معامله ارزی چیست؟

ممنوعیت معاملات فردایی ارز

به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، براساس ویرایش جدید قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز که به تازگی توسط رییس مجلس به دولت ابلاغ شده است، معاملات فردایی ارز غیرقانونی و در حکم قاچاق خواهد بود. در ماده ۱۲ این قانون آمده است معامله ارزی چیست؟ که معامله ارز در صرافی یا غیرآن که تحویل ارز و مابه‌ازای آن به روز یا روز‌های آینده موکول شده، ولی به تحویل ارز منجر نمی‌شود یا از ابتدا قصد تحویل ارز وجود نداشته است و قصد طرفین تنها تسویه تفاوت قیمت ارز باشد، جزو مصادیق قاچاق ارز خواهد بود.

پیش از این براساس دستورالعمل اجرایی تأسیس، فعالیت و نظارت بر صرافی‌ها که توسط بانک مرکزی ابلاغ شده بود، انجام معاملاتی که مبادله ارز، مسکوک فلزات گرانبهای ضرب شده توسط بانک مرکزی و ریال به روز یا روز‌های آینده موکول شده و منجر به تحویل ارز، ریال یا مسکوک نشده و صرفاً تفاوت قیمت تسویه می‌گردد، توسط صرافی ممنوع شده بود. همچنین هرگونه معاملات آتی و سلف ارز، آتی و سلف سکه طلا توسط صرافی فقط بر اساس ضوابط مصوب و ابلاغی بانک مرکزی مجاز اعلام شده بود.

هرچند پیش از این نیز انجام معاملات فردایی توسط بانک مرکزی ممنوع اعلام شده بود، اما در قانون جدید معاملات فردایی برای صرافی‌ها و سایر اشخاص از مصادیق قاچاق ارز تلقی شده و مجازات‌های مختص به قاچاق ارز را در پی خواهد داشت.

معاملات فردایی چیست؟

معاملات دلار فردایی توسط دلالان در سال‌های اخیر از سوی کارشناسان و مسئولان بانک مرکزی در مقاطع مختلف به عنوان یکی از عوامل بر هم زننده ثبات بازار یاد شده است. دلار فردایی همان‌گونه که از نامش مشخص است، به دلاری گفته می‌شود که در همان روز معامله شده، اما تحویل آن فردا انجام می‌شود، البته فروشندگان دلار فردایی معمولا دلاری در اختیار ندارند و این معاملات تنها به صورت صوری انجام می‌شود و صرفا تفاوت قیمت آن به صورت ریالی تسویه می‌شود.

فروشندگان دلار فردایی عمدتا دلالانی هستند که در خیابان منوچهری، فردوسی و سبزه‌میدان فعالیت می‌کنند، البته برخی از این فروشندگان با کوچ به فضای مجازی، فعالیت‌های خود را به صورت مجازی و در شبکه‌های اجتماعی نیز دنبال می‌کنند.

با اجرای قانون جدید مبارزه با قاچاق کالا و ارز می‌توان با قاطعیت بیشتری با این دلالان برخورد کرد و بدون شک این اقدام کمک بزرگی به حفظ ثبات در بازار ارز و اثرگذاری بیشتر سیاست‌های بازارساز خواهد شد.

صرافی ارز دیجیتال سرمایکس

انتخاب یک کیف پول امن برای نگهداری دارایی های دیجیتال می تواند دشوار باشد، با ثبت نام در سرمایکس شما می توانید به کیف پولی مطمئن و سریع با پایین ترین کارمزد دسترسی داشته باشید. کیف پول اختصاصی سرمایکس با استفاده از آخرین تکنولوژی های امنیتی، راه حل نهایی برای نگهداری، ارسال و دریافت بیش از 50 رمزارز متنوع است.

راه حل تمام نیازهای شما در سرمایکس

سرمایکس با ارائه ابزارها و خدمات متنوع، بهترین فضا برای نگهداری و مبادلات ارزهای دیجیتال است.

خرید و فروش ارز دیجیتال

در سرمایکس با بهترین قیمت رمزارزهای متنوع را به صورت مستقیم یا با کاربران مبادله کنید.

معاملات آنی و آسان

خرید و فروش ارزهای دیجیتال در سرمایکس اتوماتیک، آسان و سریع است.

تبدیل ارز به ارز

بی واسطه، اتوماتیک و با بهترین نرخ رمزارزهای خود را مستقیم به دیگر ارزها تبدیل کنید.

درگاه ارز دیجیتال

رمزارزهای دیجیتال محبوب را خرید و فروش کنید و در یکجا وضعیت موجودی خود را دنبال کنید

اپلیکیشن سرمایکس

با نصب اپلیکیشن موبایل، از امکانات پیشرفته و جذاب سرمایکس در محیطی ساده و زیبا در هر مکان و زمان استفاده کنید.

حجم معاملات چیست و چگونه می‌توانیم از آن استفاده کنیم؟

حجم معاملات (Trade Volume) مجموع تعداد قراردادها یا سهام‌های معامله شده در یک نماد معاملاتی است. حجم معاملاتی را می‌توان در هر نوع نماد و بازارهایی مثل بورس سهام، اوراق قرضه، قراردادهای آپشن، قراردادهای آتی و انواع کالاها به کار برد.

اصول پایه حجم معاملات

حجم معاملات در یک برهه زمانی خاص، مجموع تعداد سهام‌ها یا قراردادهای مبادله شده در یک نماد معاملاتی خاص را اندازه می‌گیرد، که شامل معامله ارزی چیست؟ معامله ارزی چیست؟ مجموع مقدار سهام‌های مبادله شده بین خریدار و فروشنده می‌شود.

