چرا باید ساختمانی که ۲۵ سال از زمان ساخت آن می گذرد تخریب و واحدهای مسکونی نوساز ساخته شود؟ چرا باید نظام مهندسی و شهرداری ها به این موضوع واکنش نشان ندهند
مقصران پایین بودن عمر ساختمان ها| از سنتی سازی و مصالح ساختمانی فِیک تا سازندگان پول دوست
اکبر محمودی؛ بازار: عُمر مفید ساختمان در ایران به گفته کارشناسان و فعالان مسکن ۲۵ سال تا ۳۰ سال است و اگر مقایسه ای با متوسط عمر مفید ساختمان در ایران با کشورهای اروپایی داشته باشیم متوجه خواهیم شد با عدد این کشورها که گفته می شود بیش از ۸۰ سال است فاصله بسیار زیادی داریم.
امروزه اغلب سازندگان ساختمانی به دلیل رشد روزافزون جمعیت، تورم و سرعت بالای ساخت و ساز دیگر توجه چندانی به عمر مفید یک ساختمان نداشته و در پی راهی هستند که بتوانند قیمت تمام شده ساختمان را کاهش داده و سود خود را بیشتر کنند، عدم رعایت نکات فنی، استفاده از مصالح نا مرغوب کاهش عمر مفید خانه و ساختمان را در پی دارد از این رو لازم است که افراد در هنگام خرید ساختمان علاوه بر زیبایی، محله، امکانات به عمر مفید آن و مصالح به کار رفته در داخل ساختمان توجه کنند.
هنگامی که یک ساختمان ساخته می شود به مرور زمان بر اثر عوامل محیطی و ساختاری از ویژگی های مفید آن کاسته شده و به مرور زمان عمر مفید خانه یا ساختمان تمام می شود، به عبارت دیگر و به صورت ساده می توان عمر مفید ساختمان را این گونه بیان نمود، به تعداد سال هایی که یک ساختمان از نظر ظاهری، ایمنی و استحکام دوام می آورد عمر مفید خانه یا ساختمان گفته می شود.
فرج الله یعقوبی سازنده و انبوه ساز مسکن با بیان اینکه عمر مفید خانه یا ساختمان در ایران ۳۰ سال تخمین زده شده که این میزان پایین تر از سطح استاندارد جهانی است به خبرنگار «بازار» می گوید: باید به شما بگویم کاهش عمر مفید یک ساختمان علاوه بر این که می تواند خسارت های مالی و جانی به افراد وارد کند می تواند در هنگام خرید ملک، دریافت تسهیلات بانکی شخص را دچار محدودیت کند که این امر برای افراد خریدار ناخوشایند است.
او با تاکید بر اینکه مادامی که به سمت صنعتی سازی حرکت نکنیم و همچنان سنتی سازی در ساخت و ساز در اولویت باشد نمی توان انتظار داشت که عمر مفید ساختمان ها در ایران افزایش یابد گفت: قطعا سازنده ها به دنبال سود و ارزش افزوده هستند اما اینکه برخی از آنها به دنبال کالاهای بی کیفیت و فِیک می روند دقیقا همان موضوعی است که نشان می دهد برخی از آنها کیفیت را فدای سود می کنند.
چرا باید ساختمانی که ۲۵ سال از زمان ساخت آن می گذرد تخریب و واحدهای مسکونی نوساز ساخته شود؟ چرا باید نظام مهندسی و شهرداری ها به این موضوع واکنش نشان ندهند
یعقوبی ادامه داد: وقتی سازندگان ذیصلاح و مهندسان حرفه ای جای خود را به سازندگانی که فقط سرمایه دارند و یا در مشاغل دیگر مشغول هستند می دهند می بینیم که کیفیت ساخت کاهش می یابد. سوال بنده این است که چرا باید ساختمانی که ۲۵ سال از زمان ساخت آن می گذرد تخریب و واحدهای مسکونی نوساز ساخته شود؟ چرا باید نظام مهندسی و شهرداری ها به این موضوع واکنش نشان ندهند. این واحدهای مسکونی تماما سرمایه کشور محسوب می شوند و نباید به راحتی این سرمایه ها فقط برای اینکه برخی به دنبال سود هستند تخریب شوند.
اداره استاندارد و وزارت صمت باید به این موضوع ورود و نسبت به آن حساسیت نشان دهند تا تولیدکنندگان کالاهای با کیفیت تولید کنند. سازمان برنامه و بودجه نیز باید بر روی فهرست بهایی که منتشر می کند باید کیفیت کالاها را که بالا در نظر می گیرد قیمت آن را هم متناسب با کیفیت کالاها در نظر بگیرد تا پیمانکاران مجبور نشوند کالاهای بی کیفیت خریداری کنند
وی با تاکید بر اینکه به موضوع نگهداری ساختمان ها بعد از تکمیل و بهره برداری اهمیت داده نمی شود و در واقع نگهداری از ساختمان اصلا معنی ندارد ادامه می دهد: اداره استاندارد و وزارت صمت باید به این موضوع ورود و نسبت به آن حساسیت نشان دهند تا تولیدکنندگان کالاهای با کیفیت تولید کنند. سازمان برنامه و بودجه نیز باید بر روی فهرست بهایی که منتشر می کند باید کیفیت کالاها را که بالا در نظر می گیرد قیمت آن را هم متناسب با کیفیت کالاها در نظر بگیرد تا پیمانکاران مجبور نشوند کالاهای بی کیفیت خریداری کنند.
