سرعت و اسلیپیج

اسلیپیج (Slippage)

وقتی معامله گران ارزهای دیجیتال سفارش خرید یا فروش را در یک صرافی قرار می دهند، معمولاً انتظار دارند که سفارش با قیمت دقیق انتخابی آنها پر شود. متاسفانه، به دلیل مشکلی پرهزینه به نام اسلیپیج اوضاع همیشه آنطور که می خواهند نیست. بنابراین یکی از رایج ترین توصیه هایی که همیشه به معامله گران تازه وارد می شود این است که “مراقب اسلیپیج ها باشید!” اما اسلیپیج یعنی چه؟ در ادامه با بررسی این اصطلاح و هر آنچه باید درباره آن بدانید با ما همراه باشید.

اسلیپیج یعنی چه؟

اسلیپیج معادل واژه انگلیسی “slippage” به معنای لغزش است. لغزش زمانی اتفاق می افتد که معامله گران مجبور شوند به دلیل تغییر قیمت بین زمان ورود سفارش به بازار و انجام معامله، به قیمتی متفاوت از آنچه در ابتدا درخواست کرده اند، بسنده کنند.

اسلیپیج زمانی اتفاق می افتد که پس از ثبت سفارش مارکت اوردر توسط معامله گر، این سفارش با قیمتی که مورد انتظار فروشنده یا خریدار نبوده است اجرا شود.

وقتی سفارشی اجرا می شود، یک کوین یا توکن با مطلوب ترین قیمت پیشنهادی صرافی یا سازنده بازار (market maker) خریداری یا فروخته می شود. این می تواند نتایجی را ایجاد کند که مطلوب تر، برابر یا بدتر از قیمت اجرای در نظر گرفته شده توسط تریدر باشد. قیمت های بازار میتواند به سرعت و تحت تاثیر فاکتور های مختلف تغییر کند. در طی تاخیر بین ایجاد سفارش معاملاتی و زمان انجام آن، ممکن است لغزش رخ دهد.

این پدیده می تواند در همه بازارهای معاملاتی و مالی از جمله بازار ارزهای دیجیتال، بازار فارکس و بازار سهام رخ دهد. با این حال، با توجه به نوسانات بالای ارزهای دیجیتال، اسلیپیج در این بازار (به ویژه در صرافی های غیرمتمرکز) بیشتر و بسیار بدتر است. علاوه بر این ،مسائلی مانند حجم معاملات کم و نبود نقدینگی که آلت کوین ها از آن رنج می برند نیز ممکن است به لغزش کمک کند.

اسلیپیج دو نوع دارد: مثبت و منفی.

اسلیپیج مثبت: اگر قیمت دارایی هنگام اجرا شدن سفارش کمتر از قیمت پیش بینی شده برای سفارش خرید باشد ، این لغزش مثبت در نظر گرفته می شود زیرا نرخ سود بهتری را برای معامله گران فراهم می کند.

اسلیپیج منفی: اگر قیمت اجرای سفارش بالاتر از قیمت پیش بینی شده برای سفارش خرید باشد، این لغزش منفی در نظر گرفته می شود زیرا نرخ سود کمتری را در مقایسه با چیزی که هنگام ایجاد سفارش در نظر داشتند برای معامله گر فراهم می کند.

تعاریف ارائه شده برای سفارش خرید است و عکس این تعاریف برای سفارشات فروش نیز اتفاق می افتد.

مثالی از اسلیپیج

برای درک بهتر این مفهوم اجازه دهید مثالی را بررسی کنیم. تصور کنید می خواهید 10 سیب در بازار بخرید و می بینید که فروشندگان مختلف سیب هر کدام را به قیمت 1 دلار می فروشند. پس هزینه 10 سیب شما 10 دلار است. اما اگر یک خبر فوری و مثبت باعث شود که قیمت در بازار به 100 دلار برای هر سیب می رسد ، چه می شود؟ اکنون همان 10 سیب 1000 دلار قیمت دارد.

هنگام معامله ارزهای دیجیتال، نوسان قیمت دارایی می تواند شرایطی را ایجاد کند که قیمت اجرا شده با قیمت نقل شده و مورد انتظار متفاوت باشد. Slippage اختلاف درصدی است که بین قیمت های مورد انتظار و قیمت های اجرا شده هنگام تایید نهایی معامله وجود دارد.

اسلیپیج به معنای تفاوت در نرخ مبادله مورد انتظار و نرخ مبادله انجام شده است.

نقدینگی کم می تواند باعث افزایش لغزش شود ، به همین دلیل سفارشات بزرگتر با لغزش بالاتر روبرو می شوند. به طور کلی این مسئله در سفارشات بازار (market orders) وجود دارد. سفارشات بازار به ثبت سفارش خرید و فروش در قیمت فعلی بازار اشاره دارند. هنگام ثبت سفارش های محدود (limit orders)، معامله شما فقط با همان قیمت یا قیمت بالاتر از آن انجام می شود. اما در سفارشات بازار، شما با قیمتی که بازار مایل به فروش است خرید می کنید.

چگونه از معاملات خود در برابر اسلیپیج محافظت کنیم؟

لغزش برای هر معامله گری، تازه کار یا با تجربه، به سرعت می تواند به یک اتفاق ناخوشایند تبدیل شود، بنابراین درک نوسانات ارز های دیجیتال و سیستم عامل معاملاتی که با آن کار می کنید بسیار مهم است. چرا سرعت و اسلیپیج که لغزش زیاد می تواند هزینه های زیادی را برای تریدر های فعال که مرتبا در حال انجام معاملات هستند به همراه داشته باشد.

به منظور کاهش ریسک این هزینه ها، اگر لغزش از بین نرود، معامله گران می توانند از اجرای سفارشات بازار (market orders) اجتناب کنند و به جای آن سفارشات محدود (limit orders) را انتخاب کنند زیرا این نوع سفارشات با قیمت نامطلوب تسویه و اجرا نمی شوند.

در حالی که سفارشات محدود از لغزش منفی جلوگیری می کند ، اما در صورت عدم بازگشت قیمت به حد مجاز ، خطر عدم انجام معامله را به همراه دارد. این خطر در شرایطی افزایش می یابد که نوسانات بازار با سرعت بیشتری اتفاق می افتد و به طور قابل توجهی مدت زمان انجام معامله با قیمت اجرای پیش بینی شده را محدود می کند.

از طرف دیگر ، تنظیم میزان تحمل اسلیپیج در نرخ های بسیار کم (به طور معمول باید یک درصد از 0.1 تا 5 درصد تعیین شود)، ممکن است به این معنی باشد که معامله شما هرگز انجام نمی شود و در هنگام جهش یا افت شدید قیمت ، فرصت نقد شدن را از دست می دهید. اگر این نرخ را خیلی بالا تنظیم کنید نیز ممکن است قربانی frontrunning شوید.سرعت و اسلیپیج

با Slippage Tolerance ، می توانید حداکثر درصد حرکت قیمتی را که می توانید با آن کنار بیایید را تنظیم کنید. اگر میزان تغییر قیمت بالاتر از حدی باشد که شما تعیین کرده اید، اوردر شما انجام نمی شود.

یکی از رایج ترین استراتژی هایی که تریدر ها برای مقابله با ضرر هنگام اسلیپیج از آن استفاده می کنند این است که سفارش خود را به قطعات کوچک تقسیم می کنند. اما در این استراتژی دو نکته ظریف وجود دارد که باید در نظر گرفته شود.