زمانی که مبادلات به صورت فعالانه‌تر انجام می‌شوند، حجم معاملات بالاست و وقتی که مبادلات کمتری بین خریدار و فروشنده انجام می‌شود، حجم معاملاتی نیز پایین است.

هر صرافی در بازار، حجم معاملاتی خاص خود را دنبال می‌کند و اطلاعات مختص به خود را منتشر می‌کند. اطلاعات مربوط به حجم معاملاتی در هر روز، معمولا هر یک ساعت یک بار، تخمین زده می‌شوند و در انتهای هر روز نیز یک شکل کلی و یک اطلاعات منسجم از حجم معاملات آن روز منتشر می‌شود.

سرمایه گذاران همچنین می‌توانند مقدار تغییرات قیمت قرارداد را به عنوان جانشینی برای حجم معاملات دنبال کنند. در این روش، تغییرات قیمت خیلی سریع‌تر از حجم معاملات اتفاق می‌افتد.

این ابزار به سرمایه گذاران درباره میزان فعالیت و نقدینگی بازار می‌گوید. حجم معاملات بالا، نشان دهنده نقدینگی بالای یک نماد معاملاتی است؛ یعنی رابطه بهتر و فعال‌تری بین خریداران و فروشندگان وجود دارد.

وقتی که سرمایه گذاران درباره روند حرکتی در بازار سهام تردید دارند، حجم معاملات در قراردادهای آتی افزایش می‌یابد. این اغلب باعث می‌شود که قراردادهای آتی و آپشن آن سهام نیز فعال‌تر شوند.

در کل، در روزهای باز شدن بازارهای جهانی مثل فارکس (دوشنبه‌ها)، و روزهای بسته شدن بازار (جمعه‌ها) حجم معامله بالاتر است و در روزهای قبل از تعطیلات، معمولا پایین می‌آید.

امروزه، تریدرهای روزانه و شاخص‌های پول در بازار آمریکا، تبدیل به یکی از بزرگ‌ترین استفاده کنندگان حجم معاملات شده‌اند.

طبق گفته‌های موسسه مالی و بانکداری JPMorgan‌ در سال ۲۰۱۷، سرمایه گذاران راکدی مثل ETFها (صندوق‌های قابل معامله) و حساب‌های سرمایه گذاری کمّی که معاملات الگوریتمی با سرعت بالا انجام می‌دهند، مسئول ۶۰ درصد از کل حجم معاملاتی بودند؛ در حالی که تریدرهای محتاط فاندامنتالی (تریدرهایی که فاکتورهای فاندامنتالی را قبل از سرمایه گذاری بر روی یک سهام ارزیابی می‌کنند)، تنها مسئول ۱۰ درصد از آن بودند.

تریدرها و حجم معاملات

تریدرهای از عوامل مختلفی در تحلیل تکنیکال استفاده می‌کنند. حجم معاملاتی یکی از آسان‌ترین فاکتورها برای ارزیابی بازار توسط تریدرهاست.

این ابزار، در طول بالا رفتن سریع قیمت یا پایین آمدن سریع آن، برای تریدرها اهمیت زیادی دارد، چون می‌توانند با استفاده از آن، معاملات خود را تشخیص و سازماندهی کنند.

همچنین حجم معاملات بالا که معمولا با تغییر روند قیمت همراه است، می‌تواند ارزش سهام مورد نظر تریدرها را تقویت کند.

سطوح مختلف حجم معاملات، می‌تواند به تریدرها کمک کند تا تصمیم گیری بهتری برای زمان ورود به بازار داشته باشند؛ تریدرها میانگین حجم معامله در طول روز را، هم برای معاملات کوتاه مدت و هم بلندمدت دنبال می‌کنند، تا بتوانند برای ورود به بازار تصمیم درستی بگیرند. همچنین آنها می‌توانند اندیکاتورهای تکنیکال دیگر را نیز با حجم معاملاتی تلفیق کنند.

نمونه‌ای ساده از حجم معاملات

فرض کنید که بازار شامل دو تریدر است؛ تریدر اول ۵۰۰ سهم از سهام اپل را می‌خرد و ۲۵۰ سهم از سهام آمازون را می‌فروشد. تریدر دوم نیز ۵۰۰ سهم از سهام تسلا را می‌خرد و ۲۵۰ تا از این سهم را به تریدر اول می‌فروشد.

کل حجم معاملات در بازار ۱۰۰۰ است (۵۰۰ سهم اپل + ۲۵۰ سهم آمازون + ۲۵۰ سهم تسلا).

استفاده از حجم معاملات برای بهبود معاملات

حجم معاملات یک مقیاس است که نشان می‌دهد در یک دوره زمانی خاص، چه مقدار از یک دارایی معامله شده است. در بورس سهام، حجم معاملات به صورت تعداد سهم‌های خرید و فروش شده نمایش داده می‌شود و در قراردادهای آتی و آپشن نیز این حجم بر مبنای تعداد قرارداد دست به دست شده نشان داده می‌شود. خود حجم معاملات و دیگر اندیکاتورهایی که از دیتاهای حجم معاملاتی بهره می‌گیرند، معمولا در نمودارهای آنلاین استفاده می‌شوند.