عمر مفید یک ساختمان بر اساس قوانین و مقررات ایران و طبق مبحث ۲۲ مقررات ملی ساختمان، که به صورت گسترده به بهره برداری و نگهداری از ساختمان پرداخته است و همچنین با استناد به ضوابط آیین نامه ۲۸۰۰ طراحی و ساخت مورد ارزیابی و بررسی قرار می گیرد.
همچنین می توان گفت که عمر مفید ساختمان از ارکان اصلی در قیمت گذاری یک ملک به حساب می آید که از این رو ساختمان های نوساز از قیمت بالاتری نسبت به ساختمان های قدیمی که پا به دهه اول سن خود گذاشته اند برخودار هستند، که در ایران عمر مفید ساختمان ۳۰ سال است و اگر ساختمانی بیش از این مدت سن کند جز ساختمان های کلنگی محاسبه می شود.
اما ایرج رهبر نایب رئیس هیات مدیره انجمن انبوه سازان معتقد است که تا حدودی در این سال ها به سمت بهتر شدن کیفیت ساخت و ساز حرکت کرده ایم و حتی می توان گفت از مرز ۳۰ سال هم عبور کرده ایم اما هنوز با مدارج بالاتر و کشورهای اروپایی به لحاظ کیفیت ساخت و ساز و عمر مفید ساختمان فاصله داریم.
او در گفتگو با خبرنگار «بازار» با اشاره به اینکه عُمر مفید ساختمان در کشور شاید تا ۷۰ سال پایین تر از کشورهای روز دنیا و غربی باشد می گوید: کیفیت ساخت و ساز در دهه ۸۰ زیر ۳۰ سال بود و با توجه به فعالیت های پژوهشی در صنف و سازمان نظام مهندسی و دعوت از مهندسان جوان که به دانش روز مسلح هستند ما در این یک دهه توانستیم عمر ساختمان را که یک سرمایه ملی است به بالای ۳۰ سال برسانیم. امید است روزی اعلام شود که عمر مفید ساختمان در ایران حتی به ۱۰۰ سال رسیده است.
نایب رئیس هیات مدیره انجمن انبوه سازان نیز پایین بودن کیفیت مصالح ساختمانی را دلیل اصلی افت کیفیت ساخت و ساز و پایین بودن عمر مفید ساختمان می داند.
او با اشاره به اینکه پ ایین بودن کیفیت مصالح ساختمانی و نبود نظارت بر تولید کالاها و مصالح ساختمانی می تواند بر کاهش کیفیت ساخت و ساز به طور مشخص تاثیر بگذارد گفت: ضوابط شهرداری‌ها در ساخت و ساز برای شهرها متفاوت است و شاید در یک شهر یک ضوابط و در شهر دیگر ضوابط دیگری پیاده شود. هر چند در کاهش کیفیت ساخت و ساز باید سازمان نظام مهندسی ساختمان را نیز مقصر دانست. باید نظارت ها بر ساخت و ساز بیشتر شود و به موضوع نگهداری ساختمان بعد از اتمام و بهره برداری واحد مسکونی نیز اهمیت ویژه ای داده شود.
کارشناسان بر این باور هستند سازمان نظام مهندسی که از سال ۱۳۷۴ به منظور ارتقای سطح کیفی سازه‌ها تشکیل شده ظاهرا در هدف اصلی خود ناموفق بوده است. برگزاری سمینارها و همایشهای مختلف هم نتوانسته منجر به ساماندهی وضع موجود شود. چرا که در صورت وقوع زمین لرزه ۶.۵ ریشتری یا بالاتر در تهران ۵۰۰ هزار واحد مسکونی تخریب ۱۰۰ درصد می‌شود و بیش از ۱.۵ میلیون تلفات جانی خواهیم داشت. بنابراین باید موضوع کیفیت سازه ها را جدی بگیریم و حتما از مجری ذیصلاح استفاده کنیم.
حال مجید کیانپور مدیر عامل شرکت آزمایشگاه فنی و مکانیک خاک به عنوان یکی از شرکتهای زیر مجموعه وزارت راه و شهرسازی و یک شرکت دولتی باور دیگری در خصوص پایین بودن دارد.
او در گفتگو با خبرنگار «بازار» با اشاره به اینکه فرهنگ سازی می تواند منجر به بالا رفتن کیفیت ساخت و ساز شود می گوید: متوسط عمر مفید ساختمان در ایران ۲۶ سال است اما ظرفیت‌سازی برای افزایش طول عمر مفید ساختمان‌ها در کشور ضرورت دارد؛ چراکه طول عمر مفید ساختمان‌ها طی ۱۰ سال گذشته ۳۲ سال بود و امروز به ۲۶ سال رسیده است، درحالی که باید یک برنامه‌ریزی گسترده از سوی نهادهای مربوطه صورت گیرد و عمر مفید به بیش از ۵۰ سال برسد.