اول اینکه هر معامله کارمزد مخصوص به خود را دارد. اگر هنگام انجام معاملات کوچک هزینه گس زیاد باشد، ممکن است بیش از سود جلوگیری از لغزش قیمت، با پرداخت کارمزد ها ضرر کنید.

دوم اینکه به خاطر داشته باشید که هر معامله ای قیمت هر یک از دو توکن مبادله شده را تغییر می دهد. این حرکت ممکن است برای دارایی های با نقدینگی زیاد و مارکت کپ بزرگ ناچیز باشد. اما اگر یک سفارش مبادله بزرگ برای یک توکن با مارکت کپ کوچک یا نقدینگی کم انجام دهید، می توانید قیمت را به مقدار قابل توجهی تغییر دهید. پس عملاً شما هر میکرو سوآپ و یا معامله کوچک بعدی را بین این دو دارایی برای خود گران می کنید.

با این حساب ، هیچ روش 100٪ تضمینی برای جلوگیری از افتادن در دام اسلیپیج در بازار ارزهای دیجیتال وجود ندارد. شما باید در نظر بگیرید که قیمت در حال حاضر چقدر بی ثبات است ، میزان نقدینگی دارایی و نسبت حجم مبادله شما به مارکت کپ آن چقدر است و در عین حال به تعدادی از عوامل استراتژیک خاص شرایط شما توجه داشته باشید.

جمع بندی

بازار ارزهای دیجیتال به دلیل ماهیت بی ثباتی که دارد، تریدر ها را در معرض لغزش های زیاد قرار می دهد. این لغزش ها به خصوص هنگام معاملات آلت کوین هایی که نقدینگی آنها کمتر است، متداول تر است. نکته ای که باید به خاطر داشته باشید این است که لغزش یا اسلیپیج همیشه به معنای خرید با قیمت بالاتر و فروش با قیمت پایین تر که به ضرر تریدر است نمی باشد. بعضی مواقع لغزش در قیمت یک دارایی به نفع معامله گر کار می کند. با این حال مهم است قبل از ایجاد سفارشات بازار یا مارکت اوردر با این مفهوم آشنایی کامل داشته باشید و آن را در نظر بگیرید.

اسلیپیج (Slippage) یا لغزش در بازارهای مالی

اسلیپیج یا لغزش به تفاوت بین قیمت مورد انتظار یک معامله و قیمتی که در آن معامله انجام می شود اطلاق می شود. لغزش می تواند در هر زمان رخ دهد، اما بیشتر در دوره هایی با نوسانات بیشتر هنگام استفاده از سفارشات بازار (Market) رایج است. همچنین ممکن است زمانی رخ دهد که یک سفارش بزرگ اجرا شود اما حجم کافی در قیمت انتخاب شده برای انجام کل معامله وجود ندارد.

لغزش چگونه عمل می کند؟

لغزش نشان دهنده یک حرکت منفی یا مثبت نیست زیرا هرگونه تفاوت بین قیمت اجرایی مورد نظر و قیمت اجرایی واقعی به عنوان لغزش شناخته می شود. هنگامی که سفارش اجرا می شود، اوراق بهادار یا موارد مشابه، با مطلوب ترین قیمت ارائه شده توسط صرافی یا سایر بازارسازها خریداری یا فروخته می شود. این موضوع می تواند نتایجی مطلوب تر، مساوی یا کمتر از قیمت اجرایی مورد نظر را ایجاد کند. قیمت اجرایی نهایی در مقابل قیمت اجرایی مورد نظر را می توان به عنوان لغزش مثبت، بدون لغزش یا لغزش منفی طبقه بندی کرد.

قیمت های بازار می تواند به سرعت تغییر کند و باعث لغزش در بازه زمانی بین قرار دادن سفارش و انجام آن شود. این اصطلاح در انواع مختلف بازارها استفاده می شود اما تعاریف یکسان است. با این حال، لغزش در شرایط مختلف برای هر بازاری رخ می دهد.

در حالی که یک سفارش محدود (Limit order) از لغزش منفی جلوگیری می کند اما در صورت عدم بازگشت قیمت به سطح مورد نظر، خطر ذاتی عدم انجام معاملات را به همراه دارد. این ریسک در شرایطی افزایش می یابد که نوسانات بازار سریعتر اتفاق می افتد و زمان انجام معامله را با قیمت اجرایی مورد نظر به میزان قابل توجهی محدود می کند.

مثالی از لغزش

یکی از رایج ترین روش های لغزش در نتیجه تغییر ناگهانی در گستره ی پیشنهادهای عرضه و تقاضا است. وقتی این اتفاق بیفتد، ممکن سرعت و اسلیپیج است سفارش بازار با قیمتی کمتر یا مطلوب تر از آنچه در ابتدا تصور می شد، اجرا شود. با لغزش منفی، تقاضا در معاملات طولانی مدت افزایش یافته یا پیشنهاد در معاملات کوتاه مدت کاهش یافته است.

با لغزش مثبت، درخواست در معاملات لانگ کاهش یافته یا عرضه در معاملات شورت افزایش یافته است. معامله گران می توانند با قرار دادن سفارشات محدود (Limit) و اجتناب از سفارشات بازار (Market)، خود را در برابر لغزش محافظت کنند.

به عنوان مثال فرض کنید قیمت عرضه و تقاضا برای سهام اپل که در بروکر کارگزاری درج شده است، به ترتیب 183.53 و 183.50 دلار است. سفارش بازار یا مارکت، برای 100 سهم ثبت می شود، به این منظور که سفارش در 183.53 دلار پر می شود. با این حال، معاملات خرد ثانیه ای توسط برنامه های کامپیوتری قبل از تکمیل سفارش، قیمت عرضه و تقاضا را به 183.57 و 183.54 افزایش می دهد. سپس سفارش با 183.57 دلار پر می شود و 0.04 دلار برای هر سهم یا 4.00 دلار برای هر 100 سهم، لغزش منفی وجود دارد.

لغزش و بازار فارکس

لغزش در بازار فارکس زمانی اتفاق می افتد که یک سفارش مارکت اجرا شود یا یک سفارش استاپ لاس، پوزیشن را با نرخ متفاوتی نسبت به سفارش تعیین شده ببندد. احتمال لغزش در بازار فارکس زمانی وجود دارد که بی ثباتی بالا باشد، شاید به دلیل رویدادهای خبری، یا در زمان هایی که جفت ارز در خارج از ساعات اوج بازار معامله می شود. در هر دو حالت، نمایندگی های معتبر فارکس معامله را با بهترین قیمت انجام می دهند.

کاهش هزینه های مربوط به لغزش در معاملات

در این قسمت تعدادی راهکار و توصیه برای کاهش هزینه های لغزش برحسب شرایط آورده شده است.

ورود به پوزیشن ها

سفارشات لیمیت و سفارشات استاپ لیمیت (نباید با استاپ لاس اشتباه گرفته شود) اغلب برای ورود به پوزیشن استفاده می شود. با این نوع سفارشات، اگر نتوانستید قیمت مورد نظر خود را بدست آورید، به سادگی معامله نخواهید کرد. گاهی اوقات استفاده از سفارش لیمیت به معنای از دست دادن یک فرصت سودآور است، اما همچنین به این معنی است که هنگام ورود به معامله از لغزش جلوگیری می کنید.