هر از گاهی، نگاه کردن به الگوهای حجم معاملات، می‌تواند قدرت یک سهام یا معامله ارزی چیست؟ ارز دیجیتال خاص را نشان دهد. در حقیقت، حجم معاملات نقش مهمی در تحلیل تکنیکال بازی می‌کند.

نکات مهم

• حجم معاملات می‌تواند یک مقیاس خوب برای تشخیص قدرت بازار باشد. معمولا بازارهایی که دارای حجم معاملات بالایی هستند، روند قدرتمندتر و سالم‌تری دارند.
• زمانی که در حجم معاملات بالا، بازار ریزش می‌کند، قدرت بازار در روند نزولی بیشتر می‌شود.
• زمانی که قیمت در روند نزولی بالای بالاتر (Higher High) جدیدی را ثبت می‌کند، باید خیلی مراقب باشید! چون ممکن است روند صعودی شکل بگیرد.
• اندیکاتورهای حجم موجود (OBV) و کلینگر (Klinger)، ابزارهایی هستند که بر مبنای حجم بازار کار می‌کنند.

اصول اولیه استفاده از حجم معاملات

وقتی که حجم معاملاتی را بررسی می‌کنید، معمولا اطلاعات از قبیل قدرت یا ضعف یک روند را به دست می‌آورید. به عنوان یک تریدر، ما تمایل بیشتری به همراهی با حرکات قوی‌تر داریم و در روندهای ضعیف نیز، ما به دنبال معکوس شدن روند می‌گردیم.

البته این دستورالعمل‌ها همیشه و برای تمام مسائل پاسخگو نیست؛ اما برای تصمیم‌گیری برای ورود به بازار، مناسب است.

۱. تایید روند

یک بازار رو به رشد (نزولی یا صعودی)، باید حجم معاملاتی بالایی داشته باشد. گاوها به افزایش حجم خریداران برای هل دادن قیمت به سمت بالا نیاز دارند؛ کاهش حجم معاملات در روند صعودی، می‌تواند نشانه کاهش جذابیت نماد مورد نظر و در نتیجه، معکوس شدن قیمت باشد.

این یک حقیقت واضح است که ریزش یا جهش قیمت با حجم معاملاتی کم، یک سیگنال خرید یا فروش ضعیف است. ریزش یا جهش قیمت با حجم بالا، سیگنال قوی‌تری ارائه می‌دهد که نشانه تغییر چیزی در آن نماد خاص است.

۲. اشباع حرکت و حجم معاملات

در یک بازار صعودی یا نزولی، ما می‌توانیم اشباع قیمت را ببینیم. اشباع‌ها، حرکات واضحی در قیمت هستند که با افزایش حجم معاملات ترکیب شده‌اند؛ آنها می‌توانند سیگنال‌هایی مبنی بر پتانسیل اتمام روند ارائه دهند.

تریدرهایی که بیشتر صبر کرده‌اند و از عدم دریافت سودهای بیشتر ترس دارند، خریداران را خسته می‌کنند؛ در نتیجه، بازار معکوس می‌شود.

زمانی که بازار نزولی است، نزول بیشتر قیمت تریدرها را تحت فشار قرار می‌دهد و این، بر روی نوسانات تاثیر می‌گذارد و حجم معاملات را افزایش می‌دهد. این نیز می‌تواند سیگنالی مبنی بر اتمام روند نزولی باشد.

۳. نشانه‌های صعودی

حجم معاملات می‎تواند در تشخیص نشانه‌های صعودی بازار مفید باشد. برای مثال،‌ فرض کنید که بر روی یک خط مقاومت که قیمت را پس می‌زند، حجم معاملات افزایش می‌یابد؛ در این حالت، قیمت نیز پس از یک اصلاح کوچک، افزایش پیدا می‌کند.

در یک روند نزولی، باید پایین پایین‌تر (Lower Low) ساخته شود؛ زمانی که این حرکت تمام شد، حجم معاملات کاهش می‌یابد، که این یک نشانه صعودی تلقی می‌شود.

۴. معکوس شدن قیمت

پس از یک حرکت بزرگ قیمتی (بالا یا پایین)، اگر قیمت شروع به بی‌روند یا رنج شدن (Range) با حجم معاملاتی بالا کرد، می‌تواند نشانه‌ای از معکوس شدن قیمت باشد.

۵. بریک اوت‌ها و فیک اوت‌ها

در بریک اوت اولیه از بازار بی روند و یا هر الگوی قیمتی دیگر، افزایش در حجم معاملاتی می‌تواند قدرت روند را بیشتر کند. کم بودن مقدار حجم معاملات، پس زدن قیمت در بریک اوت را نشان می‌دهد، که به آن فیک اوت می‌گویند.

۶. تاریخ حجم معاملات

حجم معاملات باید مربوط به تاریخ اخیر باشد؛ مقایسه حجم معاملات امروز با ۵۰ سال قبل، اطلاعات اشتباهی به ما می‌دهد. هرچه تاریخ حجم معاملات جدیدتر باشد، امکان اتفاق مشابه بیشتر است.

حجم معاملات اغلب به عنوان یک اندیکاتور نقدینگی تلقی می‌شود. بازارهایی مثل بورس سهام که دارای نقدینگی بالایی هستند،‌ به عنوان یک استراتژی ترید کوتاه مدت در نظر گرفته می‌شوند؛ چون در قیمت‌های مختلف، خریداران و فروشندگان زیادی وجود دارند.

۳ اندیکاتور پرکاربرد برای حجم معاملات

اندیکاتورهای حجم معاملات، فرمول‌های ریاضی هستند که به صورت مشترک در بیشتر پلتفرم‌های نموداری وجود دارند.