کیانپور معتقد است که فرهنگ سازی باید مورد توجه قرار گیرد یعنی همه به دنبال این باشند که این منابع مالی که در اختیار داریم از صاحبان امر تا متخصصان برای ساخت یک پروژه با کیفیت و استاندارد تلاش کنند. یعنی طراح، مجری، مصالح ساختمانی و ناظران، تماما نقش یکسانی دارند و همه باید کمک کنند. چرخه باید به نحو مطلوب انجام شود تا یک محصولی به نام ساختمان که به بهره برداری رسید بر اساس استانداردهای روز خدمت رسانی کند.
او ادامه می دهد: باید به تولید استاندارد مصالح ساختمانی توجه ویژه ای کنیم تا استانداردها در تولیدات آنها به خوبی رعایت شود. با رعایت استانداردها برای آن منطقه با توجه به نوع خاک و مسائل ژئوتکنیکی وقتی گزارش بیرون آمد، نوع ساختمان مشخص و طراحی شود و تحلیل ساختگاه و مسائل ژئوتکنیک لرزه ای در آن انجام شود و طراحی ریسک آن صورت بگیرد و بر اساس آن ساختمان طراحی شود. پس ناظر بر اساس آن بر کار مجری نظارت کند و در نهایت محصول نهایی ما یک محصول استاندارد باشد. در این صورت می توان این اطمینان را داد که عمر مفید ساختمان در ایران به ۷۰ سال ارتقاء می یابد.
به گزارش خبرنگار بازار برای رسیدن به مراحل بالاتر در نوع ساخت و ساز و بهتر شدن کیفیت باید همانطور که اکثر کارشناسان و سازندگان به آن اشاره کرده اند ابتدا باید از کیفیت بالای مصالح ساختمانی نهایت اطمینان را داشته باشیم و در ادامه با فرهنگ سازی و رفتن به سمت صنعتی سازی کیفیت ساخت و ساز را افزایش دهیم. باید به گونه ای فرهنگ سازی صورت بگیرد که کاهش هزینه فدای کیفیت برای سود بیشتر نشود. هر چند باید قوانینی به اجرا گذاشته شود که واحدهای مسکونی ۲۵ سال و یا ۳۰ سال ساخت بنا به هر دلیلی تخریب و واحد مسکونی جدیدی احداث نشود.
پیش بینی بورس در پاییز 1401
بورس در حالی پا به فصل پاییز می گذارد که تابستان امسال شاهد بدترین بازدهی شاخص کل و شاخص هم وزن در سه ماهه دوم ۱۵ سال گذشته بودیم. تابستانی که شاخص کل حمایت ها زیادی را از دست داد و حالا برای بازگشت به روند صعودی باید از آن ها عبور کند. اما آیا با توجه به فضای سیاسی و اقتصادی ایران و جهان معاملات پاییز می توان خاطره تلخ تابستان را از یاد اهالی بازار سهام پاک کند و یا به بیان دیگر می توان امیدوار بود که ریسک های اساسی بازار در این فصل کمی تعدیل شود و شاهد بازگشت نقدینگی به بورس باشیم؟
به گزارش صفحه اقتصاد؛ پرونده تابستان ۱۴۰۱ بورس در حالی بسته شده که نگاهی به آمارها نشان می دهد که بازار سهام بدترین عملکرد سه ماهه دوم سال را از حیث بازدهی شاخص کل و شاخص هم وزن طی ۱۵ سال گذشته به جا گذاشته است. شاخص کل با افت بیش از ۱۲ درصدی همراه شد که با اختلاف بدترین عملکرد فصل تابستان از سال ۱۳۸۷ محسوب می شود. شاخص هم وزن نیز در حالی بازدهی ۶.۶- درصدی را ثبت کرد که از سال ۱۳۹۴ به غیر از یکسال همواره شاهد بازدهی مثبت شاخص هم وزن در تابستان بودیم.
نگاهی به متغیرهای کلیدی بورس در هفته پایانی شهریور نشان می دهد که شاید بازگشت بازار حداقل در ابتدای پاییز دور از ذهن باشد؛ به ویژه آنکه در هفته نخست به دلیل تعطیلات احتمالا شاهد معاملات کم رمقی هم باشیم.
سقوط به سبک شاخص کل
شاخص کل در هفته پایانی شهریور با افت ۲.۴ درصد همراه شد تا از یکسو شاخص کل در پنجمین هفته متوالی با افت همراه شود و از سوی دیگر، بدترین عملکرد هفتگی شاخص کل از ابتدای سال محسوب باشد.
شاخص هم وزن هم با افت ۲.۳ درصدی همراه شد و تاسطح ۳۹۵ هزار واحدی پایین آمد. این بدترین عملکرد هفتگی شاخص هم وزن در ۸هفته گذشته محسوب می شود.