سفارش مارکت به شما اطمینان می دهد که معامله شما انجام می شود، اما این احتمال وجود دارد که در نهایت دچار لغزش و قیمتی بدتر از حد انتظار شوید. در حالت ایده آل، معاملات خود را طوری برنامه ریزی کنید که بتوانید از سفارشات لیمیت یا استاپ لیمیت برای ورود به موقعیت ها استفاده کرده و در نتیجه از هزینه لغزش های غیر ضروری اجتناب کنید. برخی از استراتژی ها به سفارشات مارکت نیاز دارند تا شما را در شرایطی که بازار سریع در حال حرکت است وارد موقعیت کنند. در چنین شرایطی، باید خود را برای لغزش نیز آماده کنید.

خروج از پوزیشن ها

اگر شما یک پوزیشن فعال داشته باشید، کنترل کمتری نسبت به زمانی که میخواهید وارد معامله شوید، دارید. این بدان معناست که ممکن است لازم باشد از سفارشات مارکت استفاده کنید تا سریع از موقعیت خارج شوید. همچنین ممکن است از سفارشات محدود برای خروج در شرایط مطلوب تر استفاده شود.

به عنوان مثال، فرض کنید یک معامله گر سهام را با قیمت 49.40 دلار خریداری می کند و سفارش فروش لیمیت این سهام را در 49.80 دلار می دهد. سفارش لیمیت تنها در صورتی فروش سهام را انجام می دهد که کسی مایل باشد 49.80 دلار به فروشنده بدهد. در اینجا امکان لغزش وجود ندارد. فروشنده 49.80 دلار (یا بالاتر، در صورت وجود تقاضا) دریافت می کند.

هنگام تعیین استاپ لاس (سفارشی که وقتی قیمت شما در حال تغییر نامطلوب است، شما را از بازار خارج می کند)، از یک سفارش مارکت استفاده کنید. این امر خروج از معامله بازنده را تضمین می کند، اما نه لزوما با قیمتی دلخواه.

استفاده از سفارش استاپ لاس لیمیت باعث می شود سفارش با قیمتی که شما می خواهید پر شود. این بدان معناست که اگر نتوانید با قیمت تعیین شده خارج شوید، ضررهای شما همچنان افزایش می یابد. به همین دلیل بهتر است از دستور استاپ لاس مارکت استفاده کنید تا مطمئن شوید ضررتان بیشتر نمی شود، حتی اگر به معنی پذیرش لغزش باشد.

زمان اتفاق افتادن لغزش های بزرگ

معمولاً بزرگترین لغزش در حوادث مهم خبری رخ می دهد. به عنوان یک معامله گر روزانه، از معاملات در جریان رویدادهای مهم برنامه ریزی شده خبری، مانند اطلاعیه های مهم یا در هنگام اعلام درآمد شرکت خودداری کنید. در حالی که حرکت های بزرگ جذاب به نظر می رسند، ورود و خروج به قیمت دلخواه ممکن است مشکل ساز باشد.

اگر هنگام انتشار اخبار در یک پوزیشن قرار دارید، ممکن است با لغزش قابل توجهی در استاپ لاس خود مواجه شوید که شما را در معرض ریسک بسیار بیشتری از آنچه انتظار می رود، قرار می دهد. تقویم اقتصادی را بررسی کنید تا از معامله چند دقیقه قبل یا بعد از اعلاناتی که تاثیرگذارند، اجتناب کنید.

مدیریت ریسک در هنگام اعلانات

به عنوان یک معامله گر روزانه، نیازی به داشتن پوزیشن فعال قبل از این اعلامیه ها ندارید. گرفتن پوزیشن بعد از آن مفیدتر خواهد بود زیرا لغزش را کاهش می دهد. حتی با این احتیاط، ممکن است نتوانید با اعلان های غافلگیر کننده از لغزش جلوگیری کنید زیرا آنها منجر به لغزش بزرگ می شوند.

اگر در طول رویدادهای مهم خبری معامله نمی کنید، بیشتر اوقات لغزش بزرگ مشکلی نخواهد بود، بنابراین استفاده از استاپ لاس توصیه می شود. اگر یک اتفاق بزرگ بیفتد و در استاپ لاس خود دچار لغزش شوید، به احتمال زیاد بدون استاپ لاس باید توقع ضرر بیشتری را داشته باشید.

مدیریت ریسک به این معنا نیست که ریسکی وجود نخواهد داشت. این بدان معناست که شما تا آنجا که می توانید ریسک را کاهش می دهید. اجازه ندهید لغزش شما را از مدیریت ریسک خود به هر طریق ممکن باز دارد.

جمع بندی

همانطور که گفته شد، لغزش هنگام معامله در بازارهای مالی امری رایج است و برای اکثر معامله گران اتفاق می افتد. لغزش همچنین در بازارهایی که معاملات کمی انجام می شود رخ می دهد. شما باید معاملات سهام، معاملات آتی و فارکس را با حجم زیاد در نظر بگیرید تا احتمال لغزش را کاهش دهید.

همچنین می توانید سهام و معاملات آتی را تا زمانی که بازارهای اصلی ایالات متحده باز هستند (در صورت تجارت در ایالات متحده) معامله کنید. ایده دیگر این است که وقتی لندن و یا ایالات متحده باز هستند، با فارکس معامله کنید زیرا این زمان بیشترین نقدینگی و فعال ترین زمان برای اکثر جفت ارزها است. شما نمی توانید به طور کامل از لغزش جلوگیری کنید و باید آن را به عنوان یک هزینه متغیر برای انجام معاملات در نظر بگیرید. اما با راهکارهایی که در این مقاله به آنها اشاره کردیم، می توانید هزینه های احتمالی لغزش را کاهش دهید.

سرعت و اسلیپیج

دیدگاه خود را بنویسید

سلام
متشکر از مطلب خوبتون. درحال حاضر دارم از آلپاری رجعت میکنم به یک بروکر دیگه (به علت سرعت و اسپرد بد). من اسکالپر هستم و برام دو شرط اسپرد پایین و سرعت بالا (حداقل اسلیپیچ) خیلی مهم هست. الان بین دو بروکر USGFX و Roboforex موندم چون این دو بروکر هریک فقط یکی از این دو شرط رو دارن.

USGFX اکانت Pro-ECN سرعت فوق العاده (پینگ زیر 50 و اجرای معاملات در کمتر از 60 ms) و بدون حتی یک اسلیپیج در بیش از 60 مورد ترید من. ولی متاسفانه با اینکه کمیسیون نداره اما اسپرد ها خیلی بالاس (حداقل دوبرابر روبوفارکس) .

ازون طرف روبوفارکس اکانت پرایم اسپرد فوق العاده پایین با کمیسیون کم اما سرعت کاملا متوسط (پینگ 200، اجرای معاملات متوسط 250ms و بعضی اوقات تا 800ms) و در 100 ترید میانگین اسلیپیج 4 پیپ در هر اودر که با SL بستم (بعضا 20 پیپ هم دیدم!).

