الگوریتم SHA256 منتقل می شود. اطلاعات رمزگذاری شده که رمزگذاری هش نامیده می‌شود، در سراسر جهان منتقل شده و پس از تأیید به زنجیره بلوکی اضافه می‌‌گردند.
به عبارت دیگر هر زنجیره در فضای بلاک چین بیت کوین از بلوک‌ها تشکیل شده است که در فناوری بلاک چین نقش اساسی دارد. آنها حاوی تمام اطلاعات مربوط به یک تراکنش هستند. هر بلوک یک nonce و هش منحصر به فرد دارد و نه تنها به صورت خطی ذخیره می‌شود، در واقع، از نظر زمانی، همیشه در انتهای بلاک چین قرار دارد. با افزایش زنجیره، بازگشت به عقب و دستکاری یا مختل کردن زنجیره دشوار است.

سخن پایانی

به‌طورکلی اگر کسی بخواهد شبکه بلاک چین را هک کند، به‌قدر باید به صرف هزینه‌های گزاف بپردازد که پول و زمانش را صرف چنین ریسکی نمی‌کند. امروزه افراد می‌توانند بدون نگرانی به افزایش درآمد در این پایگاه غیرمتمرکز بپردازند.

کاربردهای تکنولوژی بلاکچین به‌ غیر از ارز دیجیتال چیست؟

امروز اصطلاح بلاکچین تقریبا برای همه آشنا است. ترکیبی از بلاک‌ها که به صورت زنجیره‌وار اطلاعات دیجیتالی را در خود ثبت می‌کنند. اما اکثر افراد این فناوری را مختص ارز دیجیتال می‌دانند. در دنیای دیجیتال امروز کاربرد های تکنولوژی بلاکچین فراتر از ارز دیجیتال است. به عبارت دیگر، بلاکچین بدون کریپتو یک دفتر کل توزیع شده است که داده‌های مربوط به توکن‌های غیر قابل تعویض (NFT)، اطلاعات زنجیره تامین (Supply Chain)، متاورس (Metaverse) و سایر موارد را ذخیره می‌کند. با میهن بلاکچین همراه باشید تا ببینم به غیر از ارز دیجیتال در چه موارد دیگری می‌توانیم روی فناوری بلاکچین سرمایه‌گذاری کنیم.

انواع کاربرد های بلاکچین

منبع: classicinformatics.com

گرچه همه ما بیت کوین را به عنوان رایج‌ترین کاربرد یک دفتر کل توزیع‌شده می‌شناسیم اما کاربردهای فناوری بلاکچین طیف گسترده‌ای دارد. به عنوان مثال، تکنولوژی Blockchain را می‌توان برای خدمات مالی مختلف از قبیل ارسال وجه و حواله، دارایی‌های دیجیتال و پرداخت‌های آنلاین هم استفاده کرد. این فناوری امکان تسویه پرداخت‌ها را بدون بانک یا سایر واسطه‌ها و اشخاص ثالث فراهم می‌کند.

به‌علاوه، نسل بعدی سیستم‌های تعاملی اینترنت مانند قراردادهای هوشمند (Smart Contract) سیستم‌های اعتباری، خدمات عمومی، اینترنت اشیا (IOT) و خدمات امنیتی انواع دیگری از کاربردهای تکنولوژی بلاکچین هستند. آینده روشنی برای این خدمات پیش‌بینی می‌شود.

یک Blockchain بدون ارز دیجیتال، یک دفتر کل توزیع شده است که وضعیت یک پایگاه داده مشترک را میان کاربران متعدد رصد و پیگیری می‌کند. پایگاه داده شامل اطلاعاتی مانند تاریخچه تراکنش‌ها و داده‌های محرمانه رای‌گیری مربوط به انتخابات می‌شود. پس از اضافه شدن داده‌ها به بلاکچین امکان به روز‌رسانی یا حذف وجود ندارد.

بنابراین، کاربردهای تکنولوژی بلاکچین فقط به ارزهای دیجیتال مربوط نمی‌شود. با این حال، بیشترین کاربرد Blockchain برای ذخیره‌سازی اطلاعات به روشی غیرمتمرکز و اجماع دارایی‌های دیجیتال خاص چه از نوع ارز دیجیتال یا غیر از آن است. بنابراین، آیا می‌توان بلاکچین را برای سایر موارد هم استفاده کرد؟

تکنولوژی بلاکچین این پتانسیل را دارد که جایگزین آن دسته از مدل‌های تجاری شود که متکی به اشخاص ثالث یا سیستم‌های متمرکز هستند. این ایده‌آل‌ترین شکل کاربرد بلاکچین است. به عنوان مثال، توکن‌های بی‌همتا (NFT) نخستین بار در سال ۲۰۱۷ (۱۳۹۶) روی شبکه اتریوم ارائه شدند. توکن‌های بی‌همتا بیش از ارزهای دیجیتال یک نوآوری دردسرساز مبتنی بر Blockchain محسوب می‌شوند. چرا که مالکیت معنوی آن‌ها اهمیت زیادی دارد. به هرحال، کاربران قبل از هر گونه سرمایه‌گذاری در حوزه NFTها باید ریسک‌های مرتبط و بازدهی پروژه را بررسی کنند.