ارزش معاملات خرد رکورد شکنی می کند؟
مجموع ارزش معاملات خرد در هفته پایانی شهریور برابر با ۸هزار و ۷۷۸ میلیارد تومان بود که با توجه به ۴ روز معاملاتی این هفته، میانگین ارزش معاملات خرد روزانه در هفته پایانی شهریور برابر با ۲هزار و ۱۹۵ میلیارد تومان ثبت شد. بنابراین از یکسو پایین ترین ارزش معاملات خرد طی ۷هفته گذشته ثبت شد و از سوی دیگر، در هفته پایانی تابستان شاهد سومین ارزش معاملات خرد پایین در سال ۱۴۰۱ بودیم.
همچنان حقیقی ها از بازار خارج می شوند
در هفته پایانی شهریور، حقیقی‌ها به طور متوسط روزانه ۲۲۰ میلیارد تومان از بازار خارج کردند که بالاترین میزان طی ۷هفته گذشته بود. طی ۲۰ هفته گذشته همواره شاهد خروج پول حقیقی بودیم و به طور کلی از ابتدای سال و در ۲۶ هفته تنها در ۳ هفته حقیقی‌ها به طور میانگین ورود پول حقیقی ثبت کردند.
پیش بینی بورس روز شنبه اول مهر
برجام و بازار جهانی دو متغیر اساسی هستند که سایه سنگین آن ها در تابستان امسال بدترین عملکرد تابستانه بورس طی ۱۵ سال گذشته را رقم زدند. نگاهی به اخبار و شرایط این دو متغیر نشان می دهد که فعلاً در بر روی همان پاشنه می چرخد و نه تنها شاهد بهبود شرایط نیستیم بلکه وضعیت کمی سخت تر نیز شده است.
تیغ نرخ بهره بر گلوی بازارهای جهانی
آخر هفته فدرال رزرو نرخ بهره را ۰.۷۵ واحد درصد دیگر افزایش داد تا نرخ وجود فدرال رزور به ۳.۲۵ درصد برسد. موضوعی که منجر شد از یسکو نرخ برابری یورو برابر دلار به ۰.۹۷ برسد که پایین ترین میزان از سال ۲۰۰۲ محسوب می شود و بازارهای کامودیتی روند نزولی به خود بگیرند.
بانک مرکزی انگلستان نیز با افزایش ۰.۵ واحدی درصدی، نرخ بهره در این کشور را به ۲.۲۵ درصد رساند. بنابراین فعلاً باید منتظر تشدید سیاست‌های انقباضی بانک های مرکزی جهان برای کنترل تورم باشیم. پاول در کنفرانس خبری با اشاره به سخنرانی سیاست‌گذاری در سمپوزیوم سالیانه فدرال رزرو در ماه آگوست در وایومینگ اعلام کرد: پیام اصلی من از زمان نشست جکسون هول تاکنون تغییر نکرده و کمیته بازار آزاد مصمم است که تورم را به ۲ درصد کاهش دهد و تا زمانی که کار به پایان برسد، به این روند ادامه خواهیم داد.
در این میان بحران اکراین و همچنین عملکرد نه چندان مثبت اقتصاد چین، چشم انداز روشنی را پیش روی اقتصاد جهانی قرار نمی دهد. بنابراین به نظر می رسد که ریسک بازارهای جهانی فعلاً نه تنها روند امیدوارکننده ای ندارد بلکه بر ابعاد آن با نزدیک شدن به فصل سرد افزوده می شود.
برجام فعلاً خبری نیست
پیش از سفر رییسی به نیویورک برخی تحلیل می کردند که با توجه به همراهی وزیر خارجه و همچنین باقری کنی، احتمال ایجاد گشایش در روند مذاکرات برجامی وجود دارد، با این وجود به نظر می رسد که همچنان دو اختلاف اساسی یعنی تضمین طرف آمریکایی و مسائل فراپادمانی که سرعت گیر و یا عوامل شکست احیای برجام هستند به قوت خود باقی است. بنابراین برجام همچنان در برزخ باقی مانده است و حداقل در کوتاه مدت نباید وزن بالایی به احیای ریسک بازار چیست؟ برجام داد. در بهترین حالت باید منتظر ادامه مذاکرات فرسایشی باشیم.
بنابراین به نظر می رسد که باتوجه به اینکه از یکسو دو ریسک اساسی بازار سهام نه تنها همچنان به قوت خود باقی هستند، بلکه بر ابعاد آن نیز افزوده شده است و از سوی دیگر، تعطیلات هفته اول مهر، بورس پاییز را با فشار فروش و البته رکود شدید معاملاتی دنبال کند.
کووید ۱۹ ریسک بیماری آلزایمر را افزایش می دهد
یک مطالعه جدید در مقیاس بزرگ نشان می دهد که عفونت کووید۱۹ ممکن است به طور قابل توجهی خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را در افراد مسن افزایش دهد.
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از هلث دی نیوز، محققان گزارش می‌دهند که افراد ۶۵ سال و بالاتر که به کووید مبتلا شده اند تقریباً ۷۰ درصد بیشتر احتمال دارد که در یک سال پس از ابتلاء به این عفونت، مبتلا به آلزایمر تشخیص داده شوند.