به نظر شما چه بکنم؟ کدوم رو پیشنهاد میکنید؟ (قابل ذکر هست که Amarkets رو هم چک کردم و مثل روبوفارکس بود)

مفاهیم کاربردی اسلیپیج (Slippage) و اسپرد (Spread) در معامله رمز ارزها

در حوزه ترید رمز ارزها، اصطلاحات زیادی وجود دارند که اگر با آن‌ها آشنا نباشید نمی‌توانید سرمایه‌گذاری مطمئنی انجام دهید. مفاهیمی مثل اسپرد سفارش سرعت و اسلیپیج خرید و فروش یا Bid-Ask Spread و اسلیپِیج یا Slippage از آن دسته اصطلاحاتی است که با وجود کاربرد فراوان در صرافی‌های متمرکز و غیرمتمرکز، بسیاری از تریدرها با آن آشنایی ندارند. ما در این مقاله، این دو مفهوم مهم در معاملات رمز ارزها را معرفی خواهیم کرد.

Spread و Slippage در بازار ارزهای دیجیتال

در بازار ارزهای دیجیتال و سایر بازارهای مالی، عرضه و تقاضا قیمت یک دارایی را مشخص می‌کند. یک صرافی، محلی است که افراد دارایی مورد نظر خود را در آن خرید و فروش می‌کنند. این افراد برای خرید و فروش دارایی خود، سفارش خرید یا سفارش فروش آن دارایی را در صرافی ثبت می‌کنند و صرافی تمام این سفارش‌ها را در محلی به نام دفتر سفارشات یا اوردر بوک (Order Book) نمایش می‌دهد.
در بازار ارزهای دیجیتال و سایر بازارهای مالی، عرضه و تقاضا قیمت یک دارایی را مشخص می‌کند. یک صرافی، محلی است که افراد دارایی مورد نظر خود را در آن خرید و فروش می‌کنند. این افراد برای خرید و فروش دارایی خود، سفارش خرید یا سفارش فروش آن دارایی را در صرافی ثبت می‌کنند و صرافی تمام این سفارش‌ها را در محلی به نام دفتر سفارشات یا اوردر بوک (Order Book) نمایش می‌دهد.
در این دفتر سفارش‌ها، سفارش‌های خرید و سفارش‌های فروش در دو بخش مجزا نمایش داده می‌شود؛ به بالاترین قیمت در بخش سفارش‌های خرید، قیمت Ask و به پایین‌ترین قیمت در بخش سفارش‌های فروش، قیمت Bid می‌گویند. به اختلاف قیمت موجود میان این دو قیمت، Spread گفته می‌شود.

هر چه این اختلاف در دارایی‌های که نقدشوندگی بالایی دارند (نظیر بیت کوین)، نسبت به دارایی‌هایی که نقدینگی و حجم معاملات کمتری دارند، این اختلاف کمتر است. Slippage هنگامی رخ می‌دهد که معامله مورد نظر با میانگین قیمت پایین‌تری نسبت به مقدار قیمت درخواستی اولیه انجام شود.

اسلیپیج اغلب هنگامی رخ می‌دهد که سفارشات بازار (Market Order) در حال انجام شدن هستند. در صورتی که نقدینگی کافی برای انجام سفارش وجود نداشته باشد یا بازار در نوسان باشد، قیمت نهایی سفارش ممکن است تغییر کند. به منظور مقابله با اسلیپیجِ دارایی‌هایی با نقدینگی کم، می‌توان سفارشات را به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم کرد.

معامله در صرافی‌ها

هنگامی‌ که در صرافی‌های رمزارزها به خرید و فروش دارایی می‌پردازید، قیمت‌ها با عرضه و تقاضا ارتباط مستقیم دارند. به غیر از قیمت، سایر عوامل مهمی که باید مدنظر قرار دهید عبارتند از حجم معاملات، نقدینگی بازار و انواع مختلف سفارشات. بر اساس شرایط بازار و انواع مختلف سفارشاتی که استفاده می‌کنید، معاملات همیشه با قیمتی که مدنظرتان است، انجام نمی‌شوند.

همواره بین خریداران و فروشندگان مذاکراتی وجود دارد که منجر به ایجاد Spread می‌شود. بر اساس مقدار دارایی که می‌خواهید معامله کنید و نوسان قیمت آن دارایی، ممکن است با Slippage مواجه شوید. بنابراین،‌ به منظور اجتناب از هرگونه اتفاق غیرمنتظره، آشنایی و شناخت مقدماتی دفتر سفارشات صرافی‌ها نکته حائز اهمیتی است.

اسپرد چیست؟

به اختلاف بالاترین قیمت پیشنهادی (Bid Price) و کمترین قیمت درخواستی (Ask Price) در دفتر سفارشات، اسپرد گفته می‌شود. در بازارهای سنتی، این اختلاف اغلب توسط بازارسازها یا ارائه‌دهندگان نقدینگی واسطه ایجاد می‌شود. در بازار رمزارزها، این اختلاف ناشی از اختلاف قیمت سفارشات لیمیت یا محدود از جانب خریداران و فروشندگان است.

اگر بخواهید خرید لحظه‌ای انجام دهید، باید کمترین قیمت درخواستی از جانب فروشنده را بپذیرید. اگر بخواهید فروش آنی داشته باشید، باید بالاترین قیمت پیشنهادی از جانب خریدار را بپذیرید. در دارایی‌های با نقدینگی بالاتر (مانند ارزهای سنتی در فارکس)، اختلاف قیمت درخواستی و پیشنهادی کمتر است؛ این موضوع بدان معنا است که خریداران و فروشندگان بدون آن که منجر به تغییر چشمگیری در قیمت دارایی شوند، می‌توانند سفارشات خود را انجام دهند. این موضوع به دلیل حجم زیاد سفارشات در دفتر سفارشات است؛ هرچه Spread بیشتر باشد، نوسان قیمت سفارشات بزرگ نیز بیشتر خواهد بود.

بازارسازها و Spread

نقدینگی مفهومی بسیار مهم و اساسی در بازارهای مالی است. اگر بخواهید در بازارهایی با نقدینگی کمتر معامله کنید، ممکن است ساعت‌ها یا حتی روزها منتظر بمانید تا سفارش دیگری با سفارش شما مطابق شود و معامله شما انجام شود.

ایجاد نقدینگی نکته مهمی است؛ اما نقدینگی تمام بازارها فقط از معامله‌گران تامین نمی‌شود. برای مثال، در بازارهای سنتی، کارگزاران و بازارسازها (Market Maker) در قبال سود آربیتراژ، نقدینگی ارائه می‌دهند.

بازارساز می‌تواند صرفا با خرید و فروش همزمان یک دارایی، از اسپرد بهره ببرند. مارکت میکرها می‌توانند با فروش در بالاترین قیمت درخواستی و خرید در پایین‌ترین قیمت پیشنهادی، از اسپرد موجود سود کسب کنند. حتی Spread اندک نیز می‌تواند سود چشمگیری را ارائه دهد؛ به شرط آن که مقدار معاملات روزانه زیاد باشد. دارایی‌هایی که تقاضای زیادی برای آنها وجود دارد، اختلاف قیمت درخواستی و پیشنهادی کمی دارند، زیرا بازارسازها با هم در رقابت هستند و این موضوع باعث می‌شود که اسپرد مورد نظر کاهش یابد.

برای مثال، Market Maker ممکن است همزمان درخواست خرید BNB با قیمت ۳۵۰ دلار و فروش با قیمت ۳۵۱ دلار را ارائه دهد و اسپرد یک دلاری ایجاد کند. این Spread برای بازارسازها، سود خالص آربیتراژ محسوب می‌شود.