فرمول کارکرد هر اندیکاتور مقداری با اندیکاتورهای دیگر فرق دارد. تریدرها می‌توانند اندیکاتوری را انتخاب کنند که بهترین عملکرد را برایشان دارد.

استفاده از این اندیکاتورها الزامی نیست؛ اما آنها می‌توانند در تصمیم گیری درست شما را راهنمایی کنند. اندیکاتورهای زیادی برای حجم معاملاتی وجود دارند، اما ما ۳ اندیکاتور با عملکرد خوب را در اینجا بررسی می‌کنیم:

۱. اندیکاتور حجم موجود (OBV)

OBV یک اندیکاتور ساده اما مفید است. در این اندیکاتور، حجم معاملات زمانی افزایش می‌یابد که بازار به انتهای روند صعودی رسیده است. همچنین، حجم معاملات زمانی کاهش می‌یابد که قیمت به انتهای روند نزولی رسیده است.

OBV یک مجموعه از انباشت قیمت یا اشباع را نشان می‌دهد. همچنین می‌تواند واگرایی را نیز نشان دهد؛ مثل زمانی که قیمت بالا برود، اما حجم با نسبت آرامی شروع به رشد کند و یا حجم معاملات کم شود.

۲. اندیکاتور جریان پول چایکین (CMF)

افزایش قیمت باید با افزایش حجم همراه باشد. اندیکاتور CMF بر روی انبساط قیمت در زمانی که قیمت بالاتر از میانگین قیمتی کل روز قرار می‌گیرد، تمرکز دارد، سپس یک ارزش مطابق با قدرت این روند ارائه می‌کند.

اگر حجم معاملاتی در معامله ارزی چیست؟ آن افزایش پیدا کند، قیمت نیز افزایش پیدا می‌کند و اگر حجم پایین باشد، قیمت نیز منفی خواهد بود.

CMF‌ می‌تواند به عنوان یک اندیکاتور کوتاه مدت استفاده شود، به این دلیل که نوسان می‌کند؛ اما بیشتر برای نشان دادن واگرایی کاربرد دارد.

۳. اسیلاتور کلینگر (Klinger Oscillator)

نوسان در پایین و بالای خط صفر، می‌تواند سیگنال‌هایی برای خرید و فروش ارائه کند.

اسیلاتور کلینگر انباشتگی قیمت را برای حجم خرید، و پراکندگی قیمت را برای حجم فروش در یک دوره زمانی خاص ارائه می‌دهد.

سخن آخر

حجم معاملاتی یک ابزار کاربردی برای تشخیص روند است. همانطور که می‌بینید، روش‌های زیادی برای استفاده از آن وجود دارد. اصلی‌ترین راه استفاده از آن، تشخیص قدرت یا ضعف بازار و بررسی تاییدیه روند یا معکوس شدن روند است.

اندیکاتورهای مبتنی بر حجم معاملات، برای تصمیم گیری درست برای ورود به بازار به تریدرها کمک می‌کنند.

البته حجم معاملاتی ابزار خیلی دقیقی برای ورود و خروج نیست و باید برای تشخیص این نقاط از رفتار قیمت (Price Action) نیز کمک گرفت.

جفت ارز دیجیتال یا جفت های معاملاتی چیست؟

در بازار ارزهای دیجیتال، «جفت معاملاتی» یا «جفت ارز دیجیتال»، سرمایه‌هایی هستند که می‌توان آن‌ها را در یک صرافی، با هم دیگر، معامله کرد. برای مثال بیت کوین/لایت کوین (BTC/LTC) و اتریوم/بیت کوین کش (ETH/BCH)، دو جفت ارز معاملاتی رایج هستند. جفت‌های معاملاتی، به شما امکان می‌دهند تا قیمت رمزارزهای مختلف را با هم دیگر، مقایسه کنید.

• 1) جفت‌های معاملاتی چگونه کار می‌کنند؟
• 2) ارز پایه چیست و چه اهمیتی دارد؟
• 3) چگونه یک جفت ارز معاملاتی را انتخاب کنیم؟
• 4) لیکوئیدیتی چگونه روی جفت ارز دیجیتال اثر می‌گذارد؟
• 5) محبوب‌ترین ارزهای پایه در بازار ارزهای دیجیتال
• 6) فرآیند معامله ارزهای دیجیتال
• 7) جمع‌بندی

البته، جفت معاملاتی، همیشه شامل دو ارز دیجیتال نیست، بلکه می‌تواند شامل یک ارز دیجیتال و یک ارز رایج باشد. از آن‌جایی که معامله ارزی چیست؟ هنوز خرج کردن رمزارزها رواج نیافته و نمی‌توانید به راحتی از این جایگزین‌های پول سنتی، برای خرید کالا و خدمات روزمره در دنیای واقعی استفاده کنید، نهایتا برای استفاده از سرمایه‌های خود در بازار ارزهای دیجیتال، نیاز دارید که این سرمایه‌ها را به پول نقد، تبدیل کنید.

معمولا، معامله‌گران تازه‌وارد، در صرافی‌های ایرانی، ارزهای دیجیتال را به صورت ریالی، خرید و فروش می‌کنند. متأسفانه، صرافی‌های ایرانی، کارمزد بسیار بالایی دارند و به همین دلیل، معامله‌گران حرفه‌ای‌تر، ابتدا در صرافی‌های ایرانی، با پرداخت ریال، استیل کوین معتبری مثل تتر را می‌خرند و سپس، آن را به صرافی‌های خارجی منتقل می‌کنند تا با استفاده از این تتر، در بازار رمزارزها، با کارمزدی بسیار پایین‌تر از صرافی‌های ایرانی، فعالیت کنند.