محققان دریافتند که حتی در سالمندان مسن‌تر وضعیت بدتر خواهد بود، و خطر دو برابر شدن آلزایمر در بیماران مبتلا به کووید بالای ۸۵ سال وجود دارد.
« رونگ ژو »، محقق ارشد از دانشگاه کیس وسترن رزرو در کلیولند، گفت: «ما دریافتیم که بیشترین افزایش خطر در افراد بالای ۸۵ سال و همچنین زنان مشاهده شد.»
برای این مطالعه، محققان سوابق پزشکی بیش از ۶.۲ میلیون سالمند آمریکایی را که بین فوریه ۲۰۲۰ تا مه ۲۰۲۱ به پزشک یا متخصص مراقبت‌های بهداشتی مراجعه کرده بودند، بررسی کردند. هیچ یک از افراد مورد مطالعه به بیماری آلزایمر مبتلا نبودند.
نزدیک به ۴۱۱ هزار نفر از این سالمندان در طول دوره مطالعه به کووید مبتلا شدند. محققان آنها را به مدت یک سال پیگیری کردند تا ببینند آیا خطر ابتلاء به آلزایمر در آنها با بقیه افراد گروه متفاوت است یا خیر.
متأسفانه، نتایج نشان داد که بین آلزایمر و عفونت کووید ارتباط معناداری وجود دارد و سن تنها عامل خطر نبود: احتمال تشخیص آلزایمر در زنان پس از ابتلاء به کووید ۸۲ درصد و در مردان ۵۰ درصد بیشتر بود.
ژو گفت: «عفونت کووید ۱۹ باعث افزایش التهاب می‌شود که با آلزایمر مرتبط است.»
وی خاطرنشان کرد: «همچنین مطالعات نشان می‌دهد که افراد مبتلا به کووید ۱۹ دارای برخی از پیامدهای عصبی و روانی مانند "مه مغزی" هستند و تغییراتی در ساختار مغز افراد آلوده به کووید وجود دارد.»
به گفته محققان، «عفونت کووید ۱۹ که با تغییرات سیستم ایمنی، از جمله التهاب مرتبط است ممکن است بر شروع تغییرات مغزی مرتبط با آلزایمر و سایر انواع زوال عقل تأثیر بگذارد. با این حال، از آنجایی که این مطالعه فقط یک ارتباط را از طریق سوابق پزشکی نشان داد، ما نمی‌توانیم بدون تحقیق بیشتر بدانیم که مکانیسم‌های اساسی این ارتباط چیست.»
ژو گفت: «تحقیقات آینده بررسی خواهد کرد که آیا شدت عفونت کووید نقشی در خطر ابتلاء به آلزایمر دارد یا خیر.»
محققان تاکید می‌کنند سالمندان باید با واکسینه شدن و پیروی از توصیه‌های بهداشت عمومی از خود در برابر عفونت کووید محافظت کنند.
ترکیب احتمالی ایران برابر اروگوئه
تیم ملی در حالی برابر اروگوئه قرار می‌گیرد که باید ترکیب استفاده شده در این مسابقه و بازی با سنگال را ترکیب نهایی و مورد استفاده در جام جهانی دانست.
به گزارش “ورزش سه” اروگوئه؛ اولین محک جدی ایران در راه جام جهانی قطر است. تیمی پر از ستاره‌هایی که در لالیگا و لیگ جزیره می‌درخشند و حریف سر سخت و با کیفیتی برای تیم ملی هستند.
با این حال کارلوس کی‌روش این را ثابت کرده که مقابل حریفان نامدار تیمی با استراتژی مشخص و سخت بباز به زمین می‌فرستد. مثال آن هم جام جهانی ۲۰۱۸ و جدال با اسپانیا و پرتغال بود که اولی باختی حداقلی و دومی یک امتیاز برای ایرانی‌ها به ارمغان داشت. حتی در کارنامه این مربی پرتغالی شکست شیلی در یک ریسک بازار چیست؟ بازی دوستانه همراه با ایران دیده می‌شود که این خود نکته مثبتی است.
با این حال تیم ملی بعد از ۳ سال بار دیگر با هدایت کارلوس کی‌روش به زمین می‌رود و باید دید ترکیب و سیستم مورد استفاده‌اش برای جدال با اروگوئه چیست؟
در خط دروازه، کارلوس کی‌روش با چهار دروازه‌بان به اردو رفته است. علیرضا بیرانوند، امیر عابدزاده، پیام نیازمند و سیدحسین حسینی. با این حال به نظر می‌رسد که بیرانوند به مانند جام جهانی ۲۰۱۸ انتخاب اصلی کی‌روش برای جدال با اروگوئه باشد.