نمودارهای عمق و اسپرد

اکنون به بررسی مثال‌های واقعی از رمزارزها و رابطه بین حجم معاملات، نقدینگی و اختلاف قیمت درخواستی و پیشنهادی می‌پردازیم. در رابط کاربری صرافی بایننس، می‌توانید با تغییر رابط کاربری به حالت نمودار عمق (Depth)، اسپرد را مشاهده کنید. این گزینه در قسمت بالا سمت راست بخش نمودارها وجود دارد.

گزینه نمودارهای عمق، شرایط گرافیکی از دفتر سفارشات دارایی را نشان می‌دهد. در این بخش می‌توانید مقدار و قیمت پیشنهادها را به رنگ سبز و مقدار و قیمت درخواست‌ها را به رنگ قرمز مشاهده کنید. فاصله بین این دو بخش، اختلاف قیمت درخواستی و پیشنهادی یا اسپرد را نشان می‌دهد.

همانطور که اشاره شد، بین نقدینگی و اسپردهای کوچک‌تر یک رابطه ضمنی برقرار است. از حجم معاملات معمولا به عنوان اندیکاتوری از نقدینگی استفاده می‌شود. بنابراین انتظار می‌رود شاهد حجم معاملات بیشتر با اسپرد کمتر باشیم. در رمزارزها، سهام و سایر دارایی‌هایی که حجم معاملات بسیار زیادی دارند، رقابت بیشتری در بین معامله‌گرانی وجود دارد که در صدد استفاده از اسپرد و کسب سود هستند.

درصد اسپرد

به منظور مقایسه Spread رمزارزها یا دارایی‌های مختلف، باید آن را بر حسب درصد ارزیابی کنیم. محاسبه درصدی اسپرد بسیار آسان است:

(Ask Price – Bid Price)/Ask Price x 100 = BidAsk Spread Percentage

به عنوان مثال، توکن BIFI را مورد بررسی قرار می‌دهیم. در این مثال، قیمت درخواستی BIFI برابر با ۹۰۷ و قیمت پیشنهادی نیز ۹۰۱ دلار است. این اختلاف قیمت، اسپرد ۶ دلاری ایجاد می‌کند. ۶ تقسیم بر ۹۰۷ سرعت و اسلیپیج ضربدر ۱۰۰ برابر با درصد اسپرد می‌شود، که برابر با ۰.۶۶ درصد است.

اکنون فرض کنید که بیت کوین اسپرد ۳ دلاری دارد. اگرچه مقدار Spread بیت کوین نصف اسپرد BIFI است، اما از لحاظ درصدی، اختلاف قیمت درخواستی و پیشنهادی بیتکوین فقط ۰.۰۰۸۳ درصد است. BIFI حجم معاملات بسیار کمتری نسبت به اولین ارز دیجیتال دارد. این موضوع، نظریه ما درباره این که هرچه دارایی نقدینگی کمتری داشته باشد دارای اسپرد بیشتری است را ثابت می‌کند.

اسپرد کمتر BTC به ما امکان می‌دهد تا به نکات مختلفی دست یابیم؛ دارایی‌ای که درصد اسپرد کمتری دارد، احتمالا نقدینگی بیشتری دارد. اگر می‌خواهید سفارشات بزرگی ایجاد کنید، معمولا کمتر با قیمت‌های غیرمنتظره مواجه می‌شوید.

Slippage چیست؟

اسلیپیج یک اتفاق رایج است که در بازارهای پرنوسان یا بازارهایی با نقدینگی کم رخ می‌دهد. Slippage هنگامی رخ می‌دهد که معامله با قیمتی متفاوت نسبت به قیمت مورد انتظار یا قیمت درخواستی انجام می‌شود.

برای مثال، فرض کنید سفارش خرید بزرگی با قیمت ۱۰۰ دلار می‌خواهید انجام دهید، اما بازار نقدینگی لازم برای انجام سفارش شما با قیمت موردنظر را ندارد؛ در نتیجه، باید سفارشات فروش بعدی با قیمت بالاتر از ۱۰۰ دلار را بپذیرید تا سفارش شما انجام شود. این موضوع باعث می‌شود که میانگین قیمت خرید شما بالاتر از ۱۰۰ دلار شود. به این شرایط، اسلیپیج گفته می‌شود.

به عبارت دیگر، هنگامی که سفارشی ایجاد می‌کنید، صرافی به طور خودکار خرید یا فروش شما را با سفارشات محدود (Limit Order) موجود در دفتر سفارشات منطبق می‌کند. اوردربوک سفارش شما را با سفارشی که نزدیک‌ترین قیمت دارد منطبق می‌کند؛ اما اگر حجم معاملات کافی با قیمت مورد نظر شما وجود نداشته باشد، قیمت سفارشات شما دائما افزایش می‌یابد. این فرایند باعث می‌شود سفارش شما با قیمتی به غیر از قیمت مدنظر شما انجام شود.

در عرصه رمزارزها، Slippage اتفاقی رایج در بازارسازهای خودکار و صرافی‌های غیرمتمرکز است. اسلیپیج ممکن است بیش از ۱۰ درصد قیمت مدنظر شما باشد.

اسلیپیج مثبت

اسلیپیج لزوما بدان معنا نیست که قیمت نهایی بدتر از قیمت مدنظر شما شود؛ اگر هنگامی که در حال ایجاد سفارش خرید هستید قیمت کاهش یابد، یا اگر در حال ایجاد سفارش فروش هستید قیمت سرعت و اسلیپیج افزایش یابد، Slippage مثبت رخ می‌دهد. اگرچه وقوع اسلیپیج مثبت رایج نیست، اما در بازارهای پرنوسان می‌تواند رخ دهد.

محدوده اسلیپیج

بعضی از صرافی‌ها به شما امکان می‌دهند تا محدوده اسلیپیج را به صورت دستی مشخص کنید تا بتوانید Slippageهای احتمالی را محدود کنید. این گزینه را می‌توان در بازارسازهای خودکاری نظیر پنکیک‌سواپ (PancakeSwap) بر بستر بایننس اسمارت چین و یونی‌سواپ (Uniswap) بر بستر اتریوم مشاهده کرد.

مقدار اسلیپجی که تعیین می‌کنید، می‌تواند بر زمان انجام سفارش شما تاثیر بسزایی داشته باشد. اگر محدوده کوچکی برای Slippage تعیین کنید، ممکن است انجام سفارش شما زمان زیادی طول بکشد یا حتی اصلا انجام نشود و اگر محدوده بزرگی برای اسلیپیج تعیین کنید، ممکن است معامله‌گر یا ربات دیگری درخواست سفارش شما را مشاهده کند و از شما جلو بزند یا به اصطلاح شما را Front-Run کند. Front Runing بر روی یک بلاک چین معمولا زمانی انجام می‌شود که یک ماینر که به دیتاهای تراکنش‌های در حال انتظار دسترسی دارد، یک سفارش بالاتر قرار می‌دهد تا بتواند به صورت آربیتراژ از این تراکنش‌های در حال انتظار، سودی دریافت کند. این کار در صرافی‌های غیرمتمرکزی مانند یونی سواپ نیز انجام می شود. برای مثال در Uniswap، فرانت رانینگ زمانی اجرا می‌شود که ربات‌هایی که به داده‌های تراکنش‌های منتظر تایید دسترسی دارند، می‌توانند نسبت به یک معامله در حال انتظار، کارمزد گس بالاتری تعیین کنند؛ بنابراین تراکنش آنها زودتر تایید می‌شود. در مرحله بعد، یک سفارش با قیمت کمی بالاتر و با کارمزد کمی پایین‌تر از تراکنش در انتظار معامله‌گر قرار می‌دهند. از آنجایی که کاربر کارمزد بالاتری پرداخت می‌کند، تراکنش او زودتر تایید می‌شود؛ اما مقدار کوینی که در استخر وجود دارد، همانی است که توسط فرانت رانر ارسال شده است. بنابراین او مجبور می‌شود که با قیمت تعیین‌شده رانر توکن را خریداری کند.