جفت‌های معاملاتی چگونه کار می‌کنند؟

هر جفت ارز دیجیتال، به شما امکان مقایسه قیمت دو رمزارزها را می‌دهد. در واقع، این جفت‌ها، ارزش نسبی کوین‌ها را نشان می‌دهند. برای مثال، این جفت‌ ارزها نشان می‌دهند که چقدر بیت کوین با یک اتریوم برابری می‌کند یا چقدر اتریوم با یک بیت کوین کش، برابر است. صرافی‌ها معمولا چندین جفت معاملاتی ر ا به شما پیشنهاد می‌دهند و بنابراین، شما می‌توانید بر اساس رمزارزی که دارید، یکی از این جفت ارزها را انتخاب کنید. برای مثال، اگر بیت کوین داشته باشید، این فرصت به شما داده می‌شود که آن را با هر یک از جفت‌های معاملاتی آن صرافی که یک سمت آن، بیت کوین قرار دارد، معامله کنید.

بعضی از صرافی‌ها، جفت ارزهای معاملاتی شامل رمزارزها و ارزهای رایج مثل دلار ایالات متحده آمریکا را عرضه نمی‌کنند اما صرافی‌هایی مثل جمینی، کوین بیس، بایننس و کراکن، این ارزهای معاملاتی را که یک سوی آن‌ها، رمزارزها و سوی دیگر، ارزهای فیات هستند، ارائه می‌دهند.

ارز پایه چیست و چه اهمیتی دارد؟

شما برای اینکه بتوانید از جفت‌های معاملاتی، حداکثر استفاده را ببرید، باید ارزهای پایه را بشناسید. منظور از ارز پایه، ارزی، روشی برای مشخص کردن ارزش مورد توافق ارزهای مختلف است. ارزهای پایه، ابزار رایجی برای مقایسه قیمت ارزهای مختلف بر اساس ارزهای فیات یا دارای پشتوانه در صرافی‌های کشورهای مختلف دنیا هستند. برای مثال، زمانی که یک آمریکایی به ایتالیا سفر می‌کند و می‌خواهد که دلار ایالات متحده آمریکا را به پول رایج ایتالیا، یعنی یورو، تبدیل کند، دلار آمریکا، نقش ارز پایه را دارد. همین اصول و قواعد نیز در مورد ارزهای دیجیتال، صادق است.

اگر به دنبال رمزارزی کمتر شناخته شده در صرافی هستید، احتمالا باید یکی از ارزهای پایه را که در فهرست جفت ارزها قرار دارند، داشته باشید تا بتوانید آن رمزارز را بخرید. در اغلب موارد، محبوب‌ترین رمزارزها (یعنی بیت کوین و اتریوم)، نقش ارزهای پایه را دارند. سرمایه‌گذاران، پیش از انتخاب جفت‌های معاملاتی خود، باید بررسی کنند که کدام ارزهای پایه، در صرافی مورد نظر آن‌ها پذیرفته می‌شود و آن صرافی، کدام جفت‌های معاملاتی را عرضه می‌کند. به علاوه، بسیاری از صرافی‌ها، جفت‌های معاملاتی استیبل کوین را عرضه می‌کنند که معمولا هم قیمت دلار آمریکا هستند. این استیبل کوین‌ها، می‌توانند با نسبت یک به یک، نقش دلار آمریکا را داشته باشند.

چگونه یک جفت ارز معاملاتی را انتخاب کنیم؟

در هنگام انتخاب یک جفت ارز معاملاتی، ارزیابی تمامی عوامل دخیل در معاملات محتمل، اهمیت بسیار زیادی دارد. با این حال، اولین مرحله، این است که از امکان استفاده از رمزارز مورد نظر به عنوان ارز پایه در صرافی مورد انتخاب خود، مطمئن شوید.

شما می‌توانید با بررسی سایت صرافی و لیست‌های بازار آن‌ها، این موضوع را بررسی کنید. برای مثال، اگر بخواهیم بیت کوین کش را معامله کنید و ارز جفت با آن در صرافی ما، بیت کوین باشد، این جفت ارز، احتمالا به صورت BCH/BTC نمایش داده می‌شود.

تعدا جفت‌هایی که صرافی‌ها عرضه می‌کنند، از هر صرافی به صرافی دیگر، متفاوت است. با این حال، اکثر صرافی‌ها، حداقل سه تا از محبوب‌ترین جفت ارزها را دارند.

با اینکه بعضی از صرافی‌های ارز دیجیتال به شما امکان خرید رمزارزها با ارزهای دارای پشوانه را می‌دهند، بسیاری از آن‌ها، چنین امکانی ندارند. بنابراین، شما باید از چیزی مثل کوین بیس برای خرید اولیه یک ارز پایه استفاده کنید و سپس با استفاده از آن ارز پایه، یک آلت کوین مثل Neo یا EOS را بخرید. به همین دلیل، باید در شناسایی صحیح ارز پایه که بعدا برای معاملات خود به آن نیازمند خواهید بود، دقت لازم را داشته باشید.