آیا فعالیت بلاکچین نیازمند ارزهای دیجیتال است؟

فقط بلاکچین‌های عمومی برای فعالیت به ارز دیجیتال نیاز دارند و فعالیت بلاکچین‌های خصوصی نیازی به ارزهای دیجیتال ندارد. بلاکچین‌های عمومی و خصوصی دو گروه اصلی هستند. بلاکچین‌های کاربرد اتریوم چیست؟ عمومی بدون مجوز (Permissionless) هستند و هرکسی می‌تواند به شبکه بپیوندد و در بلاکچین مشارکت داشته باشد. از طرف دیگر، در بلاکچین‌های خصوصی تمرکززدایی (Decentralization) وجود ندارد و فقط از طریق دعوت (Invitation Only) کاربران به شبکه اضافه می‌شوند. این گروه از بلاکچین‌ها توسط یک سازمان اداره می‌شوند.

بلاکچین‌های عمومی

Blockchainهای بدون مجوز مانند بلاکچین بیت کوین به مشارکت‌کنندگان شبکه که ما آن‌ها را با نام ماینر می‌شناسیم در ازای حل معماهای پیچیده ریاضی پاداش می‌دهند. در اغلب موارد این پاداش در قالب توکن بومی شبکه و در حالت کلی به عنوان مشوقی برای سیستم و به صورت جزئی‌تر ابزاری برای دستیابی به اجماع است.

از آنجایی که شبکه بیت کوین در ازای ماینینگ، بیت کوین پاداش می‌دهد در حال حاضر هزاران رایانه در عملیات ماین مشارکت می‌کنند. در صورتی‌که پاداش شبکه حذف شود انگیزه اجرای نود و مشارکت در مکانیسم اجماع کاهش می‌یابد و در نهایت منجر به افزایش خطر سرقت رمزارز می‌شود.

بلاکچین‌های خصوصی

هایپر‌لجر (Hyperledger) و کوردا (Corda) دو نمونه از بلاکچین‌های خصوصی هستند. بنیاد لینوکس (Linux Foundation) پروژه هایپر لجر را توسعه داد. در این طراحی از بلاکچین خصوصی برای ایجاد دفتر کل‌توزیع‌شده و پشتیبانی از تراکنش‌های تجاری محرمانه استفاده کرد. Corda یکی دیگر از بلاکچین‌های دارای مجوز (permissioned) است که توسط شرکت نرم‌افزاری R۳ توسعه یافته است. بلاکچین Corda مختص شرکت‌هایی است که قصد دارند شبکه‌های توزیع‌شده تعاملی را با تراکنش‌های خصوصی توسعه دهند. در این نوع بلاکچین‌ها هیچ‌گونه تعهد یا الزامی برای ارائه پاداش‌های تشویقی به اعضای شبکه وجود ندارد. زیرا مدیریت بلاکچین‌های خصوصی بر عهده شرکت‌های متمرکز است.

آیا می‌توان بدون خرید ارز دیجیتال روی بلاکچین سرمایه‌گذاری کرد؟

گرچه برای سرمایه‌گذاری روی بلاکچین هیچ راه مستقیمی وجود ندارد، اما افراد علاقه‌مند می‌توانند از طرق دیگر روی تکنولوژی‌های بلاکچینی سرمایه‌گذاری کنند.

استارت‌آپ‌های مبتنی بر بلاکچین

سرمایه‌گذاری در استارت‌آپ‌های مبتنی بر بلاکچین یکی از راه‌های سرمایه‌گذاری بدون خرید ارز دیجیتال است.

شرکت‌های ارائه‌دهنده بلاکچین به عنوان سرویس

صنعت بلاکچین شرایط و فرصت‌های فراوانی را از قبیل تسهیل پروسه‌های شرکتی، تسریع فرایند تراکنش، بهبود امنیت و شفافیت و استفاده از بلاکچین به عنوان یک سرویس (BaaS) برای کاربران و سازمان‌ها به وجود‌می‌آورد. کاربرانی که قصد سرمایه‌گذاری روی بلاکچین دارند می‌توانند شرکت‌های ارائه‌دهنده بلاکچین به عنوان سرویس کاربرد اتریوم چیست؟ مانند شرکت IBM یا مایکروسافت را برای سرمایه‌گذاری انتخاب کنند.