روش‌های به حداقل رساندن Slippage

اگرچه همواره نمی‌توانید از اسلیپیج اجتناب کنید، اما استراتژی‌های مختلفی وجود دارد تا آن را به حداقل برسانید. این استراتژی‌ها عبارتند از:

سعی کنید سفارشات بزرگ را به سفارشات کوچک‌تر تقسیم کنید. با دقت دفتر سفارشات را بررسی کنید تا سفارشات خود را با قیمت‌های متفاوت ایجاد کنید. این موضوع باعث می‌شود که سفارشاتی بزرگتر از حجم معاملات موجود ایجاد نکنید.
اگر از صرافی غیرمتمرکز استفاده می‌کنید، تاثیر کارمزد تراکنش را فراموش نکنید. بعضی از شبکه‌ها بر اساس ترافیک موجود در بلاک چین، کارمزدهای هنگفتی دریافت می‌کنند که این موضوع می‌تواند تمام سود شما را از بین ببرد.
اگر با دارایی‌هایی با نقدینگی کم نظیر استخر نقدینگی کوچک سر و کار دارید، فعالیت معاملاتی شما می‌تواند بر قیمت دارایی تاثیر بسزایی داشته باشد. یک تراکنش ممکن است یا اسلیپیج اندکی همراه باشد؛ اما تراکنش‌های کوچک و به تعداد زیاد بر تراکنش‌های بعدی شما تاثیرگذار خواهد بود.
از سفارشات لیمیت استفاده کنید. این سفارشات اطمینان حاصل می‌کنند که دارایی موردنظر را با همان قیمتی که می‌خواهید به دست می‌آورید. اگرچه سرعت این نوع سفارشات کم است، اما اطمینان حاصل می‌کنید که با اسلیپیج منفی مواجه نمی‌شوید.

جمع بندی

در عرصه معاملات رمزارزها این نکته را به خاطر داشته باشید که اسپرد یا اسلیپیج می‌توانند قیمت نهایی معامله شما را تغییر دهند. همیشه نمی‌توانید از Spread یا Slippage اجتناب کنید و باید تاثیر آنها بر معاملات خود را مدنظر قرار دهید. در معاملات کوچک، تاثیر این دو فاکتور را می‌توان به حداقل رساند؛ اما به خاطر داشته باشید که در سفارشات بزرگ‌تر، میانگین قیمت می‌تواند بیشتر از قیمت مدنظر شما شود.

اسلیپیج چیست؟ تله صرافی‌ ها

اسلیپیج چیست؟ این یکی از سوالات افرادی است که به تازگی وارد بازار ارزهای دیجیتال شده‌اند و قصد دارند بهترین صرافی را برای ترید انتخاب کنند. آن‌ها در تحلیل‌های صرافی‌های مختلف می‌خوانند که اسلیپیج یک صرافی زیاد یا کم است، اما دقیقا نمی‌دانند مفهوم این واژه به چه چیزی اشاره دارد.

• 1) اسلیپیج چیست؟
• 2) علت ایجاد اسلیپیج چیست؟
• 3) بهترین راهکارهای پیشگیری از اسلیپیج چیست؟
• 4) کلام آخر

مفهوم اسلیپیج بیشتر در صرافی‌های غیرمتمرکز کاربرد دارد. این صرافی‌ها مزیت‌های بسیاری دارند، اما از آنجایی که هنوز به تکامل نرسیده‌اند، نقاط ضعفی هم در آن‌ها دیده می‌شود. اسلیپیج یکی از این نقطه ضعف‌هاست. به طور کلی اسلیپیج به تفاوت قیمتی است که بین قیمت اعلام شده برای یک ارز دیجیتال و هزینه‌ای که تریدرها در صرافی برای خرید آن می‌پردازند وجود دارد. در این مقاله به صورت کامل بررسی می‌کنیم اسلیپیج چیست و چطور می‌توانید از عواقب منفی آن در امان بمانید.

اسلیپیج چیست؟

زمانی که در یک صرافی متمرکز یا غیرمتمرکز تراکنش انجام می‌دهید، ابتدا شما جزئیات تراکنش را مشخص می‌کنید و سپس آن را تایید می‌کنید. اما تراکنش در این مرحله کامل نمی‌شود، بلکه اطلاعات آن به بلاکچین مربوطه ارسال می‌شود و بعد از پردازش تراکنش و تایید نودهای اعتبارسنج، تراکنش کامل می‌شود. در نهایت توکن‌هایی که فروخته‌اید از ولت یا حساب کاربری شما در صرافی کسر می‌شوند و توکن‌های جدید به موجودی اضافه خواهد شد.

طی کردن فرایند تایید تراکنش در بلاکچین به زمان نیاز دارد و کاربران معمولا مجبور می‌شوند چند دقیقه برای تایید نهایی تراکنش منتظر بمانند. زمانی که ازدحام شبکه بالا باشد، این زمان بیشتر هم می‌شود و بخاطر مشکلات مقیاس‌پذیری ممکن است تایید تراکنش چند ساعت طول بکشد.

مشکل اسلیپیج ( slippage) یا لغزش وقتی ایجاد می‌شود که قیمت توکن در زمان تایید تراکنش با قیمت آن در زمانی که شما درخواست تراکنش را ثبت کرده بودید، فرق کرده باشد. زمانی که اسلیپیج رخ می‌دهد، کاربران مجبور می‌شوند هزینه متفاوتی نسبت به آنچه قبلا در نظر گرفته بودند برای خرید توکن‌های مورد نظرشان بپردازند. البه در برخی موارد هم اسلیپیج به نفع کاربران عمل می‌کند و می‌توانند توکن‌های مورد نظرشان را با قیمت کم‌تر خریداری کنند.

علت ایجاد اسلیپیج چیست؟

به طور کلی دو دلیل برای ایجاد اسلیپیج در صرافی‌های ارز دیجیتال وجود دارد که در ادامه هرکدام از آن‌ها را بررسی خواهیم کرد.

علت افزایش نرخ لغزش بخاطر حجم بالای تراکنش‌های شبکه چیست؟

توضیح علت اسلیپیج با مثال به درک بهتر موضوع کمک می‌کند. تصور کنید قصد دارید در صرافی یونی سواپ، اترهای خود را با UNI مبادله کنید. زمانی که وارد سایت یونی سواپ می‌شوید و درخواست ترید می‌دهید، قسمت‌های مختلف درخواست را با توجه به اطلاعات تراکنش مورد نظرتان پر می‌کنید. بعد از تایید، ربات یونی سواپ به شما نشان می‌دهد که در ازای اترهایی که می‌پردازید، چه تعداد توکن یونی دریافت خواهید کرد.

در صرافی‌های متمرکز زمانی که درخواست تراکنش را ثبت می‌کنید، معمولا بلافاصله توکن مورد نظر شما از کیف پولتان برداشت و توکن جدید به آن اضافه می‌شود. اما در صرافی‌های غیرمتمرکز تراکنش‌‌ها به صورت مستقیم بر بستر بلاکچین انجام می‌شود، بنابراین برای پردازش تراکنش باید مدتی منتظر بمانید.