انتخاب جفت ارز دیجیتال چه اهمیتی دارد؟

انتخاب یک جفت معاملاتی، یک ترجیح شخصی است. با این حال، بعضی از جفت‌های معاملاتی در مقایسه با جفت‌های معاملاتی دیگر، برتری‌هایی دارند. همانطور که در ادامه توضیح خواهیم داد، قیمت‌ها در یک بازار می‌توانند با قیمت‌ها در بازارهای دیگر، متفاوت باشند.

اگر بخواهید که برای خرید یک آلت کوین خاص، سرمایه ویژه‌ای را بفروشید، در صورتی که برای انجام یک معامله خوب، کمی صبر کنید، ممکن است که از معامله خود، سود هم ببرید. با این حال، بعضی‌ها ترجیح می‌دهند که بدون سود، سرمایه‌های خود را هر چه سریع‌تر، به بازاری با رقابت کمتر، منتقل کنند.

با تمام این‌ها، بسیاری از مردم، جفت ارزهایی را ترجیح می‌دهند که کارمزد کمتر و سرعت تراکنش بالاتری دارند. انتخاب یک جفت ارز جایگزین، کاملا به خود شما بستگی دارد و شما باید با در نظر گرفت مزایا و معایب جفت ارزها و نیز، میزان همخوانی آن‌ها با شرایط شما، جفت ارز دیجیتال مناسب خود را پیدا کنید.معامله ارزی چیست؟

کدام جفت ارزهای دیجیتال، به ایجاد فرصت‌های آربیتاژ کمک می‌کنند؟

ممکن است که انتخاب یک جفت ارز دیجیتال برای پیاده‌سازی یک استراتژی آربیتاژ، کار پیچیده‌ای باشد. بعضی از رمزارزها، در مقایسه با رمزارزهای دیگر، ارتباط بیشتری با هم دیگر دارند و فرصت‌های آربیتاژ، زمانی ایجاد می‌شوند که ارتباط جفت ارز دیجیتال با هم دیگر، کم باشد. بیت کوین، بیش از هر رمزارز دیگری معامله می‌شود و می‌توان آن را معتبرترین رمزارز دانست. با این حال، اگر از یک جفت ارز معاملاتی با حجم معامله پایین استفاده کنید یا معاملات خود را در یک صرافی کمتر شناخته شده انجام دهید، ارتباط بیت جفت ارزها، کمتر می‌شود. این موضوع، سبب ایجاد لیکوئیدیتی در بازار می‌شود و در این وضعیت، فرصت آربیتاژ فرآهم می‌آید. به طور کلی، جفت‌های معاملاتی رمزارز آربیتاژ، یک استراتژی معاملاتی نسبتا پیچیده است که آن را به معامله‌گران تازه‌کار، پیشنهاد نمی‌کنیم.

لیکوئیدیتی چگونه روی جفت ارز دیجیتال اثر می‌گذارد؟

وقتی یک ارز پایه را انتخاب می‌کنید، خیلی اهمیت دارد که لیکوئیدیتی موجود در بازار را در نظر بگیرید. با اینکه ممکن است که معامله کردن لایت کوین به جای بیت کوین برای خرید ارزهای جدید، به دلیل پایین‌تر بودن کارمزد تراکنش و سرعت بالای تراکنش، ایده خوبی به نظر برسد، باید در نظر داشته باشید که ممکن است با این روش، پول بیشتری برای خرید بپردازید. پیشنهاد می دهیم مقاله لایت کوین چیست؟ را مطالعه کنید.

در اغلب موارد، بازارهای فرعی، فعالیت بسیار کمتری در مقایسه با جفت اصلی دارند. معمولا، بازار به این موضوع، با افزایش قیمت، واکنش نشان می‌دهد زیرا در چنین بازاری، ارزهای زیادی برای انتخاب کردن نخواهید داشت. در صورتی که مراقب نباشید، ممکن است در نهایت، با استفاده از یک ارز پایه جایگزین، با قیمتی بسیار بالاتر از قیمت واقعی بازار، خرید کنید. این موضوع، خیلی سریع، تمامی صرفه‌جویی‌هایی که در کاهش کارمزد داشته‌اید، بی‌اثر می‌کند.

به یاد داشته باشید که پیش از معامله کردن با جفت ارز دیجیتال مورد نظر خود، حتما صرافی‌های دیگر را نیز بررسی کنید. معمولا، شما می‌توانید از یک ابزار تجمیعی بازار ارز دیجیتال استفاده کنید تا ببینید که کدام جفت ارزها برای توکن یا کوین مورد نظر شما، موجود هستند و نیز برای بررسی معامله ارزی چیست؟ اینکه کدام صرافی‌ها، آن جفت‌های معاملاتی و حجم معامله آن‌ها را عرضه می‌کنند.

با این کار، خیلی سریع می‌توانید صرافی و جفت‌های معاملاتی خود را با قیمتی جذاب، تعیین کنید. این کار، به ویژه زمانی بسیار مفید است که شما بخواهید یک رمزارز ناشناخته‌تر و دارای حجم معاملاتی پایین‌تر را معامله کنید.