شرکت‌های توسعه‌دهنده راه‌حل‌های بلاکچینی

روش دیگر برای سرمایه‌گذاری روی بلاکچین، خرید سهام شرکت‌های توسعه‌دهنده راه‌حل‌های بلاکچینی است. به این ترتیب بدون خرید ارز دیجیتال می‌توان روی فناوری‌های دفتر کل توزیع شده سرمایه‌گذاری کرد. بنابراین، بلاکچین به غیر از پشتیبانی صرف از ارزهای دیجیتال، کاربردهای دیگری هم دارد.

زنجیره تامین

زنجیره تامین یکی از حوزه‌های متاثر از بلاکچین است. به عنوان‌مثال می‌توان سابقه عمومی غیرقابل تغییر تراکنش‌های یک محصول نهایی را از مقصد تا مبدا یعنی مزرعه‌ای که در آن رشد کرده رصد و ردیابی کرد. یا مثلا همه مراحل تولید، حمل‌ونقل کاربرد اتریوم چیست؟ و تحویل اقلام بازیافتی جمع‌کننده‌های زباله به مراکز بازیافت از طریق یک دفتر کل توزیع‌شده قابل پیگیری است. بنابراین، این گروه از شرکت‌ها هم گزینه‌ای برای سرمایه‌گذاری در حوزه تکنولوژی بلاکچین هستند.

به هرحال اگر بخواهید به طور مستقیم یا غیرمستقیم روی استارت‌آپ‌های مبتنی بر بلاکچین سرمایه‌گذاری کنید باید از خطرات و ریسک‌هایی مانند نقایص فنی، هارد فورک‌ها یا خطای انسانی مطلع باشید. هرگز روی سرمایه‌ای که تحمل از دست دادنش را ندارید ریسک نکنید.

آیا حیات قراردادهای هوشمند متکی به بلاکچین است؟

تکنولوژی‌های بلاکچین لازمه حیات قراردادهای هوشمند هستند زیرا انجام و اجرای توافق‌های خودکار بدون دخالت شخص ثالث را به وجود می‌آورند.

سیستم‌های پایگاه داده هم می‌توانند مانند قراردادهای هوشمند دارای اجزای خودکار مانند پروسه‌های اجرایی و ذخیره باشند. اما این سیستم‌ها قادر به اعمال تغییرناپذیری نیستند. زیرا همه افراد دارای حق مدیریت می‌توانند هر تراکنشی را باطل یا سابقه تراکنش‌ها را پاک کنند. خلاصه اینکه به گونه‌ای این کار را انجام دهند که انگار هیچ اتفاقی نیافتاده است. در نتیجه، بلاکچین‌ها برای ایجاد امنیت و ضد دستکاری بودن قراردادهای هوشمند یک نیاز ضروری هستند. متاسفانه، شبکه محبوب‌ترین ارز دیجیتال یعنی بلاکچین بیت کوین از قراردادهای هوشمند پشتیبانی نمی‌کند.

درحال حاضر به غیر از Blockchain هیچ فناوری دیگری نمی‌تواند امکان استفاده گسترده از قراردادهای هوشمند را فراهم کند. اسمارت کانترکت‌ها برای فراخوانی داده‌های آفچین که در زمان‌های از پیش‌تعیین‌شده به دفتر کل توزیع شده ارسال می‌شوند نیازمند اوراکل‌های بلاکچین هستند. اوراکل‌ها (Oracle) امکان دسترسی ساده به منابع خارج از زنجیره را فراهم می‌سازند. اما این فرایند مستلزم آن است که طرفین قراردادی را با یک طرف جدید منعقد کنند. این پروسه ممکن است منجر به تضعیف مزایای غیرمتمرکز قراردادهای هوشمند شود.

به علاوه، احتمال عدم موفقیت هم وجود دارد. به طور مثال، ممکن است اوراکل به دلیل مواجهه با نقص سیستم قادر به توزیع اطلاعات مورد نیاز نباشد. یا اینکه داده‌های نادرست ارائه دهد یا عملیات را متوقف کند. بنابراین، پیش از پذیرش بیشتر قراردادهای هوشمند باید این گونه مشکلات را برطرف کرد.

جمع بندی

دنیای دیجیتال به سرعت در حال رشد و پیشرفت است. بر خلاف تصور عامه تکنولوژی بلاکچین منحصر به ارزهای دیجیتال نیست و کاربردهای فراوانی دارد. انواع خدمات مالی، سیستم‌های اعتباری و پرداخت آنلاین، سیستم‌های تعاملی مبتنی بر اینترنت، زنجیره‌های تامین تنها تعداد انگشت‌شماری از کاربردهای تکنولوژی بلاکچین هستند. بنابراین اگر از علاقه‌مندان به سرمایه‌گذاری روی بلاکچین هستید فقط متکی به رمزارزها نباشید. به نظر شما کدام حوزه‌های کاربردی بلاکچین برای سرمایه‌گذاری بهتر هستند؟ در آینده دیجیتال از چه نوع کاربردهایی استقبال بیشتری می‌شود؟