در زمان انتظار احتمال تغییر قیمت و ایجاد اسلیپیج وجود دارد. البته ربات یونی سواپ در کنار سایر اطلاعات تراکنش به شما نشان می‌دهد مقدار اسلیپیج چیست و اگر این مقدار لغزش ایجاد شود، در نهایت شما چقدر توکن یونی دریافت خواهید کرد.

زمانی که حجم تراکنش‌های شبکه زیاد باشد، زمان بین ثبت درخواست تراکنش و تایید آن افزایش پیدا می‌کند. به خصوص در بلاکچین اتریوم که مقیاس‌پذیری پایینی دارد و در زمان ازدحام سرعت آن کاهش پیدا می‌‌کند. هرچه زمان بیشتری برای پردازش تراکنش صبر کنید، احتمال اینکه اسلیپیج تراکنش شما بیشتر شود، افزایش پیدا می‌‌کند. به همین دلیل بهتر است در زمان ازدحام شبکه تراکنش انجام ندهید یا از پلتفرم‌هایی استفاده کنید که از راهکارهای لایه دو اتریوم پشتیبانی می‌کنند.

دلیل تاثیر نقدینگی پایین روی اسلیپیج چیست؟

در صرافی‌های غیرمتمرکز دفتر ثبت سفارش وجود ندارد، بنابراین نقدینگی مورد نیاز در استخرهای نقدینگی توسط تأمین‌کنندگان فراهم می‌شود. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه توصیه می‌‌کنیم مقاله «صرافی غیرمتمرکز چیست» را مطالعه کنید.

هر استخر نقدینگی در صرافی‌های غیرمتمرکز به یک جفت ارز اختصاص دارد و هر یک از این ارزهای دیجیتال به نسبت ۵۰ درصد در استخر موجود هستند. زمانی که شما تراکنش انجام می‌دهید، مقداری از توکن اول به استخر نقدینگی واریز می‌کنید و مقداری از توکن دوم برمی‌دارید. این کار تعادل و برابری بین جفت ارز را به هم می‌زند. هرچه تراکنشی که انجام داده‌اید بزرگ‌تر باشد یا نقدینگی استخر کم‌تر باشد، عدم تعادل میان توکن‌های استخر نقدینگی بیشتر خواهد شد. در نتیجه نرخ slippage افزایش پیدا می‌کند.

اکنون می‌دانید اسلیپیج چیست و متوجه شده‌اید که اگر از آن پیشگیری نکنید، احتمال اینکه دارایی زیادی را از دست بدهید بیشتر می‌شود. در قسمت‌های بعدی ۴ راهکار برای مقابله با این تله در صرافی‌های غیرمتمرکز را ارائه خواهیم داد.

بهترین راهکارهای پیشگیری از اسلیپیج چیست؟

همانطور که گفتیم لغزش در زمانی که بین ثبت تراکنش توسط شما و تایید تراکنش در بلاکچین تلف می‌شود، ایجاد می‌شود. بنابراین هر راهکاری که بتواند این زمان تلف شده را به حداقل برساند برای فرار از تله اسلیپیج کاربردی است.

در ادامه به روش‌هایی که برای کاهش این زمان تلف شده وجود دارد، اشاره می‌‌کنیم. نکته مهمی که باید بدانید این است که راهکارهای ارائه شده صرفا به عنوان پیشنهاد ارائه شده‌اند و داموند توصیه‌ای مبتنی بر استفاده قطعی از این راهکارها برای پیشگیری از اسلیپیج ندارد. انتخاب راهکار مناسب برای مقابله با لغزش به استراتژی معاملاتی شما بستگی دارد.

1. کارمزد بیشتری برای تراکنش‌ هایتان بپردازید

بیشترین احتمال ضرر کردن بخاطر لغزش قیمت زمانی وجود دارد که شبکه شلوغ است و ماینرها باید تراکنش‌‌های زیادی را پردازش کنند. اگر در چنین مواقعی بدانید نرخ اسلیپیج چیست می‌توانید با تمهیداتی که در ادامه بیان می‌کنیم تراکنش مورد نظر خود را با کم‌ترین میزان ضرر بخاطر لغزش انجام دهید. به طور کلی ماینرها عادت دارند اول تراکنش‌هایی را پردازش کنند که کارمزد بالاتری دارند، زیرا با کارمزد بالاتر پاداش آن‌ها هم افزایش پیدا می‌‌کند.

اگر در زمان ازدحام شبکه بخواهید تراکنش‌های مورد نظر خود را با کارمزد پایین یا استاندارد انجام دهید، مجبور می‌شوید چند ساعت برای تایید آن منتظر بمانید. هرچه زمان بیشتری سپری شود، لغزش بیشتر خواهد شد و در نهایت توکن‌های دریافتی شما کم‌تر خواهد بود.

برای حل این مشکل می‌توانید کارمزد تراکنش‌ را افزایش دهید. در این صورت ماینرها تراکنش شما را به عنوان یک پردزاش سودآور می‌شناسند و آن را در کوتاه‌ترین زمان ممکن تایید می‌کنند. تایید تراکنش در زمان کوتاه به معنی پرداخت کم‌ترین میزان ضرر بخاطر اسلیپیج است. این کار یکی از روش‌های هوشمندانه‌ برای تریدرهایی است که می‌دانند اسلیپیج چیست و از آن پیشگیری می‌کنند.

نکته مهمی که باید به آن توجه داشته باشید این است که منظور از افزایش کارمزد این نیست که به یکباره هزینه‌ دو برابری برای انجام یک تراکنش بپردازید. شاید پرداخت ۰.۲۵ اتر بیشتر به عنوان کارمزد، مشکل شما را حل کند. بهتر است در مواقع ازدحام شبکه از ابزار اتر اسکن برای سنجش میانگین کارمزد استفاده کنید. بعد از آن مقدار کمی بالاتر از میانگین به عنوان کارمزد تراکنش خود انتخاب کنید و منتظر بمانید. برای اطلاعات بیشتر درباره روش کار با اتر اسکن، مقاله «اتر اسکن چیست» را مطالعه کنید.

2. از راهکارهای لایه دو استفاده کنید

پرداخت کارمزد بیشتر برای تراکنش به معنی افزایش هزینه‌هاست و همیشه صرفه اقتصادی ندارد. کاربران ایرانی هم که مجبور هستند هزینه‌ها را به صورت دلاری پرداخت کنند، نمی‌توانند بودجه اضافی برای افزایش کارمزد اختصاص دهند. این دسته از افراد بررسی می‌کنند سایر روش‌های فرار از اسلیپیج چیست.

با استفاده از راهکارهای لایه دو نه تنها نیازی نیست هزینه بیشتری برای انجام تراکنش بپردازید، بلکه می‌توانید تراکنش را با هزینه‌ کم‌تر هم انجام دهید. در عین حال سرعت انجام تراکنش افزایش پیدا می‌کند و لغزش کم‌تر خواهد بود.