محبوب‌ترین ارزهای پایه در بازار ارزهای دیجیتال

با اینکه تعداد زیادی ارز پایه وجود دارد، اما بعضی از آن‌ها، آزمایش خودشان را پس داده‌اند و همیشه می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید. هر ارز پایه، در مقایسه با ارزهای پایه دیگر، مزایا و معایب خودش را دارد و این خود شما هستید که باید با در نظر گرفتن شرایط خودتان، ارز پایه مناسب خود را انتخاب کنید. با این حال، اکثر صرافی‌ها به شما این امکان را می‌دهند که اگر ارز پایه اشتباهی را انتخاب کنید، ارزهای اصلی را مبادله کنید تا خودتان را در یک موقعیت خرید بهتر، قرار دهید. به طور کلی می‌توان گفت که محبوب‌ترین ارزهای پایه در بازار ارزهای دیجیتال به شرح زیر هستند:

• بیت کوین
• اتریوم
• لایت کوین
• دلار ایالات متخده آمریکا

فرآیند معامله ارزهای دیجیتال

مرحله اول

مرحله اول، خرید یک ارز پایه در دنیای ارزهای دیجیتال است. در بالا، محبوب‌ترین ارزهای پایه را به شما معرفی کردیم.

چندین هزار رمزارز مختلف وجود دارد که فقط می‌توانید آن‌ها را با یکی از ارزهای پایه و نه با یک ارز دارای پشوانه خریداری کنید. به همین دلیل، باید پیش از هر کاری، با انتخاب یک صرافی، پول رایج خود را به یک رمزارز پایه تبدیل کنید.

در این مرحله، باید به کمک یک صرافی در کشور خود، از ارز رایج کشور خود برای خرید مقداری از یکی از ارزهای پایه هزینه کنید. اگر هدف شما این باشد که فقط یک رمزارز را بخرید و آن را هولد کنید، نیازی نیست که وارد مرحله دوم شوید. با این حال، اگر قصد معامله کردن در بازار ارزهای دیجیتال را داشته باشید، باید مرحله دوم را که در زیر برای شما توضیح می‌دهیم، انجام دهید.

مرحله دوم

در این مرحله باید ارز پایه خود را به یک صرافی رمزارز مثل مثل جمینی، کوین بیس، بایننس، کراکن یا … منتقل کنید. در این مرحله نمی‌توانید از ارز رایج استفاده کنید و حتما باید برای خرید رمرارز در این صرافی‌ها، ارز پایه داشته باشید. در این مرحله باید با در نظر داشتن ارزی که می‌خواهید بخرید، جفت ارز خود را انتخاب کنید و سپس، ببینید که کدام صرافی، جفت ارز دیجیتال مورد نظر شما را عرضه می‌کند.

جمع‌بندی

در این مقاله از صرافی رمز ارز داموند، برای شما توضیح دادیم که چگونه می‌توانید از ارز رایج کشور خود یا سایر ارزهای با پشتوانه برای ورود به بازار ارزهای دیجیتال استفاده کنید. همانطور که دیدید، در مرحله اول باید در یک صرافی محلی، با پرداخت ارز رایج، یک ارز پایه مثل بیت کوین، اتریوم، لایت کوین یا … را بخرید. سپس، می‌توانید از این ارز پایه، برای خرید ارزهای دیجیتال مختلف در یک صرافی مخصوص رمرارزها، استفاده کنید.

چیزی که در اینجا خیلی اهمیت دارد، انتخاب جفت ارز دیجیتال بر اساس عواملی است که در بالا برای شما توضیح دادیم. سپس، باید یک صرافی را انتخاب کنید که جفت معاملاتی مورد نظر شما را ارائه دهد و با این کار، می‌توانید ارزهای دیجیتال را به سادگی، معامله کنید.

تسعیر نرخ ارز چیست و چگونه محاسبه می‌شود؟

اگر قصد شناخت یک کشور را داشته باشید قطعا ابتدا به سراغ اطلاعات اولیه‌ای مثل منطقه جغرافیایی آن کشور، زبان، جمعیت، مساحت، دین و پول ملی آن کشور می‌روید. با توجه به شرایط اقتصادی و منطقه جغرافیایی هر کشوری با واحد پولی مخصوصی به معاملات اقتصادی می‌پردازد. حال اگر معاملات بین دو کشور با واحد پولی مختلف انجام شود باید برای ثبت این مبلغ در دفاتر حسابداری کشور خود آن را به پول ملی خود تبدیل کنند. در اینجا ما به توضیح تسعیر نرخ ارز که مربوط به این مساله است می‌پردازیم.

تسعیر ارز چیست؟

در لغت نامه دهخدا تسعیر به معنی قیمت گذاری و نرخ نهادن می‌باشد. کلمه تسعیر در معاملات بین کشورها زمانی به کار معامله ارزی چیست؟ می‌رود که دو واحد پولی بخواهد به یکدیگر تبدیل شود. هنگامی ‌که در شرکتی در داخل ایران همه دفاتر مالی به ریال باشد و بخواهد با شرکت دیگری با نرخ ارز خارجی مثل دلار و یورو و… به معامله بپردازد باید پول مبادله شده را به ریال تبدیل و سپس ثبت نماید، این تبدیل واحد پولی تسعیر ارز نامیده می‌شود. مثلا اگر شرکتی در ایران با شرکتی در انگلیس معامله کند در دفاتر حسابداری پول بدست آمده باید به ریال یا پول رایج مملکت ثبت شود.

معرفی نرم افزار: نرم افزار خزانه داری

پس بطور کلی نرخ تسعیر به معنی نرخ تبدیل دو واحد پولی که شامل نرخ برابری رسمی، قراردادی و… است می‌باشد و در فرایند تسعیر مورد استفاده قرار می‌گیرد بطوریکه نتایج حاصل این تبدیل با اثرات تغییرات نرخ ارز با باقی وجوهی که در این شرکت در جریان است هماهنگ باشد. تسعیر ارز را می‌توان به معنی تجدید ارزیابی در دارایی‌های ارزی بصورتی که ارزش دارایی‌های ارزی با نرخ‌های جدید مورد محاسبه قرار می‌گیرد نیز نامید.