در دفاع اما کی‌روش دو مهره مورد اعتمادش را در اختیار ندارد. وحید امیری که به تازگی تمرینات گروهی را شروع کرده و بعید است روی او ریسک شود. رامین رضاییان هم به دلیل عدم دریافت روادید اردوی اتریش را از دست داده است. با این وضعیت به نظر می‌رسد ترکیب دفاعی ایران مقابل اروگوئه این‌چنین باشد: صادق محرمی بعد از ثبت دو نمایش عالی در لیگ قهرمانان اروپا به اردوی تیم ملی اضافه شد و یکی از بازیکنان مورد نظر کی‌روش برای جدال امروز است.ابوالفضل جلالی مدافع استقلال احتمالا بتواند رقابت را از میلاد محمدی و احسان حاج صفی به سود خود پایان دهد و سورپرایز کارلوس کی روش برای این بازی باشد. اما دست سرمربی تیم ملی برای انتخاب زوج دفاع مرکزی باز است. شجاع خلیل‌زاده، سیدمجید حسینی، مرتضی پورعلی‌گنجی و محمدحسین کنعانی‌زادگان بازیکنان در دسترس کی‌روش هستند؛ اما انتخاب او برای این مسابقه به احتمال فراوان کنعانی‌زادگان و خلیل‌زاده خواهد بود.
در خط هافبک، به احتمال فراوان سه بازیکن به عنوان هافبک دفاعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. سعید عزت‌اللهی و میلاد سرلک و احسان حاج‌صفی سه بازیکنی هستند که در این پست توجه کی‌روش را برای حضور ثابت مقابل اروگوئه جلب کرده‌اند.
اما در پست‌های هجومی تغییراتی خواهیم داشت. طارمی بازیکن مورد علاقه کی‌روش برای پست وینگر چپ است. جایی که قبلا هم از او استفاده کرده و نتیجه گرفته است. در سمت راست هم علیرضا جهانبخش جلوتر از همه بازیکنان انتخاب مرد پرتغالی خواهد بود و سردار آزمون تک مهاجم ایران مقابل اروگوئه است.
ترکیب احتمالی ایران:
علیرضا بیرانوند-صادق محرمی-شجاع خلیل زاده-محمدحسین کنعانی‌زادگان- ابوالفضل جلالی-میلاد سرلک-سعید عزت‌اللهی-احسان حاج‌صفی-علیرضا جهانبخش-مهدی طارمی-سردار آزمون
اصل ثبات رویه در حسابداری چیست؟
یکی از مواردی که حسابرسان هنگام بررسی های خود به دنبال آن هستند، اصل ثبات رویه در حسابداری است .حسابرسی زمانی روی کار می آید که یک سرمایه گذار یا وام دهنده درخواست می‌کند تطابق صورت های مالی شرکت با اصول پذیرفته شده حسابداری بررسی شود.
فهرست مطالب
صورت های مالی شما کلیدی برای نشان دادن وضعیت مالی و دیون و بدهی‌های کسب و کار شما هستند. هنگامی که می خواهید بخشی از سرمایه خود را از راه فروش سهام به غیرمؤسسان (مردم عادی) تأمین کنید و یا برای افزایش سرمایه به دنبال سرمایه گذار بگردید، تهیه صورت های مالی و حسابداری برای ارائه به سرمایه گذاران اهمیت پیدا می کند.در این صورت است که سرمایه گذاران متوجه این موضوع می شوند که کسب و کار شما ارزش ریسک دارد یا خیر.
در این مقاله از نرم افزار حسابداری محک درباره اصل ثبات رویه در حسابداری، مزایا و معایب آن به طور مفصل صحبت خواهیم کرد و با ذکر چند مثال نحوه استفاده از این اصل را به شما آموزش خواهیم داد.
اصل ثبات رویه چیست؟
اصل ثبات رویه (Consistency Principle) که تحت عنوان اصل سازگاری نیز شناخته می‌شود، بیان می‌کند که همه روشهای حسابداری باید به طور مداوم در طول دوره جاری و آتی دنبال شوند، مگر اینکه قانون تغییری را الزامی کند یا این تغییرات باعث شود ارائه و نمایش حساب‌ها بهتر شود. اصل ثبات رویه در حسابداری از دستکاری در حساب‌ها جلوگیری می‌کند و صورت های مالی را در دوره های تاریخی مختلف قابل مقایسه می‌کند.
- صورت های جریان نقدی
- ترازنامه ها
- صورت های سود و زیان
- گزارش حساب های پرداختنی/حساب های دریافتنی
تکیه بر یک روش حسابداری ثابت و منسجم تضمین می‌کند که اظهارات و اطلاعات مالی در دوره‌های گوناگون قابل مقایسه خواهند بود و مشاهده روندها و استخراج اطلاعات دقیق آسان‌تر می‌شود.
چالش های اصل ثبات رویه در حسابداری
از نظر تئوری، حفظ و ادامه روش های حسابداری و دفترداری به طور ثابت و منسجم به نظر کار آسانی می‌رسد اما در دو صورت ممکن است زنجیره این انسجام پاره شود و عدم ثبات رویه اتفاق بیافتد:
1- گردش مالی بالا یا تکیه بر حسابداران مختلف
وقتی در یک سازمان یا شرکت بزرگ چندین حسابدار داده‌ها را ثبت و ضبط ، گزارش‌ها را تهیه و جمع‌آوری، اسناد مالی را رسیدگی و نظارت می‌کند، به ندرت پیروی از از اصل ثبان رویه در حسابداری امکان پذیراست. برای اطمینان از رعایت اصول حسابداری لازم است که یک روش و رویه استاندارد در داخل سازمان تعیین شود یا رسیدگی به امور مالی و حسابداری به یک موسسه یا گروه حسابداری مجرب سپرده شود که از سیاست‌ها و رویه‌های ثابت پیروی می‌کند.