راهکارهای لایه دو زنجیره‌های کوچک‌تری هستند که به بلاکچین اصلی اتریوم متصلند. تراکنش‌‌ها روی این زنجیره‌های کوچک‌تر پردازش می‌شود و بلوک‌ها ساخته می‌شوند. نتایج نهایی توسط نقل و انتقالات درون زنجیره‌ای به بلاکچین اتریوم منتقل و روی آن ذخیره می‌شود. راهکارهای لایه دو با حذف مرحله پردازش تراکنش روی بلاکچین اصلی، به حل مشکل مقیاس‌پذیری در زمان ازدحام کمک می‌کنند. در حال حاضر پولیگان (polygon)، آربیتروم (Arbitrum) و اپتیمیسم (Optimism) محبوب‌ترین پلتفرم‌هایی هستند که از راهکارهای لایه دو اتریوم استفاده می‌کنند.

3. برای تراکنش خود سطح تحمل لغزش تعیین کنید

زمانی که بدانید مفهوم اسلیپیج چیست، می‌توانید از قابلیت‌هایی که صرافی‌‌های غیرمتمرکز برای کنترل آن در اختیارتان قرار داده‌اند، استفاده کنید. اکثر صرافی‌های غیرمتمرکز از جمله یونی سواپ، قابلیت تنظیم سطح تحمل لغزش (Slippage Tolerance Level) دارند.

در این قسمت می‌توانید درصد اسلیپیج ی که می‌توانید تقبل کنید را مشخص کنید. در صورتی که نرخ اسلیپیج از آنچه شما تعیین کرده بودید، بیشتر شود تراکنش به صورت خودکار لغو خواهد شد. نکته مهمی که هنگام تعیین سطح تحمل اسلیپیج باید به آن توجه داشته باشید این است که حتی اگر تراکنش لغو شود، شما باز هم باید کارمزد شبکه را بپردازید. بنابراین اگر درصد خیلی پایینی برای لغزش تعیین کنید، احتمال اینکه تراکنش‌‌هایتان به صورت سرعت و اسلیپیج پی در پی لغو شوند و هزینه‌ای که برای کارمزد پرداخت کرده‌اید، چند بار هدر برود وجود خواهد داشت. بهتر است سطح تحمل لغزش را به گونه‌ای تعیین کنید که تراکنش در همان بار اول انجام شود و جز در مواقع اضطراری نیازی به لغو شدن نداشته باشد.

تریدرهای حرفه‌ای زمانی که تراکم شبکه بالاست و می‌دانند باید مدت زیادی برای تایید تراکنش منتظر بمانند، سطح تحمل slippage را روی پایین‌ترین حد ممکن تنظیم می‌کنند تا در تله لغزش گرفتار نشوند. اما آن‌ها می‌دانند ممکن است لغزش به نفع آن‌ها باشد و قیمت توکنی که قصد خرید آن را دارند، در زمان تایید تراکنش کاهش پیدا کرده باشد. در نتیجه زمانی که خطر ضرر وجود ندارد، سطح تحمل لغزش را روی مقادیر بالاتر تنظیم می‌کنند تا بتوانند از لغزش استخرهای نقدینگی سود به دست آورند.

4. تخمین بزنید نرخ اسلیپیج چیست و تراکنش‌ های بزرگ خود را به تراکنش‌ های کوچک‌ تر تقسیم کنید

اگر قصد دارید در مواقع ازدحام شبکه یا نقدینگی پایین تراکنش‌های بزرگ انجام دهید، بهتر است آن را به چند مرحله تقسیم کنید. این یک استراتژی هوشمندانه برای افرادی است که می‌دانند اسلیپیج چیست. نرخ لغزش در تراکنش‌های بزرگ ضررهای بیشتری به دنبال دارد. به عنوان مثال اگر می‌خواهید صد اتر را جابجا کنید، ضرر ناشی از لغزش صد برابر زمانی است که یک اتر را جابجا می‌کنید.

تریدرهایی که از این روش استفاده می‌کنند، باید به شیوه‌ای هوشمندانه تراکنش‌هایشان را تقسیم کنند. زیرا شکستن یک تراکنش بزرگ به تراکنش‌‌های کوچک‌تر به معنی پرداخت کارمزد بیشتر است. پس باید از این استراتژی به گونه‌ای استفاده کنید که بین مقداری که بخاطر فرار از لغزش حفظ می‌کنید و مقداری که بخاطر کارمزد چند بار تراکنش پرداخت می‌کنید، تعادل وجود داشته سرعت و اسلیپیج باشد. حتی گاهی اوقات بهتر است به جای این روش از متد اول استفاده کنید و با پرداخت کارمزد بیشتر، تراکنش را در زمان کوتاه‌تری تایید کنید.

بهترین موقعیت برای استفاده از راهکار چهارم کاهش ضرر ناشی از لغزش زمانی است که کارمزد تراکنش‌ها در حداقل ممکن قرار دارد. برخی از تریدرها هم این راهکار را با راهکار دوم ترکیب می‌کنند؛ یعنی تراکنش‌‌های کوچک‌ترشان را با استفاده از راهکارهای لایه دوم انجام می‌دهند تا کارمزد کم‌تری بپردازند. البته آن‌ها تنها صرافی‌هایی را در لایه دوم انتخاب می‌کنند که نقدینگی کافی داشته باشند و دوباره برایشان چالش اسلیپیج ایجاد نکنند.

کلام آخر

در این مقاله بررسی کردیم اسلیپیج چیست، چرا ایجاد می‌شود و چطور می‌توان از ضررهای ناشی از آن پیشگیری کرد. استراتژی‌هایی که برای پیشگیری از لغزش در معاملات صرافی‌های غیرمتمرکز ارائه شد، ساده به نظر می‌رسند، اما باید هوشمندانه انجام شوند. تریدرهای حرفه‌ای حتی برای زمانبندی تراکنش‌هایشان و کارمزدی که برای آن می‌پردازند هم برنامه‌ریزی می‌کنند تا هزینه‌های ترید را به حداقل برسانند.

کارشناسان داموندمگ اطلاعات مختلف درباره بازار ارزهای دیجیتال و اصطلاحات مربوط به آن را به ساده‌ترین زبان ممکن توضیح می‌دهند. مطالب این مجله هم برای افراد تازه وارد و هم برای تریدرهای حرفه‌ای کاربرد دارد. با مطالعه روزانه مجله داموند دانش خود در زمینه ترید و بازار ارزهای دیجیتال را بروز نگه دارید و حرفه‌ای باشید.

آیا اسلیپیج باعث از دست رفتن سرمایه در بازار ارزهای دیجیتال می‌شود؟

اگر تریدر بتواند ارز دیجیتال را با قیمت بالاتر بفروشد و در صرافی دیگر با قیمت پایین‌تر بخرد، سود می‌کند. اما اگر این فرایند برعکس شود، یعنی تریدری ارز دیجیتال را در صرافی ارزان‌تر بفروشد و در صرافی گران‌تر بخرد، ضرر می‌کند.

آیا تریدرها برای نرخ لغزش باید پولی پرداخت کنند؟

لغزش یکی از باگ‌های صرافی‌های غیرمتمرکز است، اما به معنی ایجاد هزینه اضافی برای تریدرها نیست. تریدرها با هوشمندی می‌توانند از ضرر ناشی از اسلیپیج پیشگیری کنند و حتی از آن سود به دست آورند.

درصد اسلیپیج چیست؟

درصد لغزش نشان می‌دهد در صورت ایجاد لغزش در ارز دیجیتال مورد نظر شما، قیمتی که در نهایت خرید و فروش می‌کنید چقدر با قیمتی که هنگام ثبت درخواست تعیین کرده بودید، متفاوت خواهد بود.