تفاوت تبدیل ارز و تسعیر ارز

تفاوتی که بین تبدیل ارز و تسعیر ارز وجود دارد این است که تبدیل ارز یعنی دارایی بصورت واقعی واحد پولیش تغییر کند ولی در تسعیر ارز خود دارایی ثابت می‌ماند و تغییر نمی‌کند و فقط مبنای ارزیابی آن تغییر می‌کند. حسابداران شرکت‌ها با تسعیر ارز بررسی می‌کنند که این نرخ تغییرات ارز در عملیات مالی چه تاثیری داشته، آیا برای شرکت سود آور بوده یا زیانده. در واقع هدف اصلی تسعیر ارز نیز همین است تا شرکت‌ها بدانند چه اتفاقی برای میزان واقعی سود و زیان انها با تغییر نرخ ارز افتاده است.

کاربرد تسعیر ارز در معاملات

معاملاتی که در آنها تسعیر نرخ ارز به کار می‌رود:

• معاملاتی که در آنها دارایی‌هایی به فروش می‌رسد و یا بدست می‌آید و تسویه مالی بدهی‌ها بصورت ارز می‌باشد.

• وام‌ها و تسهیلاتی که تسویه آن‌ها قرار است بصورت ارز باشد.

• کالاها و خدماتی که مورد معامله قرار می‌گیرد و با ارز پرداخت می‌شود.

چگونه تسعیر ارز باعث سود و زیان می‌شود؟

می‌دانیم که نرخ ارز ثابت نیست و دائما در نوسان است و به همین دلیل شرکت‌هایی که معاملات خود را با ارز انجام می‌دهند همواره ممکن است با سود و زیان درگیر باشند. برای مثال فرض کنید کالایی به یک کشور خارجی دوهزار دلار فروخته شده است و قیمت دلار در هنگام فروش ده هزار تومان باشد، اگر در هنگام دریافت پول قیمت دلار از ده هزار تومان بالاتر معامله ارزی چیست؟ رفته باشد شرکت سود کرده است و اگر کمتر از 10 هزار تومان شود دچار ضرر شده است و به این افزایش یا کاهش درآمد سود و یا زیان ناشی از تسعیر می‌گویند.

نحوه محاسبه تسعیر نرخ ارز

تسعیر ارز بصورت روزانه، ماهانه و سالانه انجام می‌شود که 3 روش برای محاسبه آن‌ها وجود دارد:

• روش اول که ثبت ارز با یک نرخ ثابت می‌باشد

در این روش نرخ ارز در سال ثابت در نظر گرفته می‌شود و تمامی ‌معاملات شرکت با همان نرخ ثابت ثبت می‌شود و در پایان سال حسابداران با تسعیر مانده حساب‌ها سود و زیان را تعیین می‌نمایند. این روش نسبت به دو روش دیگر دقت کمتری دارد.

• روش دوم که ثبت دوره‌ای نرخ ارز متغیر می‌باشد

در این روش به جای نرخ ارز سالانه نرخ ارز بصورت ماهانه در گزارشات مالی ثبت می‌شود و در آخر هر ماه سود و زیان حاصل از تسعیر تعیین می‌گردد.

• روش سوم که ثبت نرخ ارز بصورت روزانه می‌باشد

در این روش نرخ نوسانات ارز بصورت روزانه ثبت می‌شود و در هر روز عملیات تسعیر نرخ ارز صورت می‌گیرد. این روش دقیق تر از دو روش قبلی است.

اقلامی‌که در آنها تسعیر نرخ ارز دیده می‌شود

• اقلام پولی مانند اوراق مشارکت، موجودی نقدی و سپرده کوتاه مدت که تغییر نرخ ارز می‌تواند باعث سود و زیان برای شرکت‌ها شود و تغییر نرخ تسعیر ارز موثر است.
• اقلام غیر پولی مثل کالاها، پیش پرداخت و بیعانه که تغییر نرخ تسعیر ارز در این‌ها موثر نیست.

تاثیر نرخ ارز در معاملات شرکت‌ها و نحوه عملکرد تسعیر ارز

اگر شرکتی وارد کننده و پرداختی‌هایش به ارز باشد با افزایش نرخ ارز دچار ضرر می‌شود، ولی اگر کشور صادراتی باشد با افزایش نرخ ارز سود می‌کند و بر عکس. برخی بانک‌ها نیز با کشورهای خارجی مراوداتی دارند و بر همین اساس اغلب دارایی‌های ارزی نیز دارند و هنگام افزایش نرخ تسعیر منتفع می‌شوند، حال اگر بدهی ارزی آنها از دارایی‌های ارزیشان بیشتر باشد با افزاش نرخ تسعیر دچار ضرر می‌شوند و برعکس.

برخی بانک‌ها دارایی‌های ارزی در خارج از کشور دارند که بلوکه شده است که بانک‌ها سود و زیانی از آنجا برای خود تعیین می‌کنند. با تغییر نرخ تسعیر ارز مبلغ بلوکه شده سود و زیانی را به صورت دفتری برای آنها بوجود می‌آورد که این ما بالتفاوت قابل توزیع نیست اما وضعیت بانک‌ها را از لحاظ ترازنامه‌ای تحت تاثیر قرار می‌دهد، مخصوصا بانک‌هایی که ذخیره ارزی بصورت مازاد دارند بیشتر تحت تاثیر این نرخ تسعیر قرار می‌گیرند.