2- تغییر عمدی گزارشات برای نشان دادن یک مزیت
در برخی موارد، سازمان‌ها نحوه گزارش‌دهی اطلاعات مالی خود را تغییر می‌دهند تا از حفره‌های قانونی سواستفاده کنند یا داده‌های مالی را دستکاری کرده و آنها را طور دیگری نشان دهند.
اگر تغییر رویه در شیوه‌های حسابداری و گزارش دهی مالی به هر دلیلی اتفاق بیافتد، آن شرکت یا سازمان باید دلایل تغییر، اثرات این تغییرات و ماهیت تغییرات را به صراحت بیان کند. این تغییر رویه باید در صورت های مالی نیز به روشنی افشا شود، به طوری که کاربران، سهامداران و سرمایه گذاران به راحتی بتوانند تغییرات لحاظ شده در برآوردها و فرضیات حسابداری را درک کنند و تغییر میزان سود خود را که ناشی از این تغییرات است مشاهده کنند.
مثال هایی از اصل ثبات رویه
اگر یک واحد تجاری از روش خط مستقیم استهلاک پیروی کند، در صورتی که پس از مدتی قانون تغییر کند، هر واحد آن باید از روش ارزش کتبی استهلاک به همان صورت قبلی پیروی نماید. حالا، این واحد تجاری باید بر اساس استهلاک ماسبق، تأثیر آن را بر سود ناشی از تغییر در صورت های مالی افشا کند. همچنین بیان دلیل این تغییر رویه که الزامات قانونی بوده است نیز الزامی است. همچنین ارائه اطلاعات در صورت های مالی باید روشن و واضح باشد تا کاربران بتوانند به راحتی آن را درک کنند.
مثال دیگری که در خصوص اصل ثبات رویه می‌توان بررسی کرد مربوط به کسب و کارهایی می‌شود که از روشهای FIFO و LIFO برای مدیریت و ارزیابی موجودی کالاهای خود استفاده می‌کنند. فرض کنید قانون شما را ملزم می‌کند که از روش هزینه میانگین یا روش FIFO برای ارزش گذاری موجودی استفاده کنید. بنابراین، کسب و کار شما باید روش ارزیابی موجودی را به صورت ماسبق انجام دهد و ارزش موجودی کالا را بر این اساس تغییر دهد و تغییر در ارزش گذاری و اثر تغییر ناشی از این تغییر بر سودسازی را به طور دقیق افشا کند.
در روش FIFO هزینه یا ارزش قدیمی‌ترین موجودی (که معمولا ارزان‌تر است) اولین موردی است که از موجودی حساب ترازنامه حذف می‌شود و جدیدترین هزینه‌ها (که اغلب بالاترین هستند) در موجودی باقی می‌مانند و گزارش می‌شوند.
به عنوان مثال، فرض کنید یک شرکت 30 واحد محصول A را در ماه ژانویه با ارزش 10 دلار برای هر واحد در اختیار داشته و سپس 50 واحد اضافی به ریسک بازار چیست؟ ارزش 50 دلار برای هر واحد محصول خریداری می‌کند. وقتی این شرکت 40 واحد محصول را بفروشد، 30 واحد آن را به ارزش 10 دلار، و 10 واحد را به ارزش 15 دلار ثبت کرده و هزینه موجودی این 40 واحد محصول را 15 دلار ثبت می‌کند. این روش معمولا درآمد خالص بالاتری را نشان می دهد. از طرف دیگر، روش LIFO کاملا برعکس روش FIFO کار می‌کند. این روش اغلب درآمد خالص کمتری را نشان می‌دهد که البته می‌تواند برای به حداقل رساندن مالیات مفید باشد.
یک کسب و کار می‌تواند یکی از این روش‌ها را انتخاب کند و حتی یک بار بین این دو روش تغییر ایجاد کند، اما نمی‌تواند یک سال بر اساس LIFO گزارش دهد تا مالیات کمتری بپردازد، سپس سال بعد به روش FIFO متوسل شود تا درآمد خالص بالاتری را نشان دهد و برای سرمایه گذاران جذاب‌تر باشد، سپس دوباره به LIFO برگردد. انجام این کار تجزیه و تحلیل روندها در صورت های مالی و ارائه حسابرسی مناسب را غیرممکن می‌کند.
کاربردها و اهمیت اصل ثبات رویه
- همه واحدها باید به طور مداوم از سیاست‌ها و اصول حسابداری پیروی کنند. از آنجایی که ثبات رویه یکی از مفروضات اساسی حسابداری است (مگر اینکه تغییر رویه‌های حسابداری افشا شود)، فرض بر این است که تمام رویه های حسابداری دنبال شده در سال گذشته در سال جاری رعایت شده‌‌اند. اصل ثبات رویه صورت های مالی را قابل قیاس می‌کند و همچنین تهیه و آماده سازی حساب‌ها را سهولت می‌بخشد. ضمنا، تمامی صنایع اعم از تولیدی، تجاری و خدماتی می‌توانند از ریسک بازار چیست؟ این اصل استفاده کنند.
- اگر سیاست‌ها یا مفروضات حسابداری هر سال تغییر کنند، حسابداران را سردرگم می‌کند و استفاده‌کنندگان از صورت‌های مالی نیز به دلیل نوسانات شدید سود گمراه می‌شوند.
- اصل ثبات رویه هم از نظر حسابداری و هم از منظر حسابرسی مهم است. اصل ثبات رویه کار حسابداران را در ثبت معاملات و تراکنش‌های تجاری آسان می‌کند. برای حسابرسان نیز، امکان مقایسه صورت های مالی سال‌های گذشته را فراهم می‌کند.
- اصل ثبات رویه برای سهامداران و ذینفعان اهمیت دارد زیرا به آنها این اطمینان را می‌دهد که صورت های مالی دقیق و موثق هستند. یک تصمیم مناسب زمانی اتخاذ می‌شود که اطلاعات مالی دقیق باشند و صورت های مالی به درستی ارائه شوند.
مزایای اصل ثبات رویه چیست؟
- سهولت در حسابرسی و حسابداری: همان طور که گفتیم، اصل ثبات رویه کار ثبت تراکنش‌ها را برای حسابداران راحت‌تر می‌کند و به حسابرسان امکان مقایسه صورت‌های مالی را می‌دهد.
- ایجاد سهولت برای مدیریت: هنگامی که اصول و برآوردهای حسابداری به طور مداوم اعمال می‌شود، مدیریت با رویه های حسابداری، فناوری‌ها، روش‌ها و اثرات آنها آشنا می‌شود و این موضوع به تصمیم گیری صحیح مدیران کمک می‌کند.
- کاهش هزینه آموزش: اگر اصول حسابداری به طور مداوم رعایت شوند، تنها لازم است که ریسک بازار چیست؟ آموزش اولیه به کارکنان حسابداری داده شود و از این رو، هزینه آموزش کاهش می‌یابد.
- تهیه صورت های مالی قبال قیاس: و باز هم همان طور که پیش از این گفتیم، اصل ثبات رویه امکان مقایسه صورت های مالی را هم برای حسابرسان و هم برای سهامداران و ذینفعان فراهم می‌کند.
معایب اصل ثبات رویه در حسابداری چیست؟
اصل ثبات رویه در حسابداری شرکت‌ها و کسب و کارها را به پیروی از سیاست‌ها و مفروضات حسابداری یکسان محدود می‌کند. تغییرات ناشی از فناوری‌های جدید، شرایطی را ایجاد می‌کند که ناگزیر به تغییر می شوید. اما اصل ثبات رویه این تغییرات را محدود ریسک بازار چیست؟ کرده و بعضا مدیران را در تنگنا قرار می‌دهد.
طبق اصل ثبات رویه، تغییر در رویه های حسابداری تنها زمانی مجاز است که منجر به بهبود و ارائه بهتر اطلاعات و حساب‌های مالی شود. از طرفی، این تغییرات و اثرات آنها بر میزان سود باید در صورت های مالی افشا شود و این موضوع و محاسبات مربوط به آن می‌تواند فشار زیادی را به حسابداران و کارمندان بخش حسابداری وارد کند.
تغییر روندهای حسابداری چگونه گزارش می‌شود؟
همانطور که قبلا ذکر شد، اگر یک کسب و کار تصمیم به ایجاد تغییر در روش حسابداری خود داشته باشد، این تغییر باید افشا شود. به طور معمول، شرکت‌ها این تغییرات را در پاورقی صورت های مالی خود ذکر می‌کنند. هدف از این پاورقی‌ها ارائه و بیان شفاف روش‌ها و شیوه های حسابداری یک شرکت یا کسب و کار است و مهر تاییدی بر شفافیت فعالیت‌های تجاری یک شرکت نزد کاربران است.در این یادداشت‌ها،شرکت‌ها باید تغییرات رخ داده، تاریخ ایجاد تغییر و تأثیری را که این تغییر بر گزارش‌های مالی آنها داشته است به صراحت بیان کنند.
سخن آخر
در این مطلب در خصوص اصل ثبات رویه در حسابداری، اهمیت، مزایا و معایب این اصل صحبت کردیم. همه شرکت‌ها و کسب و کارها می‌توانند با استفاده از این اصل فعالیت‌های حسابداری و ثبت تراکنش‌های خود را ساده‌تر کنند و امکان مقایسه صورت‌های مالی سال‌های مختلف را برای حسابرسان، سهامداران و سرمایه گذاران فراهم کنند. ضمن اینکه، برای تهیه منظم و دقیق صورت های مالی استفاده از ابزارهایی مثل نرم افزارهای حسابداری پیشرفته، همچون نرم افزار حسابداری محک، اکیدا توصیه می‌شود.
دیدگاه شما